Ορισμός της «συνεχιζόμενης ανησυχίας»

Η έννοια της «συνεχιζόμενης ανησυχίας» πηγάζει από λογιστικά πρότυπα.

Για παράδειγμα, ακολουθώντας τα Διεθνή Πρότυπα Ελέγχου, «[σε]κάτω από την υπόθεση της συνεχιζόμενης ανησυχίας, μια οντότητα θεωρείται ότι συνεχίζει τις δραστηριότητές της για το άμεσο μέλλον. Οικονομικές καταστάσεις και, συγκεκριμένα, όλες τις οικονομικές καταστάσεις γενικού σκοπού, επομένως προετοιμάζονται σε συνεχή βάση, εκτός εάν η διοίκηση σκοπεύει είτε να εκκαθαρίσει την οικονομική οντότητα είτε να παύσει τις δραστηριότητές της ή δεν έχει ρεαλιστική εναλλακτική λύση παρά να το πράξει. Όταν η χρήση της υπόθεσης συνεχιζόμενης ανησυχίας είναι κατάλληλη, τα περιουσιακά στοιχεία και οι υποχρεώσεις καταγράφονται με βάση το ότι η οικονομική οντότητα θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της κατά τη συνήθη πορεία της επιχείρησης."[4]

Αναλόγως, μια «συνεχιζόμενη ανησυχία» δεν απαιτεί απαραιτήτως απόδειξη αρκετών ετών κερδοφορίας δεδομένου ότι «Οι λογιστές αντιπαραβάλλουν τη συνεχιζόμενη ανησυχία με την εκκαθάριση."[5]

ο (κας)χρήση της έννοιας της «συνεχιζόμενης ανησυχίας» στην επενδυτική διαιτησία

Τα διαιτητικά δικαστήρια αναφέρθηκαν ευρέως στην έννοια της συνεχιζόμενης ανησυχίας, ενώ εφαρμόζουν ή απορρίπτουν την εκτίμηση μιας επένδυσης από DCF. Για παράδειγμα, το Ιράν-ΗΠΑ για το Δικαστήριο Αξιών στο Αμόκο αποφάσισε ότι για να αποδείξει μια συνεχή ανησυχία, πρέπει να αποδείξει ότι «μια επιχείρηση ... είχε επιδείξει κάποια ικανότητα να κερδίζει έσοδα και ήταν, Ως εκ τούτου, πρέπει να θεωρείται ότι διατηρεί τέτοια ικανότητα για το μέλλον."[6] Το ίδιο πρότυπο απόδειξης απαιτείται από τα δικαστήρια διαιτησίας επενδυτών-κρατών.[7]

συνεπώς, η έννοια της «συνεχιζόμενης ανησυχίας» έχει λάβει διαφορετικά περιγράμματα στη διεθνή διαιτησία από ό, τι στη λογιστική σφαίρα. Αντί να εστιάζουμε σε όρους όπως «εκκαθάριση» ή «διάλυση» μιας επένδυσης, Τα διαιτητικά δικαστήρια έδωσαν την έμφαση στην έννοια της κερδοφορίας. Στο Ταβακόλι υπόθεση, το Δικαστήριο Αξιών Ιράν-ΗΠΑ τόνισε αυτή τη διαφορά αναγνωρίζοντας ότι «[Εγώ]n λογιστικοί όροι, η φράση «συνεχιζόμενη ανησυχία» περιγράφει γενικά μια εταιρεία που «μπορεί να συνεχίσει τις συναλλαγές της, π.χ, έχει επαρκή κεφάλαια για να το κάνει »… Στην πρακτική του Tribunal, ωστόσο, ο όρος «συνεχιζόμενη ανησυχία» έχει γενικά χρησιμοποιηθεί με λιγότερο τεχνική έννοια. Κατά τον προσδιορισμό εάν μια εταιρεία είναι μια συνεχής ανησυχία, το δικαστήριο εξετάζει γενικά εάν η εταιρεία είχε αρχίσει να λειτουργεί μέχρι την ημερομηνία της απαλλοτρίωσής της και, αν είχε, αν είχε μια λογική προοπτική να μπορέσει να συνεχίσει τις δραστηριότητές της μετά την Επανάσταση."[8]

