Διεθνής διαιτησία και πνευματική ιδιοκτησία (IP) Διαφορές

Η διεθνής διαιτησία είναι μια ολοένα και πιο δημοφιλής μέθοδος για την επίλυση της πνευματικής ιδιοκτησίας («IP") διαφορές. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη σημασία της πνευματικής ιδιοκτησίας για την οικονομική ευημερία, διεθνές εμπόριο και εμπορικά κέρδη στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο και ψηφιακοποιημένο κόσμο.

Παραδοσιακά, Οι διαφορές κατά της πνευματικής ιδιοκτησίας ακούστηκαν κυρίως από τα εθνικά δικαστήρια. Αυτό συμβαίνει επειδή τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας συνδέονταν ιστορικά με τη δημόσια τάξη και την αποκλειστική δικαιοδοσία των κρατικών δικαστηρίων, που οδήγησε σε μια κοινή παρανόηση ότι οι διαφορές IP δεν ήταν «διαιτησία»Και θα μπορούσε να επιλυθεί μόνο από τα εθνικά δικαστήρια. Η πραγματικότητα είναι, ωστόσο, ότι σήμερα, οι περισσότερες δικαιοδοσίες αναγνωρίζουν τις διαφορές IP ως διαιτητές, με ορισμένες εξαιρέσεις και περιορισμούς, όπως κάθε άλλη διαφορά όπου τα μέρη μπορούν να διαθέσουν τα ιδιωτικά τους δικαιώματα ελεύθερα.

Τι είναι οι διαφορές IP?

Διαφορές IP είναι διαφορές που προκύπτουν σε σχέση με δικαιώματα IP. Οι περισσότερες δικαιοδοσίες προβλέπουν πολλές διαφορετικές κατηγορίες δικαιωμάτων IP, πιο κοινά:

• διπλώματα ευρεσιτεχνίας
• εμπορικά σήματα
• εμπορικά μυστικά
• ονόματα τομέα
• πνευματική ιδιοκτησία

Η Σύμβαση για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας της 14 Ιούλιος 1967 (όπως τροποποιήθηκε στο 1979), Αρθρο 2(viii) ορίζει «τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίαςΩς δικαιώματα που σχετίζονται με:

- λογοτεχνικά, καλλιτεχνικά και επιστημονικά έργα,

- παραστάσεις καλλιτεχνών, φωνογραφήματα, και εκπομπές,

- εφευρέσεις σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης προσπάθειας,

- επιστημονικές ανακαλύψεις,

- βιομηχανικά σχέδια,

- εμπορικά σήματα, σήματα υπηρεσίας, και εμπορικές ονομασίες και ονομασίες,

- προστασία από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, και όλα τα άλλα δικαιώματα που απορρέουν από πνευματική δραστηριότητα στη βιομηχανία, επιστημονικός, λογοτεχνικά ή καλλιτεχνικά πεδία.

Στην πράξη, οι περισσότερες διαφορές IP προκύπτουν από παραβάσεις, εγκυρότητα και ιδιοκτησία των δικαιωμάτων IP, ή παραβίαση της σύμβασης.[1] Η παράβαση και η παραβίαση των αξιώσεων της σύμβασης θεωρούνται διαιτητικές στις περισσότερες δικαιοδοσίες. Υπάρχουν μόνο λίγες δικαιοδοσίες, όπως η Νότια Αφρική, που απαγορεύουν πλήρως τις διαιτητικές διαφορές πνευματικής ιδιοκτησίας.[2]

Οι περισσότερες διαφορές IP είναι εγγενώς διεθνούς χαρακτήρα. Αναλόγως, διεθνή διαιτησία, ως ιδιωτική και εμπιστευτική μέθοδο επίλυσης διαφορών, προσφέρει πολλά σημαντικά πλεονεκτήματα για την επίλυση διαφορών IP, ειδικά σε περιπτώσεις με διασυνοριακά στοιχεία, με την εφαρμογή αλλοδαπών νόμων ή μερών από πολλές δικαιοδοσίες. Το πρόβλημα που προκύπτει συχνά, ωστόσο, είναι ότι ορισμένα ζητήματα που σχετίζονται με IP διέπονται συνήθως και χορηγούνται από μεμονωμένα κράτη, και διαφορετικά εθνικά νομικά συστήματα αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της διαιτησίας διαφορετικά, που είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ερωτήματα στη διαιτησία IP.

