Η εισαγωγή του Κανόνες ταχείας διαδικασίας διαιτησίας ICC («Κανόνες ταχείας διαδικασίας") ήταν μια από τις κύριες καινοτομίες του 2017 τροποποιήσεις στους Κανόνες Διαιτησίας του ΔΠΔ. Η ταχεία διαιτησία διαφέρει από μια τυπική διαδικασία διαιτησίας, καθώς παρέχει μια απλοποιημένη διαδικασία, με στόχο τη μείωση του χρόνου και του κόστους με ταυτόχρονη προώθηση της αποτελεσματικότητας στη διεθνή διαιτησία.
Το ΔΠΔ δεν είναι το μόνο όργανο που παρέχει ένα πλαίσιο για μια ταχεία διαδικασία διαιτησίας. Κανόνες της Αμερικανικής Ένωσης Διαιτησίας, Κανόνες Διαιτησίας του Κέντρου Διαιτησίας της Κωνσταντινούπολης, τους Κανόνες Διαιτησίας του Ινστιτούτου Διαιτησίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Στοκχόλμης, Κανόνες Διεθνούς Διαιτησίας της Σιγκαπούρης, και το Κέντρο Διεθνούς Διαιτησίας της Βομβάης, έχουν επίσης υιοθετήσει κανόνες ταχείας διαιτησίας.
Τι είναι η ταχεία διαιτησία?
Μια ταχεία διαδικασία διαιτησίας είναι ένας σχετικά πρόσφατος μηχανισμός που προσφέρεται από διαιτητικά όργανα με στόχο τη μείωση του χρόνου και του κόστους για διαφορές χαμηλής αξίας. Στόχος είναι η συντόμευση της διάρκειας της διαιτητικής διαδικασίας μέσω μιας απλοποιημένης διαδικασίας. Για παράδειγμα, οι κανόνες ταχείας διαδικασίας απαιτούν τη διεξαγωγή της ταχείας διαδικασίας από έναν μοναδικό διαιτητή με στόχο την απόκτηση απόφασης εντός καθορισμένου χρονικού πλαισίου. Οι κανόνες ταχείας διαδικασίας προβλέπουν επίσης μειωμένη κλίμακα αμοιβών διαιτητών σε σύγκριση με μια τυπική διαιτησία του ICC. Τελικά, οι κανόνες ταχείας διαδικασίας καλούν τα μέρη και τον μοναδικό διαιτητή να περιορίσουν τα αιτήματα για προσκόμιση εγγράφων, τη διάρκεια και το εύρος των γραπτών υποβολών, την εξέταση μαρτύρων και πραγματογνωμόνων, και τη διεξαγωγή ακρόασης.
Οι κανόνες της ταχείας διαδικασίας διαιτησίας
Αρθρο 30(1)[1] και προσάρτημα VI[2] των Κανόνων του ΔΠΔ ορίζει το γενικό πλαίσιο για την ταχεία διαδικασία διαιτησίας και καθορίζει το πεδίο εφαρμογής της.
Σύμφωνα με το άρθρο 30(2)[3] και άρθρο 1(2) του προσαρτήματος VI[4] των κανόνων του ICC, ισχύουν οι διατάξεις περί ταχείας διαδικασίας εάν:
- το επίδικο ποσό δεν υπερβαίνει Δολ ΗΠΑ 2,000,000, εάν είχε συναφθεί η συμφωνία διαιτησίας επί ή μετά 1 Μάρτιος 2017 και πριν 1 Ιανουάριος 2021; ή
- το επίδικο ποσό δεν υπερβαίνει Δολ ΗΠΑ 3,000,000, εάν είχε συναφθεί η συμφωνία διαιτησίας επί ή μετά 1 Ιανουάριος 2021; ή
- τα μέρη συμφώνησαν να επιλέξουν συμμετοχή, ανεξάρτητα από την ημερομηνία σύναψης της συμφωνίας διαιτησίας ή το επίδικο ποσό (η ταχεία διαδικασία διαιτησίας παραμένει ανοιχτή σε διαφορές υψηλότερης αξίας όταν τα μέρη συμφωνήσουν να την εφαρμόσουν).
