Πριν 2016, υπήρχαν ανησυχίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα της διαιτησίας στη Ρωσία. Ρωσικές εταιρείες θα μπορούσαν να μηνύσουν σε οποιοδήποτε διαιτητικό δικαστήριο στο εξωτερικό και, ως κανονας, όλες οι εταιρικές διαφορές θα μπορούσαν να επιλυθούν από ξένα διαιτητικά δικαστήρια. Αυτή η κατάσταση δεν ήταν χωρίς παγίδες, ωστόσο, καθώς η απόφαση που προέκυψε έπρεπε να εγκριθεί από ένα ρωσικό δικαστήριο.
Επί 1 Σεπτέμβριος 2016, τη ρωσική μεταρρύθμιση (ο “Μεταρρύθμιση”), συμπεριλαμβανομένου ενός διαιτητικού και συναφούς νόμου, τέθηκε σε ισχύ.[1] Ο Νόμος περί Διαιτησίας ρυθμίζει όχι μόνο την εσωτερική διαιτησία αλλά και, σε έναν ορισμένο βαθμό, διεθνή διαιτησία στη Ρωσία. Καλύπτει διαφορές με ξένο στοιχείο – πιο συχνά συμμετέχουν τουλάχιστον ένα μη ρωσικό κόμμα, Ρωσική εταιρεία με ξένη συμμετοχή ή διασυνοριακό εμπόριο. Ο σχετικός νόμος τροποποίησε το Διαδικαστικός Κώδικας Διαιτησίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας (“APC”), ο Διεθνής Νόμος περί Εμπορικής Διαιτησίας (“ICAL”) και πολλά άλλα. Η νέα τροποποίηση του ICAL ενδέχεται να διευρύνει ελαφρώς το πεδίο εφαρμογής της ώστε να συμπεριληφθεί “επενδυτικές διαφορές” και άλλα νέα στοιχεία. Ο νέος νόμος περί διαιτησίας και οι τροποποιήσεις του ICAL ορίζουν ότι ο πρώτος εφαρμόζεται σε διεθνείς διαδικασίες διαιτησίας εντός των ορίων που προβλέπονται ειδικά.
Με την έλευση της Μεταρρύθμισης, όλες τις εταιρικές διαφορές, όπως αυτές που προκύπτουν μετά από συγχωνεύσεις και εξαγορές και από συμφωνίες αγοράς μετοχών ή συμφωνίες μετόχων σε ρωσικές εταιρείες, πρέπει να διευθετηθεί μόνο στα διαιτητικά δικαστήρια που έχουν εκχωρήσει από το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας το καθεστώς “Μόνιμο Διαιτητικό Ίδρυμα” (“ΠΑΤΕΡΑΣ”). Ωστόσο, η μοίρα αυτής της Μεταρρύθμισης ήταν αρχικά απρόβλεπτη. Μέχρις ότου 2019, Το καθεστώς PAI κατείχε μόνο τα ρωσικά διαιτητικά ιδρύματα.[2]
Ο εξέχων ειδικός διαιτησίας, Ο Γκάρι γεννήθηκε, εξήγησε στη διάλεξή του “Ο χειμώνας έρχεται” ανησυχίες δηλώνοντας ότι η ρωσική μεταρρύθμιση του 2016 μπορεί να θεωρηθεί μέρος ενός αυξανόμενου παγκόσμιου αγώνα ενάντια στη διεθνή διαιτησία. Υπήρξε σημαντική κριτική σχετικά με τη μεταρρύθμιση, αλλά ο νόμος περί διαιτησίας σχεδιάστηκε για την καταπολέμηση αρνητικών πτυχών με την εισαγωγή του καθεστώτος PAI. Ωστόσο, the chief concern in Russia was about whether renowned arbitration institutions would actually apply for a license and whether they would be able to obtain it from the Russian Government and from the Ministry of Justice. Despite criticism and opposition, η μεταρρύθμιση εφαρμόστηκε το 2019.
Επί 25 Ενδέχεται 2019, το Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας του Χονγκ Κονγκ (HKIAC) ήταν το πρώτο κέντρο διαιτησίας στο εξωτερικό που υπέβαλε αίτηση για τέτοιο καθεστώς και εγκρίθηκε για εγγραφή από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Την ίδια χρονιά, Ακολούθησε το HKIAC από το Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας της Βιέννης (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ). Επί 18 Ενδέχεται 2021, Το ρωσικό Υπουργείο Δικαιοσύνης έδωσε στη συνέχεια το καθεστώς PAI στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας του ICC (ICC) και το Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας της Σιγκαπούρης (SIAC).
