Η διαιτησία υπήρχε εδώ και πολύ καιρό στην Αίγυπτο, αν και παρέμεινε ακωδικοποιημένη για πολλά χρόνια. Τον δέκατο ένατο αιώνα, Το αιγυπτιακό δίκαιο ήταν ένα μείγμα της Σαρία και του ευρωπαϊκού δικαίου. Πρώτα, Η αιγυπτιακή νομοθεσία ακολούθησε την ισλαμική "Fiqh", κωδικοποιείται στο «Medjella", που περιείχε τους κανόνες που σχετίζονται με τη διαιτησία.[1] Η διαιτησία στην Αίγυπτο διέπεται τότε από άρθρα 501-513 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που θεσπίστηκε με τον νόμο αριθ. 13 του 1968.[2]
Σήμερα, η διαιτησία στην Αίγυπτο διέπεται από Νόμος αριθ. 27/1997 Promulgating the Law Concerning Arbitration in Civil and Commercial Matters (ο "EAL"), επηρεάζεται από το Πρότυπο Νόμο της UNCITRAL και τις αρχές στις οποίες βασίζεται. Η ΕΑΛ τέθηκε σε ισχύ στις 22 Ενδέχεται 1994 και καταργήθηκαν άρθρα 501-513 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Η ΕΑΛ εφαρμόζεται σε όλες τις εκκρεμείς διαφορές που υπόκεινται στις διατάξεις της πριν από την έναρξη ισχύος της, ή σε διαφορές που άρχισαν στη συνέχεια, ακόμη και αν η σύμβαση είχε συναφθεί προηγουμένως 22 Ενδέχεται 1994.[3]
Συμφωνία Διαιτησίας στην Αίγυπτο
Ουσιαστική Ισχύς της Συμφωνίας Διαιτησίας
Πριν από τη ψήφιση της ΕΑΛ, ο Αιγυπτιακός Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας παραδέχθηκε την εγκυρότητα των ρητρών διαιτησίας υπό τον όρο ότι η ρήτρα περιείχε τα ονόματα των διαιτητών.[4] Μια σημαντική τροποποίηση που επέφερε η ΕΑΛ ως προς αυτό ήταν η κατάργηση της διάταξης σχετικά με το διορισμό διαιτητών. Ετσι, η EAL αναγνωρίζει την εγκυρότητα των συμφωνιών διαιτησίας ακόμη και αν τα μέρη δεν όριζαν εκ των προτέρων τα ονόματα των διαιτητών τους, όπως τα περισσότερα σύγχρονα καταστατικά διαιτησίας.
Μια συμφωνία διαιτησίας είναι ουσιαστικά μια σύμβαση. Ως εκ τούτου, για τη σύναψη νομικά δεσμευτικής συμφωνίας διαιτησίας, πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις για μια έγκυρη σύμβαση σύμφωνα με τον αιγυπτιακό Αστικό Κώδικα. Υπάρχουν τρεις προϋποθέσεις για μια έγκυρη σύμβαση σύμφωνα με τον αιγυπτιακό Αστικό Κώδικα, και συγκεκριμένα:[5]
- κοινή συναίνεση;
- συγκεκριμένο αντικείμενο που ορίζεται στη σύμβαση; και
- αιτία για αμοιβαίες υποχρεώσεις των μερών.