Γιατί να χρησιμοποιήσετε τη διεθνή διαιτησία για την επίλυση διαφορών IP?

Η διεθνής διαιτησία έχει μια σειρά από εγγενώς μοναδικά χαρακτηριστικά που την καθιστούν μια πιο κατάλληλη εναλλακτική λύση για την επίλυση διαφορών IP σε σύγκριση με δικαστικές διαφορές.. Συχνά αναφέρονται τα οφέλη της διεθνούς διαιτησίας ειδικά σε σχέση με τις διαφορές IP:[3]

• Διεθνές στοιχείο - Οι διαφορές IP συχνά περιέχουν ορισμένα διασυνοριακά στοιχεία, για παράδειγμα, εμπλέκοντας μέρη από διαφορετικές δικαιοδοσίες ή / και πολλαπλούς ουσιαστικούς νόμους. Για παράδειγμα, μια παγκόσμια δίκη διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας μπορεί να περιλαμβάνει υποθέσεις σε πολλαπλά δικαστήρια σε πολλές διαφορετικές χώρες, που μπορεί να οδηγήσει σε κίνδυνο αντικρουόμενων αποτελεσμάτων και δυνητικά ασυνεπείς αποφάσεις. Αυτό το πρόβλημα μπορεί εύκολα να επιλυθεί υποβάλλοντας μια διεθνή διαφορά στη διαιτησία.
• Εξειδίκευση και τεχνική γνώση των διαιτητών - επειδή οι διαφορές IP είναι τεχνικής φύσης, Οι κριτές θα πρέπει κατά προτίμηση να διαθέτουν τεχνικές γνώσεις και εμπειρογνωμοσύνη στον δεδομένο τομέα. Ένα από τα σημαντικότερα οφέλη της διεθνούς διαιτησίας είναι ότι τα μέρη έχουν την ελευθερία και την ευελιξία να επιλέξουν διαιτητή με ειδικές γνώσεις στον τομέα, που δεν χρειάζεται να είναι πρώην δικαστής ή δικηγόρος. Ορισμένα διεθνή ιδρύματα διαιτησίας προβλέπουν επίσης μια ειδική ομάδα διαιτητών που ειδικεύεται σε διαφορές IP (βλέπω, π.χ., Ουδέτερα WIPO, Ομάδα Διαιτητών HKIAC για Διαφορές Διανοητικής Ιδιοκτησίας, Πάνελ CPR Διακεκριμένων Ουδέτερων και Η Ομάδα Διαιτητών της SIAC για Διαφορές Διανοητικής Ιδιοκτησίας).
• Ενοποίηση Πρακτικών - η διεθνής διαιτησία προσφέρει επίσης τη δυνατότητα ενοποίησης πολλαπλών, παράλληλες διαδικασίες IP σε ένα μόνο φόρουμ. Αυτό έγινε όλο και περισσότερο βέλτιστη πρακτική στο πλαίσιο της ΠΕ, ειδικά όσον αφορά τα προγράμματα αδειοδότησης IP και τα λεγόμενα «Διαφωνίες SEP / FRAND" (Standard-Essential Patents για άδειες που προσφέρονται στο Fair, Λογικοί και μη διακριτικοί όροι).[4] Οι επιλογές ενοποίησης πολλαπλών διαδικασιών συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου δυνητικά ασυνεπών και αντιφατικών αποφάσεων και ενδέχεται να μειώσουν το κόστος επίλυσης διαφορών..
• Ταχύτητα και αποτελεσματικότητα των διαιτητικών διαδικασιών - τυπικά, Η διεθνής διαιτησία θεωρείται ταχύτερη σε σύγκριση με δικαστικές διαφορές, αν και αυτό δεν συμβαίνει πάντα.[5] Ένα άλλο όφελος είναι ότι πολλά ιδρύματα διαιτησίας προσφέρουν στα μέρη την επιλογή ταχείων και επειγόντων διαιτητικών κανόνων και διαδικασιών, το οποίο μπορεί να είναι επωφελές στο πλαίσιο IP.
