دعواهای هنری هستند, به طبع آنها, بسیار خاص. آنها بسیار فنی هستند و نیاز به تخصص قابل توجهی از تصمیم گیرندگان دارند, وکلا, و کارشناسان درگیر. آنها همچنین می توانند تحت نظارت غیرقابل انعطاف بازیگران بازار هنر قرار گیرند و بنابراین, امور غیر قانونی.[1]
اختلافات هنری طیف وسیعی از مسائل را در بر می گیرد, مانند:[2]
- اختلافات مربوط به اصالت آثار هنری (فروش آثار هنری جعلی یا جعلی);
- ادعای استرداد گنجینه های ملی و اشیاء فرهنگی;
- اختلافات مربوط به نقض حق نسخه برداری;
- زنجیره اختلافات مالکیت (عدم اطمینان در مورد مالکیت یک شیء هنری زمانی که چندین نقل و انتقال اتفاق افتاده است);
- اختلاف در مورد حقوق فروش مجدد هنرمندان;
- اختلاف در مورد وام, سپرده, و قراردادهای بیمه آثار هنری (زمانی که افراد یا موزه ها یک اثر هنری را به موزه های دیگر قرض می دهند);
- دعاوی مربوط به فروش یا اهدای اشیاء هنری;
- اختلافات مربوط به فروش آثار هنری دیجیتال مانند توکن های غیر قابل تعویض (NFT ها), بین دیگران;
- اختلافات مربوط به سوء استفاده از عبارات فرهنگی سنتی.
اگرچه اختلافات هنری تاکنون بیشتر در دادگاه های ملی حل و فصل شده است, روند داوری در بخش هنر در حال افزایش است زیرا این صنعت خاص به تخصص خاصی نیاز دارد.
نهادهای داوری که اختلافات هنری را حل می کنند
را دفتر جهانی مالکیت فکری (WIPO) راه حل جایگزین برای خدمات میراث فرهنگی و هنری, واقع در ژنو, مشاوره حل اختلاف و خدمات مدیریت پرونده را برای حمایت از طرفین در حل و فصل اختلافات هنری ارائه می دهد. با این حال, WIPO اطلاعاتی در مورد تعداد اختلافات هنری که در حال مدیریت و حل و فصل است را فاش نمی کند.[3] نمونه هایی از داوری تسریع شده WIPO مربوط به یک توافقنامه مالی تولید هنری را ارائه می دهد., داوری WIPO در مورد مناقشه ارتقای هنرمند و مرکز WIPO که "دفاتر خوب" خود را انجام می دهد (یعنی, تلاش برای تسهیل گفتگو) در اختلاف بین یک موزه و یک جامعه محلی در مورد بازگرداندن یک شی فرهنگی.
جدا از WIPO, موسسات داوری معمولی وجود دارد, مانند ICC, طب مکمل و جایگزین, و LCIA برای نظارت بر اختلافات هنری در دسترس است. علاوه بر این, برخی از موسسات هیئت داوران متخصص در اختلافات مالکیت معنوی را ارائه می دهند, اما نه در دعواهای هنری, مانند HKIAC.[4] شایان ذکر است که حل اختلافات هنری از طریق امکان پذیر است به روند داوری نیز.[5] با این حال, این نهادهای داوری تخصص خاصی در حوزه هنری ندارند و, شاید، قابل بحث, تعداد کمی از داوران "متخصص هنر" در فهرست مربوطه خود.[6]
ظهور یک جدید, موسسه تخصصی اختلافات هنری
اخیرا, ایجاد دادگاه داوری هنر (CAfA) که در 2018, واقع در هلند, بخشی از روند جهانی ایجاد نهادهای تخصصی داوری است, مانند دادگاه داوری ورزش (CAS). این موسسه تخصصی داوری ارائه می دهد قوانین داوری به طور خاص برای اختلافات هنری طراحی شده است. تمرکز بر راهحلهای میان رشتهای است که مجموعهای از داوران تخصصی برای آنها وجود دارد, میانجی ها و کارشناسان در حال ساخت است. این افراد منحصراً وکیل نخواهند بود، بلکه شامل متخصصان تجارت هنر و دانشمندانی میشوند که میتوانند مسائل غیر قانونی مرتبط با اختلافات هنری را درک کنند..[7]
