داور ساخت و ساز AI: انقلابی در آینده داوری بین المللی?

هوش مصنوعی (هوش مصنوعی) به سرعت در حال تبدیل صنایع در سراسر جهان است - و اکنون, در حال تغییر شکل در زمینه داوری بین المللی است. را انجمن داوری آمریکا ("AAA") و بخش بین المللی آن, این مرکز بین المللی حل اختلاف ("ICDR"), با راه اندازی یک داور با قدرت هوش مصنوعی که به اختلافات ساختمانی اختصاص داده شده است ، این انقلاب را پیشگام می کنند. آغاز ماه نوامبر 2025, این ابتکار عمل سریعتر داوری است, مقرون به صرفه تر, و شفاف تر برای ارزش پایین تر, موارد ساخت و ساز فقط اسناد.

داور ساخت و ساز AI این ابتکار یک نقطه عطف مهم در حل اختلاف جایگزین است (ADR), با AAA-ICDR وعده تحویل "سریع, مقرون به صرفه, و حل و فصل اختلافات قابل اعتماد " در صنایعی که زمان و کارآیی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.[1] داور AI با موارد ساخت و ساز فقط اسناد شروع می شود-منطقه ای که تصمیمات به موقع برای حرکت یک پروژه ضروری است.[2]

هنوز, حتی با قول خود, این نوآوری سؤالات مهمی در مورد شفافیت ایجاد می کند, مسئولیت پذیری, و چقدر استدلال می توانیم از یک دستگاه واقعاً انتظار داشته باشیم. آیا فناوری همیشه می تواند قضاوت و حساسیتی را که داوران انسان برای اختلافات پیچیده به وجود می آورند آینه کند? چه کسی مسئولیت آن را بر عهده می گیرد اگر این فناوری اشتباه کند? و آیا یک الگوریتم می تواند با تجربه و شهود یک داور فصلی مطابقت داشته باشد? در هسته آن, این در مورد میزان کنترل ما به عنوان انسان است که به ماشین ها راحت می دهیم.

داور ساخت AI چیست?

داور ساخت و ساز AI یک سیستم یادگیری ماشین است که برای کمک به حل و فصل کم ارزش طراحی شده است, اختلافات ساختمانی فقط اسناد. توسط AAA-ICDR با همکاری QuantumBlack ساخته شده است, هوش مصنوعی توسط مک کینزی, این دعاوی را مرور می کند, شواهد, و اسناد قرارداد برای تهیه پیش نویس جایزه ای که یک داور انسانی سپس بررسی می کند, نهایی می کند و, مهمتر از همه, علائم.[3] این سیستم بیش از 1,500 جوایز ساخت و ساز واقعی از بایگانی AAA و قرار است روند تصمیم گیری واقعی را توسط داوران واقعی انسان تکرار کند.[4] با توجه به AAA-ICDR, از یک کتابخانه حقوقی ساختاری و مدلهای پیشرفته AI برای ارائه توصیه های قانونی و قابل توضیح استفاده می کند. داوران انسان در حلقه باقی می مانند, بررسی و اعتبارسنجی هر پیش نویس قبل از تبدیل شدن به یک جایزه رسمی.[5]

در حالی که این رویکرد ممکن است راندمان و قوام بیشتری به همراه داشته باشد, همچنین نگرانی های قابل فهم را ایجاد می کند. AAA-ICDR می گوید داوران واقعی از طریق آن کاملاً مسئول هستند "بافای", جایی که یک داور انسانی واقعی حرف آخر را می زند. هنوز, این عادلانه است که تعجب کنیم که چه مقدار داوران برای اعتماد به هوش مصنوعی می آیند-و اینکه آیا این اعتماد به آرامی می تواند تصمیم گیری را از انسان دور کند.

این سیستم در اطراف ساخته شده است "AI قابل توضیح"و کتابخانه ای از حقوقی, و به معنای این است که استدلال خود را در استدلال حقوقی مستقر نگه دارد. اما همانطور که بسیاری از ناظران اشاره می کنند, حتی واضح ترین الگوریتم نمی تواند با متن مطابقت داشته باشد, همدی, و اختیار که داوران باتجربه اختلافات پیچیده ای را به وجود می آورند.[6] مدل AAA-ICDR مطمئناً یک گام بزرگ به جلو است, با این حال ، این بحث بسیار مورد نیاز در مورد چگونگی اتوماسیون باید در شکل گیری تصمیمات و قضاوت های انسانی ایجاد شود.

