Ο διαιτητής είναι ίσως το πιο σημαντικό μέρος οποιασδήποτε διεθνούς διαιτησίας. Πράγματι, έχει ειπωθεί ότι η ποιότητα μιας διαιτησίας "δεν μπορεί να υπερβεί την ποιότητα του διαιτητή."[1] Ένας καλός διαιτητής θα αντιμετωπίσει τη διαφορά σας αυστηρά και αποδεκτά, παραγωγή δίκαιου και προβλέψιμου αποτελέσματος σύμφωνα με το νόμο και τις εύλογες προσδοκίες των επιχειρηματιών. Ωστόσο, Ένας κακώς επιλεγμένος διαιτητής κινδυνεύει να καθυστερήσει ολόκληρη τη διαδικασία. Πολλοί πελάτες εμπλέκονται σε διαδικασίες διαιτησίας, επομένως, βρεθούν να ρωτήσουν: πώς επιλέγω τον σωστό διαιτητή?
Υπάρχουν τρία γενικά βήματα για την επιλογή διαιτητή. Πρώτα, πρέπει να εξετάσετε τη συμφωνία διαιτησίας για να προσδιορίσετε ποιο πρωτόκολλο ραντεβού πρέπει να ακολουθήσετε. Δεύτερος, θα πρέπει να ετοιμάσετε μια λίστα με τους κατάλληλους πιθανούς διαιτητές. Τελικά, πρέπει να περιορίσετε αυτή τη λίστα, να είσαι επιμελής, και κάντε την τελική επιλογή.
1. ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΤΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ
Πρωτα απο ολα, είναι επιτακτική ανάγκη να ελέγχετε τη συμφωνία διαιτησίας για τυχόν συγκεκριμένες απαιτήσεις ή παραπομπές σε διαιτητικά όργανα. Σε αντίθεση με τα δικαστήρια, που είναι ουσιαστικά μόνιμες και αντλούν την ύπαρξή τους από τους νόμους ενός κράτους, τα διαιτητικά δικαστήρια είναι προσωρινά και η εξουσία τους πηγάζει μόνο από τη συναίνεση των μερών. Ως τέτοια, πρέπει να ανασυσταθούν για κάθε διαφορά με βάση τις διατάξεις της σχετικής συμφωνίας διαιτησίας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των δικαιοδοσιών δεν θα εκτελέσει αποφάσεις εάν ο διαιτητής(μικρό) επιλέχθηκαν/επιλέχθηκαν με λάθος διαδικασία. Άρθρο V 1(ρε) της Σύμβασης της Νέας Υόρκης, η κατ' εξοχήν διεθνής συνθήκη για την εκτέλεση διαιτητικές αποφάσεις, υπαγορεύει ότι η επιβολή μπορεί να απορριφθεί εάν «τη σύνθεση της διαιτητικής αρχής […] δεν ήταν σύμφωνη με τη συμφωνία των μερών […]."
Εάν η συμφωνία δεν περιέχει συγκεκριμένο πρωτόκολλο για τον ορισμό των διαιτητών, τότε πρέπει να γίνει σύμφωνα με τους επιλεγμένους κανόνες διαιτησίας. Ιδιαίτερα, οι συμφωνίες διαιτησίας ποικίλλουν πολύ ως προς το τι ορίζουν. Μια κοινή μέθοδος διορισμού διαιτητών είναι να επιτρέπεται σε κάθε μέρος να επιλέξει έναν διαιτητή της επιλογής του, και στη συνέχεια να συμφωνήσουν αυτοί οι διαιτητές για το διορισμό τρίτου. Διαφορές σύμφωνα με τους προεπιλεγμένους κανόνες του Διεθνούς Κέντρου Επίλυσης Επενδυτικών Διαφορών (ICSID), για παράδειγμα, ακολουθήστε αυτή τη μορφή (Αρθρο 37). Ορισμένες συμφωνίες μπορεί ακόμη και να αναθέσουν εξ ολοκλήρου τη διαδικασία επιλογής διαιτητών. Ανεξάρτητα, Είναι ζωτικής σημασίας να είστε εξοικειωμένοι με τις απαιτήσεις βάσει της συμφωνίας διαιτησίας σας, εάν θέλετε να επιλέξετε τον σωστό διαιτητή.
2. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΛΙΣΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΔΥΝΑΤΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΩΝ
Αφού εξοικειωθείτε με τις διατάξεις της συμφωνίας διαιτησίας σας, Είναι σημαντικό να προετοιμαστεί ένας κατάλογος πιθανών διαιτητών με βάση έναν αριθμό τυπικά εύκολα αναγνωρίσιμων παραγόντων. Αυτή η λίστα θα συντομευτεί σημαντικά με την πάροδο του χρόνου και τελικά θα επιλέξετε έναν διαιτητή από αυτήν.