Είναι αναμφίβολα μια ευκαιρία για τους χρήστες της διεθνούς διαιτησίας στη Ρωσία να έχουν πρόσβαση σε τρεις “πέντε πιο προτιμώμενα διαιτητικά ιδρύματα” στον κόσμο, σύμφωνα με το Queen Mary University of London and White & Έρευνα περίπτωσης.[3] Η απόκτηση αυτού του καθεστώτος επιτρέπει σε αυτά τα διαιτητικά ιδρύματα να διαχειρίζονται διεθνείς διαιτησίες με τόπο διαιτησίας στη Ρωσία και να προκύπτουν από ορισμένες εταιρικές διαφορές. Μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων και δυνητικά εκτεταμένων αλλαγών με επιπτώσεις στη διεθνή διαιτησία είναι το καθεστώς ξένων ιδρυμάτων που διεξάγουν διαδικασίες στη Ρωσία και το σχετικό θέμα του καθεστώτος να διαιτησίες; Αυτό είναι επιπλέον των ζητημάτων της διαιτησίας των εταιρικών διαφορών, που στο παρελθόν παρέμεινε άλυτο και προκάλεσε ορισμένα προβλήματα στην πράξη.
Η ερώτηση παραμένει ανοιχτή, ωστόσο, ως προς το εάν αυτά τα ιδρύματα μπορούν να επιβλέπουν τις διαφορές που προκύπτουν από τους μετόχους’ συμφωνίες σχετικά με ρωσικές κοινοπραξίες, που αποτελούν μια άλλη μεγάλη διαφορά διαφορών μετά από διαφορές συγχωνεύσεων και εξαγορών. Η σύγχυση προκαλείται από ασυνέπειες μεταξύ των διατάξεων της APC και της Ομοσπονδιακός νόμος αριθ. 382-FZ “Σχετικά με τη διαιτησία (Διαδικασίες Διαιτησίας) στη Ρωσική Ομοσπονδία“.
Η APC προβλέπει ότι προκειμένου ένα ίδρυμα να διαχειρίζεται διαφορές που προκύπτουν από μετόχους’ συμφωνίες, Αυτό το ίδρυμα πρέπει να υιοθετήσει ειδικούς εταιρικούς κανόνες διαιτησίας διαφορών και τη ρήτρα διαιτησίας στους μετόχους’ η συμφωνία πρέπει να υπογραφεί από όλους τους μετόχους, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της ρωσικής κοινοπραξίας.
Ακόμα και μετά το 2018 τροποποιήσεις του ρωσικού νόμου περί διαιτησίας, Η σύγκρουση μεταξύ των δύο νόμων και η αβεβαιότητα ως προς το ποιος νόμος πρέπει να επικρατήσει παρέμεινε άλυτη.[4] Θεωρητικά, αυτή η σύγκρουση δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα. Σύμφωνα με τους κανόνες Ο μεταγενέστερος νόμος κατάργησε τον εκ των προτέρων νόμο και Ένας ειδικός νόμος παρεκκλίνει από τον στρατηγό κατά την εφαρμογή των γενικών κανόνων ερμηνείας του ρωσικού δικαίου, οι διατάξεις του ρωσικού νόμου για τη διαιτησία ως μεταγενέστερος και πιο συγκεκριμένος νόμος θα πρέπει να υπερισχύουν των κανόνων της APC. Ωστόσο, κίνδυνοι θα μπορούσαν να προκύψουν εάν τα ρωσικά δικαστήρια επιλύσουν τελικά αυτήν τη σύγκρουση υπέρ της APC. Εάν ισχύουν απαιτήσεις APC για υπάρχουσες διαιτησίες που διαχειρίζεται οποιοδήποτε PIA (που δεν έχουν υιοθετήσει τους δικούς τους ειδικούς εταιρικούς κανόνες διαιτησίας), Θα μπορούσε να καταστήσει δύσκολη την εκτέλεση των βραβείων σε τέτοιες διαιτησίες στη Ρωσία.