• Επείγον και προσωρινά μέτρα - Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα της διεθνούς διαιτησίας είναι η δυνατότητα των δικαστηρίων να λαμβάνουν προσωρινά μέτρα ή προσωρινά μέτρα, που προβλέπεται στους περισσότερους κανόνες διαιτησίας, αλλά δεν είναι διαθέσιμα ενώπιον κρατικών δικαστηρίων σε ορισμένες δικαιοδοσίες. Προσωρινά μέτρα ή ασφαλιστικά μέτρα μπορεί να είναι κρίσιμα σε ορισμένες διαφορές IP, για παράδειγμα, για την αποφυγή παραβίασης συμφωνίας μη αποκάλυψης, να διατηρήσει ένα εμπορικό μυστικό, να υπαγορεύσει παραβίαση διπλώματος ευρεσιτεχνίας, ή για την απομάκρυνση παραβατικών προϊόντων από την αγορά.[6]
• Διαδικαστική ευελιξία και χρήση των τελευταίων τεχνολογιών - ένα περαιτέρω πλεονέκτημα της διαιτησίας είναι ότι τα μέρη μπορούν να προσαρμόσουν τη διαφορά στις δικές τους ανάγκες - συμφωνώντας για διαδικαστικές προθεσμίες, διαδικαστικά βήματα, ανακάλυψη / παραγωγή εγγράφων, και τα λοιπά. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιόδους κρίσης, δεδομένου ότι τα μέρη μπορούν, για παράδειγμα, συμφωνείτε να μετακινήσετε τον χώρο των ακροάσεων σε άλλη τοποθεσία ή να επιλέξετε να πραγματοποιήσετε απομακρυσμένες ακροάσεις, ουσιαστικά ή μέσω τηλεδιάσκεψης.
• Οριστικότητα - τα μέρη έχουν πολύ περιορισμένες επιλογές προσφυγής στη διεθνή διαιτησία, που είναι ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με δικαστικές διαφορές.
• Εμπιστευτικότητα - τυπικά, Οι διαδικασίες διαιτησίας και τα βραβεία έχουν εμπιστευτικό χαρακτήρα, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία για τις διαφορές IP λαμβάνοντας υπόψη τον συχνά ευαίσθητο χαρακτήρα των εν λόγω ζητημάτων.
• Επιβολή - την απλοποιημένη διαδικασία για την αναγνώριση και την εκτέλεση ξένων διαιτητικών αποφάσεων βάσει του Σύμβαση για την αναγνώριση και την επιβολή ξένων διαιτητικών βραβείων (ο "Σύμβαση της Νέας Υόρκης"), το οποίο μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί στο 168 Κράτη,[7] είναι ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της διεθνούς διαιτησίας. Ένα πρόβλημα που μπορεί να προκύψει, ωστόσο, είναι ότι μια απόφαση διαιτησίας σχετικά με ένα συγκεκριμένο δικαίωμα IP μπορεί να μην είναι εκτελεστή παντού στον κόσμο, εάν η εν λόγω δικαιοδοσία δεν θεωρεί ότι το εν λόγω δικαίωμα είναι διαιτητικό.