Εφαρμόζοντας αυτά τα στοιχεία, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι: (Εγώ) Η συναίνεση των μερών πρέπει να είναι άψογη; (ii) το αντικείμενο της σύμβασης πρέπει να μπορεί να διευθετηθεί με διαιτησία και να μην παραβιάζει τη δημόσια τάξη; (iii) η αιτία της αμοιβαίας συναίνεσης των μερών για χρήση της διαιτησίας δεν πρέπει να είναι δόλια ή παράνομη.[6] Από την άποψη αυτή, το Εφετείο Καΐρου έχει αναιρέσει μια διαιτητική απόφαση με βάση ότι το δικαστήριο αντιλήφθηκε ότι τα μέρη είχαν προσφύγει σε διαιτησία για να αποφύγουν τα υποχρεωτικά τέλη, σύμφωνα με το αιγυπτιακό δίκαιο, για την εγγραφή ακίνητης περιουσίας.[7]
Επίσημη ισχύς της Συμφωνίας Διαιτησίας στην Αίγυπτο
Μια άλλη σημαντική αλλαγή που έφερε η ΕΑΛ αφορά τη μορφή των συμφωνιών διαιτησίας. Οι παλιές διατάξεις περί διαιτησίας απαιτούσαν οι συμφωνίες διαιτησίας να είναι γραπτές. Ακολουθώντας αυτή την προσέγγιση, Τα αιγυπτιακά δικαστήρια είχαν επιβεβαιώσει ότι ούτε μια απόδειξη ούτε μια κατάθεση μάρτυρα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως απόδειξη συμφωνίας διαιτησίας.[8] Η ΕΑΛ υιοθέτησε ρητά τη θέση των δικαστηρίων. Ετσι, Αρθρο 12 της ΕΑΛ προβλέπει ότι «[τ]η συμφωνία διαιτησίας πρέπει να είναι γραπτή, επί ποινή ακυρότητας."[9]
Ωστόσο, η ΕΑΛ έκανε την απαίτηση γραφής λιγότερο αυστηρή. Το δεύτερο μέρος του άρθρου 12 προβλέπει ότι μια συμφωνία είναι γραπτή εάν «περιέχεται σε α έγγραφο που υπογράφεται και από τα δύο μέρη ή περιέχεται σε ανταλλαγή επιστολών, τηλεγραφήματα ή άλλα μέσα γραπτής επικοινωνίας."[10]
Ως εκ τούτου, Η σύνταξη είναι επίσημη απαίτηση για τη σύναψη συμφωνίας διαιτησίας. συνεπώς, συμφωνίες διαιτησίας που συνάπτονται προφορικά δεν ισχύουν βάσει της ΕΑΛ.[11]
Εν τέλει, η εγκυρότητα μιας συμφωνίας διαιτησίας μπορεί να διαπιστωθεί εάν περιλαμβάνεται σε προσθήκη στην κύρια σύμβαση, εφόσον η κύρια σύμβαση αναφέρεται ρητά στην προσθήκη.[12]
Διαιτησία και Διαχωρισιμότητα Συμφωνιών Διαιτησίας
Η ΕΑΛ δεν ορίζει την έννοια της διαιτησίας. Απλώς προβλέπει ότι «[ένα]Δεν επιτρέπεται η διατριβή σε θέματα που δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συμβιβασμού."[13]
Αρθρο 551 του Αιγυπτιακού Αστικού Κώδικα, με τη σειρά, δείχνει ότι «[ντο]δεν επιτρέπεται συμβιβασμός σε θέματα που σχετίζονται με την προσωπική κατάσταση ή που αφορούν τη δημόσια τάξη. Ωστόσο, επιτρέπεται συμβιβασμός σε σχέση με οικονομικά συμφέροντα που προκύπτουν από προσωπική κατάσταση ή που προκύπτουν από τη διάπραξη εγκλήματος."[14] Με βάση αυτή τη διάταξη, θέματα που σχετίζονται με (Εγώ) προσωπική κατάσταση (π.χ.., γάμος) και (σι) δημόσια πολιτική (π.χ.., ποινικές υποθέσεις, κτηματομεσιτικές διαφορές, εργασιακά και εργασιακά θέματα, αντιμονοπωλιακές διαφορές) δεν είναι διαιτητές στην Αίγυπτο.[15]
Το EAL προβλέπει επίσης ρητά ότι μια συμφωνία διαιτησίας είναι μια ανεξάρτητη συμφωνία ξεχωριστή από την κύρια συμφωνία:
Αρθρο 23
Η ρήτρα διαιτησίας θα αντιμετωπίζεται ως ανεξάρτητη συμφωνία ξεχωριστή από τους άλλους όρους της σύμβασης. Η ακυρότητα, η καταγγελία ή η καταγγελία της σύμβασης δεν επηρεάζει τη ρήτρα διαιτησίας, υπό τον όρο ότι αυτή η ρήτρα ισχύει αυτή καθεαυτή.