Μέχρι σήμερα, Τα ρωσικά δικαστήρια δεν έχουν ακόμη λάβει θέση επί του θέματος.[5] Σε μία περίπτωση, το δικαστήριο απέρριψε μια αξίωση για φερόμενη έλλειψη δικαιοδοσίας επειδή η ρήτρα διαιτησίας δεν υπογράφηκε ούτε επεκτάθηκε στους μετόχους μιας ρωσικής εταιρείας. Ωστόσο, η απόφαση δεν αναφέρεται στον ρωσικό νόμο περί διαιτησίας, που παρακάμπτει την απαίτηση του APC.
Σε απάντηση σε ένα κοινό αίτημα του VIAC και του HKIAC, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας δημοσίευσε διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή του ρωσικού νόμου περί διαιτησίας στις 10 Φεβρουάριος 2020. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης επιβεβαίωσε ότι οι διατάξεις του ρωσικού διαιτητικού νόμου υπερισχύουν των προηγούμενων κανόνων της APC. Το ICC, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, Συνεπώς, η SIAC και η HKIAC θα πρέπει γενικά να έχουν το δικαίωμα να εξετάζουν εταιρικές διαφορές που προκύπτουν από μετόχους’ συμφωνίες, παρά την απουσία ειδικών κανόνων και ακόμη και αν η ρήτρα διαιτησίας στη συμφωνία μετόχων υπογράφεται μόνο από τα μέρη της συμφωνίας μετόχων και όχι από συνδεδεμένη ρωσική εταιρεία.
Επίσης, ένα σημαντικό μέρος των διαφορών που προκύπτουν από συγχωνεύσεις και εξαγορές και άλλες συναλλαγές με ρωσικά μέρη μπορεί τώρα να υποβληθεί στο ΔΠΔ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, SIAC ή HKIAC άμεσα, χωρίς τη χρήση των λεγόμενων ρητρών διαιτησίας καταρράκτη. If a contract includes a waterfall arbitration clause and mentions these arbitral institutions, αυτοί μπορεί να έχουν το δικαίωμα να ακούνε διαφορές που προκύπτουν από τη σύμβαση.
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας ανέφερε ότι όλες οι εταιρικές διαφορές που σχετίζονται με την ευθύνη, λήξη, ραντεβού, Η εκλογή και η αναστολή της διοίκησης μιας ρωσικής εταιρείας μπορούν να επιλυθούν μόνο από έναν PAI που έχει υιοθετήσει τους δικούς του ειδικούς εταιρικούς κανόνες.
[1] Ρωσικός Ομοσπονδιακός Νόμος No.409-FZ “Σχετικά με τροποποιήσεις ορισμένων νομικών πράξεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και κατάργηση του άρθρου 6, μέρος 1, είδος 3 του ομοσπονδιακού νόμου «Σε οργανισμούς αυτορρύθμισης"” σε σύνδεση με την υιοθέτηση του ομοσπονδιακού νόμου “Σχετικά με τη διαιτησία (Διαιτητικά Πρακτικά) στη Ρωσική Ομοσπονδία” (2015); Ρωσικός ομοσπονδιακός νόμος No.382-FZ “Σχετικά με τη διαιτησία (Διαιτητικά Πρακτικά) στη Ρωσική Ομοσπονδία” (2015)
[2] Η Επιτροπή Ναυτικής Διαιτησίας στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας; Το Κέντρο Διαιτησίας στη Ρωσική Ένωση Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών; Το Ρωσικό Κέντρο Διαιτησίας στο Ρωσικό Ινστιτούτο Σύγχρονης Διαιτησίας
[3] Διεθνής έρευνα διαιτησίας: Προσαρμογή της διαιτησίας σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο, Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, λευκό & Υπόθεση, Σχολή Διεθνούς Διαιτησίας (2021)
[4] Ρωσικός ομοσπονδιακός νόμος αριθ. 531-FZ “Σχετικά με τις τροποποιήσεις του ομοσπονδιακού νόμου για τη διαιτησία (διαδικασία διαιτησίας) στη Ρωσική Ομοσπονδία και στον Ομοσπονδιακό Νόμο για τη διαφήμιση” - κανόνες για τη δημιουργία δικαστηρίων διαιτησίας (2018)
[5] Δικαστήριο του Μούρμανσκ, Υπόθεση αριθ. A42-574 / 2020, 5 Νοέμβριος 2020