Η διαιτησία των διαφορών IP

Η διαιτησία των διαφορών IP είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα στη διαιτησία IP. «Διαιτησία", ή όπως το αναφέρουν ορισμένοι σχολιαστές "αντικειμενική διαιτησία",[8] determines whether a particular issue in dispute is capable of resolution by arbitration or whether that issue is reserved for determination by national courts or another forum under the relevant jurisdictional law. Αυτό καθορίζεται συνήθως είτε από το νόμο της έδρας είτε από το νόμο της δικαιοδοσίας όπου είναι πιθανό να εκτελεστεί το βραβείο.

Σήμερα, Οι διαφορές IP είναι γενικά διαιτητές στις περισσότερες δικαιοδοσίες, παρόλο που το πεδίο εφαρμογής και οι ακριβείς περιορισμοί του «διαιτησίαΟρισμένων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο συζητήσεων. Τα συμβαλλόμενα μέρη που προβλέπουν ρήτρα διαιτησίας στις συμβάσεις τους θα πρέπει συνεπώς να είναι προσεκτικά προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα εν λόγω δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας είναι διαιτητικά σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, καθώς και το δίκαιο του κράτους όπου ενδέχεται να απαιτείται επιβολή διαιτητικής απόφασης.

Common Law Jurisdictions and the Arbitrability of IP Disputes

Στις περισσότερες κοινές δικαιοδοτικές αρχές, Οι διαφορές IP θεωρούνται γενικά ως διαιτητές, με ορισμένους περιορισμούς:

Ηνωμένο Βασίλειο – στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν υπάρχει νομικός ορισμός της διαιτησίας των διαφορών στο Διαιτητικός νόμος 1996. ο Νόμος περί ευρεσιτεχνιών του Ηνωμένου Βασιλείου 1977 επιτρέπει διαιτησία σε πολύ περιορισμένες περιπτώσεις.[9] Η αυθαιρεσία των διαφορών IP έχει επίσης αναγνωριστεί δικαστικά. Οι διαφορές που σχετίζονται με εμπορικά σήματα και πνευματικά δικαιώματα είναι πλήρως διαιτητές στο Ηνωμένο Βασίλειο.[10]

Ηνωμένες Πολιτείες – Ομοσπονδιακό καταστατικό στις Ηνωμένες Πολιτείες προβλέπει ρητά ότι τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν για τη διαιτησία των διαφορών σχετικά με τις ευρεσιτεχνίες, είτε συμπεριλαμβάνοντας μια διάταξη διαιτησίας σε μια σύμβαση μεταξύ τους που περιλαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, ή συμφωνώντας να υποβάλει μια ήδη υπάρχουσα διαφορά στη διαιτησία.[11] Δεν υπάρχει ομοσπονδιακό καταστατικό που να προβλέπει ρητά τη διαιτησία των διαφορών περί πνευματικών δικαιωμάτων, ωστόσο, παρόλο που οι ΗΠΑ. δικαστήρια έχουν κρίνει ότι τα πνευματικά δικαιώματα είναι γενικά διαιτητικά.[12] Στις Η.Π.Α., Δεν υπάρχει ούτε ομοσπονδιακό καταστατικό που να προβλέπει δεσμευτική διαιτησία διαφορών εμπορικών σημάτων.[13]

Καναδάς -στον Καναδά, δεν υπάρχει παρόμοιο καταστατικό όπως στις ΗΠΑ. προβλέποντας τη δυνατότητα επιλογής των διαφορών σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, παρόλο που μια διαιτητική απόφαση που αφορά δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μπορεί να επιβληθεί στον Καναδά.[14] Όσον αφορά τη διαιτησία των διαφορών περί πνευματικών δικαιωμάτων, αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά, «Τα μέρη μιας συμφωνίας διαιτησίας έχουν ουσιαστικά απεριόριστη αυτονομία στον εντοπισμό των διαφορών που ενδέχεται να αποτελέσουν το αντικείμενο της διαδικασίας διαιτησίας",[15] που είναι μια σημαντική εξέλιξη που επιβεβαιώνει την πολιτική διαιτησίας του Καναδά σε σχέση με τις διαφορές IP.[16]

Αυστραλία - στην Αυστραλία, Δεν υπάρχει ειδικό καθεστώς που να προβλέπει τη δυνατότητα διαιτησίας των διαφορών IP. Τα αυστραλιανά δικαστήρια ξεκινούν από μια γενική παραδοχή ότι οι διαφορές IP είναι διαιτητές. Για παράδειγμα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Νότιας Ουαλίας εξέτασε το ζήτημα της διαιτησίας για τις διαφορές ευρεσιτεχνίας το Larkden Pty Limited -v- Lloyd Energy Systems Pty Limited,[17] confirming that arbitrators can resolve IP disputes, ωστόσο, δεν μπορεί να εκδώσει προσδιορισμούς που δηλώνουν δικαιώματα IP των μερών.[18]

Σιγκαπούρη - στη Σιγκαπούρη, πρόσφατα υπήρξαν ορισμένες ενδιαφέρουσες εξελίξεις σε σχέση με διαφορές IP. Σε 2019, Η Σιγκαπούρη πέρασε το Πνευματική ιδιοκτησία (Επίλυση διαφοράς) υποκρίνομαι, ο οποίος τροποποίησε τον νόμο διαιτησίας της Σιγκαπούρης και τον νόμο διεθνούς διαιτησίας και τώρα επιτρέπει συγκεκριμένα τη διαιτησία των διαφορών IP, ανεξάρτητα από το αν ένα δικαίωμα IP είναι κεντρικό ή παρεπόμενο ζήτημα. Αυτή είναι μια σημαντική εξέλιξη, ενίσχυση της θέσης της Σιγκαπούρης ως τόπου επίλυσης διαφορών για διαφορές IP.

