Αυτό το σημείωμα εξετάζει την πραγματικότητα της διαιτησίας επενδύσεων εντός της ΕΕ μετά την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Αχμέα. Αχμέα αναφέρθηκε αρχικά ως μια ρηξικέλευθη απόφαση, γεγονός που οδήγησε στη λήψη περαιτέρω μέτρων για την αποτροπή της διαιτησίας επενδύσεων εντός της ΕΕ. Ωστόσο, πρόσφατες αποφάσεις και κρίσεις ενδέχεται να θέσουν υπό αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητα αυτής της μεταρρύθμισης.
Θέση-Αχμέα Χάος
Σε 2018, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) εξέδωσε μια πολυαναμενόμενη κρίση, κρατώντας ότι "Άρθρα 267 και 344 ΣΛΕΕ [Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης] πρέπει να ερμηνευθεί ότι αποκλείει διάταξη διεθνούς συμφωνίας που έχει συναφθεί μεταξύ κρατών μελών, όπως το άρθρο 8 της συμφωνίας για την ενθάρρυνση και την αμοιβαία προστασία των επενδύσεων μεταξύ του Βασιλείου των Κάτω Χωρών και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Τσεχίας και της Σλοβακίας."[1] Αυτή η κρίση ήταν πρωτοποριακή.[2] Αυτή η απόφαση έθεσε επίσης τον δρόμο για τον τερματισμό των BIT μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
Η αλλαγή ξεκίνησε από το Αχμέα η κρίση εδραιώθηκε 5 Ενδέχεται 2020, πότε 23 Τα κράτη μέλη υπέγραψαν συμφωνία για τον τερματισμό των διμερών επενδυτικών συμβάσεων εντός της ΕΕ (Οι Πωλητές δεν απάντησαν στην Ανακοίνωση Διαιτησίας).[3] Η συμφωνία προέβλεπε ότι, παρόλο που οι BIT εντός της ΕΕ δεν θα χρησιμεύουν ως νομική βάση για νέες διαιτησίες, οι διαιτησίες που έχουν ολοκληρωθεί δεν θα πρέπει να επηρεάζονται.[4] Αυστρία, Σουηδία, Φινλανδία, και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας δεν υπέγραψαν την παρούσα συμφωνία.
Η κρίση στο LC Corp κατά Πολωνίας
Όπως αντικατοπτρίζεται στη Συμφωνία, η πραγματικότητα της ενδοκοινοτικής επενδυτικής διαιτησίας μετά Αχμέα άλλαξε. Αυτή η μεταρρύθμιση μπορεί να κάνει κάποιον να σκεφτεί ότι η ΕΕ βρίσκεται στο δρόμο προς την πλήρη κατάργηση της διαιτησίας επενδύσεων εντός της ΕΕ. Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλή.
Η LC Corp είναι μια ολλανδική εταιρεία που κίνησε μια διαιτησία UNCITRAL κατά της Δημοκρατίας της Πολωνίας στο πλαίσιο του BIT Κάτω Χωρών-Πολωνίας (1992), που προέβλεπε τη διαιτησία σύμφωνα με τους Κανόνες Διαιτησίας της Ένωσης Εμπορίου Σιτηρών και Ζωοτροφών. Η Πολωνία ζήτησε από το Εφετείο του Άμστερνταμ να διατάξει ένα προσωρινό μέτρο που επιβάλλει στην LC Corp να συνεχίσει την αγωγή της. Παρά τον τερματισμό της Ολλανδίας-Πολωνίας BIT με συναίνεση στις 2 Φεβρουάριος 2019,[5] και την επακόλουθη συμφωνία ότι οι BIT δεν θα χρησιμεύουν ως δικαιοδοτικό έδαφος για νέες επενδυτικές διαφορές, ο Το Εφετείο του Άμστερνταμ δεν έκανε δεκτό το αίτημα της Πολωνίας.[6]
Πριν από την απόφαση του Εφετείου του Άμστερνταμ, η υπόθεση εκδικάστηκε από το Περιφερειακό Δικαστήριο του Άμστερνταμ, οι οποίες, σε απόφαση επί της ουσίας, έκρινε ότι παρόλο που το δίκαιο της ΕΕ θα απέκλειε τις διαδικασίες διαιτησίας επενδύσεων εντός της ΕΕ, δεν υπάρχει νομική βάση για να αποφανθεί σχετικά με τη δικαιοδοσία ενός δικαστηρίου που εδρεύει στο Λονδίνο υπό το φως της Ικανότητα ικανότητας αρχή[7] κατοχυρώνεται στον αγγλικό νόμο περί διαιτησίας 1996.[8]
