Οι κανόνες του Διεθνούς Κέντρου επίλυσης διαφορών («ICDR") της Αμερικανικής Ένωσης Διαιτησίας («ΑΑΑ") τέθηκε σε ισχύ το 1998. Ήταν οι πρώτοι αναθεωρημένο το 2014. Επτά χρόνια αργότερα, η ICDR εξέδωσε ένα αναθεωρημένο σύνολο κανόνων με ισχύ στις 1 Μάρτιος 2021.
Σύμφωνα με τις πρόσφατες αναθεωρήσεις των θεσμικών κανόνων διαιτησίας στην Ευρώπη,[1] το ICDR 2021 Κανόνες’ Οι τροπολογίες αποσκοπούν στην παροχή μεγαλύτερης διαφάνειας και αποτελεσματικότητας στην επίλυση διαφορών μέσω διαιτησίας.
Οι βασικές τροπολογίες περιλαμβάνουν εκείνες στις:
- Ενοποίηση και συνένωση;
- Γνωστοποίηση χρηματοδότησης τρίτων;
- Η δημοσίευση των αναδιατυπωμένων βραβείων από το ICDR;
- Σαφείς διατάξεις σχετικά με τη χρήση του βίντεο; και
- Ηλεκτρονικές υπογραφές.
Οι βασικές τροποποιήσεις του 2021 Οι κανόνες ICDR συζητούνται παρακάτω.
ICDR 2021 Τροποποιήσεις κανόνων διαιτησίας που στοχεύουν στη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα
Τζόιντερ
Αρθρο 8(1) (πρώην άρθρο 7(1)) επιτρέπει να συμμετάσχετε μετά τη σύσταση του διαιτητικού δικαστηρίου υπό δύο προϋποθέσεις:
(1) το διαιτητικό δικαστήριο θεωρεί ότι η ένωση πρόσθετων μερών θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της δικαιοσύνης; ή
(2) τα επιπρόσθετα μέρη συναινούν να εγγραφούν.
Πριν από την τροποποίηση, μετά την ίδρυση του διαιτητικού δικαστηρίου δεν ήταν δυνατή εκτός εάν «όλα τα μέρη, συμπεριλαμβανομένου του πρόσθετου πάρτι, διαφορετικά συμφωνείτε[ρε]."[2]
Αυτή η αλλαγή αποτελεί επέκταση της εφαρμογής Κανόνες ICDR.
Ενοποίηση
Αρθρο 9(1) των κανόνων ICDR επιτρέπει πλέον την ενοποίηση όταν οι διαιτησίες αφορούν μόνο “σχετιζομαι με” πάρτι:[3]
1. Κατόπιν αιτήματος ενός μέρους ή με δική του πρωτοβουλία, ο Διαχειριστής μπορεί να διορίσει διαιτητή ενοποίησης, ποιος θα έχει την εξουσία να ενοποιεί δύο ή περισσότερες διαιτησίες που εκκρεμούν σύμφωνα με αυτούς τους Κανόνες, ή αυτοί και άλλοι κανόνες διαιτησίας που διαχειρίζονται οι AAA ή ICDR, σε μια ενιαία διαιτησία όπου:
[…]
ντο. οι ισχυρισμοί, ανταγωγές, ή οι απολύσεις στις διαιτησίες γίνονται με περισσότερες από μία συμφωνίες διαιτησίας; στις διαιτησίες συμμετέχουν τα ίδια ή συγγενικά μέρη; οι διαφορές στις διαιτησίες προκύπτουν σε σχέση με την ίδια νομική σχέση; και οι συμφωνίες διαιτησίας μπορεί να είναι συμβατές.
Σύμφωνα με το πρώην άρθρο 8, η ενοποίηση περιορίστηκε σε διαιτησίες στις οποίες συμμετείχαν τα ίδια μέρη. Η τροπολογία αποσκοπεί στη διευκόλυνση της επίλυσης των ζητημάτων στο πλαίσιο διαιτησίας χωρίς να τα παραπέμπει σε δικαστήριο.