Χονγκ Κονγκ - ως μέρος των συνεχιζόμενων προσπαθειών της να καταστεί ηγετικό κέντρο διεθνούς διαιτησίας, σε 2017, Το Χονγκ Κονγκ εξέδωσε ένα Διαιτησία (Τροπολογία) Διάταξη 2017, που διευκρινίζει ότι οι διαφορές για δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας μπορούν να διαιτηθούν και ότι δεν είναι αντίθετο με τη δημόσια πολιτική η επιβολή διαιτητικών αποφάσεων που αφορούν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Δικαιοδοσίες αστικού δικαίου και διαιτησία των διαφορών IP

Στις δικαιοδοσίες αστικού δικαίου, Οι διαφορές IP μεταξύ ιδιωτών είναι, σε ένα μεγάλο βαθμό, θεωρείται διαιτητή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις διαιτησίες IP που περιλαμβάνουν συμβατικές απαιτήσεις και υποχρεώσεις.

Ορισμένα ζητήματα που σχετίζονται με την IP, όπως, για παράδειγμα, εγκυρότητα διπλώματος ευρεσιτεχνίας, παραπέμπονται σε μεγάλο βαθμό ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων και θεωρούνται μη διαιτητικά, κυρίως επειδή το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας είναι δικαίωμα που παραχωρείται από ένα κράτος σε κάτοχο διπλώματος ευρεσιτεχνίας και θεωρείται ότι περιορίζεται σε συγκεκριμένο αντικείμενο, έδαφος και ώρα.[19]

Η διαιτησία των διαφορών IP σε χώρες αστικού δικαίου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εν λόγω δικαιοδοσία. Μπορούν να διακριθούν τρεις κύριες τάσεις, ωστόσο: [20]

• Δικαιοδοσίες που επιτρέπουν ρητά την πλήρη διαιτησία των διαφορών IP, συμπεριλαμβανομένων παραβιάσεων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, για παράδειγμα, Ελβετία και Βέλγιο από τη μία πλευρά, και δικαιοδοσίες που το απαγορεύουν ρητά, όπως η Νότια Αφρική, στην άλλη πλευρά;[21]
• Δικαιοδοσίες που αποδέχονται μεταξύ των μερών βραβεία ή παρεπόμενες αποφάσεις σχετικά με την εγκυρότητα διπλώματος ευρεσιτεχνίας, οι οποίες, ωστόσο, δεν έχετε καθολικό, απλά αιτία αποτέλεσμα;
• Δικαιοδοσίες όπου δεν υπάρχει ρητός νόμος για το θέμα, οπότε η διαιτησία είναι θέμα συζήτησης.

Ελβετία είναι γνωστή για τη φιλελεύθερη στάση της διαιτησίας, δεδομένου ότι οι διαφορές IP θεωρούνται παραδοσιακά διαιτητές. Αυτό βασίζεται στην Ενότητα 177(1) του ελβετικού διεθνούς ιδιωτικού δικαίου, που παρέχει έναν πολύ ευρύ ορισμό του «διαιτησία".[22] Τα ελβετικά δικαστήρια ερμηνεύουν τακτικά αυτό το άρθρο για να καλύψουν τυχόν αξιώσεις με «χρηματική αξία για τα μέρη", επιβεβαιώνοντας ότι αυτό περιελάμβανε διαφορές που σχετίζονται με την IP.[23] Τα διαιτητικά βραβεία σχετικά με την ισχύ των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αναγνωρίζονται και επιβάλλονται από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Πνευματικής Ιδιοκτησίας, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν κηρυχθεί εκτελεστές από ελβετικό δικαστήριο.[24]

Γαλλία, στην άλλη πλευρά, έχει υιοθετήσει μια πιο περιοριστική προσέγγιση στη διαιτησία των διαφορών IP. Σε 2008, ωστόσο, το Εφετείο του Παρισιού αποδέχτηκε τη δυνατότητα επιβολής του δικαιώματος ευρεσιτεχνίας, αρκεί να εγείρεται ως παρεπόμενο ζήτημα σε διαδικασία διαιτησίας.[25] Μετά την απόφαση αυτή, Η Γαλλία ψήφισε το νόμο αριθ. 2011-525 σε 2011, για την τροποποίηση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας,[26] τώρα επιτρέπει ρητά τη διαιτησία των διαφορών IP.

Ποιοι τύποι διαφορών IP συνήθως επιλύονται με διαιτησία?

