Η δωδέκατη εμπειρική μελέτη της Σχολής Διεθνούς Διαιτησίας, Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, σε συνεργασία με την White & Υπόθεση LLP, ο 2021 Διεθνής έρευνα διαιτησίας («Διεθνής έρευνα διαιτησίας"), διερευνά τις πρόσφατες τάσεις στη διεθνή διαιτησία και ιδιαίτερα τον τρόπο με τον οποίο η διεθνής πρακτική διαιτησίας έχει προσαρμοστεί και συνεχίζει να προσαρμόζεται στις παγκόσμιες αλλαγές που επέφερε η πανδημία COVID-19.
ο 2021 Η Διεθνής Έρευνα Διαιτησίας έχει δει τη μεγαλύτερη ομάδα ερωτηθέντων μέχρι σήμερα, με περισσότερα από 1,200 γραπτές απαντήσεις και σχεδόν 200 προφορικές συνεντεύξεις με διαφορετικούς ενδιαφερόμενους από όλο τον κόσμο. Σε αυτούς τους καιρούς συνεχιζόμενης αβεβαιότητας, τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ιδιαίτερα σημαντικά καθώς αντικατοπτρίζουν ορισμένες από τις σημαντικές αλλαγές στη διεθνή πρακτική διαιτησίας, αποδεικνύοντας ότι, χάρη στην εγγενή ευελιξία του, Η διεθνής διαιτησία κατάφερε να συμβαδίσει και να προσαρμοστεί γρήγορα στις μεταβαλλόμενες παγκόσμιες συνθήκες.
Η πλέον προτιμώμενη έδρα διαιτησίας
Αξιοσημείωτη εξέλιξη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι η αλλαγή στην κατάταξη των δημοφιλέστερων εδρών διαιτησίας. Οι πέντε πιο προτιμώμενες έδρες διαιτησίας παρέμειναν το Λονδίνο, Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ, Παρίσι και Γενεύη. Οι πέντε κορυφαίες επιλογές δεν αποτελούν έκπληξη κοιτάζοντας προηγούμενες έρευνες. Τι είναι μια ενδιαφέρουσα αλλαγή, ωστόσο, είναι η αξιοσημείωτη άνοδος της Ασίας, συμπεριλαμβανομένης της Σιγκαπούρης και του Χονγκ Κονγκ, ως διεθνής κόμβους διαιτησίας. Είναι η πρώτη φορά που η Σιγκαπούρη, για παράδειγμα, μοιράζεται την πρώτη θέση με το Λονδίνο – καθώς και οι δύο έχουν επιλεγεί ως κορυφαίες επιλογές 54% των ερωτηθέντων. Η αύξηση της δημοτικότητας της Ασίας ως κόμβου διαιτησίας αποδεικνύεται επίσης από το ότι το Χονγκ Κονγκ βρίσκεται στην τρίτη θέση (50% των ερωτηθέντων), ακολουθούμενο από το Παρίσι στην τέταρτη θέση (35% των ερωτηθέντων), και η Γενεύη στην πέμπτη θέση (13% των ερωτηθέντων). Άλλες παραδοσιακές έδρες διαιτησίας, όπως η Νέα Υόρκη, συνέχισε να κερδίζει δημοτικότητα (12% των ερωτηθέντων), ενώ η Στοκχόλμη έπεσε από την έβδομη θέση στην ένατη θέση σε σύγκριση με τα αποτελέσματα των προηγούμενων ετών (απλώς 6% των ερωτηθέντων). Ενώ η έρευνα δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι επιστημονική, υποδηλώνει μια αυξανόμενη προτίμηση για έδρες διαιτησίας στην Ασία, σε μεγάλο βαθμό σε βάρος της Ευρώπης.
ο 2021 Διεθνής έρευνα διαιτησίας αποκαλύπτει περαιτέρω ότι, ενώ οι έδρες διαιτησίας της «παγκόσμιας δύναμης» συνεχίζουν να είναι δημοφιλείς, υπάρχουν πολλές περιφερειακές έδρες που αυξάνονται σε φήμη και δημοτικότητα. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, για την αφρικανική περιοχή – Κάιρο και Ναϊρόμπι, για την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού – Shenzhen, και για την περιοχή της Καραϊβικής/Λατινικής Αμερικής – Σάο Πάολο, Μιάμι, Μαδρίτη και Λίμα.