تغییر اختلافات ساختمانی: کارآیی و صرفه جویی در هزینه

اختلافات ساختمانی اغلب کند و پرهزینه است. پروژه ها, مهلت لغزش, و در حالی که طرفین با ادعاهای خود در دادگاه یا داوری می جنگند ، هزینه ها افزایش می یابد. برای مقابله با این مشکل, AAA-ICDR موارد ساخت و ساز را به عنوان نقطه شروع برای ابتکار عمل داوری هوش مصنوعی خود انتخاب کرد. جوایز ساختمانی معمولاً شامل استدلال مفصلی است, که به توسعه دهندگان راهی می دهد تا چگونه داوران واقعی فکر می کنند - چگونه آنها شواهد را وزن می کنند, تجزیه و تحلیل استدلال ها, و به نتیجه گیری خود برسند.

در ابتدا, داور ساخت و ساز AAA-ICDR بر روی موارد ساخت و ساز فقط اسناد متمرکز خواهد شد-به طور معمول اختلافات با ارزش پایین مانند مواردی که تحت آن انجام می شود قوانین ساخت AAA روشهای سریع مسیر. چنین اختلافاتی برای آزمایش هوش مصنوعی مناسب است زیرا آنها به شدت به سوابق مستند متکی هستند, برنامه, میزان, و مکانیک قراردادی, به جای نیاز به حل نقاط جدید قانون. با توجه به AAA-ICDR, این سیستم می تواند هزینه های داوری را 30-50 ٪ کاهش دهد و زمان بندی زمان را در حدود 25 تا 30 ٪ کوتاه کند, ارائه تسکین واقعی هم برای پیمانکاران و هم برای مشتریانی که سریع نیاز دارند, تصمیمات عملی برای ادامه حرکت پروژه ها.[7]

بافای: حفظ اعتماد و شفافیت

بخش اصلی ابتکار داور ساخت و ساز AI "آن است"بافای" رویکرد. پس از بررسی سیستم ، ارسال ها را بررسی کرده و یک جایزه را تهیه می کند, یک داور انسانی برای بررسی قدم می گذارد, ویرایش کردن, و آن را نهایی کنید. این فرایند اطمینان می دهد که داوری انسان در حالی که از AI استفاده می کند تا تجزیه و تحلیل وقت گیر را انجام دهد ، در قلب این روند باقی می ماند.[8]

به عنوان Bridget Mary McCormack, مدیرعامل AAA-ICDR, توضیح داد, این روند در هر مرحله شفاف است. وقتی احزاب مواد خود را ارسال می کنند, سیستم هوش مصنوعی "تجزیه و تحلیل های آنها را تجزیه می کند, شناسایی ادعاها, شواهد و چارچوب های قانونی."همانطور که مک کورماک بیشتر توضیح می دهد, این تجزیه و تحلیل برای اعتبار سنجی به طرفین ارائه می شود.[9] این مرحله اعتبار سنجی جالب است - پرداختن به یکی از شایع ترین شکایات در داوری: این احساس که تصمیم گیرندگان از چه چیزی غافل می شوند, از نظر طرفین, استدلال های کلیدی. با توجه به AAA-ICDR, شکست شفاف داور ساخت و ساز اطمینان می دهد که احزاب قبل از تصمیم گیری هرگونه تصمیم ، شنیده و درک شده اند.[10] پس از اتمام همه ارسال ها, یک داور انسانی از هیئت دائمی AAA از طریق یک سیستم سنتی دور رابین منصوب می شود, حفظ همان روشهای افشای و بررسی درگیری که در هر مورد AAA دیگر اعمال می شود.[11]

AAA-ICDR اظهار داشت که استدلال داور ساخت و ساز هوش مصنوعی به جای تشخیص الگوی ساده ، در قانون پایه گذاری شده است, ادعای این امر در مورد جوایز ساخت و ساز با برچسب متخصص برای تکرار استدلال داوری معتبر و هماهنگی با استانداردهای قانونی تعیین شده آموزش دیده است. هنوز, چقدر عمیقاً چنین آموزش هایی می تواند ظرافت تفسیر حقوقی بشر را به خود جلب کند ، نامشخص است.[12]

این طرح برای حفظ جوایز با اصول انصاف در نظر گرفته شده است, محرمانه بودن, و بی طرفی, اما این اطمینان ها بیشتر به اعتماد به نفس نهادی و نه بررسی مستقل استوار است. در حالی که طبق گفته های این مدل به AAA-ICDR 2025 راهنمایی در مورد استفاده داوران از ابزارهای هوش مصنوعی - که اصرار دارد که هوش مصنوعی باید کمک کند, جایگزین نشود, تصمیم گیری انسانی-آزمایش واقعی این خواهد بود که آیا این تعادل پس از استقرار گسترده سیستم وجود دارد.