Στην πράξη, Οι διαφορές που σχετίζονται με την IP περιλαμβάνουν συνήθως διαφορές σχετικά με μια αποτυχημένη συμφωνία αδειοδότησης ή διαφορές στις οποίες αμφισβητείται το πεδίο των επιτρεπόμενων χρήσεων.[27] Μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν διαφορές όπου τα μέρη συνεργάζονται σε μια κοινή τεχνολογική ανάπτυξη, για παράδειγμα. Οι περισσότεροι συνηθισμένοι τύποι διαφορών που σχετίζονται με IP περιλαμβάνουν:

• Διαφωνίες για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας – τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι 29% όλων των διαφορών στο WIPO αφορούν διπλώματα ευρεσιτεχνίας.[28] Οι διαφορές με διπλώματα ευρεσιτεχνίας μπορούν να ρυθμίζονται σε δύο σενάρια: πρώτα, όταν υπάρχει ρητή ρήτρα διαιτησίας που παρέχεται στη σύμβαση, για παράδειγμα, όταν προκύπτει μια διαφωνία για διπλώματα ευρεσιτεχνίας από μια συμφωνία άδειας ευρεσιτεχνίας. Τα συμβαλλόμενα μέρη ενδέχεται επίσης να επιθυμούν να διαιτητή για μια διαφωνία ευρεσιτεχνίας που περιέχει παραβίαση διπλώματος ευρεσιτεχνίας και αμφισβήτηση της εγκυρότητας διπλώματος ευρεσιτεχνίας, κάτι τέτοιο είναι δυνατό αν τα μέρη συνάψουν συμφωνία υποβολής μετά από διαφορά. Ο κίνδυνος για θέματα ισχύος διπλώματος ευρεσιτεχνίας είναι ότι οι περισσότερες εθνικές δικαιοδοσίες εξακολουθούν να προβλέπουν την αποκλειστική δικαιοδοσία εθνικών δικαστηρίων ή γραφείων ευρεσιτεχνίας. Αναλόγως, τα μέρη θα πρέπει να είναι προσεκτικά, καθώς η διαιτησία για θέματα που σχετίζονται με διπλώματα ευρεσιτεχνίας μπορεί να αποκλειστεί σε ορισμένες δικαιοδοσίες.
• Διαφορές εμπορικών σημάτων αντιπροσωπεύουν μια άλλη σημαντική πηγή διαφορών IP. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του WIPO, 21% των διαφορών που αντιμετωπίζονται από το Κέντρο Διαιτησίας του WIPO είναι διαφορές εμπορικών σημάτων.[29] Οι διαφορές εμπορικών σημάτων προκύπτουν συνήθως από εκχωρήσεις εμπορικών σημάτων, αδειοδότηση, συμφωνίες franchising και διανομής.[30]
• Διαφορές πνευματικών δικαιωμάτων αναγνωρίζονται ως διαιτητές στη συντριπτική πλειονότητα των δικαιοδοσιών, τόσο στο αστικό όσο και στο κοινό δίκαιο. Οι διαφορές πνευματικών δικαιωμάτων συνήθως περιλαμβάνουν όλες τις συμβατικές παραβιάσεις που σχετίζονται με πνευματικά δικαιώματα και συμβατικές ρυθμίσεις που σχετίζονται με πνευματικά δικαιώματα, όπως, για παράδειγμα, αδειοδότηση λογισμικού. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του WIPO, 16% των διαφορών που έχουν καταχωριστεί στο Κέντρο Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης του WIPO είναι διαφορές πνευματικών δικαιωμάτων.[31]

Το Κέντρο Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης WIPO

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (“WIPO“) προσφέρει εξειδικευμένες διαδικασίες στο Κέντρο Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης του WIPO που εστιάζουν σε διαφορές τεχνολογίας και IP. Το Κέντρο Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης WIPO ιδρύθηκε το 1994 στη Γενεύη, με την ιδέα να προσφέρουμε μια επιλογή για την επίλυση διεθνών εμπορικών διαφορών μεταξύ ιδιωτικών μερών ειδικά προσαρμοσμένων σε διαφορές IP. Το WIPO έχει το δικό του σύνολο διαδικαστικών κανόνων, ο Κανόνες διαιτησίας WIPO, ο Κανόνες ταχείας διαιτησίας του WIPO, και το Κανόνες διαμεσολάβησης WIPO, η πιο πρόσφατη έκδοση ισχύει από 1 Ιανουάριος 2020.