Στην τελική περίπτωση, τα μέρη μπορούν να προσθέσουν την ακόλουθη διατύπωση στη συμφωνία διαιτησίας τους:
Τα μέρη συμφωνούν, σύμφωνα με το άρθρο 30(2)(σι) των κανόνων διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, ότι οι κανόνες της ταχείας διαδικασίας θα ισχύουν ανεξάρτητα από το επίμαχο ποσό.
Αφ 'ετέρου, σύμφωνα με το άρθρο 30(3)[5] των κανόνων του ICC, οι διατάξεις περί ταχείας διαδικασίας δεν εφαρμόζονται εάν:
- η συμφωνία διαιτησίας είχε συναφθεί προηγουμένως 1 Μάρτιος 2017;
- τα μέρη συμφώνησαν ρητώς να εξαιρεθούν από τους Κανόνες Ταχείας Διαδικασίας στη συμφωνία διαιτησίας ή ανά πάσα στιγμή στη συνέχεια;
- το δικαστήριο, κατόπιν αιτήματος ενός κόμματος πριν από τη σύσταση του διαιτητικού δικαστηρίου ή αυτεπαγγέλτως, προσδιορίζει ότι είναι ακατάλληλο στις περιπτώσεις να εφαρμόζονται οι διατάξεις ταχείας διαδικασίας.
Ως προς τη συγκρότηση του διαιτητικού δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 2(1) του προσαρτήματος VI[6] των κανόνων του ICC, το Δικαστήριο μπορεί να διορίσει έναν μοναδικό διαιτητή, ανεξάρτητα από οποιονδήποτε αντίθετο όρο ή τον αριθμό των διαιτητών που καθορίζεται στη συμφωνία διαιτησίας:
Το Δικαστήριο μπορεί, παρά οποιαδήποτε αντίθετη διάταξη της συμφωνίας διαιτησίας, διορίστε έναν μοναδικό διαιτητή.
Οι διαιτησίες με έναν μοναδικό διαιτητή τείνουν να είναι πιο γρήγορες και λιγότερο δαπανηρές.
Αρθρο 2(2) του προσαρτήματος VI[7] των Κανόνων του ΔΠΔ προβλέπει περαιτέρω ότι τα μέρη μπορούν επίσης να ορίσουν τον μοναδικό διαιτητή εντός προθεσμίας που καθορίζεται από τη Γραμματεία:
Τα μέρη μπορούν να ορίσουν τον μοναδικό διαιτητή εντός προθεσμίας που θα καθοριστεί από τη Γραμματεία. Ελλείψει τέτοιου διορισμού, ο μοναδικός διαιτητής διορίζεται από το Δικαστήριο το συντομότερο δυνατόν.
Εξάλλου, ως θέμα απλοποίησης, δεν υπάρχει απαίτηση συμφωνίας και προετοιμασίας όρων αναφοράς. Αρθρο 3(1) του προσαρτήματος VI[8] των Κανόνων του ΔΠΔ προβλέπει σχετικά ότι:
Αρθρο 23 των κανόνων δεν θα ισχύουν για διαιτησία βάσει των κανόνων ταχείας διαδικασίας.
Στο ίδιο πνεύμα, σύμφωνα με το άρθρο 3(3) του προσαρτήματος VI[9] των κανόνων του ICC, η διάσκεψη διαχείρισης υποθέσεων πρέπει να πραγματοποιηθεί εντός 15 ημέρες από την ημερομηνία κατά την οποία ο φάκελος διαβιβάστηκε στο διαιτητικό δικαστήριο:
Η διάσκεψη διαχείρισης υποθέσεων που συγκλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 24 των κανόνων θα πραγματοποιηθεί το αργότερο 15 ημέρες από την ημερομηνία κατά την οποία ο φάκελος διαβιβάστηκε στο διαιτητικό δικαστήριο. Το Δικαστήριο μπορεί να παρατείνει αυτήν την προθεσμία σύμφωνα με αιτιολογημένο αίτημα του διαιτητικού δικαστηρίου ή με δική του πρωτοβουλία, εάν αποφασίσει ότι είναι απαραίτητο να το πράξει.