گسترش فراتر از اختلافات ساختمانی

اگرچه داور ساخت و ساز AI با موارد ساختمانی شروع می شود, همانطور که از نام آن پیداست, AAA-ICDR قصد دارد تا استفاده خود را در مورد اختلافات بیمه و پرداخت کننده گسترش دهد 2026 - مناطقی که با حجم زیادی از کوچکتر نیز سروکار دارند, ادعاهای سنگین سند.[13] با پیشرفت این فناوری, در نهایت می تواند به داوری های تجاری و مصرف کننده برسد, تا زمانی که رضایت طرفین وجود داشته باشد, و انصاف و شفافیت حفظ می شوند. اگر با دقت استفاده شود, هوش مصنوعی می تواند نحوه برخورد با اختلافات با ارزش پایین را تغییر دهد, اجازه دادن به مشاغل برای حل و فصل سریعتر و آزاد کردن تخصص انسانی برای موارد پیچیده تر.

هوش مصنوعی در عمل داوری

داور ساخت و ساز AAA-ICDR یک شبه ظاهر نشد-این نتیجه سالها نوآوری مداوم در دنیای داوری است. در طول سال ها, مؤسسات و پزشکان داوری بی سر و صدا انواع ابزارهای دیجیتالی را اتخاذ کرده اند-از مدیریت پرونده با کمک هوش مصنوعی و سیستم های بررسی اسناد گرفته تا چت بابات که کاربران را از طریق مراحل رویه راهنمایی می کنند, سیستم عامل های انتخاب داور AI مانند جستجوی Panelist AAAI, و نرم افزاری که می تواند ارسال ها را خلاصه کند یا به سوالات مبتنی بر قانون پاسخ دهد.

این تحولات بخشی از یک روند گسترده تر است. سازمان هایی مانند SCC, سیا, و ICC هر کدام را منتشر کرده یا در حال تهیه دستورالعمل های هوش مصنوعی برای اطمینان از استفاده از فناوری در وضوح اختلافات از نظر اخلاقی است, با شفاف, و با نظارت مناسب انسانی. تأکید در تمام این ابتکارات روشن است: فناوری باید از فرایند داوری پشتیبانی کند - جایگزین آن نشود.

هنوز, همانطور که موارد اخیر نشان می دهد, ترسیم آن خط می تواند دشوار باشد. همانطور که قبلاً بحث شد, که در لاپاگلیا پنجم. شرکت, یک طرف از ایالات متحده سؤال کرد. دادگاه برای واژگون شدن یک جایزه, ادعای داور برای کمک به پیش نویس تصمیم به Chatgpt اعتماد کرده بود. این پرونده تنش عمیق تری بین کارآیی و یکپارچگی در معرض دید قرار داده است: اگر احزاب باور کنند که جوایز توسط ورودی AI ناشناخته شکل می گیرند, اعتماد به نفس در داوری می تواند شروع به لغزش کند. همچنین این یک نگرانی عملی را ایجاد کرده است - که شفافیت در مورد استفاده از هوش مصنوعی ممکن است به زودی به همان اندازه که افشای تضاد منافع یا قرارهای قبلی است ، مهم باشد. رویکرد AAA-ICDR, با طراحی و الزامات افشای انسان در انسان, منظور از این است که دقیقاً از آن نوع مشکل جلوگیری کند. درس از لاپاگلیا پنجم. دریچه واضح است: با پیشرفت فناوری, مرزهای اخلاقی باید در کنار آن تکامل یابد. هرچه داوری دیجیتالی تر می شود, این چالش حفظ اعتماد و انصاف رویه ای بدون کند کردن کارآیی است که در وهله اول فناوری را بسیار جذاب می کند.

