Η Σιέρα Λεόνε έγινε η 166ου Κράτος μέλος τη σύμβαση για την αναγνώριση και την εκτέλεση των ξένων διαιτητικών βραβείων, επίσης γνωστό ως το “Σύμβαση της Νέας Υόρκης” (ο “Σύμβαση“), καταθέτοντας το έγγραφο προσχώρησής του στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ στις 28 Οκτώβριος 2020. Η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ για τη Σιέρα Λεόνε στις 26 Ιανουάριος 2021. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, υπάρχουν 195 κυρίαρχα κράτη στον κόσμο σήμερα. Η σχεδόν παγκόσμια δυνατότητα εφαρμογής της Σύμβασης της Νέας Υόρκης εξηγεί το πρωταρχικό πλεονέκτημα της διεθνούς διαιτησίας έναντι των εσωτερικών διαφορών για την επίλυση διαφορών που αφορούν διεθνείς συναλλαγές, καθώς επιτρέπει την εκτελεστότητα, σε απλοποιημένες διαδικασίες, των διαιτητικών βραβείων 85% των κρατών του κόσμου. Αυτό είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα της διαιτησίας έναντι των εσωτερικών διαφορών, ως μια ανεφάρμοστη εγχώρια δικαστική απόφαση μπορεί να χρειαστούν χρόνια χρόνο και προσπάθεια για να επιτευχθεί, αλλά τελικά αποδεικνύεται άχρηστο εάν δεν μπορεί να εφαρμοστεί διεθνώς.
Η Σιέρα Λεόνε ακολουθεί το δρόμο άλλων αφρικανικών εθνών που προσχώρησαν όλο και περισσότερο στη Σύμβαση της Νέας Υόρκης πρόσφατα. Αιθιοπία, για παράδειγμα, κύρωσε τη Σύμβαση τον Φεβρουάριο 2020. Παλάου, Οι Σεϋχέλλες και η Τόνγκα προσχώρησαν επίσης στη Σύμβαση φέτος, μετά τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Αγκόλα και Σουδάν, που προσχώρησαν στη Σύμβαση το 2017 και 2018.
Τι είναι η Σύμβαση της Νέας Υόρκης για την αναγνώριση και την επιβολή ξένων διαιτητικών βραβείων?
Η Σύμβαση της Νέας Υόρκης ισχύει για την αναγνώριση και την επιβολή ξένων διαιτητικών αποφάσεων και την παραπομπή από δικαστήριο σε διαιτησία. Είναι το πιο επιτυχημένο έγγραφο στο διεθνές εμπορικό δίκαιο, θεωρείται ως «ακρωγωνιαίος λίθοςΔιεθνούς διαιτησίας. Η Σύμβαση προβλέπει ότι κάθε Συμβαλλόμενο Κράτος θα αναγνωρίσει τα διαιτητικά βραβεία ως δεσμευτικά και θα τα επιβάλλει σύμφωνα με τους διαδικαστικούς κανόνες της επικράτειας στην οποία βασίζεται η ανάθεση., υπόκειται σε ορισμένα, περιορισμένες άμυνες που αναφέρονται στο άρθρο V(1) της Σύμβασης και περιλαμβάνουν:
- Τα μέρη της συμφωνίας που αναφέρονται στο άρθρο II ήταν, σύμφωνα με το εφαρμοστέο δίκαιο σε αυτούς, κάτω από κάποια ανικανότητα, ή η εν λόγω συμφωνία δεν ισχύει σύμφωνα με το νόμο στον οποίο τα μέρη την έχουν υποβάλει ή, ελλείψει σχετικής ένδειξης, σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας όπου έγινε το βραβείο; ή
- Ο διάδικος κατά του οποίου επικαλέστηκε το βραβείο δεν έλαβε κατάλληλη ειδοποίηση για το διορισμό του διαιτητή ή της διαδικασίας διαιτησίας ή δεν κατάφερε να παρουσιάσει την υπόθεσή του.; ή
- Το βραβείο ασχολείται με μια διαφορά που δεν αντιμετωπίζεται ή δεν εμπίπτει στους όρους της υποβολής σε διαιτησία, ή περιέχει αποφάσεις για θέματα πέραν του πεδίου της υποβολής σε διαιτησία, υπό την προϋπόθεση ότι, εάν οι αποφάσεις για θέματα που υποβάλλονται σε διαιτησία μπορούν να διαχωριστούν από εκείνες που δεν έχουν υποβληθεί έτσι, το μέρος της απόφασης που περιέχει αποφάσεις για θέματα που υποβάλλονται σε διαιτησία μπορεί να αναγνωριστεί και να εκτελεστεί; ή
- Η σύνθεση της διαιτητικής αρχής ή της διαιτητικής διαδικασίας δεν ήταν σύμφωνη με τη συμφωνία των μερών, ή, ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, δεν ήταν σύμφωνο με το δίκαιο της χώρας όπου πραγματοποιήθηκε η διαιτησία; ή
- Το βραβείο δεν έχει γίνει ακόμη δεσμευτικό, στα πάρτι, ή έχει παραμεριστεί ή ανασταλεί από αρμόδια αρχή της χώρας στην οποία, ή σύμφωνα με το δίκαιο του οποίου, αυτό το βραβείο έγινε.
Τρέχοντα συμβαλλόμενα κράτη στη Σύμβαση της Νέας Υόρκης
Η Σύμβαση της Νέας Υόρκης εγκρίθηκε από μια διπλωματική διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στις 10 Ιούνιος 1958 και τέθηκε σε ισχύ στις 7 Ιούνιος 1959.