Ηλεκτρονικές υπογραφές
Λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς COVID-19, νέο άρθρο 32(4) των κανόνων ICDR δίνει τη δυνατότητα στο διαιτητικό δικαστήριο να υπογράφει ηλεκτρονικά μια εντολή ή ένα βραβείο εκτός εάν:
- τα μέρη συμφωνούν με τη φυσική υπογραφή; ή
- το δικαστήριο θεωρεί ότι η φυσική υπογραφή είναι κατάλληλη; ή
- ο εφαρμοστέος νόμος απαιτεί φυσική υπογραφή.
Αρθρο 32(4) των κανόνων ICDR διαβάζεται ως εξής:
Μια παραγγελία ή ένα βραβείο μπορεί να υπογραφεί ηλεκτρονικά, εκτός (ένα) ο εφαρμοστέος νόμος απαιτεί φυσική υπογραφή, (σι) τα μέρη συμφωνούν διαφορετικά, ή (ντο) το διαιτητικό δικαστήριο ή ο Διαχειριστής καθορίζει διαφορετικά.
Χρήση βίντεο
Αρθρο 26(2) Τώρα επιτρέπει ρητά στα μέρη να πραγματοποιήσουν ακρόαση μέσω βίντεο και για ένα διαιτητικό δικαστήριο να καθορίσει ότι αυτό απαιτείται:[4]
Μια ακρόαση ή ένα μέρος της ακρόασης μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω βίντεο, ήχος, ή άλλα ηλεκτρονικά μέσα όταν: (ένα) τα μέρη συμφωνούν; ή (σι) το δικαστήριο καθορίζει, αφού επέτρεπε στα μέρη να σχολιάσουν, ότι κάτι τέτοιο θα ήταν κατάλληλο και δεν θα έθετε σε κίνδυνο τα δικαιώματα οποιουδήποτε μέρους σε μια δίκαιη διαδικασία. Το δικαστήριο μπορεί, σε οποιαδήποτε ακρόαση, να κατευθύνει την εξέταση μαρτύρων με μέσα που δεν απαιτούν τη φυσική τους παρουσία.
Αυτή η τροπολογία προάγει την αποτελεσματικότητα, ειδικά υπό τους ισχύοντες περιορισμούς COVID-19, αποφεύγοντας τις καθυστερήσεις στην επίλυση των διαφορών. Θα πρέπει επίσης να επιλύει διαφορές σχετικά με τη διεξαγωγή ακρόασης μέσω βίντεο όταν μόνο ένα μέρος αντιτίθεται σε αυτό.
Γραμματέας του Διαιτητικού Δικαστηρίου
ο 2021 Οι Κανόνες ICDR προβλέπουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα επιτρέποντας σε ένα δικαστήριο να διορίσει γραμματέα του δικαστηρίου με τη συγκατάθεση των μερών. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, επεκτάθηκε ο αποκλεισμός της ευθύνης των γραμματέων του δικαστηρίου.
Άρθρα 17 και 41 αντικαταστήστε το πρώην άρθρο 38 και συντάσσονται ως εξής:
Αρθρο 17 - Γραμματέας του Διαιτητικού Δικαστηρίου
Το δικαστήριο μπορεί, με τη συγκατάθεση των μερών, διορίζει γραμματέα του διαιτητικού δικαστηρίου, ποιος θα εξυπηρετήσει σύμφωνα με τις οδηγίες της ICDR.