Τα πλέον προτιμώμενα διαιτητικά όργανα
Το ΔΠΔ υποδείχθηκε από την πλειοψηφία των ερωτηθέντων ως το προτιμώμενο διαιτητικό όργανο (57%), ακολουθείται στενά από το SIAC (49%), το HKIAC (44%) και το LCIA (39%). Με ενδιαφέρο, φέτος η CIETAC μπήκε για πρώτη φορά στις πέντε πιο προτιμώμενες έδρες διαιτησίας (17%). Άλλα ιδρύματα που εμπίπτουν στις δέκα πρώτες επιλογές περιλαμβάνουν το ICSID (11%), το SCC (7%), το ICDR (6%), το PCA (5%) και το LMAA (5%) (επί “Πώς να ξεκινήσετε τη Διαιτησία LMAA” δείτε τα προηγούμενα σχόλιά μας). Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν μια γενική τάση, επίσης αισθητή σε 2018, σημαντική αύξηση της δημοτικότητας τόσο του SIAC όσο και του HKIAC και, από πρόσφατα, επίσης το CIETAC. Μια άλλη αξιοσημείωτη εξέλιξη είναι η πτώση της δημοτικότητας του LCIA και του ICC (για παράδειγμα, το ΔΠΔ μειώθηκε σημαντικά από 77% σε 2018 σε απλώς 57%).
Όταν οι ερωτηθέντες ρωτήθηκαν για την κορυφαία επιλογή τους προσαρμογή που, κατά τη γνώμη τους, would make other seats or arbitration rules more attractive, Οι περισσότεροι ερωτηθέντες επέλεξαν τη «διοικητική/υλικοτεχνική υποστήριξη για εικονικές ακροάσεις» ως κορυφαία επιλογή. Το δεύτερο κριτήριο ήταν η δέσμευση του κέντρου διαιτησίας σε μια πιο διαφοροποιημένη ομάδα διαιτητών. ο UNCITRAL Διαιτητικοί κανόνες παρέμειναν οι πιο δημοφιλείς κανόνες για να διαιτησίες.
Διαιτητικά δικαστήρια: Ποικιλία
Η ποικιλομορφία στη διεθνή διαιτησία ήταν επίσης ένα από τα θέματα που συμπεριλήφθηκαν στην έρευνα. Ενώ 61% των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος σε σχέση με την ποικιλομορφία των φύλων, Αυτό δεν ίσχυε κυρίως για άλλες κατηγορίες, όπως γεωγραφικά, ηλικία, πολιτιστική και ιδιαίτερα εθνοτική ποικιλομορφία. στην πραγματικότητα, σε σχέση με τη γεωγραφική, ηλικία, πολιτιστική και εθνοτική ποικιλομορφία, λιγότερο από 1/3 των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος. Οι ερωτηθέντες ρωτήθηκαν επίσης ποια πρωτοβουλία θεωρούν ότι είναι πιο αποτελεσματική για την ενθάρρυνση μεγαλύτερης διαφορετικότητας όσον αφορά τους διορισμούς διαιτησίας. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων ανέφερε ότι «αρχές διορισμού και θεσμικά όργανα που υιοθετούν ρητή πολιτική εισήγησης και διορισμού διαφορετικών υποψηφίων ως διαιτητών» έπαιξε σημαντικό ρόλο (59%). Πολλοί ερωτηθέντες θεώρησαν επίσης ότι οι ευκαιρίες για αύξηση της προβολής διαφορετικών υποψηφίων θα πρέπει να ενθαρρύνονται μέσω διαφόρων διαφορετικών πρωτοβουλιών, για παράδειγμα, μέσω της εκπαίδευσης και της προώθησης της διαιτησίας σε δικαιοδοσίες με λιγότερο ανεπτυγμένα διεθνή δίκτυα διαιτησίας (38%), περισσότερα προγράμματα καθοδήγησης για λιγότερο έμπειρους επαγγελματίες διαιτησίας (36%) και ευκαιρίες ομιλίας σε συνέδρια για λιγότερο έμπειρα και πιο διαφορετικά μέλη της κοινότητας διαιτησίας (25%).
Χρήση Τεχνολογίας στη Διεθνή Διαιτησία
Δεν αποτελεί επίσης έκπληξη το γεγονός ότι το Διεθνής έρευνα διαιτησίας found a dramatic increase in the use of virtual hearing rooms, με 72% των χρηστών που δηλώνουν ότι έχουν συμμετάσχει σε εικονικές αίθουσες ακοής. Η χρήση εικονικών αιθουσών ακοής είναι ένα άμεσο αποτέλεσμα και το καλύτερο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η πρακτική της διεθνούς διαιτησίας έχει προσαρμοστεί γρήγορα στην πανδημία COVID-19. Οι ερωτηθέντες έλαβαν επίσης μια συχνή ερώτηση που αντιμετώπισαν οι περισσότεροι επαγγελματίες (και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν) κατά τη διάρκεια της πανδημίας, και συγκεκριμένα, εάν η ακρόαση δεν μπορεί πλέον να διεξαχθεί αυτοπροσώπως, θα προτιμούσαν να αναβάλουν την ακρόαση ή να προχωρήσουν σε εικονική ακρόαση. 79% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι θα προτιμούσαν να προχωρήσουν στην προγραμματισμένη ώρα σε μια «εικονική ακρόαση», ενώ μόνο 16% θα προτιμούσε να αναβληθεί η ακρόαση μέχρι να γίνει αυτοπροσώπως. Απλώς 4% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι θα προχωρήσουν σε ανάθεση μόνο για έγγραφα.
