Η ακύρωση διαιτητικής απόφασης μπορεί να επιδιωχθεί από μέρη που εμπλέκονται σε διεθνή διαιτησία που διεξάγεται στη Γαλλία, επιτρέποντάς τους να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα του βραβείου μέσω μιας ειδικής διαδικασίας ακύρωσης. Τα μέρη μπορούν να κινήσουν τη γαλλική διαδικασία ακύρωσης αποκλειστικά κατά των διεθνών διαιτητικών αποφάσεων που εκδόθηκαν στη Γαλλία. Δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη διαδικασία κατά των διεθνών διαιτητικών αποφάσεων που εκδίδονται στο εξωτερικό.[1]
Λόγοι για την ακύρωση των διαιτητικών αποφάσεων στη Γαλλία
Γαλλικός Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας («CPC") διέπει τη διαδικασία ακυρώσεως. Είναι διαθέσιμο σε μέρη που επιθυμούν να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα μιας διαιτητικής απόφασης με βάση έναν από τους συγκεκριμένους λόγους που αναφέρονται περιοριστικά στο Αρθρο 1520 του ΚΠΔ, και συγκεκριμένα:
- Η παράνομη υποστήριξη ή απόρριψη από το διαιτητικό δικαστήριο της δικής του δικαιοδοσίας;
- Η ακατάλληλη συγκρότηση του διαιτητικού δικαστηρίου;
- Η παραβίαση από το διαιτητικό δικαστήριο της εντολής που του έχει ανατεθεί;
- Η παραβίαση της ορθής διαδικασίας; ή
- Η αναγνώριση ή η εκτέλεση της διαιτητικής απόφασης αντίκειται στη διεθνή δημόσια τάξη.
Σύμφωνα με Αρθρο 1519 του ΚΠΔ, ο διάδικος που ζητεί την ακύρωση πρέπει να υποβάλει αίτηση στο Εφετείο του Παρισιού. Η κατάθεση πρέπει να υποβληθεί εντός ενός μηνός από την ημερομηνία κατά την οποία ο καταθέτης ενημερώθηκε επίσημα για το βραβείο που πρόκειται να αμφισβητηθεί.
Το Εφετείο θα εξετάσει το αίτημα και τα αποδεικτικά στοιχεία που υποβλήθηκαν από τον καταθέτη και θα κηρύξει την ακύρωση μόνο όταν βεβαιωθεί ότι υπάρχει ένας από τους λόγους ακύρωσης που αναφέρονται παραπάνω. Το εύρος του ελέγχου της υπόθεσης από το Εφετείο είναι, ωστόσο, περιορίζεται στην επαλήθευση ότι συντρέχουν οι λόγοι ακύρωσης και δεν επεκτείνεται με άλλο τρόπο στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης.
Παραίτηση από το Δικαίωμα Αίτησης Ακύρωσης της Διαιτητικής Αποφάσεως
Υπό Αρθρο 1522 του ΚΠΔ, Τα μέρη μπορούν να παραιτηθούν από το δικαίωμά τους να ζητήσουν την ακύρωση της διαιτητικής απόφασης με αμοιβαία γραπτή σύμβαση, δηλώνοντας σαφώς την πρόθεσή τους προς αυτή την κατεύθυνση.[2] Τα μέρη δεν μπορούν να παραιτηθούν ή να παραιτηθούν από το δικαίωμά τους να αμφισβητήσουν τη διαιτητική απόφαση γενικά και πρέπει μάλλον να προσδιορίσουν το είδος της αμφισβήτησης που συμφωνούν να παραιτηθούν.
Επιπτώσεις ακύρωσης σε μεταγενέστερες διαιτητικές αποφάσεις
Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, ένα διαιτητικό δικαστήριο μπορεί να εκδώσει δύο αλληλένδετες αποφάσεις που αφορούν την ίδια υπόθεση. Αυτό εγείρει το ζήτημα του καθορισμού της τύχης του δεύτερου βραβείου σε περίπτωση ακύρωσης του πρώτου.
Τα γαλλικά δικαστήρια διευθέτησαν πρόσφατα αυτό το ζήτημα στο Sorelec υπόθεση: σε αυτήν την περίπτωση, το ΣτΕ («ΣτΕ") ακύρωσε μερική απόφαση για αντίθεση με τη διεθνή δημόσια τάξη.[3] συνεπώς, το τελικό βραβείο (το δεύτερο βραβείο) ακυρώθηκε από το Εφετείο του Παρισιού ως συνέπεια της μερικής ακύρωσης της απόφασης την ίδια ημέρα, οδηγώντας σε δεύτερη απόφαση του ΣτΕ μια εβδομάδα αργότερα.[4] Ο τελευταίος απέρριψε την έφεση και επιβεβαίωσε την ακύρωση της οριστικής καταδίκης με ακύρωση.
συμπέρασμα
Ο μηχανισμός ακύρωσης διεθνών διαιτητικών αποφάσεων στη Γαλλία παρέχει ένα μέσο για τα μέρη να αμφισβητήσουν το κύρος των αποφάσεων. Με συνεχείς εξελίξεις και προηγούμενα, είναι ένας τομέας που απαιτεί συνεχή προσοχή και τεχνογνωσία από νομικούς επαγγελματίες. Ωστόσο, ο δικηγόρος εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προκλήσεις κατά την υποβολή αίτησης ακύρωσης ενώπιον των γαλλικών δικαστηρίων. Αυτές οι προκλήσεις περιστρέφονται κατά κύριο λόγο γύρω από την ερμηνεία των λόγων ακυρώσεως που περιγράφονται στο Αρθρο 1520 του ΚΠΔ.
[1] Η αναγνώριση αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων μπορεί να αμφισβητηθεί με διαδικασία προσφυγής που διέπεται από Αρθρο 1525 του ΚΠΔ.
[2] Δικαίωμα παραίτησης από το δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση διαιτητικής απόφασης βάσει του άρθρου 1522 του ΚΠΔ είναι διαθέσιμο μόνο για διαιτητικά δικαστήρια που συγκροτήθηκαν μετά 1 Ενδέχεται 2011.