قوانین داوری CAfA محرمانه بودن را فراهم می کند, همانطور که شایسته یک دعوای هنری است (مقاله 6). داوران باید از میان افراد مناسبی که در فهرست داوران فهرست شده اند انتخاب شوند (مقاله 11(6)). داوران می توانند کارشناسانی را انتخاب کنند که از گروه کارشناسان انتخاب می شوند (مقاله 29). مثال های مشخصی برای متخصصان در خود قوانین آورده شده است, به عنوان مثال کارشناسان برای مسائل مربوط به اصالت یک شی هنری (مقاله 29(7)):
در هر موردی که مسائل پیچیده و/یا بسیار فنی به وجود آمده یا انتظار می رود که پیش بیاید, مانند اصالت یک شیء هنری, دیوان داوری ممکن است یک مشاور فرآیند فنی منصوب کند, جاییکه مناسب باشد, از سوی استخر کارشناسان برای مشاوره به دیوان داوری در رابطه با جمع آوری شواهد و فرآیندهای تبادل شواهد قبل از استماع.
بازرسی در محل و مشاهده مناسب برای اختلافات هنری نیز پیش بینی شده است (مقاله 30):
دادگاه داوری ممکن است, به درخواست هر یک از طرفین یا به خواست خود, یک موقعیت محلی را بررسی کنید یا یک مشاهده انجام دهید, در داخل یا خارج از هلند. دیوان داوری به طرفین این فرصت را می دهد که در بررسی یا مشاهده در محل حضور داشته باشند.
قواعد خاصی که برای اختلافات هنری مناسب است نیز به منظور تعیین قانون قابل اجرا پیشنهاد شده است, در صورتی که هیچ یک مورد توافق طرفین قرار نگرفته باشد (مقاله 42(2)):
انتخاب مناسب قانون برای دیوان داوری ممکن است قانون محل اصلی فروشنده باشد, اگر در زمان معامله شناخته شده باشد, یا, در صورتی که محل اصلی فروشنده نامشخص باشد یا قابل تعیین نباشد و یا در مورد فروش نباشد, مالک فعلی شیء هنری مورد نظر در زمان شروع داوری.
برخلاف WIPO, که مرکز داوری و میانجیگری WIPO در آن تأسیس شد 1994, گزارش شده است که CAfA تاکنون موارد هنری را مدیریت نکرده است.[8] از این رو, قوانین و رویه های داوری CAfA به طور دقیق تنظیم نشده اند و فضایی برای تفسیر وجود دارد. با این حال, موفقیت این نهاد داوری بستگی دارد, در بخش, در مورد کالیبر و تجربه کارشناسان و داوران فهرست شده در گروه های کارشناسی و داوری. آنگونه باش که امکان پذیر است, همچنین مستلزم تمایل بازیگران بازار برای تکیه بر CAfA برای حل اختلافات هنری خود است.[9]
CAfA یک شرط داوری استاندارد را پیشنهاد میکند که میتواند مستقیماً در قراردادها یا شرایط و ضوابط فروش گنجانده شود که به صلاحیت آن در مورد اختلافات احتمالی اجازه میدهد.:[10]
همه اختلافات, ادعاها, جنجال, و اختلافات ناشی از این توافقنامه, یا توافقات بیشتر ناشی از آن, باید مطابق با قوانین داوری CAfA حل و فصل شود, متشکل از قوانین داوری موسسه داوری هلند که توسط قوانین داوری الحاقی AiA/NAI تکمیل و اصلاح شده است..