Αρθρο 41 - Αποκλεισμός Ευθύνης
Τα μέλη του διαιτητικού δικαστηρίου, κάθε διαιτητής έκτακτης ανάγκης που διορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7, κάθε διαιτητή ενοποίησης που διορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 9, κάθε διαιτητικό γραμματέα του δικαστηρίου, και ο Διαχειριστής δεν θα είναι υπεύθυνος έναντι οποιουδήποτε μέρους για οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη σε σχέση με οποιαδήποτε διαιτησία σύμφωνα με τους παρόντες Κανόνες, εκτός από το βαθμό που ένας τέτοιος περιορισμός ευθύνης απαγορεύεται από την ισχύουσα νομοθεσία. Τα μέρη συμφωνούν ότι δεν υπάρχει διαιτητής, διαιτητής έκτακτης ανάγκης, διαιτητής ενοποίησης, ή γραμματέας του διαιτητικού δικαστηρίου, Ούτε ο Διαχειριστής υποχρεούται να προβεί σε οποιαδήποτε δήλωση σχετικά με τη διαιτησία, και κανένα μέρος δεν θα επιδιώξει να καταστήσει οποιοδήποτε από αυτά τα πρόσωπα διάδικο ή μάρτυρα σε οποιαδήποτε δικαστική ή άλλη διαδικασία που σχετίζεται με τη διαιτησία.
Διαιτητική δικαιοδοσία
Από την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου το Πρώτες επιλογές του Σικάγο, Ινκ. β. Κάπλαν,[5] είναι καλά εδραιωμένο στις Η.Π.Α.. νόμος που «ένα δικαστήριο πρέπει να αναβάλει την απόφαση διαιτησίας του διαιτητή όταν οι διάδικοι υπέβαλαν το ζήτημα σε διαιτησία".
Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν εξέτασε εάν η ενσωμάτωση διαιτητικών κανόνων που περιέχουν ρήτρα ικανότητας-αρμοδιότητας συνιστά έγκυρη ανάθεση στους διαιτητές για τον καθορισμό της διαιτητικής δικαιοδοσίας, ωστόσο.
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Νομικής («ΑΛΛΑ") πρόσφατα υιοθέτησε μια αναδιατύπωση των ΗΠΑ. Νόμος της Διεθνούς Διαιτησίας για το Εμπορικό και Επενδυτικό Κράτος (2019). Καθηγητής Bermann, μέλος του ALI, δήλωσε ότι «Η αναδιατύπωση επικεντρώνεται σε τι ζητείται από τα δικαστήρια να κάνουν και, μεταξύ των πραγμάτων που τους ζητείται να κάνουν, τι είναι πρόθυμοι να κάνουν. Ουσιαστικά έχουμε τρεις φάσεις στον κύκλο ζωής μιας διαιτησίας όπου ένα δικαστήριο καλείται να παρέμβει: έναρξη της διαιτησίας, διαιτητικές διαδικασίες, και μετά την απονομή."[6]
Σύμφωνα με την αναδιατύπωση, όταν αμφισβητείται η ύπαρξη της συμφωνίας διαιτησίας, οι διάδικοι δεν μπορούν να αποφύγουν τον δικαστικό έλεγχο.
Να αποφευχθεί η διαμάχη σχετικά με την εξουσία του διαιτητικού δικαστηρίου να αποφανθεί για τη δική του δικαιοδοσία όσον αφορά τη διαιτησία και την ύπαρξη ή την ισχύ της συμφωνίας διαιτησίας, πρώην άρθρο 19 των κανόνων ICDR τροποποιήθηκε για να γίνει άρθρο 21. Η τροποποίηση ενισχύει τη δικαιοδοσία του διαιτητικού δικαστηρίου επί αντιρρήσεων διαιτησίας χωρίς παρέμβαση του δικαστηρίου.
Αρθρο 21 - Διαιτητική δικαιοδοσία:[7]
1. Το διαιτητικό δικαστήριο έχει την εξουσία να αποφαίνεται για τη δική του δικαιοδοσία, συμπεριλαμβανομένων τυχόν αντιρρήσεων σχετικά με τη διαιτησία, στην ύπαρξη, πεδίο εφαρμογής, ή ισχύς της συμφωνίας διαιτησίας(μικρό), ή σε σχέση με το αν όλες οι αξιώσεις, ανταγωγές, και οι συμψηφίσεις που γίνονται στη διαιτησία μπορούν να προσδιοριστούν σε μία μόνο διαιτησία, χωρίς καμία ανάγκη να παραπέμψετε τέτοια ζητήματα πρώτα σε δικαστήριο.