Ίσως το πιο προφανές χαρακτηριστικό ενός καλού διαιτητή είναι ότι μιλάει άπταιστα τη γλώσσα της διαιτητικής διαδικασίας. Η εξοικείωση με τη γλώσσα εργασίας του υποκείμενου συμβολαίου και της επιχειρηματικής σχέσης αποτελεί μπόνους. Μπορεί επίσης να θέλετε να εξετάσετε τις γνώσεις τους για το αντικείμενο της διαφοράς. Ένας ειδικός διαιτητής μπορεί να είναι επωφελής εάν η περίπτωσή σας βασίζεται σε περίπλοκες τεχνικές γνώσεις, αν και οι πραγματογνώμονες μπορούν πάντα να κληθούν ανεξάρτητα.
Πολλοί διαιτητές έχουν σημαντική δημόσια παρουσία – μπορεί να είναι δημοσιευμένοι συγγραφείς ή δάσκαλοι. Ορισμένα διαιτητικά όργανα, Όπως ICSID και το Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας του Χονγκ Κονγκ (HKIAC) δημοσιεύει επίσης καταλόγους διαιτητών. Ορισμένα ιδρύματα ετοιμάζουν ακόμη και μια λίστα για εσάς. Η Ρυθμιστική Αρχή Χρηματοοικονομικής Βιομηχανίας (FINRA) των Ηνωμένων Πολιτειών, για παράδειγμα, παρέχει α κατάλογος διαιτητών για να ταξινομηθούν τα μέρη με σειρά προτίμησης.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ελέγχετε για τυχόν πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων. Σε διαιτησίες επενδυτή-κράτους, για παράδειγμα, μπορεί να θέλετε να εξετάσετε την εθνικότητα οποιουδήποτε υποψήφιου διαιτητή.
3. ΣΥΝΤΟΜΗΤΕ ΤΗ ΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ
Τελικά, θέλετε να διαβάσετε σχολαστικά τη λίστα σας και να αναζητήσετε οτιδήποτε μπορεί να κάνει έναν διαιτητή ακατάλληλο. Οι περισσότεροι διαιτητές θα είναι ανοιχτοί σε συνεντεύξεις πριν διοριστούν, αν και δεν πρέπει να συζητήσετε μαζί τους τις λεπτομέρειες της υπόθεσης. Θυμηθείτε - οι διαιτητές δεν είναι ο σύμβουλός σας. Θα πρέπει να παραμείνουν ουδέτεροι σε όλη τη διαδικασία; σε διαφορετική περίπτωση, η ανάθεση κινδυνεύει να αποβληθεί για διαδικαστικό παράπτωμα.
Υπάρχουν ορισμένα εργαλεία τρίτων που στοχεύουν να βοηθήσουν τα μέρη να επιλέξουν τους διαιτητές τους. Για παράδειγμα, Νοημοσύνη Διαιτητών είναι ουσιαστικά μια προηγμένη μορφή TrustPilot για διαιτητές, με πρόσβαση σε εμπιστευτικές πληροφορίες, όπως μη δημοσιευμένες αποφάσεις. Μπορεί να βρεθούν άλλα εργαλεία για την επιλογή διαιτητών εδώ.
Ορισμένα ιδρύματα μπορεί να μην σας επιτρέπουν καν να επιλέξετε διαιτητή. Το Δικαστήριο Διεθνούς Διαιτησίας του Λονδίνου (ΑΕΚΖ) είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα αυτού. Υπό Αρθρο 7 των κανόνων LCIA, Τα μέρη μπορούν να ορίσουν μόνο έναν διαιτητή. Είναι το LCIA που κάνει την τελική επιλογή.
Επιπροσθέτως, μπορεί να είναι δυνατή η ανάθεση της απόφασης σε διαιτητή σε αυτό το στάδιο, εάν εσείς και το αντίπαλό σας δεν μπορείτε να καταλήξετε μαζί σε μια απόφαση. Ενότητα 18 του νόμου περί διαιτησίας 1996, που ισχύει στην Αγγλία, Ουαλία, και τη Βόρεια Ιρλανδία, επιτρέπει στα μέρη να υποβάλουν αίτηση στο δικαστήριο για να του ζητήσουν να ορίσει διαιτητή για αυτά. Ενότητα 17 επιτρέπει στο δικαστήριο να διορίσει διαιτητή σε περίπτωση που το άλλο μέρος αρνείται να συμμορφωθεί με τη διαδικασία της διαιτησίας.
Ανεξάρτητα, ακολουθώντας αυτά τα τρία βήματα θα διασφαλίσετε ότι θα μεγιστοποιήσετε τις πιθανότητές σας να επιλέξετε τον σωστό διαιτητή.
[1] Από Mehren, «Τελικές παρατηρήσεις", στο ICC (εκδ), Η ιδιότητα του διαιτητή, 129, όπως αναφέρεται στον Julian DM Lew, Loukas A Mistelis, Stefan M Kröll, Συγκριτική Διεθνής Εμπορική Διαιτησία (Kluwer Law International 2003) 223.