Επί 10 Δεκέμβριος 2020, το Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και το PWC κυκλοφόρησαν ένα Μελέτη για ζημίες στα βραβεία διαιτησίας του ICC. Η μελέτη παρέχει πολύτιμα δεδομένα που αποκαλύπτουν, μεταξύ άλλων, πώς προσεγγίζονται και αξιολογούνται οι ζημίες από τους ενάγοντες και τους ερωτηθέντες, ο ρόλος των εμπειρογνωμόνων στην αξιολόγηση αποζημιώσεων και η προσέγγιση που υιοθέτησαν τα δικαστήρια του ICC κατά την αξιολόγηση και την αποζημίωση.
Η μελέτη για τις ζημίες βασίζεται 180 αδημοσίευτα διαιτητικά βραβεία ICC που αποδόθηκαν μεταξύ 2011 και 2018 και περιλαμβάνονται 284 αξιώσεις. Η Μελέτη χρηματοδοτήθηκε από την PWC και πραγματοποιήθηκε από τον Κορνέλη (Τζαπ) Ο Baaij και μια ομάδα ερευνητών από τη Σχολή Διαιτησίας του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, υπό την ηγεσία του Λουκά Μιστέλη, διευθυντής του Ινστιτούτου Διακρατικού Εμπορικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου και διευθυντής του LLM του στην επίλυση διαφορών.
Οι ζημίες αποτελούν κρίσιμο στοιχείο των περισσότερων υποθέσεων διαιτησίας και, πράγματι, ο ίδιος ο λόγος για τον οποίο τα περισσότερα μέρη υποβάλλουν τις αξιώσεις τους. Είναι επίσης συχνά περίπλοκα ζητήματα για τα κόμματα και τα δικαστήρια. Η PWC είχε ήδη πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη μελέτη σχετικά με τις ζημίες στη διεθνή διαιτησία το 2007 2015, που βασίστηκε στο 95 δημόσια διαθέσιμα βραβεία διαιτησίας (2015 – Διεθνής έρευνα για τις ζημίες διαιτησίας), το οποίο ενημερώθηκε περαιτέρω το 2017 (PWC International Arbitration Damages Research 2017 Εκσυγχρονίζω). Η πιο πρόσφατη μελέτη για ζημιές, ωστόσο, παρουσιάζει μια πιο ολοκληρωμένη ανάλυση ενός μεγαλύτερου αριθμού διευθύνσεων διαιτησίας, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα θέματα:
- Το χάσμα μεταξύ των ενάγοντων, ερωτηθέντες και δικαστήρια, και την επιλογή της μεθοδολογίας για την αποτίμηση των ζημιών;
- Οι κριτικές που εγείρονται από τα δικαστήρια και κατά πόσον η συχνότητά τους υποδηλώνει ότι απαιτείται αλλαγή προσέγγισης από τους ενάγοντες και τους ερωτηθέντες;
- Η χρήση εμπειρογνωμόνων για την αξιολόγηση των ζημιών, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεών τους στα κενά μεταξύ των μερών και των ποσών που απονέμονται από τα δικαστήρια;
- Το συνεχιζόμενο χάσμα των φύλων, από άποψη εμπειρογνωμόνων και διαιτητών, και τι μπορεί να γίνει για να επιλυθεί αυτό το κενό.
Το κενό στην εκτίμηση των απωλειών
Η μελέτη για τις ζημίες αποκαλύπτει ένα σημαντικό κενό στην εκτίμηση των απωλειών μεταξύ των αιτούντων και των ερωτηθέντων. Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι οι ερωτηθέντες ποσοτικοποιούν μόνο τις ζημίες 12% των ποσών που διεκδικούν οι ενάγοντες. Παραδόξως, Αυτό το κενό δεν άλλαξε ανεξάρτητα από το εάν εμπλέκονταν κβαντικοί εμπειρογνώμονες ή όχι. Επομένως, εναπόκειται στα δικαστήρια να προσπαθήσουν να «γεφυρώστε αυτό το κενόΚατά την αξιολόγηση των ζημιών που ζητήθηκαν.
Ένα ενδιαφέρον εύρημα αποκαλύπτει ότι τα δικαστήρια απονέμονται, κατά μέσο όρο, 53% του ποσού που ζητήθηκε στα βραβεία, και το πιο συχνά εγκριθέν μέτρο αποζημίωσης (63% αξιώσεων) ήταν το λεγόμενο «βυθισμένη μεθοδολογία κόστους", που κοιτάζει πίσω τα ποσά που είχαν ήδη δαπανηθεί.
Γενικά, αξιώσεις αποζημίωσης προς τα πίσω (απώλεια που προκύπτει, δηλ., από τα έξοδα τσέπης) γίνονται πιο συχνά από το μέλλον (εξερχόμενα κέρδη, δηλ., χαμένα κέρδη) αξιώσεις. Πολύ λιγότερες αξιώσεις για επακόλουθες ζημιές, έγιναν αποζημιώσεις και αποζημιώσεις, όπως θα μπορούσαμε να αναμένουμε.