Επί πλέον, Τα διαιτητικά δικαστήρια έχουν επίσης διευκρινίσει την ανάγκη να διαρκέσει η κερδοφορία για αρκετά χρόνια. Για παράδειγμα, το δικαστήριο στο AAPL απαιτείται περίπτωση "την προηγούμενη παρουσία στην αγορά για τουλάχιστον δύο ή τρία χρόνια, που είναι η ελάχιστη περίοδος που απαιτείται για τη δημιουργία συνεχιζόμενων επιχειρηματικών συνδέσεων."[9] Άλλα δικαστήρια, αντί να επιβάλουμε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, απλώς αναφέρθηκαν στις Οδηγίες της Παγκόσμιας Τράπεζας[10]. Ορίζουν μια συνεχιζόμενη ανησυχία ως «μια επιχείρηση που αποτελείται από περιουσιακά στοιχεία που παράγουν εισόδημα και λειτουργεί σε επαρκή χρονική περίοδο για να δημιουργήσει τα δεδομένα που απαιτούνται για τον υπολογισμό των μελλοντικών εσόδων και η οποία θα μπορούσε να αναμενόταν με εύλογη βεβαιότητα, εάν η λήψη δεν είχε συμβεί, να συνεχίσει να παράγει νόμιμο εισόδημα κατά τη διάρκεια της οικονομικής του ζωής στις γενικές συνθήκες μετά την ανάληψη από το κράτος.«[11]

συμπέρασμα

Παρά τη σύγχυση μεταξύ νομικών και λογιστικών εννοιών[12], η θέση των διαιτητικών δικαστηρίων φαίνεται σχετικά συνεπής. Απαιτούν την απόδειξη της υψηλής πιθανότητας μελλοντικών προοπτικών κερδοφορίας προκειμένου να εφαρμοστεί η μέθοδος αποτίμησης DCF, που μπορεί γενικά να αποδειχθεί από την προηγούμενη απόδοση της επένδυσης[13]. Με άλλους όρους, «Τα δικαστήρια που χρησιμοποιούν τον όρο «συνεχιζόμενη ανησυχία» σημαίνει πολλά χρόνια κερδοφορίας στην πραγματικότητα ανησυχούν για τη θέσπιση μελλοντικής αποζημίωσης «με εύλογη βεβαιότητα»."[14]

Ετσι, εάν ένας ξένος επενδυτής ζητά αποζημίωση από ένα κράτος υποδοχής για ζημία στην επένδυσή του, Θα πρέπει να αποφεύγει να βασίζεται σε αποτίμηση DCF ελλείψει ιστορικού κερδοφορίας. Αντίστροφως, εάν ένα κράτος πρόκειται να απαλλοτριώσει μια ξένη επένδυση, θα πρέπει να το πράξει προτού η ξένη επένδυση θεσπίσει ιστορικό κερδοφορίας προκειμένου να μειώσει τον κίνδυνο καταβολής αποζημίωσης.

Ζουζάνα Βισούντιλοβα, Aceris Law SARL

[1] Quiborax S.A.. β. Πολυεθνική πολιτεία της Βολιβίας, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 06/2, Βραβείο, 16 Σεπτέμβριος 2015, για. 344: «η μέθοδος DCF είναι ευρέως αποδεκτή ως η κατάλληλη μέθοδος για την αξιολόγηση του FMV [εύλογη αγοραία αξία] των συνεχιζόμενων ανησυχιών με αποδεδειγμένο ιστορικό κερδοφορίας."

[2] Δείτε για παράδειγμα Phelps Dodge Corp.. β. Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, 10 Ιράν-ΗΠΑ CL. Φυλή. Μαλλομέταξο ύφασμα. 121 (1986), για. 30: «Το Δικαστήριο δεν μπορεί να συμφωνήσει ότι η SICAB είχε γίνει «συνεχιζόμενη ανησυχία» πριν από τον Νοέμβριο 1980 έτσι ώστε τέτοια στοιχεία αξίας όπως μελλοντικά κέρδη και καλή θέληση να μπορούν να αποτιμηθούν με αυτοπεποίθηση. Στην περίπτωση του SICAB, τυχόν συμπεράσματα για αυτά τα θέματα θα ήταν εξαιρετικά κερδοσκοπικά." Δείτε επίσης Siemens A.G.. β. Αργεντίνη, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 02/8, Βραβείο, 6 Φεβρουάριος 2007, για. 355: «… Η μέθοδος DCF εφαρμόζεται σε συνεχιζόμενες ανησυχίες βάσει των ιστορικών δεδομένων των εσόδων και των κερδών τους; σε διαφορετική περίπτωση, θεωρείται ότι τα δεδομένα είναι πολύ κερδοσκοπικά για να υπολογίσουν το μελλοντικό κέρδος". Δείτε γενικά, Εγώ. Μάρμπο, Υπολογισμός αποζημίωσης και ζημιών στο διεθνές επενδυτικό δίκαιο, Πανεπιστημιακός Τύπος της Οξφόρδης (2017), σελ. 242-244.