Οι περισσότερες διαφορές IP στο WIPO προκύπτουν ως αποτέλεσμα ρητρών σύμβασης που περιέχουν συμφωνία διαιτησίας που υποβάλλει τη διαφορά στο WIPO. Το WIPO προβλέπει επίσης μια πρότυπη ρήτρα, τα οποία τα μέρη μπορούν εύκολα να συμπεριλάβουν στις συμβάσεις που σχετίζονται με την IP:[32]

Οποιαδήποτε διαφορά, διαμάχη ή αξίωση που προκύπτει από, από ή σχετίζονται με αυτήν τη σύμβαση και τυχόν μεταγενέστερες τροποποιήσεις αυτής της σύμβασης, συμπεριλαμβανομένου, άνευ περιορισμών, ο σχηματισμός του, εγκυρότητα, δεσμευτικό αποτέλεσμα, ερμηνεία, εκτέλεση, παραβίαση ή καταγγελία, καθώς και μη συμβατικές απαιτήσεις, αναφέρονται και τελικά καθορίζονται με διαιτησία σύμφωνα με τους κανόνες διαιτησίας του ΠΟΔΙ. Το διαιτητικό δικαστήριο αποτελείται από [ένας μοναδικός διαιτητής][τρεις διαιτητές]. Ο τόπος διαιτησίας είναι [καθορίστε το μέρος]. Η γλώσσα που θα χρησιμοποιηθεί στη διαιτητική διαδικασία είναι [καθορίστε τη γλώσσα]. Η διαφορά, διαφωνία ή αξίωση θα αποφασίζεται σύμφωνα με το νόμο της [προσδιορίστε τη δικαιοδοσία].

Εναλλακτικά, τα μέρη μπορούν επίσης να αποφασίσουν να υποβάλουν διαφορά σε διαιτησία μετά την επίλυση διαφοράς. Αυτό μπορεί να γίνει υπογράφοντας το λεγόμενο «συμφωνία υποβολής"Επίσης γνωστό ως"συμβιβασμός", προβλέποντας την επίλυση μιας διαφοράς σύμφωνα με τους κανόνες διαιτησίας του ΠΟΔΙ. Ένα παράδειγμα μιας τέτοιας συμφωνίας υποβολής παρέχεται από το WIPO:[33]

Εμείς, τα υπογεγραμμένα μέρη, με το παρόν συμφωνείτε ότι θα παραπεμφθεί η ακόλουθη διαφορά και θα καθοριστεί τελικά με διαιτησία σύμφωνα με τους κανόνες διαιτησίας του ΠΟΔΙ:

[σύντομη περιγραφή της διαφοράς]

Το διαιτητικό δικαστήριο αποτελείται από [ένας μοναδικός διαιτητής][τρεις διαιτητές]. Ο τόπος διαιτησίας είναι [καθορίστε το μέρος]. Η γλώσσα που θα χρησιμοποιηθεί στη διαιτητική διαδικασία είναι [καθορίστε τη γλώσσα]. Η διαφορά αποφασίζεται σύμφωνα με το δίκαιο της [προσδιορίστε τη δικαιοδοσία].

συμπέρασμα

Ο αριθμός των σχετικών με IP διαφορών στο WIPO, αλλά και άλλα αξιόπιστα διεθνή όργανα διαιτησίας, συνεχώς αυξάνεται. Αυτή η προφανής μετάβαση από τις διαφορές στη διαιτησία των διαφορών IP είναι λογική και αναμενόμενη - καθώς οι διαφορές που σχετίζονται με την IP είναι εγγενώς διεθνούς χαρακτήρα, αναλόγως, Η διαιτησία θεωρείται μια πιο κατάλληλη και αποτελεσματική μέθοδος επίλυσης διαφορών από τις διαφορές. Η τάση αναμένεται να συνεχιστεί, με τον αριθμό των διαφορών IP να αυξάνεται δεδομένης της σημασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας για την παγκόσμια οικονομία.

• Νίνα Τζάνκοβιτς, Aceris Law LLC

[1] Τ. Του νόμου, «Διαιτησία διαφορών πνευματικής ιδιοκτησίας" (ASA Bull. 2/2019, Π. 291).

[2] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 26.