2. Το δικαστήριο έχει την εξουσία να καθορίζει την ύπαρξη ή την ισχύ μιας σύμβασης στην οποία συμμετέχει ρήτρα διαιτησίας. Αυτή η ρήτρα διαιτησίας αντιμετωπίζεται ως συμφωνία ανεξάρτητη από τους άλλους όρους της σύμβασης. Η απόφαση του δικαστηρίου ότι η σύμβαση είναι άκυρη και για τον λόγο αυτό δεν καθιστά μόνον άκυρη τη ρήτρα διαιτησίας.
3. Ένα μέρος πρέπει να αντιταχθεί στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου ή σε διαιτητική δικαιοδοσία σχετικά με το παραδεκτό μιας αξίωσης, ανταπαίτηση, ή συμψηφισμός το αργότερο με την κατάθεση της απάντησης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3, στην αξίωση, ανταπαίτηση, ή συμψηφισμό που προκαλεί την αντίρρηση. Το δικαστήριο μπορεί να παρατείνει την προθεσμία αυτή και μπορεί να αποφανθεί για οποιαδήποτε ένσταση βάσει του παρόντος άρθρου ως προκαταρκτικό ζήτημα ή ως μέρος της τελικής απόφασης.
4. Ζητήματα σχετικά με τη διαιτητική δικαιοδοσία που τέθηκαν πριν από τη σύσταση του δικαστηρίου δεν εμποδίζουν τον Διαχειριστή να προχωρήσει στη διοίκηση και θα παραπεμφθεί στο δικαστήριο μόλις συσταθεί για καθορισμό..
ICDR 2021 Κανόνες διαιτησίας Τροποποιήσεις που στοχεύουν σε αυξημένη διαφάνεια
Χρηματοδότηση από τρίτους
Οι πρώην κανόνες της ICDR ήταν σιωπηλοί σχετικά με τη χρηματοδότηση τρίτων. Παράγραφος 7 του άρθρου 14 του ICDR 2021 Οι κανόνες αποτελούν τροποποίηση που αποσκοπεί στην αύξηση της διαφάνειας των διαιτητικών διαδικασιών όταν χρηματοδοτούνται αξιώσεις.
Νέο άρθρο 14(7) των Κανόνων ICDR δίνει εξουσία στο δικαστήριο να απαιτήσει από τα μέρη να αποκαλύψουν «[β]οποιουδήποτε μη κόμματος (όπως τρίτος φορέας ή ασφαλιστής) δεσμεύτηκε να πληρώσει ή να συνεισφέρει στο κόστος της συμμετοχής ενός συμβαλλόμενου μέρους στη διαιτησία, και αν ναι, για τον προσδιορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου ή της οντότητας και για την περιγραφή της φύσης της επιχείρησης."[8] Το δικαστήριο μπορεί επίσης να απαιτήσει από τα μέρη να αποκαλύψουν «[β]οποιουδήποτε μη κόμματος (όπως ένας διασκεδαστής, ασφαλιστικός φορέας, οικογενειακή επιχείρηση, ή απόλυτος πραγματικός δικαιούχος) έχει οικονομικό ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα της διαιτησίας, και αν ναι, να προσδιορίσει το πρόσωπο ή την ενδιαφερόμενη οντότητα και να περιγράψει τη φύση του ενδιαφέροντος."[9]
Αυτή η προσθήκη είναι ευεργετική, ως μη γνωστοποιημένος τρίτος μπορεί να έχει σύγκρουση συμφερόντων με συμβαλλόμενο μέρος ή διαιτητή, υπονομεύει την ακεραιότητα της διαδικασίας διαιτησίας.
Δημοσίευση βραβείων
Προκειμένου να παρέχεται μεγαλύτερη διαφάνεια στις διαιτητικές διαδικασίες, το ICDR 2021 Οι κανόνες επεκτείνουν τη δημοσίευση των βραβείων, παραγγελίες, αποφάσεις και αποφάσεις του Κέντρου, εκτός εάν ένα μέρος έχει αντιταχθεί εγγράφως στη δημοσίευση εντός έξι μηνών από την ημερομηνία του βραβείου.