Όταν ρωτήθηκε για τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των εικονικών ακροάσεων, οι απαντήσεις ήταν ποικίλες και περιελάμβαναν:
Πλεονεκτήματα των εικονικών ακροάσεων
- Η δυνατότητα για μεγαλύτερη διαθεσιμότητα ημερομηνιών για ακροάσεις (65%);
- Μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα μέσω της χρήσης της τεχνολογίας (58%);
- Μεγαλύτερη διαδικαστική και υλικοτεχνική ευελιξία (55%);
- Λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις προσωπικές ακροάσεις (34%);
- Λιγότεροι περισπασμοί για δικηγόρους και διαιτητές και δυνατότητα ενθάρρυνσης μεγαλύτερης ποικιλομορφίας μεταξύ των δικαστηρίων (13%);
- Καλύτερη προβολή των προσώπων των ανθρώπων από ό,τι στις κατ' ιδίαν ακροάσεις (12%).
Μειονεκτήματα των εικονικών ακροάσεων
- Δυσκολία προσαρμογής πολλαπλών ή διαφορετικών ζωνών ώρας και η εντύπωση ότι είναι πιο δύσκολο για τις ομάδες συμβούλων και τους πελάτες να συνεννοηθούν κατά τη διάρκεια των συνεδριών ακρόασης (40%);
- Δυσκολία στον έλεγχο των μαρτύρων και στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας τους (38%);
- Τεχνολογικές δυσλειτουργίες ή/και περιορισμοί (συμπεριλαμβανομένης της ανισότητας πρόσβασης σε συγκεκριμένη ή/και αξιόπιστη τεχνολογία) και μεγαλύτερη δυσκολία για τους συμμετέχοντες να διατηρήσουν τη συγκέντρωση λόγω “κόπωση οθόνης” (35%);
- Θέματα εμπιστευτικότητας και κυβερνοασφάλειας (30%);
- Η άποψη ότι είναι πιο δύσκολο να “ανάγνωση” διαιτητές και άλλους απομακρυσμένους συμμετέχοντες (27%).
Το αποδεικνύει και η έρευνα, προχωρώντας μπροστά, Οι περισσότεροι ερωτηθέντες θα προτιμούσαν έναν συνδυασμό προσωπικών και εικονικών μορφών για τους περισσότερους τύπους αλληλεπιδράσεων, συμπεριλαμβανομένων συναντήσεων και συνεδρίων. Όταν πρόκειται για ακροάσεις, η κεντρική φάση για τις περισσότερες διαιτησίες, Οι περισσότεροι ερωτηθέντες θα προτιμούσαν να διατηρήσουν μια επιλογή προσωπικών ακροάσεων, παρά καθαρά απομακρυσμένες.
Διεθνής Διαιτησία “Πράσινος”
ο Διεθνής έρευνα διαιτησίας έχει επίσης εντοπίσει μια σειρά από θετικές αλλαγές που καθιστούν την πρακτική της διαιτησίας πιο «πράσινη» και μειώνοντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διεθνούς διαιτησίας. Αυτές οι θετικές αλλαγές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:
- Αγκαλιάζοντας τις πρακτικές χωρίς χαρτί – παραγωγή εγγράφων σε ηλεκτρονική μορφή, παρά σε έντυπη μορφή; χρήση ηλεκτρονικών και όχι έντυπων δεσμίδων; επιπλέον, Αρκετά διαιτητικά όργανα έχουν κινηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση (για παράδειγμα το 2020 Κανόνες LCIA, που προβλέπουν εξ ορισμού ηλεκτρονικές επικοινωνίες (Αρθρο 4); το ίδιο και για το 2021 Κανόνες ICC; η πλατφόρμα SCC που άρχισε να διαχειρίζεται τις αρχειοθετήσεις SCC από τότε 2019, και τα λοιπά.);
- Περισσότερη «πράσινη καθοδήγηση» από τα δικαστήρια με τη μορφή soft law– αν και μόνο 13% των ερωτηθέντων που δήλωσαν ότι έχουν βιώσει τέτοια καθοδήγηση, 40% ανέφερε ότι αυτές οι οδηγίες πρέπει γενικά να χρησιμοποιούνται;
- Ταξίδια – τα περιβαλλοντικά οφέλη της εξ αποστάσεως συμμετοχής και των εικονικών ακροάσεων, αν και αναγνωρισμένο, δεν είναι ο κύριος λόγος πίσω από τους ερωτηθέντες’ αποφάσεις σχετικά με το εάν οι ακροάσεις θα πρέπει να πραγματοποιούνται εικονικά ή αυτοπροσώπως (μόνο 24% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι ένας παράγοντας που θα λάμβαναν υπόψη).