Αναλόγως, στην Αίγυπτο, όπως στις περισσότερες δικαιοδοσίες, η ρήτρα διαιτησίας παραμένει σε ισχύ ακόμη και αν η κύρια σύμβαση είναι άκυρη, κενός, ή τερματίστηκε.[16]
Διαιτητικό Δικαστήριο και Διαδικασία
Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, η EAL δεν απαιτεί πλέον από τα μέρη να ορίζουν τους διαιτητές στις συμφωνίες διαιτησίας τους. αντι αυτου, η EAL δίνει στα μέρη την ελευθερία να συμφωνήσουν για τον αριθμό των διαιτητών και τον τρόπο διορισμού τους.[17] Ως εκ τούτου, Οι διαιτητές μπορούν να επιλέγονται σύμφωνα με τη συμφωνία των μερών ή οποιουσδήποτε κανόνες ενσωματώνονται σε αυτήν.
Διορισμός Διαιτητών
Εάν τα μέρη δεν καταλήξουν σε συμφωνία ή εάν ένα από τα μέρη δεν ορίσει τον διαιτητή του, και δεν έχουν συμφωνηθεί άλλοι κανόνες, ο διορισμός θα γίνεται από το δικαστήριο που θα έχει δικαιοδοσία επί της διαφοράς για εσωτερική διαιτησία, ή το Εφετείο Καΐρου για διεθνή διαιτησία.[18]
Ικανότητα διαιτητών
Από πλευράς χωρητικότητας, οι διαιτητές θα έχουν πλήρη ικανότητα να ασκούν τα πολιτικά τους δικαιώματα και όχι:[19]
- ανήλικος;
- υπό κηδεμονία; ή
- στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων λόγω δικαστικής απόφασης για κακούργημα ή πλημμέλημα, είτε λόγω κήρυξης πτώχευσης, εκτός εάν έχει αποκατασταθεί.
Περαιτέρω, η EAL δεν επιβάλλει καμία απαίτηση ως προς το φύλο ή την εθνικότητα του διαιτητή. Η ΕΑΛ δεν αναφέρει ότι ο διαιτητής πρέπει να είναι μουσουλμάνος.[20]
Στοιχεία και Εμπειρογνώμονες
Τα μέρη είναι ελεύθερα να συμφωνήσουν σχετικά με τους κανόνες απόδειξης. Ο αιγυπτιακός νόμος περί αποδεικτικών στοιχείων υιοθετείται συχνά στην εσωτερική διαιτησία; ωστόσο, Τα μέρη μπορούν επίσης να συμφωνήσουν να ακολουθήσουν την Κανόνες IBA σχετικά με τη λήψη αποδεικτικών στοιχείων στη διεθνή διαιτησία, που χρησιμοποιείται συνήθως στη διεθνή διαιτησία. Ελλείψει συμφωνίας, το διαιτητικό δικαστήριο έχει την εξουσία να καθορίζει τους κανόνες για τη διεξαγωγή αποδείξεων που κρίνει σκόπιμο.
Εμπιστευτικότητα της Διαιτησίας στην Αίγυπτο
Ενώ οι διαιτητικές διαδικασίες που διέπονται από την EAL δεν είναι εξ ορισμού εμπιστευτικές, τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν να διεξάγουν τις διαδικασίες τους με εμπιστευτικό τρόπο. Από αυτή την άποψη, το Εφετείο Καΐρου έκρινε ότι η μη τήρηση του απορρήτου από ένα μέρος δεν καθιστά άκυρη τη διαιτητική απόφαση, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε αποζημίωση εάν υποστεί ζημιά το άλλο μέρος.[21]
Προσωρινά μέτρα στην Αίγυπτο
Οι διαιτητές εξουσιοδοτούνται να εκδίδουν προσωρινά ή συντηρητικά μέτρα βάσει του ΕΑΛ, υπό τον όρο ότι τα μέρη έχουν συμφωνήσει να παραχωρήσουν στους διαιτητές τέτοια εξουσία. Επίσης, οποιοδήποτε μέρος μπορεί να απαιτήσει από το άλλο μέρος να παράσχει επαρκή εγγύηση για το κόστος του διατεταγμένου μέτρου.[22]
Αρθρο 24
1. Και τα δύο μέρη στη διαιτησία μπορούν να συμφωνήσουν να εκχωρήσουν στο διαιτητικό δικαστήριο την εξουσία να διατάξει, κατόπιν αιτήματος ενός από τα μέρη, προσωρινά ή συντηρητικά μέτρα που κρίνονται απαραίτητα σε σχέση με το αντικείμενο της διαφοράς και να απαιτούν από κάθε μέρος να παράσχει την κατάλληλη ασφάλεια για την κάλυψη των εξόδων του διαταχθείσας μέτρου.