[3] Προτεινόμενη ενημέρωση λογιστικών προτύπων, Αποκάλυψη αβεβαιοτήτων σχετικά με το τεκμήριο ανησυχίας μιας οντότητας, FASB (2013), Π. 5.

[4] Διεθνές πρότυπο ελέγχου (ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ) 570, «Πηγαίνοντας ανησυχία», Π. 8.

[5] Μ. Το γραφείο, Αποτίμηση για διαιτησία, Κλουβέρ (2008), Π. 96. Δείτε επίσης Αποκάλυψη αβεβαιοτήτων σχετικά με την ικανότητα μιας οντότητας να συνεχίσει ως συνεχής ανησυχία, FASB (2014), Π. 1: «Η συνέχιση μιας αναφέρουσας οντότητας ως συνεχιζόμενης δραστηριότητας τεκμαίρεται ως βάση για την κατάρτιση οικονομικών καταστάσεων, εκτός εάν και έως ότου επικυρωθεί η εκκαθάριση της οντότητας."

[6] Amoco International Finance κατά. Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, 15 Ιράν-ΗΠΑ CL. Φυλή. Μαλλομέταξο ύφασμα. 189 (1987), για. 203.

[7] Ασιατική Γεωργικά Προϊόντα LTD. Β. Δημοκρατία της Σρι Λάνκα, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 87/3, Βραβείο, 27 Ιούνιος 1990, καλύτερος. 105-108; Metalclad Corporation κατά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες του Μεξικού, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB(ΤΟΥ)/97/1, Βραβείο, 30 Αύγουστος 2000, καλύτερος. 119-121.

[8] Vivian Mai Tavakoli β. Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, 33 Ιράν-ΗΠΑ CL. Φυλή. Μαλλομέταξο ύφασμα. 206 (1997), για. 95.

[9] Ασιατική Γεωργικά Προϊόντα LTD. Β. Δημοκρατία της Σρι Λάνκα, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 87/3, Βραβείο, 27 Ιούνιος 1990, για. 103.

[10] Δείτε για παράδειγμα Mohammad Ammar AL-Bahloul κατά. Η Δημοκρατία του Τατζικιστάν, Υπόθεση SCC αριθ. V (064/2008), Τελικό βραβείο, Ιούνιος 8, 2010, για. 71.

[11] Οδηγίες της Παγκόσμιας Τράπεζας για τη θεραπεία των άμεσων επενδύσεων, 1992; Τμήμα IV 6.

[12] ΕΝΑ. Κοέν Σαντ, «Ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με τις αρχές που σχετίζονται με την αποζημίωση στο πλαίσιο της επενδυτικής συνθήκης», Επανεξέταση ICSID (2007), Τομ. 22, Π. 10: «Το μέτρο της εύλογης αγοραίας αξίας είναι ζήτημα οικονομικών και / ή λογιστικών και δεν είναι (ή δεν πρέπει να είναι) συνάρτηση οποιουδήποτε νομικού κανόνα φωτεινής γραμμής. Είναι ατυχές το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της νομολογίας και των σχολίων σε αυτόν τον τομέα φαίνεται να αντικατοπτρίζει σύγχυση σχετικά με τις οικονομικές και λογιστικές έννοιες που, με τη σειρά, οδηγεί σε σύγχυση (και / ή σύγχυση) συζήτηση των εφαρμοστέων νομικών κανόνων."

[13] Παρόλο, υπό ειδικές περιστάσεις, η μέθοδος DCF μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και όταν η επένδυση δεν είχε αρχίσει να λειτουργεί. Βλέπω Mohammad Ammar AL-Bahloul κατά. Η Δημοκρατία του Τατζικιστάν, Υπόθεση SCC αριθ. V (064/2008), Τελικό βραβείο, Ιούνιος 8, 2010, για. 74.

[14] Μ. Το γραφείο, Αποτίμηση για διαιτησία, Κλουβέρ (2008), Π. 95.