Ακολουθούν Αγγλικές Αποφάσεις Αχμέα
Οι αποφάσεις των ολλανδικών δικαστηρίων σε Πολωνία κατά LC Corp δεν απομονώνονται. Ένα δικαστήριο ICSID με έδρα το Λονδίνο Adria Group BV εναντίον Κροατίας ακολούθησε παρόμοια προσέγγιση. Σε εκείνη τη διαιτησία, με βάση το BIT Κροατίας-Ολλανδίας (1998), το δικαστήριο απέρριψε την ένσταση της Κροατίας για δικαιοδοσία με βάση την Αχμέα κρίση, αναφέροντας τις αποφάσεις του ΔΕΕ ως μη δεσμευτικές για τα δικαστήρια ICSID:
Δεν υπάρχει έννοια δεσμευτικού προηγούμενου στο δίκαιο της ΕΕ και, κυρίως, το δικαστήριο δεν είναι όργανο της ΕΕ ή ενός από τα κράτη μέλη της. Καμία από τις διαιτητικές αποφάσεις που επικαλείται η Επιτροπή δεν υποστηρίζει την πρότασή της ότι οι αποφάσεις του ΔΕΕ είναι δεσμευτικές για ένα διαιτητικό δικαστήριο ICSID.[9]
Εξάλλου, σχετικά με τη Συμφωνία, το δικαστήριο έκρινε ότι «επενδυτής[μικρό] δεν μπορεί να στερηθεί εκ των υστέρων του δικαιώματος να επικαλεστεί μια άνευ όρων συγκατάθεση στη διαιτησία που δίνεται από κάθε κράτος στο […] το BIT."[10]
Τα αγγλικά δικαστήρια έχουν επανειλημμένα υιοθετήσει μια προσέγγιση αγνοώντας το Αχμέα απόφαση και τη Συμφωνία. Σε διαδικασία για την αναγνώριση διαιτητικής απόφασης που αφορά Infrastructure Services Λουξεμβούργο κατά Ισπανίας[11] το δικαστήριο έκρινε ότι το δίκαιο της ΕΕ δεν έχει υπεροχή έναντι της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας, δίνοντας έμφαση στις προϋπάρχουσες υποχρεώσεις της Συνθήκης, και αναγνώρισε το βραβείο:
Το ζήτημα του δικαίου της ΕΕ δεν πληροί τις προϋποθέσεις [μια εξαιρετική περίσταση]; και σε κάθε περίπτωση, την υπεροχή του δικαίου αυτής της δικαιοδοσίας και την τήρηση του Ηνωμένου Βασιλείου στις δικές του υποχρεώσεις από διεθνείς συνθήκες βάσει της σύμβασης ICSID (όπως ορίζεται στο 1966 υποκρίνομαι) σε κάθε περίπτωση θα δοθεί προτεραιότητα από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Ωστόσο, κατά την άποψή μου, αυτός είναι απλώς ένας διαφορετικός τρόπος για να υποστηρίζει η Ισπανία ότι τόσο η Σύμβαση ECT όσο και η Σύμβαση ICSID […] θα πρέπει να ερμηνεύονται αγνοώντας τους σαφείς όρους τους σχετικά με την επίλυση διαφορών, κατά προτίμηση από την παραχώρηση στις αποφάσεις του ΔΕΕ πλήρη υπεροχή σε εκείνες τις προϋπάρχουσες υποχρεώσεις συνθήκης όλων των κρατών. Δεν δέχομαι ότι αυτή είναι η σωστή προσέγγιση.[12]
Ανεπιτυχής Περιορισμός Επενδυτικής Διαιτησίας ΕνδοΕΕ?
Οι πρόσφατες αποφάσεις δικαστηρίων και δικαστηρίων θα μπορούσαν να κάνουν κάποιον να αναρωτηθεί πώς άλλαξε η πραγματικότητα της διαιτησίας επενδύσεων εντός της ΕΕ μετά Αχμέα και αν αυτή η απόφαση του ΔΕΕ ήταν τόσο πρωτοποριακή όσο πιστεύαμε κάποτε. Πράγματι, αν και τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν συμφωνήσει να τερματίσουν τις εσωτερικές BIT, Ένα σημαντικό μέρος αυτών των συνθηκών έχουν ρήτρες λήξης ισχύος (15 έτη στην περίπτωση του BIT Ολλανδίας-Πολωνίας).[13] Ανάλογα με την έδρα της διαιτησίας, και τα δύο Αχμέα απόφαση και η συμφωνία ενδέχεται να έχουν διαφορετικές συνέπειες.