[3] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Εισαγωγή; δείτε επίσης Εναλλακτική επίλυση διαφορών WIPO - εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος σε διαφορές IP, διαθέσιμο στο: https://www.wipo.int/wipo_magazine/en/2016/si/article_0010.html

[4] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 11. «ΣΕΠ"Σημαίνει" τυπικά βασικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας "και"ΓΑΛΛΙΑ"Για δίκαιη, λογικά και χωρίς διακρίσεις ποσοστά.

[5] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, σελ. 8-11.

[6] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 60.

[7] Βλέπω Συμβαλλόμενα κράτη, Σύμβαση της Νέας Υόρκης, διαθέσιμο στο: https://www.newyorkconvention.org/countries

[8] Βλέπω Μ. ΕΝΑ. Σιδηρουργός, Μ. Κουστέ, Τ. Αγαπημένος, Ρ. Τζάρβις, Μ. Κοκοπιλάι, σι. Λέοντος, J.C.. Ράσερ, Μ. Σακαμότο, ΕΝΑ. Σκατά, Ι. Κλαδί, «Διαιτησία για παραβιάσεις διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και ζητήματα ισχύος σε όλο τον κόσμο», Harvard Journal of Law & Τεχνολογία (Τομ. 1, 19, Οχι. 2, Π. 305).

[9] Νόμος περί ευρεσιτεχνιών του Ηνωμένου Βασιλείου 1977, Ενότητα 52-(5).

[10] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 29.

[11] 35 U.S.C. Ενότητα 294(ένα).

[12] Πακέτα, Ινκ. β. Valencia Systems Inc., 2007 WL 707501, 82 U.S.P.Q.2d 1216; Boss Worldwide LLC κατά. Crabill WL 124805 (Σ.Δ.Ν.Υ 2020).

[13] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 29.

[14] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 29.

[15] Desputeaux v. Εκδόσεις κουκουβαγιών (1987) συμπ., [2003] 1 SCR 178; βλέπω έτσι GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 30.

[16] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 30.

[17] Larkden Pty Limited κατά. Lloyd Energy Systems Pty Limited [2011] NSWSC 268.

[18] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, σελ. 31-32.

[19] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, σελ. 34-35.

[20] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, σελ. 34-35.

[21] ρε. Μ. Βισέντε, «Διαιτησία διαφωνιών πνευματικής ιδιοκτησίας: Συγκριτική έρευνα », Διεθνής Διαιτησία (2015), σελ. 155, 157.

[22] Βλέπω Διεθνές ιδιωτικό δίκαιο της Ελβετίας (αγγλική μετάφραση), διαθέσιμο στο: https://www.trans-lex.org/602000.

[23] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, σελ. 35-36.

[24] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 36.

[25] Εφετείο του Παρισιού, Αρκετά v. Εθνική Εταιρεία Σιδηροδρόμων της Τυνησίας (SNCFT), 29 Μάρτιος 1991, Στροφή μηχανής. Άρμ 1991, Π. 478.

[26] Άρθρο Ι 615-17 του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο αριθ. 2011-525.

[27] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 65.

[28] Περίληψη WIPO Caseload Διαιτησία WIPO, Μεσολάβηση, Αιτήματα προσδιορισμού εμπειρογνωμόνων και αιτήματα καλών γραφείων, διαθέσιμο στο: https://www.wipo.int/amc/en/center/caseload.html

[29] Περίληψη WIPO Caseload Διαιτησία WIPO, Μεσολάβηση, Αιτήματα προσδιορισμού εμπειρογνωμόνων και αιτήματα καλών γραφείων, διαθέσιμο στο: https://www.wipo.int/amc/en/center/caseload.html

[30] GAR, Ο Οδηγός Διαιτησίας IP, Εμπορική έρευνα δικαίου 2021, Π. 139.

[31] Περίληψη WIPO Caseload Διαιτησία WIPO, Μεσολάβηση, Αιτήματα προσδιορισμού εμπειρογνωμόνων και αιτήματα καλών γραφείων, διαθέσιμο στο: https://www.wipo.int/amc/en/center/caseload.html

[32] Βλέπω Προτεινόμενες ρήτρες σύμβασης WIPO και συμφωνίες υποβολής WIPO, διαθέσιμο στο: https://www.wipo.int/amc/en/clauses/

[33] Βλέπω Προτεινόμενες ρήτρες σύμβασης WIPO και συμφωνίες υποβολής WIPO, διαθέσιμο στο: https://www.wipo.int/amc/en/clauses/