Νέο άρθρο 40(4) των κανόνων ICDR συντάσσεται ως εξής:
4. Το ICDR μπορεί επίσης να δημοσιεύσει επιλεγμένα βραβεία, παραγγελίες, αποφάσεις, και αποφάσεις που έχουν τροποποιηθεί για να αποκρύψουν τα ονόματα των μερών και άλλα στοιχεία αναγνώρισης, εκτός εάν ένα μέρος έχει αντιρρήσεις γραπτώς για δημοσίευση 6 μήνες από την ημερομηνία του βραβείου.
Αυτό συμβαδίζει με τις τροπολογίες που πραγματοποίησε το ICC, που έχει επεκτείνει τη δημοσίευση των διαιτητικών βραβείων ICC από τότε 1 Ιανουάριος 2019.
Αμεροληψία και ανεξαρτησία των διαιτητών
ο 2021 Οι τροποποιήσεις ICDR αυξάνουν τις υποχρεώσεις των διαιτητών. Σύμφωνα με το άρθρο 14(1), «Οι διαιτητές που ενεργούν σύμφωνα με τους παρόντες κανόνες είναι αμερόληπτοι και ανεξάρτητοι και ενεργούν σύμφωνα με τους παρόντες κανόνες, τους όρους της ανακοίνωσης διορισμού που παρέχονται από τον Διαχειριστή, και με τον Κώδικα δεοντολογίας για τους διαιτητές σε εμπορικές διαφορές."[11]
Σύμφωνα με το πρώην άρθρο 13 των κανόνων ICDR, οι διαιτητές έπρεπε απλώς να ενεργήσουν «σύμφωνα με τους όρους της ανακοίνωσης διορισμού που παρέχεται από τον Διαχειριστή".[12]
Διεθνές Συμβούλιο Διοικητικής Αναθεώρησης
Η ICDR τροποποίησε το άρθρο 5 των κανόνων ICDR για μεγαλύτερη διαφάνεια σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το Διεθνές Συμβούλιο Διοικητικής Αναθεώρησης μπορεί να επιλύσει θέματα όπως οι διαιτητικές προκλήσεις, τον αριθμό των διαιτητών και τον τόπο της διαιτησίας.
Αρθρο 5 - Διεθνές Συμβούλιο Διοικητικής Αναθεώρησης
Όταν ο Διαχειριστής καλείται να ενεργήσει σύμφωνα με αυτούς τους Κανόνες, ο Διαχειριστής μπορεί να ενεργεί μέσω του Διεθνούς Συμβουλίου Διοικητικής Αναθεώρησης (IARC) να αναλάβει οποιαδήποτε ενέργεια. Τέτοιες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν καθορισμό προκλήσεων για το διορισμό ή τη συνέχιση της υπηρεσίας διαιτητή, αποφασίζοντας διαφορές σχετικά με τον αριθμό των διαιτητών που θα διοριστούν, ή να καθοριστεί εάν ένα μέρος έχει εκπληρώσει τις διοικητικές απαιτήσεις για την έναρξη ή την υποβολή διαιτησίας που περιέχεται στους Κανόνες. Εάν τα μέρη δεν συμφωνήσουν σχετικά με τον τόπο της διαιτησίας, το IARC μπορεί να προβεί σε αρχικό προσδιορισμό του τόπου διαιτησίας, υπόκειται στην εξουσία του διαιτητικού δικαστηρίου να λάβει οριστική απόφαση.
Τροποποιήσεις κανόνων διεθνούς διαμεσολάβησης
Εκτός από τις προαναφερθείσες τροποποιήσεις στους διεθνείς κανόνες διαιτησίας της ICDR, βελτιώθηκαν επίσης οι Διεθνείς Κανόνες Διαμεσολάβησης. ο 2021 Οι διεθνείς κανόνες διαμεσολάβησης στοχεύουν να ενθαρρύνουν τα μέρη να μεσολαβούν, ακόμα και μετά την έναρξη της διαιτησίας.