Εάν το μέρος κατά του οποίου εκδόθηκε η εντολή δεν την εκτελέσει, το διαιτητικό δικαστήριο μπορεί να εξουσιοδοτήσει το άλλο μέρος να ζητήσει την εκτέλεση της διαταγής ενώπιον των αιγυπτιακών δικαστηρίων:[23]
Αρθρο 24
2. Εάν το μέρος κατά του οποίου εκδόθηκε η εντολή δεν την εκτελέσει, το διαιτητικό δικαστήριο, κατόπιν αιτήματος του άλλου μέρους, μπορεί να εξουσιοδοτήσει τον τελευταίο να προβεί στις απαραίτητες διαδικασίες για την εκτέλεση της παραγγελίας, με την επιφύλαξη του δικαιώματος του εν λόγω διαδίκου να προσφύγει στον πρόεδρο του δικαστηρίου που ορίζεται στο άρθρο 9 του παρόντος Νόμου για την έκδοση εκτελεστικού εντάλματος.
Σε 2018, το Εφετείο του Καΐρου επιβεβαίωσε τους όρους που πρέπει να εφαρμόζουν τα αιγυπτιακά δικαστήρια όταν αποφασίζουν σχετικά με το αίτημα για την εκτέλεση προσωρινού μέτρου. Το δικαστήριο πρέπει να το διασφαλίσει:[24]
- υπάρχει συμφωνία διαιτησίας;
- το μέρος που ζητά το προσωρινό μέτρο έχει εξουσιοδοτήσει το διαιτητικό δικαστήριο να χορηγήσει προσωρινά μέτρα;
- τηρήθηκαν οι διαδικασίες που απαιτούνται για την έκδοση του προσωρινού μέτρου; και
- το διαιτητικό δικαστήριο δεν εξέδωσε προσωρινό μέτρο αντίθετο με την αιγυπτιακή δημόσια τάξη.
Αποδεικτικές Ακροάσεις
Το διαιτητικό δικαστήριο μπορεί να διεξάγει προφορικές ακροάσεις, αν και δεν είναι υποχρεωτικά:
Αρθρο 33
1. Το διαιτητικό δικαστήριο μπορεί να διεξάγει προφορικές ακροάσεις προκειμένου να μπορέσει κάθε μέρος να εξηγήσει την ουσία της υπόθεσης και να παρουσιάσει τα επιχειρήματά του καθώς και αποδεικτικά στοιχεία. Μπορεί επίσης να αποφασίσει ότι η διαδικασία θα διεξαχθεί αποκλειστικά με βάση τα υποβληθέντα έγγραφα και γραπτά έγγραφα, υπόκειται σε οποιαδήποτε αντίθετη συμφωνία των μερών.