Όπως φαίνεται παραπάνω, Τα δικαστήρια που εδρεύουν στο Λονδίνο ανοίγουν τις πόρτες στη διαιτησία επενδύσεων εντός της ΕΕ. Σε αντίθεση, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο για τα δικαστήρια που εδρεύουν στην ΕΕ να ξεπεράσουν τα εμπόδια δικαιοδοσίας. Ως εκ τούτου, τις συνέπειες των Αχμέα η απόφαση και η συμφωνία είναι πολύ λιγότερο αυστηρές σε δικαιοδοσίες εκτός ΕΕ. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ένα βραβείο που βασίζεται σε BIT εντός της ΕΕ θα αντιμετώπιζε περαιτέρω προκλήσεις εάν επρόκειτο να εφαρμοστεί σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ.
συμπέρασμα
Η απόφαση του ΔΕΕ στο Αχμέα ξεκίνησε ένα ντόμινο, η οποία οδήγησε στη συμφωνία μεταξύ της πλειονότητας των κρατών μελών της ΕΕ για τον τερματισμό των ΔΔΕ εντός της ΕΕ. Κάποιοι θεώρησαν αυτή τη στροφή ως πρωτοποριακή. Ωστόσο, ο χρόνος έδειξε ότι η πραγματικότητα της ενδοκοινοτικής επενδυτικής διαιτησίας μετά Αχμέα είναι λιγότερο έντονο. Δικαστήρια και δικαστήρια που εδρεύουν εκτός της ΕΕ επιβάλλουν ΔΕΣ εντός της ΕΕ, και τα δικαστήρια εντός της ΕΕ δεν μπορούν να παρέμβουν σε τέτοιες καταστάσεις. Ως εκ τούτου, παρά Αχμέα και της Συμφωνίας, διαιτησία επενδύσεων εντός της ΕΕ, αν και πολύ περιορισμένη, είναι ακόμα δυνατό.
[1] Δημοκρατία της Σλοβακίας β Αχμέα, Το Μείζον Τμήμα του ΔΕΕ, 6 Μάρτιος 2018, Γ-284/16.
[2] Ν. Lavranos, Τ. Μονόκλινο, Αχμέα: Πρωτοποριακό ή Υπερεκτιμημένο (2018) ΔιαιτησίαVZ, Γερμανικό περιοδικό διαιτησίας 348, 349-350.
[3] Συμφωνία για τη λύση των Διμερών Επενδυτικών Συνθηκών μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 5 Ενδέχεται 2020.
[4] Ταυτότητα. Άρθρα 5-6.
[5] https://investpolicy.unctad.org/international-investment-agreements/treaties/bilateral-investment-treaties/2643/netherlands—poland-bit-1992 (τελευταία πρόσβαση 16 Νοέμβριος 2023).
[6] Πολωνία β LC Corp BV, Εφετείο του Άμστερνταμ 29.08.2023.
[7] ο ικανότητα-ικανότητα Η αρχή προβλέπει ότι ένα διαιτητικό δικαστήριο έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για τη δικαιοδοσία του.
[8] https://globalarbitrationreview.com/article/dutch-court-again-refuses-restrain-intra-eu-bit-claim (τελευταία πρόσβαση 16 Νοέμβριος 2023).
[9] Adria Group BV β Δημοκρατία της Κροατίας, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB/20/6, Απόφαση επί ενδοκοινοτικής δικαιοδοσίας, 120.
[10] Ταυτότητα. για. 242.
[11] Υπηρεσίες Υποδομής Λουξεμβούργο β Ισπανία [2023] EWHC 1226 (Κομ).
[12] Ταυτότητα. καλύτερος. 108, 87; δείτε επίσης καλύτερος. 88-89, 162.
[13] Συμφωνία μεταξύ του Βασιλείου των Κάτω Χωρών και της Δημοκρατίας της Πολωνίας για την ενθάρρυνση και την αμοιβαία προστασία των επενδύσεων 1992, Αρθρο 13(1).