ملاحظات اخلاقی: تعادل نوآوری با نظارت

ظهور هوش مصنوعی در داوری مطمئناً امیدوار کننده است, اما نگرانی های قابل توجهی را نیز ایجاد می کند. در حالی که فناوری ممکن است سرعت و قوام را بهبود بخشد, این سؤالاتی در مورد تعصب ایجاد می کند, مسئولیت پذیری, و قابلیت اجرا. برای مثال, چندین قانون داوری صریحاً مستلزم آن است که داوران اشخاص طبیعی باشند. مقاله 1450 قانون آیین دادرسی مدنی فرانسه [14] و مقاله 10(1) قانون داوری فدرال امارات متحده عربی خیر. 6 از 2018 نمونه های واضح هستند,[15] و مقررات مشابه در قوانین داوری عربستان سعودی ظاهر می شود (مقاله 14 (1)),[16] مصر (مقاله 16 (1)),[17] و سایر حوزه های قضایی. این اساسنامه ظرفیت انسانی را پیش بینی می کند, تمامیت, و قضاوت - خصوصیاتی که سیستم های هوش مصنوعی فعلی نمی توانند برآورده کنند. این بدان معنی است که هر جایزه ای که از طریق یک فرآیند AI به کمک AI حاصل می شود می تواند تحت چالش باشد کنوانسیون نیویورک اگر دادگاه ها آن را مغایر با قانون ملی بدانند.

را من عمل دارم (مقررات (من) 2024/1689) فراتر می رود, طبقه بندی تصمیم گیری قانونی به عنوان "پرخطر"فعالیتی که باید نظارت بر انسان روشن داشته باشد.[18] AAA-ICDR ممکن است به این رویکرد پرداخته باشد: هر جایزه نهایی باید برای حفظ استقلال و روند موقت توسط یک داور انسانی امضا و تأیید شود.

شفافیت نگرانی دیگری است. آنچه ناظران خاص آن را "مشکل جعبه سیاه", یعنی, دشواری توضیح چگونگی رسیدن یک الگوریتم به نتیجه گیری خود, مشروعیت هر فرآیند تصمیم گیری را تهدید می کند.[19] استفاده از AAA-ICDR از "AI قابل توضیح"و مراحل اعتبار سنجی قرار است این مشکل را حل کند, اطمینان از اینکه احزاب می توانند درک کنند که چگونه شواهد و استدلال ها ارزیابی می شوند و در نهایت, تصمیم رسید. چالش, البته, این است که سیستم های AI تعصب مردم و داده های پشت سر آنها را منعکس می کنند. هدف این نیست که تعصب را به طور کلی از بین ببریم بلکه حفاظت هایی را که آن را کنترل می کند ، ایجاد کنید, درست همانطور که قوانین اثبات شده سعی در انجام قضاوت انسانی دارند.

در سراسر جامعه داوری, موسساتی مانند SCC, سیا, و AAA-ICDR همه راهنمایی هایی را منتشر کرده اند که با همان اصل تأکید می کنند: هوش مصنوعی باید پشتیبانی کند, مجهز نیست, قضاوت انسان. داوران تشویق می شوند از چنین ابزارهایی با مسئولیت پذیری استفاده کنند و استفاده آنها از هوش مصنوعی را به نفع شفافیت افشا کنند.

نگاه کردن, سوالات کلیدی حل نشده است: چگونه اشتباهات اصلاح می شود? چه کسی مسئولیت آنها را بر عهده دارد? و چه نوع چارچوب های نظارتی یا اخلاقی باید بر این فضا حاکم باشد? در حال حاضر, رضایت باید پایه و اساس باقی بماند-احزاب باید آزاد باشند تا از داوری با کمک هوش مصنوعی خودداری کنند, اما از طریق قراردادهای یک طرفه یا بندهای چاپی مجبور به آن نشده اید.

نتیجه

داور ساخت و ساز AI یک گام مهم به جلو است, اما همچنین با مسئولیت های واقعی همراه است. با اندیشه استفاده می شود, این می تواند داوری را سریعتر و در دسترس تر کند. اما موفقیت آن به تنهایی به فناوری بستگی ندارد - این به افراد بستگی دارد, و در مورد تمایل آنها برای استفاده دقیق از این ابزارها در حالی که از روند و شفافیت برخوردار هستند.

همانطور که خط بین قضاوت انسانی و کمک دیجیتال نازک تر می شود, جامعه حقوقی با یک کار ساده اما مهم روبرو است: برای اطمینان از نوآوری ، عدالت را تقویت می کند نه اینکه آن را تضعیف کند.