Από τον Νοέμβριο 2020, η Σύμβαση της Νέας Υόρκης 166 Κράτη Μέρη. Εκτός από την Ταϊβάν, που δεν έχει επιτραπεί να προσχωρήσει στη Σύμβαση της Νέας Υόρκης, Τα κράτη μέλη του ΟΗΕ που εξακολουθούν να μην είναι μέλη περιλαμβάνουν το Μπελίζ, Γρενάδα, Ιράκ, Βόρεια Κορέα, Σουρινάμ, Τουρκμενιστάν, Γέμενη, και ορισμένες αφρικανικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης, Ερυθραία, Σομαλία, Νότιο Σουδάν, Τσαντ, Δημοκρατία του Κονγκό (όχι η μεγαλύτερη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, που είναι μέλος), Μαλάουι, Ναμίμπια, η πρώην Σουαζιλάνδη (τώρα Eswatini) και, στη Δυτική Αφρική, Ισημερινή Γουινέα, Γκάμπια, Γουινέα-Μπασάου και Τόγκο. Άλλα μη συμβαλλόμενα κράτη περιλαμβάνουν μικρά κράτη, όπως οι Ομοσπονδιακές Πολιτείες της Μικρονησίας, Νιούε, Άγιος Χριστόφορος, Νέβις, Κιριμπάτι, Αγία Λουκία, Νησιά του Σολομώντα, Ναουρού, Σαμόα, Τουβαλού, Τιμόρ-Λέστε και Βανουάτου. Των κρατών με τα μεγαλύτερα στον κόσμο 100 οικονομίες, μόνο το Ιράκ και το Τουρκμενιστάν δεν είναι Κράτη Μέρη.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το Ιράκ, για πολλά χρόνια, κάνει ανακοινώσεις ότι θα ενταχθεί στη Συνέλευση. Οι προσπάθειες προσχώρησης της Σύμβασης αναζωπυρώθηκαν ξανά 2018 με το Ιρακινό Υπουργικό Συμβούλιο να ανακοινώνει επίσημα ότι θα εγκρίνει την επικύρωση της Σύμβασης της Νέας Υόρκης και θα την υποβάλει για επικύρωση του Κοινοβουλίου της. Δυστυχώς, ωστόσο, Το Ιράκ δεν είναι ακόμη συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση σήμερα.[1] Το Ιράκ έχει τη μεγαλύτερη οικονομία οποιουδήποτε Κράτους που δεν είναι Μέρος της Σύμβασης της Νέας Υόρκης.
Κρατήσεις και δηλώσεις
Σύμφωνα με το άρθρο Ι.3 της Σύμβασης της Νέας Υόρκης, Τα συμβαλλόμενα κράτη μπορούν να κάνουν δύο επιφυλάξεις: ένα λεγόμενο “επιφύλαξη αμοιβαιότητας“, που σημαίνει ότι η Σύμβαση εφαρμόζεται μόνο στην αναγνώριση και εκτέλεση των βραβείων που γίνονται στην επικράτεια άλλων Συμβαλλομένων Κρατών, και το λεγόμενο “εμπορική κράτηση”, που σημαίνει ότι η Σύμβαση εφαρμόζεται μόνο σε διαφορές που προκύπτουν από νομικές σχέσεις, συμβατική ή όχι, που θεωρούνται εμπορικά σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία του κράτους που πραγματοποιεί μια τέτοια επιφύλαξη (βλέπω Άρθρο Ι(3) της Σύμβασης της Νέας Υόρκης). Η Σιέρα Λεόνε επέλεξε και τις δύο κρατήσεις, Εκτός από τη διατύπωση δήλωσης ότι θα εφαρμόσει τη Σύμβαση μόνο σε συμφωνίες διαιτησίας που έχουν συναφθεί και σε συμβάσεις που εκδίδονται μετά την ημερομηνία προσχώρησής της.
Η αυξανόμενη ένταξη των αφρικανικών κρατών στη Σύμβαση της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβανομένης της Σιέρα Λεόνε, είναι μια θετική εξέλιξη, θεωρείται ένας βασικός δείκτης των χωρών που ανοίγουν τις επιχειρήσεις και τις ξένες επενδύσεις. Από τότε, η Σιέρα Λεόνε είναι μέλος της Σύμβασης ICSID 1965. Από πέρυσι, αντιμετωπίζει την πρώτη αξίωση ICSID, έφερε η Gerald Group, εταιρεία με έδρα το Λονδίνο, βάσει της Διμερούς Συνθήκης Επενδύσεων Ηνωμένου Βασιλείου-Σιέρα Λεόνε (“ΚΟΜΜΑΤΙ“) για την απαγόρευση που επέβαλε το κράτος στις εξαγωγές σιδηρομεταλλεύματος. Η Σιέρα Λεόνε έχει μόνο ένα άλλο BIT σε ισχύ, με τη Γερμανία, που ήταν συνδεδεμένος 1965. Επίσης υπέγραψε ένα BIT με την Κίνα 2001, οι οποίες, ωστόσο, ακόμα δεν έχει τεθεί σε ισχύ (βλέπω Κέντρο επενδυτικής πολιτικής, Σιέρρα Λεόνε).
[1] Βλέπω Ιστολόγιο διαιτησίας Kluwer, "Τελικά, Το Ιράκ λέει Ναι στη Σύμβαση της Νέας Υόρκης », Μάρτιος 13, 2018, διαθέσιμο στο http://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2018/03/13/schedched-15-march-better-late-never-iraq-embraces-new-york-convention/