Όσον αφορά τις προφορικές δηλώσεις, ούτε πραγματικοί μάρτυρες ούτε πραγματογνώμονες υποχρεούνται να ορκιστούν για την εκτέλεση των αποστολών τους.[25]
Διαιτησία στην Αίγυπτο: Βραβεία και Διαδικασίες Διακοπής
Νόμος που εφαρμόζεται επί της ουσίας
Εάν τα μέρη δεν συμφωνήσουν σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στη διαφορά τους, η EAL προβλέπει ότι το διαιτητικό δικαστήριο εφαρμόζει το νόμο που θεωρεί ότι έχει την στενότερη σχέση με τη διαφορά. Η EAL προβλέπει επίσης ότι το δικαστήριο πρέπει να συμμορφωθεί με (Εγώ) όρους της σύμβασης, και (ii) τις εμπορικές συνήθειες που ισχύουν για τη συναλλαγή.[26]
Τυπικές απαιτήσεις διαιτητικής απόφασης
Από πλευράς τυπικότητας, διαιτητικές αποφάσεις πρέπει:[27]
- να είναι γραπτώς;
- υπογράφεται από τους διαιτητές ή από την πλειοψηφία του διαιτητικού δικαστηρίου (αναφέροντας τους λόγους άρνησης του διαφωνούντα διαιτητή, εάν υπάρχει);
- έχουν κίνητρα, εκτός εάν τα μέρη συμφώνησαν διαφορετικά, ή το εφαρμοστέο δίκαιο στη διαφορά δεν απαιτεί από τους διαιτητές να παρακινήσουν την απόφαση;
- περιέχει τα ονόματα και τις διευθύνσεις των μερών;
- περιέχει τα ονόματα, διευθύνσεις και εθνικότητες των διαιτητών;
- περιέχει αντίγραφο της συμφωνίας διαιτησίας και περίληψη των αιτημάτων των μερών; και
- περιέχει την ημερομηνία και τον τόπο έκδοσης.
Επιβολή διαιτητικών βραβείων
Οι διαιτητικές αποφάσεις που εκδόθηκαν στην Αίγυπτο ή στο εξωτερικό υπόκεινται στην εκτελεστότητα του Προέδρου του δικαστηρίου όπου κατατέθηκε η απόφαση 47 της ΕΑΛ.[28]
Το μέρος που επιδιώκει την εκτέλεση πρέπει να παράσχει:[29]
- το πρωτότυπο βραβείο ή ένα υπογεγραμμένο αντίγραφο;
- αντίγραφο της συμφωνίας διαιτησίας;
- επικυρωμένη αραβική μετάφραση του βραβείου, εάν το βραβείο αποδόθηκε σε ξένη γλώσσα; και
- ένα αντίγραφο του λεπτά που βεβαιώνει την κατάθεση του βραβείου σύμφωνα με το άρθρο 47.
Πριν δώσει άδεια για επιβολή, ο πρόεδρος του δικαστηρίου πρέπει να διασφαλίσει ότι το βραβείο πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:[30]
- δεν έρχεται σε αντίθεση με απόφαση που είχε εκδοθεί προηγουμένως από αιγυπτιακό δικαστήριο για το ίδιο θέμα;
- δεν παραβιάζει τη δημόσια τάξη στην Αίγυπτο; και
- γνωστοποιήθηκε κανονικά στο μέρος εναντίον του οποίου εκδόθηκε.
Οι αλλοδαπές διαιτητικές αποφάσεις είναι εκτελεστές σύμφωνα με το 1958 Σύμβαση για την αναγνώριση και την επιβολή ξένων διαιτητικών βραβείων (γνωστή ως Σύμβαση της Νέας Υόρκης) στην οποία η Αίγυπτος προσχώρησε 9 Μάρτιος 1959.
