Πρόσφατα, ένας πελάτης ρώτησε εάν η χρηματοδότηση από τρίτους ήταν νόμιμη στην Ασία. Η Jana Karam συνέταξε χρήσιμα τις ακόλουθες πληροφορίες, που δείχνει ότι η χρηματοδότηση από τρίτους επιτρέπεται στη μεγάλη πλειονότητα των δικαιοδοσιών, αλλά όχι στην Κίνα ή τη Σιγκαπούρη, όπου προφανώς δεν επιτρέπεται. Ακολουθεί μια ανασκόπηση της τρέχουσας κατάστασης της χρηματοδότησης τρίτων στην Ασία.
1) Μπρουνέι:
Η χρηματοδότηση τρίτων επιτρέπεται στο Μπρουνέι. Όσον αφορά άλλες ρυθμίσεις χρηματοδότησης, Οι πληρεξούσιοι μπορούν επίσης να προβούν σε ρυθμίσεις αμοιβών έκτακτης ανάγκης για να λάβουν έως 30% των αποζημιώσεων που ανακτήθηκαν σε επίπεδο δικαστηρίου, ή 40 % των αποζημιώσεων που ανακτήθηκαν μετά από επιτυχή έφεση.
2) Κίνα:
Η χρηματοδότηση από τρίτους απαγορεύεται από το άρθρο 22 των Κανονισμών για τη Διοίκηση των Δικαιωμάτων των Δικηγόρων, που προβλέπει ότι τα τέλη νομικής υπηρεσίας πρέπει να καταβάλλονται απευθείας στο δικηγορικό γραφείο ενός συγκεκριμένου δικηγόρου.
Όσον αφορά άλλους μηχανισμούς χρηματοδότησης, Η Κίνα εξέτασε το ενδεχόμενο έγκρισης ασφάλισης νομικών εξόδων. Δεν έχει υιοθετήσει τον κανόνα «ηττημένος πληρώνει» για τους δικηγόρους’ αμοιβές επειδή άλλαξε πρόσφατα το σύστημά του, έτσι ώστε το δικαστήριο να εισπράττει τα δικαστικά τέλη απευθείας από έναν χαμένο εναγόμενο, αντί του εναγόμενου να επιστρέφει τον νικητή.
3) Χονγκ Κονγκ:
Η χρηματοδότηση τρίτων επιτρέπεται σε διεθνή διαιτησία στο Χονγκ Κονγκ. Η αφερεγγυότητα είναι μια αξιοσημείωτη εξαίρεση από την απαγόρευση χρηματοδότησης τρίτων σε δικαστικές διαφορές, δεδομένου ότι επιτρέπεται σε εκκαθαριστή ή διαχειριστή να εκχωρήσει μια επιλογή-σε-δράση σε έναν δικαστή. Η νομολογία δείχνει τη σημασία της χρηματοδότησης και του κόστους τρίτων στη διεθνή διαιτησία, όπως Σε Cannon way Consultants Ltd κατά. Ken αξίας Engineering Ltd., όπου το Εφετείο έκρινε ότι το δόγμα της χαμπερτείας δεν ισχύει για τη διαιτησία. Σε Siegfried Adalbert Unruh κατά. Hans-Joerg Seeberger και άλλος, το Δικαστήριο Τελικής Εφέσεως έκρινε ότι οι απαγορεύσεις συντήρησης και χαμάμ πρέπει να είναι ισορροπημένες έναντι άλλων ζητημάτων δημόσιας πολιτικής. Σε Η Re Cyber λειτουργεί Audio Video Technology Ltd, το Πρωτοδικείο επέτρεψε επίσης την ανάθεση μιας επιλογής σε δράση από έναν διαχειριστή πτώχευσης σύμφωνα με μια συμφωνία χρηματοδότησης δικαστικών διαφορών. Σε μια πρόσφατη ποινική υπόθεση, Γουίνι Λ. V. HKSAR, το Εφετείο επικύρωσε τη διατήρηση και το χαμάμ ως ποινικά αδικήματα, αλλά επίσης ανέφερε ότι υπήρχε περιθώριο για μεταρρύθμιση αυτών των δογμάτων σε σχέση με τη χρηματοδότηση των δικαστικών διαφορών. Σε Chinachem Charitable Foundation Ltd κατά. Τσαν Τσου Τσουέν και άλλο, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ένα μέρος δεν μπορούσε να ανακτήσει τα έξοδα που προέκυψαν σε σχέση με μια συμφωνία που παραβιάζει τη δημόσια τάξη, συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων συντήρησης και χαλάρωσης.