Όπως και με τους διεθνείς κανόνες διαιτησίας, σύμφωνα με το 2021 Κανόνες διαμεσολάβησης, όλη ή μέρος της διαμεσολάβησης μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω βίντεο.[13]
Οι διεθνείς κανόνες διαμεσολάβησης διευκρινίζουν επίσης τη διεξαγωγή των διαδικασιών διαμεσολάβησης. Μεγαλύτερη βοήθεια παρέχεται στα μέρη από το ICDR για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική επίλυση της διαφοράς τους.[14]
Οι νέοι διεθνείς κανόνες διαμεσολάβησης περιλαμβάνουν επίσης διατάξεις σχετικά με τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του διαμεσολαβητή και των διαδικασιών διαμεσολάβησης. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους κανόνες διαμεσολάβησης βάσει των οποίων εντοπίστηκαν και τα δύο ζητήματα βάσει του άρθρου M-8, το νέο σύνολο κανόνων διαχωρίζεται για μεγαλύτερη σαφήνεια.
Από την άποψη αυτή, κάτω από νέο Κανόνας M-8, ο μεσολαβητής (1) «διεξάγει τη διαμεσολάβηση με βάση την αρχή της αυτοδιάθεσης του κόμματος. Η αυτοδιάθεση είναι η πράξη του να έρθετε σε εθελοντική βάση, ανεξέλεγκτη απόφαση στην οποία κάθε μέρος λαμβάνει δωρεάν και ενημερωμένες επιλογές ως προς τη διαδικασία και το αποτέλεσμα"; (2) «δεν έχει την εξουσία να επιβάλει διευθέτηση στα μέρη, αλλά θα προσπαθήσει να τους βοηθήσει να επιτύχουν ικανοποιητική επίλυση της διαφοράς τους"; (3) «δεν είναι νόμιμος εκπρόσωπος οποιουδήποτε μέρους και δεν έχει καθήκον εμπιστευτικότητας έναντι οποιουδήποτε μέρους."
Περαιτέρω, σύμφωνα με τον κανόνα M-9, Οι διαδικασίες διαμεσολάβησης διεξάγονται ως εξής:
1. Ο διαμεσολαβητής διεξάγει τη διαδικασία προκειμένου να επιταχύνει την επίλυση της διαφοράς. Ο διαμεσολαβητής μπορεί να διεξαγάγει προπαρασκευαστική διάσκεψη με τα μέρη αμέσως μετά το διορισμό του με σκοπό την οργάνωση της διαδικασίας της υπόθεσης. Κατά τον καθορισμό διαδικασιών για την υπόθεση, ο διαμεσολαβητής και τα μέρη μπορούν να πραγματοποιήσουν το σύνολο ή μέρος της διαμεσολάβησης μέσω βίντεο, ήχος, ή άλλα ηλεκτρονικά μέσα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας και της οικονομίας των διαδικασιών.
2. Τα μέρη ενθαρρύνονται να ανταλλάσσουν όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με την ανακούφιση που ζητήθηκε. Ο διαμεσολαβητής μπορεί να ζητήσει την ανταλλαγή μνημονίων για ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των βασικών συμφερόντων και της ιστορίας των διαπραγματεύσεων των μερών. Πληροφορίες που ένα μέρος επιθυμεί να διατηρήσει εμπιστευτικό μπορεί να αποσταλεί στον διαμεσολαβητή, όπως απαιτείται, σε ξεχωριστή επικοινωνία με τον διαμεσολαβητή.
3. Ο διαμεσολαβητής μπορεί να διεξάγει χωριστές ή εκ των προτέρων συναντήσεις και άλλες επικοινωνίες με τα μέρη και / ή τους εκπροσώπους τους, πριν, στη διάρκεια, και μετά από οποιοδήποτε προγραμματισμένο συνέδριο διαμεσολάβησης. Τέτοιες επικοινωνίες μπορούν να διεξάγονται αυτοπροσώπως, γραπτώς, μέσω βίντεο, ήχος ή άλλα ηλεκτρονικά μέσα.