Όσον αφορά τα ποσά που απονέμονται από τα διαιτητικά δικαστήρια, 55% των ποσών που ζητήθηκαν χορηγήθηκαν κατά την υιοθέτηση μιας μεθοδολογίας βυθισμένου κόστους, 44% των ποσών που ζητήθηκαν χορηγήθηκαν κατά τη χρήση μιας προσέγγισης εισοδήματος, 59% των απαιτούμενων ποσών χορηγήθηκαν κατά την υιοθέτηση μιας προσέγγισης στην αγορά και 82% των απαιτούμενων ποσών χορηγήθηκαν κατά την υιοθέτηση μιας προσέγγισης βάσει περιουσιακών στοιχείων.
Όπως σημείωσαν οι συγγραφείς, “Ίσως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αποδίδεται υψηλότερο ποσοστό απαιτήσεων βυθισμένου κόστους σε σύγκριση με τις αξιώσεις προσέγγισης εσόδων. Σε μια βυθισμένη προσέγγιση κόστους, Συχνά θα υπάρχει μικρότερο περιθώριο διαφωνίας σχετικά με το πραγματικό κόστος των αντικειμένων που αξιώνονται, που συχνά θα είναι θέμα ρεκόρ. Διαφωνίες που αφορούν αξιώσεις μη απορριφθέντων δαπανών θα προέκυπταν συνήθως σε σχέση με το εάν συγκεκριμένα έξοδα περιλαμβάνονται νόμιμα στην αξίωση, αλλά λιγότερο όσον αφορά τον υπολογισμό του απαιτούμενου ποσού.”
Κριτικές του Tribunal στο Quantum
Ένα άλλο αξιοσημείωτο εύρημα της μελέτης ήταν ότι τα μέρη, ειδικά ενάγοντες, συχνά δέχονται κριτική από τα διαιτητικά δικαστήρια λόγω της προσέγγισής τους για τον ποσοτικό προσδιορισμό των απωλειών. Περιλαμβάνονται οι κύριες κριτικές των διαιτητικών δικαστηρίων (με την παρακάτω σειρά):
- έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ή ανεπαρκής τεκμηρίωση ζημιών;
- λανθασμένες ή μη πειστικές υποθέσεις;
- κερδοσκοπικές αξιώσεις;
- λάθη στον υπολογισμό των αξιώσεων;
- διογκωμένες αξιώσεις / αποζημίωση;
- έλλειψη λεπτομέρειας και ειδικότητας;
- διπλή μέτρηση;
- ασυνέπειες.
Αντίκτυπος της χρήσης εμπειρογνωμόνων στη διαιτησία
Η μελέτη αναλύει επίσης τη χρήση εμπειρογνωμόνων στη διεθνή διαιτησία. Τα ευρήματα δείχνουν ότι, για αξιώσεις άνω των USD 10 εκατομμύριο, πάνω από τα μισά μέρη χρησιμοποιούν ειδικούς. Για μικρότερες αξιώσεις, κάτω των USD 1 εκατομμύριο, μόνο 21% αιτούντων και 25% των ερωτηθέντων χρησιμοποιούν ειδικούς, ωστόσο.
Η μελέτη διαπιστώνει επίσης ότι όταν οι ενάγοντες διορίζουν εμπειρογνώμονες, Οι ερωτηθέντες γενικά προτιμούν να διορίσουν τον δικό τους εμπειρογνώμονα, ανεξάρτητα από το μέγεθος της αξίωσης.
Κατά μέσο όρο, δικαστήρια 69% του ποσού που ζητήθηκε όταν οι ενάγοντες διόρισαν εμπειρογνώμονα, αλλά οι ερωτηθέντες απέτυχαν να διορίσουν έναν. Σε αντίθεση, δικαστήρια που απονέμονται μόνο 41% του ποσού που ζητήθηκε όταν τόσο ο ενάγων όσο και ο εναγόμενος διόρισαν εμπειρογνώμονες.
Ποικιλομορφία των εμπειρογνωμόνων
Η έλλειψη φύλου και πολιτιστικής πολυμορφίας παραμένει ένα από τα κοινά προβλήματα στη διεθνή διαιτησία. Δυστυχώς, Η διαφορετικότητα των φύλων φαίνεται να αποτελεί σημαντικό πρόβλημα και στους ειδικούς. Η μελέτη αποκαλύπτει ότι μόνο 11% ειδικών και μόνο 10% διαιτητών ήταν γυναίκες. Η μελέτη προτείνει επίσης διάφορα βήματα που θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν στην αύξηση της διαφορετικότητας των φύλων, συμπεριλαμβανομένου, μεταξύ άλλων, κοινές εκθέσεις εμπειρογνωμόνων ή, για παράδειγμα, δεσμεύσεις από εκείνους που είναι επιφορτισμένοι με την πρόταση δυνητικών εμπειρογνωμόνων για τη διασφάλιση της ποικιλομορφίας των λιστών υποψηφίων που παρέχονται στον πελάτη.
Η μελέτη Queen Mary και PWC σχετικά με τις ζημίες στη διαιτησία του ICC είναι μια πολύτιμη έκθεση, σχετικό τόσο για τους ακαδημαϊκούς κύκλους, αλλά και για πρακτική σημασία για τους επαγγελματίες διαιτησίας και τους χρήστες. Όπως ελπίζει ο καθηγητής Λουκάς Μιστέλης, η μελέτη θα «βελτιώστε την κατανόηση των ζητημάτων ζημιών και γίνετε εφαλτήριο για περαιτέρω παρόμοιες μελέτες", που θα ήταν σίγουρα μια θετική και χρήσιμη εξέλιξη για τη διεθνή διαιτησία.