Επιβολή διαιτητικών βραβείων έναντι κρατικών περιουσιακών στοιχείων: Κυρίαρχη ασυλία στις Ηνωμένες Πολιτείες

Το κύριο ζήτημα που σχετίζεται με την επιβολή διαιτητικής απόφασης έναντι ενός κράτους στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η κυρίαρχη ασυλία του κράτους. Σύμφωνα με τον νόμο περί κυριαρχικών ασυλιών του εξωτερικού («FSIA»), ξένοι κυρίαρχοι απολαμβάνουν ασυλία από τη δικαιοδοσία, μια πιθανή ασυλία από κοστούμι στις Η.Π.Α.. ομοσπονδιακά και πολιτειακά δικαστήρια, και ασυλία από την εκτέλεση, κατά την οποία η περιουσία τους είναι απαλλαγμένη από προσκόλληση και εκτέλεση.[1]

Ωστόσο, συναινώντας στη διαιτησία, Τα κράτη παραιτούνται από την ασυλία τους από τη δικαιοδοσία. Το Δικαστήριο της Περιφέρειας της Κολούμπια επιβεβαίωσε την άρση της ασυλίας από τη δικαιοδοσία βάσει διαιτησίας.[2]

Για την επιβολή βραβείου έναντι των περιουσιακών στοιχείων ενός κράτους που βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, Ενότητα 1609 του FSIA προβλέπει ότι το δικαστήριο πρέπει να καθορίσει εάν τα περιουσιακά στοιχεία πληρούν περιοριστικές εξαιρέσεις από την ασυλία από την εκτέλεση που παρέχει γενική προστασία της κρατικής ιδιοκτησίας από την κατάσχεση.[3]

Ενότητα 1610(ένα) του FSIA επιτρέπει την εκτέλεση ενάντια σε περιουσία ξένου κράτους που βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες εάν το ακίνητο χρησιμοποιείται για εμπορική δραστηριότητα. [4] Το FSIA ορίζει «εμπορική ιδιοκτησία" όπως και "είτε μια τακτική πορεία εμπορικής συμπεριφοράς είτε μια συγκεκριμένη εμπορική συναλλαγή ή πράξη".

Ενότητα 1611 του FSIA προβλέπει επίσης ότι ορισμένοι τύποι ιδιοκτησίας είναι απρόσβλητοι από την εκτέλεση σε όλες τις περιστάσεις, όπως (Εγώ) περιουσιακά στοιχεία που κρατούνται από ξένη κεντρική τράπεζα ή νομισματική αρχή, ή (ii) ιδιοκτησία που προορίζεται ή προορίζεται να χρησιμοποιηθεί σε σχέση με στρατιωτική δραστηριότητα, με (ένα) στρατιωτικός χαρακτήρας ή (σι) υπό τον έλεγχο στρατιωτικής αρχής ή αμυντικής υπηρεσίας. Εάν το ξένο κράτος δεν έχει παραιτηθεί από την ασυλία του και η περιουσία διατηρείται για ίδιο λογαριασμό, τέτοια ακίνητα ενδέχεται να μην επισυνάπτονται ακόμη και αν χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς. [5]

Επίσης, το FSIA προβλέπει ότι το ακίνητο που υπόκειται σε προσκόλληση και εκτέλεση πρέπει να είναι ιδιοκτησία στις Ηνωμένες Πολιτείες ξένου κράτους. Το FSIA καθορίζει ποιες οντότητες περιλαμβάνονται κατά την έννοια του «ξένο κράτος".[6] Ενότητα 1603(σι)(2) του FSIA ορίζει μια αντιπροσωπεία ή ένα όργανο ξένου κράτους ως κάθε οντότητα που είναι όργανο ή πολιτική υποδιαίρεση του Κράτους.[7] Δικαστήρια στις ΗΠΑ. βρήκαν ότι η πολιτική υποδιαίρεση αναφέρεται σε διπλωματικές υπηρεσίες όπως πρεσβείες ή προξενεία.[8]

Christy Chidiac, Aceris Law LLC