خلاصه, اختلافات هنری, در حالی که بسیار خاص و از نظر فنی پیچیده است, طیف گسترده ای از مسائل از اختلافات اصالت تا نقض حق نسخه برداری را در بر می گیرد, زنجیره اختلافات عنوان, و حتی اختلاف در مورد آثار هنری دیجیتال مانند توکن های غیر قابل تعویض (NFT ها). روشهای سنتی حل اختلاف اغلب به دلیل ماهیت منحصر به فرد بخش هنر ناکافی هستند, که نیازمند دانش تخصصی و رسیدگی دقیق به امور حقوقی و غیر قانونی است. در پاسخ به این نیاز, نهادهای تخصصی داوری مانند دیوان داوری هنر پدید آمده اند, ارائه راه حل های مناسب و گروهی از کارشناسان آگاه در تجارت هنر. در حالی که هنوز در مراحل اولیه است, موفقیت این موسسات به تخصص هیئت آنها بستگی دارد, و همچنین تمایل بازیگران بازار برای اتخاذ این سیستم های جدید حل تعارض. این نشانه پیشرفت امیدوارکننده ای در مدیریت اختلافات هنری است, تضمین آگاهی بیشتر, کارآمد, و رویکرد حساس به مسائل پیچیده دنیای هنر.
[1] تی. brewlotte, "حل اختلاف قانون هنر و دادگاه داوری هنر", در کارولین وربروگن و مارتن درای (ویرایش), ب - داوری | بررسی بلژیکی داوری (ولترز کلوور 2022, جلد 2022, موضوع 2), ص. 218 - 237, پ. 218 و 222.
[2] تی. brewlotte, "حل اختلاف قانون هنر و دادگاه داوری هنر", در کارولین وربروگن و مارتن درای (ویرایش), ب - داوری | بررسی بلژیکی داوری (ولترز کلوور 2022, جلد 2022, موضوع 2), ص. 218 - 237, ص. 219-221.
[3] آ. گوبرتی, "هنر و داوری: آنچه برای بهبود امنیت فروش و معاملات آثار هنری باید انجام شود", وبلاگ داوری Kluwer, 2019; تی. brewlotte, "حل اختلاف قانون هنر و دادگاه داوری هنر", در کارولین وربروگن و مارتن درای (ویرایش), ب - داوری | بررسی بلژیکی داوری (ولترز کلوور 2022, جلد 2022, موضوع 2), ص. 218 - 237, پ. 228.
[4] تی. brewlotte, "حل اختلاف قانون هنر و دادگاه داوری هنر", در کارولین وربروگن و مارتن درای (ویرایش), ب - داوری | بررسی بلژیکی داوری (ولترز کلوور 2022, جلد 2022, موضوع 2), ص. 218 - 237, پ. 228.
[5] تی. brewlotte, "حل اختلاف قانون هنر و دادگاه داوری هنر", در کارولین وربروگن و مارتن درای (ویرایش), ب - داوری | بررسی بلژیکی داوری (ولترز کلوور 2022, جلد 2022, موضوع 2), ص. 218 - 237, پ. 222.
[6] آ. گوبرتی, "هنر و داوری: آنچه برای بهبود امنیت فروش و معاملات آثار هنری باید انجام شود", وبلاگ داوری Kluwer, 2019
[7] ج. جنسن باش, "کنفرانس پاییز DIS 2018: حل و فصل اختلافات مربوط به هنر", در جورگ ریسه, گونتر پیکران, و همکاران. (ویرایش), ArbitrationVZ | ژورنال داوری آلمان (حقوق بین الملل کلوور; ناشر C.H. بک oHG 2019, جلد 17, موضوع 2), ص. 86 - 92, پ. 91.
[8] تی. brewlotte, "حل اختلاف قانون هنر و دادگاه داوری هنر", در کارولین وربروگن و مارتن درای (ویرایش), ب - داوری | بررسی بلژیکی داوری (ولترز کلوور 2022, جلد 2022, موضوع 2), ص. 218 - 237, پ. 237.
[9] تی. brewlotte, "حل اختلاف قانون هنر و دادگاه داوری هنر", در کارولین وربروگن و مارتن درای (ویرایش), ب - داوری | بررسی بلژیکی داوری (ولترز کلوور 2022, جلد 2022, موضوع 2), ص. 218 - 237, پ. 237.