Ακύρωση Διαιτητικές Αποφάσεις
Αίτηση ακύρωσης κατά απόφασης που εκδόθηκε εκτός Αιγύπτου θα πρέπει να κατατεθεί ενώπιον του Εφετείου του Καΐρου.[31] Αφ 'ετέρου, οι εγχώριες αποφάσεις μπορούν να ακυρωθούν ενώπιον του δικαστηρίου που θα έχει δικαιοδοσία επί της διαφοράς.[32]
Οποιαδήποτε διαδικασία ακύρωσης πρέπει να κινηθεί εντός 90 ημέρες από την ημερομηνία κοινοποίησης της κατακύρωσης στον οφειλέτη.[33]
Οι λόγοι ακύρωσης διαιτητικής απόφασης απαριθμούνται στο άρθρο 53, ως εξής:[34]
- εάν δεν υπάρχει συμφωνία διαιτησίας, αν είναι άκυρη ή ακυρώσιμη, ή έχει λήξει;
- εάν ένα από τα μέρη της συμφωνίας διαιτησίας ήταν, κατά τη στιγμή της ολοκλήρωσής του, εν όλω ή εν μέρει ανίκανος σύμφωνα με τον νόμο που διέπει τη δικαιοπρακτική του ικανότητα;
- εάν κάποιο από τα μέρη της διαιτησίας δεν μπόρεσε να παρουσιάσει την υπόθεσή του ως αποτέλεσμα της μη κατάλληλης ειδοποίησης για τον διορισμό διαιτητή ή για τη διαιτητική διαδικασία, ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο πέρα από τον έλεγχό του;
- εάν το διαιτητικό δικαστήριο δεν εφάρμοσε το δίκαιο που συμφωνήθηκε από τα μέρη για να διέπει το αντικείμενο της διαφοράς;
- εάν η σύσταση του διαιτητικού δικαστηρίου ή ο διορισμός των διαιτητών παραβίαζε τις ισχύουσες νομικές διατάξεις ή τη συμφωνία των μερών;
- εάν η διαιτητική απόφαση αφορούσε ζητήματα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας διαιτησίας ή υπερβαίνουν τα όρια της συμφωνίας. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου τα θέματα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της διαιτησίας μπορούν να διαχωριστούν από το μέρος της απόφασης που αφορά θέματα που δεν υπόκεινται στη διαιτησία, Η ακυρότητα αφορά αποκλειστικά τα τελευταία μέρη;
- εάν η ίδια η διαιτητική απόφαση ή οι διαδικασίες διαιτησίας που επηρεάζουν την απόφαση περιέχουν νομική παράβαση που προκαλεί την ακυρότητά της; και
- εάν η διαιτητική απόφαση παραβιάζει την αιγυπτιακή δημόσια τάξη.
Το Εφετείο του Καΐρου έχει επιβεβαιώσει επανειλημμένα ότι ο ανωτέρω κατάλογος ακυρώσεων είναι αποκλειστικός. Ως εκ τούτου, καμία διαιτητική απόφαση δεν ακυρώνεται για λόγους που δεν εμπίπτουν στους ανωτέρω λόγους.[35]
[1] ρε. Λούο και Τζέι. Ελ-Αχντάμπ, "Διαιτησία στην Αίγυπτο" σε Διαιτησία με τις αραβικές χώρες (2001), Π. 158
[2] Εγώ. Σεχάτα, Διαιτησία στην Αίγυπτο: Οδηγός επαγγελματία (2021), Π. 21.
[3] Ταυτότητα., Π. 23; δείτε επίσης EAL, Αρθρο 1 του προοίμιου.
[4] ρε. Λούο και Τζέι. Ελ-Αχντάμπ, "Διαιτησία στην Αίγυπτο" σε Διαιτησία με τις αραβικές χώρες (2001), Π. 160.
[5] Εγώ. Σεχάτα, Διαιτησία στην Αίγυπτο: Οδηγός επαγγελματία (2021), Π. 36.
[6] Ταυτότητα., Π. 37.
[7] Ταυτότητα., Π. 37 (παραπέμποντας στο Εφετείο Καΐρου, Πρόκληση Αρ. 68/Δικαστικό Έτος 123, Ημερομηνία ακρόασης 2 Ιούλιος 2007).
[8] ρε. Λούο και Τζέι. Ελ-Αχντάμπ, "Διαιτησία στην Αίγυπτο" σε Διαιτησία με τις αραβικές χώρες (2001), Π. 162.
[9] EAL, Αρθρο 12.
[10] EAL, Αρθρο 12 (προστέθηκε έμφαση).
[11] Εγώ. Σεχάτα, Διαιτησία στην Αίγυπτο: Οδηγός επαγγελματία (2021), Π. 38.