Σύμφωνα με το άρθρο 3(4)[10] και άρθρο 3(5) του προσαρτήματος VI[11] των κανόνων του ICC, το δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει την υπόθεση μόνο βάσει εγγράφων, χωρίς ακρόαση, καμία παραγωγή εγγράφων, και όχι εξέταση μαρτύρων ή πραγματογνωμόνων. Εάν το δικαστήριο αποφασίσει να εφαρμόσει αυτά τα διαδικαστικά μέτρα, έχει τη διακριτική ευχέρεια να περιορίσει τον αριθμό, τη διάρκεια και το εύρος των γραπτών υποβολών και των γραπτών αποδεικτικών στοιχείων (τόσο για μάρτυρες όσο και για πραγματογνώμονες).
Αρθρο 4(1) του προσαρτήματος VI[12] των Κανόνων του ΔΠΔ ορίζει επίσης προθεσμία έξι μηνών για το διαιτητικό δικαστήριο να εκδώσει την τελική του απόφαση προκειμένου να αποφευχθούν καθυστερήσεις και να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα:
Η προθεσμία εντός της οποίας το διαιτητικό δικαστήριο πρέπει να εκδώσει την οριστική του απόφαση είναι έξι μήνες από την ημερομηνία της διάσκεψης διαχείρισης υποθέσεων. Το Δικαστήριο μπορεί να παρατείνει την προθεσμία σύμφωνα με το άρθρο 31(2) των κανόνων.
Τελικά, Αρθρο 4(2) του προσαρτήματος VI[13] των Κανόνων του ΔΠΔ προβλέπει ότι τα τέλη του διαιτητικού δικαστηρίου πρέπει να είναι σύμφωνα με τη μειωμένη κλίμακα που καθορίζεται από τους Κανόνες προκειμένου να διασφαλιστεί μια οικονομικά αποδοτική διαδικασία:
Οι αμοιβές του διαιτητικού δικαστηρίου καθορίζονται σύμφωνα με τις κλίμακες των διοικητικών εξόδων και τις αμοιβές του διαιτητή για την ταχεία διαδικασία που ορίζονται στο Παράρτημα III.
Να συμπεράνω, Η χρήση της ταχείας διαδικασίας διαιτησίας συνήθως οδηγεί σε ταχύτερη μέθοδο επίλυσης διαφορών χαμηλής αξίας από την τυπική διαδικασία διαιτησίας του ΔΠΔ. Είναι επίσης λιγότερο δαπανηρό: αν και τα διοικητικά έξοδα που χρεώνονται από το ΔΠΔ για ταχεία διαδικασία διαιτησίας παραμένουν τα ίδια με εκείνα της τυπικής διαδικασίας, οι αμοιβές του διαιτητή είναι περίπου 20 τοις εκατό χαμηλότερα σε σύγκριση με εκείνα που υπόκεινται σε τυπική διαιτησία ICC.
[1]2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 30(1), σελ.36.
[2] 2021 Κανόνες ICC, Προσάρτημα VI, σελ.76-78.
[3] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 30(2), σελ.36.
[4] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 1(2) Προσάρτημα VI, σελ.76.
[5] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 30(3), σελ.36.
[6] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 2(1) Προσάρτημα VI, σελ.77.
[7] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 2(2) Προσάρτημα VI, σελ.77.
[8] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 3(1) Προσάρτημα VI, σελ.77.
[9]2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 3(3) Προσάρτημα VI, σελ.77.
[10]2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 3(4) Προσάρτημα VI, σελ.77.
[11] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 3(5) Προσάρτημα VI, σελ.77.
[12]2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 4(1) Προσάρτημα VI, σελ.78.
[13] 2021 Κανόνες ICC, Αρθρο 4(2) Προσάρτημα VI, σελ.78.