Όσον αφορά άλλους μηχανισμούς χρηματοδότησης υποθέσεων, Τα δικαστήρια του Χονγκ Κονγκ έχουν τη διακριτική ευχέρεια να διατάξουν τα έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών δικηγόρων, σύμφωνα με τον παραδοσιακό κανόνα «χαμένος πληρώνει», και το πληρωτέο κόστος ονομάζεται «φορολογία».
4) Ταϊβάν:
Η χρηματοδότηση τρίτων δεν απαγορεύεται. Όσον αφορά το κόστος, ο κανόνας «ηττημένος πληρώνει» ισχύει για «έξοδα δικαστικών διαφορών» αλλά όχι για έξοδα δικηγόρου, εκτός από το Πρωτοδικείο της τρίτης διαδικασίας. Οι δικηγόροι διαπραγματεύονται τα τέλη τους απευθείας με τους πελάτες τους για να εξοικονομήσουν χρόνο. Τα δικαστικά έξοδα περιλαμβάνουν δικαστικά έξοδα, αποδεικτικά έξοδα σχετικά με έγγραφα και μάρτυρες, μεταγραφή, μετάφραση, και ανά ημερήσιο αμοιβές και έξοδα για μάρτυρες. Τα δικαστικά τέλη υπολογίζονται σύμφωνα με μια διαβαθμισμένη φόρμουλα με βάση την τιμή ή την αξία της αξίωσης, και η τρέχουσα έκδοση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας της Ταϊβάν προέρχεται από τον γερμανικό κώδικα 1977 και υιοθετεί την ίδια διαδικασία.
5) Ινδία:
Η Ινδία δεν αναγνωρίζει κλασικές συμφωνίες χρηματοδότησης τρίτων, αλλά ούτε η Ινδία τα απαγορεύει ρητά. Οι ρυθμίσεις έκτακτης ανάγκης ή αμοιβής δικηγόρων είναι παράνομες, ωστόσο, έτσι οι δικαστικοί πρέπει να βασίζονται σε χρηματοδότηση τρίτων ή σε άλλο χρηματοδοτικό μηχανισμό εάν δεν μπορούν να πληρώσουν για την υπόθεσή τους. Η Ινδία ακολουθεί τον κανόνα του ηττημένου πληρώνει, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών των δικηγόρων. Ο ενάγων μπορεί να διαταχθεί να παρέχει ασφάλεια για τα έξοδα, και τα βραβεία κόστους μπορούν να προσαρμοστούν σε σχέση με τη συμπεριφορά των διαδίκων κατά την εκδίκαση της υπόθεσης. Τα παραδοσιακά ασφαλιστήρια συμβόλαια μπορεί να καλύπτουν δικαστικά έξοδα, αλλά η χωριστή ασφάλιση δικαστικών εξόδων είναι ασυνήθιστη.
6) Ινδονησία:
Δεν υπάρχει κείμενο που να απαγορεύει τη χρηματοδότηση τρίτων στην Ινδονησία. Ωστόσο, δεν φαίνεται να υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με την προοπτική και την εφαρμογή χρηματοδότησης από τρίτους σε διεθνείς διαιτησίες που εμπλέκουν ινδονησιακές επιχειρήσεις. Όσον αφορά άλλους μηχανισμούς χρηματοδότησης, Η Ινδονησία επιτρέπει τις δράσεις της τάξης με τρόπο παρόμοιο με το μοντέλο των ΗΠΑ. Επιτρέπει επίσης έκτακτα και υπό όρους τέλη.