[12] ρε. Λούο και Τζέι. Ελ-Αχντάμπ, "Διαιτησία στην Αίγυπτο" σε Διαιτησία με τις αραβικές χώρες (2001), Π. 162.
[13] Αρθρο 11 της ΕΑΛ.
[14] Εγώ. Σεχάτα, Διαιτησία στην Αίγυπτο: Οδηγός επαγγελματία (2021), Π. 83.
[15] Όχι.
[16] ρε. Λούο και Τζέι. Ελ-Αχντάμπ, "Διαιτησία στην Αίγυπτο" σε Διαιτησία με τις αραβικές χώρες (2001), Π. 174.
[17] Ταυτότητα., 179; EAL, Αρθρο 17(1); δείτε επίσης Αρθρο 9 της ΕΑΛ: «Η αρμοδιότητα να επανεξετάσει τα διαιτητικά θέματα που αναφέρονται από τον παρόντα νόμο στην αιγυπτιακή δικαιοσύνη ανήκει στο δικαστήριο που έχει αρχική δικαιοδοσία επί της διαφοράς. Ωστόσο, σε περίπτωση διεθνούς εμπορικής διαιτησίας, είτε διεξάγονται στην Αίγυπτο είτε στο εξωτερικό, αρμοδιότητα ανήκει στο Εφετείο του Καΐρου, εκτός εάν τα μέρη συμφωνήσουν για την αρμοδιότητα άλλου δευτεροβάθμιου δικαστηρίου στην Αίγυπτο."
[18] EAL, Άρθρα 9 και 17(1)(ένα)(σι).
[19] EAL, Αρθρο 16(1).
[20] Ταυτότητα., Π. 181.
[21] Εγώ. Σεχάτα, Διαιτησία στην Αίγυπτο: Οδηγός επαγγελματία (2021), Π. 133 (παραπέμποντας στο Εφετείο Καΐρου, Πρόκληση Αρ. 2/Δικαστικό Έτος 131, Ημερομηνία ακρόασης 4 Ιανουάριος 2016).
[22] EAL, Αρθρο 24.1 (προστέθηκε έμφαση).
[23] ρε. Λούο και Τζέι. Ελ-Αχντάμπ, "Διαιτησία στην Αίγυπτο" σε Διαιτησία με τις αραβικές χώρες (2001), Π. 189; EAL, Αρθρο 24.2 (προστέθηκε έμφαση)
[24] Εγώ. Σεχάτα, Διαιτησία στην Αίγυπτο: Οδηγός επαγγελματία (2021), Π. 138 (παραπέμποντας στο Εφετείο Καΐρου, Πρόκληση Αρ. 44/Δικαστικό Έτος 134, Ημερομηνία ακρόασης 9 Ενδέχεται 2018.)
[25] EAL, Αρθρο 33.4
[26] EAL, Αρθρο 39.3; δείτε επίσης ρε. Λούο και Τζέι. Ελ-Αχντάμπ, "Διαιτησία στην Αίγυπτο" σε Διαιτησία με τις αραβικές χώρες (2001), Π. 197
[27] EAL, Αρθρο 43.
[28] Βλέπε ανωτέρω Αρθρο 9 της ΕΑΛ.
[29] EAL, Αρθρο 56.
[30] EAL, Αρθρο 58.
[31] Εγώ. Σεχάτα, Διαιτησία στην Αίγυπτο: Οδηγός επαγγελματία (2021), Π. 293.
[32] Όχι.
[33] EAL, Αρθρο 54.1.
[34] Ταυτότητα., Π. 301.
[35] Ταυτότητα., Π. 301 (παραπέμποντας στο Εφετείο Καΐρου, Πρόκληση Αρ. 88/Δικαστικό Έτος 126, Ημερομηνία ακρόασης 26 Ιούνιος 2012; Εφετείο Καΐρου, Πρόκληση Αρ. 54/Δικαστικό Έτος 130, Ημερομηνία ακρόασης 21 Δεκέμβριος 2016; Εφετείο Καΐρου, Πρόκληση Αρ. 11/Δικαστικό Έτος 135, Ημερομηνία ακρόασης 20 Ιούνιος 2018).