4. Ο διαμεσολαβητής μπορεί να κάνει προφορικές ή γραπτές συστάσεις για διευθέτηση σε ένα συμβαλλόμενο μέρος ιδιωτικά ή, εάν τα μέρη συμφωνήσουν, σε όλα τα μέρη από κοινού.
5. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί πλήρης διευθέτηση όλων ή ορισμένων ζητημάτων που βρίσκονται σε διαφορά εντός της προγραμματισμένης διάσκεψης διαμεσολάβησης(μικρό), ο διαμεσολαβητής μπορεί να συνεχίσει να επικοινωνεί με τα μέρη για μια χρονική περίοδο σε μια συνεχή προσπάθεια να διευκολύνει μια πλήρη διευθέτηση.
6. Νωρίς στη διαδικασία ή στο προπαρασκευαστικό συνέδριο, ο διαμεσολαβητής και τα μέρη εξετάζουν την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, μυστικότητα, και προστασία δεδομένων για την παροχή κατάλληλου επιπέδου ασφάλειας και συμμόρφωσης σε σχέση με τη διαδικασία.
Οι νέοι κανόνες προβλέπουν επίσης βοήθεια στα μέρη για την επιβολή συμφωνιών διακανονισμού. Σύμφωνα με τον κανόνα M-14(μι), «Τα μέρη μπορούν να ζητήσουν από τον μεσολαβητή (υπογράφοντας τη συμφωνία διακανονισμού ή με άλλο τρόπο) ή το ICDR να εκδώσει βεβαίωση ότι επιτεύχθηκε διευθέτηση κατά τη διάρκεια διαμεσολάβησης για να βοηθήσει στην εφαρμογή αυτής της συμφωνίας διακανονισμού βάσει του Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για διεθνείς συμφωνίες διακανονισμού που προκύπτουν από τη διαμεσολάβηση ή άλλο εφαρμοστέο δίκαιο."[15]
[1] Δείτε π.χ.., το ICC αναθεώρησε τους Κανόνες Διαιτησίας που θα τεθούν σε ισχύ τον Ιανουάριο 2021 https://www.acerislaw.com/revised-2021-icc-arbitration-rules-key-changes/
[2] Πρώην άρθρο 7(1) των κανόνων ICDR.
[3] Αρθρο 9(1)γ των κανόνων ICDR (προστέθηκε έμφαση).
[4] Αρθρο 26(2) των κανόνων ICDR.
[5] Πρώτες επιλογές του Σικάγο, Ινκ. β. Κάπλαν, 514 ΗΠΑ. 938, 944 (1995).
[6] https://www.ali.org/news/articles/restatement-us-law-international-commercial-and-investorstate-arbitration-approved/
[7] Αρθρο 21 των κανόνων ICDR (προστέθηκε έμφαση).
[8] Αρθρο 14(7)a των κανόνων ICDR.
[9] Αρθρο 14(7)β των κανόνων ICDR.
[10] Πρώην άρθρο 30.3 των κανόνων ICDR: «Ένα βραβείο μπορεί να δημοσιοποιηθεί μόνο με τη συγκατάθεση όλων των μερών ή όπως απαιτείται από το νόμο, εκτός από το ότι ο Διαχειριστής μπορεί να δημοσιεύσει ή να διαθέσει με άλλο τρόπο επιλεγμένα βραβεία, παραγγελίες, αποφάσεις, και αποφάσεις που έχουν δημοσιευτεί κατά την εκτέλεση ή με άλλο τρόπο και, εκτός εάν συμφωνηθεί διαφορετικά από τα μέρη, μπορεί να δημοσιεύσει επιλεγμένα βραβεία, παραγγελίες, αποφάσεις, and rulings that have έχει τροποποιηθεί για να αποκρύψει τα ονόματα των μερών και άλλες λεπτομέρειες αναγνώρισης" (προστέθηκε έμφαση).
[11] Αρθρο 14(1) των κανόνων ICDR.
[12] Πρώην άρθρο 13 των κανόνων ICDR.
[13] Κανόνας M-1 και Κανόνας M-9.
[14] Κανόνας M-4.
[15] Κανόνας M-14(μι).