7) Ιαπωνία:
Δεν υπάρχουν καταστατικά ή δικαστικές γνώμες που να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν ρητά τη χρηματοδότηση τρίτων στην Ιαπωνία. Ο κανόνας είναι ότι τα μέρη πληρώνουν τους δικούς τους δικηγόρους’ αμοιβές, αλλά ο ηττημένος μπορεί να πληρώσει το υπόλοιπο κόστος. Η εξαίρεση είναι ότι ο νικητής ενάγων μπορεί να ανακτήσει λογικούς δικηγόρους’ αμοιβές από τον χαμένο εναγόμενο σε ορισμένους τύπους υποθέσεων που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον και ορισμένα δικαιώματα.
8) Κορέα:
Απαγορεύεται η χρηματοδότηση τρίτων στην Κορέα, ωστόσο, φαίνεται να χρησιμοποιείται ελάχιστα. Τα τέλη έκτακτης ανάγκης επιτρέπονται στην Κορέα και είναι πιο κοινά.
9) Μαλαισία:
Η χρηματοδότηση από τρίτους είναι ευάλωτη σε κατηγορίες διατήρησης και χαλάρωσης στη Μαλαισία, ιδιαίτερα εάν ο ενάγων δεν είναι ο αρχικός κάτοχος του τίτλου της διαφοράς, και δεν είναι σαφές εάν η χρηματοδότηση από τρίτους μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε άλλες καταστάσεις. Οι μεγάλες εμπορικές διαφορές χρηματοδοτούνται συνήθως από τα ίδια τα μέρη. Οι δικηγόροι δεν μπορούν να συνάπτουν συμβάσεις αμοιβής ή τέλους επιτυχίας στη Μαλαισία.
10) Νέα Ζηλανδία:
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Ζηλανδίας δήλωσε ότι «μη κομματική αντιδικίαΕίναι αποδεκτό. Όσον αφορά το κόστος, Η Νέα Ζηλανδία ακολουθεί την παραδοσιακή έκδοση του κανόνα «ηττημένος πληρώνει» (συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών του δικηγόρου). Ο υπολογισμός των επιδιωκόμενων δαπανών βασίζεται σε «κατάλληλο ημερήσιο ποσοστό ανάκτησης» και αποδίδεται κατά τη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου μόνο εάν είναι λογικές σύμφωνα με την προοπτική του δικαστηρίου..
11) Σιγκαπούρη:
Η χρηματοδότηση τρίτων είναι παράνομη στη Σιγκαπούρη, ακόμη και στη διεθνή διαιτησία. Ωστόσο, στην πρόσφατη απόφαση-ορόσημο της 2015 σχετικά με την Vanguard Energy Pte Ltd, το Ανώτατο δικαστήριο της Σιγκαπούρης επιβεβαίωσε ότι η χρηματοδότηση των δικαστικών διαφορών μπορεί, στο πλαίσιο της αφερεγγυότητας και υπό τις κατάλληλες συνθήκες, επιτρέπεται στη Σιγκαπούρη.
12) Βιετνάμ:
Το Βιετνάμ δεν απαγορεύει τη χρηματοδότηση τρίτων. Ωστόσο, ούτε υπάρχει σαφές κείμενο που να το επιτρέπει. Επίσης, Δεν υπάρχει σαφής νομολογία που να περιγράφει την αντίληψη του Βιετνάμ σχετικά με συμφωνίες χρηματοδότησης τρίτων. Όσον αφορά τα βραβεία κόστους, Το Βιετνάμ δεν ακολουθεί τον παραδοσιακό κανόνα «χαμένος πληρώνει», αλλά στον νικητή μπορεί να επιστραφούν δικαστικά τέλη υπό ορισμένες συνθήκες. Υπάρχει μόνο εξαίρεση: ο νικητής μπορεί να ανακτήσει αμοιβές δικηγόρου από το χαμένο μέρος σε μια διαφορά πνευματικής ιδιοκτησίας.
– Τζάνα Καράμ