تو&M Mining Zambia Ltd v Konkola Copper Mines Plc [2014] EWHC 3250 (کام) (10 اکتبر 2014) مربوط به صدور دستورات انجماد جهانی است ("WFO") علیه طرف بازنده در یک داوری.
از طریق پیش زمینه, در مورد قراردادي كه طرفين براي مقرر در U توسط طرفين منعقد كرده اند اختلاف وجود داشته است&م معدن زامبیا ("تو&م") استخراج از معادن روباز, از جمله خدمات دیگر.
پس از ورود به یک توافق نامه حل و فصل در 2012 بخاطر اختلافات زیاد بین طرفین, معادن Konkola Cooper ("KCM") هر دو قرارداد معدن و توافق حل و فصل را به دلیل سوء تفسیر كلاهبرداری فسخ كرد.
در نتیجه, تو&م برای داوری در لندن در دادگاه داوری بین المللی لندن ثبت شد. اولین جوایز در ماه نوامبر صادر شد 2013, سفارش KCM به پرداخت تقریبا USD 15 میلیون به U&م. KCM در برابر اجرایی مقاومت کرد.
یک جایزه دوم پس از آن صادر شد 7 ژانویه 2014, که در آن دادگاه به KCM دستور داد که تقریباً USD بپردازد 40 میلیون برای عدم نمایش علت.
سپس جایزه سوم صادر شد 24 مارس 2014, جایی که دادگاه داوری دستور داد که KCM هزینه های اولین جایزه را به صورت غرامت پرداخت کند, هزینه اعطای GBP 1.3 میلیون که پرداخت نشده است.
دومین جایزه قبل از دادگاه عالی انگلیس تحت لوای دادگاه به چالش کشیده شد 1996 قانون داوری توسط KCM, اما این چالش برکنار شد 15 جولای 2014, یک ماه قبل از U&به من دستور انجماد در سراسر جهان داده شد ("WFO"), که KCM مخالفت کرد. تو&من درخواست یخ زدایی در سراسر جهان در لندن را داد, صندلی داوری, اگرچه KCM دارایی در انگلیس نداشت, بنابراین اجرای این جایزه فقط می تواند در زامبیا باشد.
با توجه به WFO, دیوان عالی انگلیس ابتدا عنصر خطر از بین رفتن دارایی ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد, با تکیه به پرونده Congentra v. شانزده سیزده دریایی. دادگاه یادآوری كرد كه باید همه شرایط پیرامون آن را بررسی كرد, مانند ماهیت شرکت و دارایی ها, با توجه به دستور انجماد ، تصمیم گیری کنید. در اینجا استدلال می شود که یک ریسک واقعی می تواند از رفتار KCM در داوری استنباط شود زیرا این امر به راحتی می تواند دارایی های دیگری غیر از روند عادی تجارت را از بین ببرد.. این خطر واقعی برخلاف کنوانسیون نیویورک و رویکرد طرفدار اجرای قانون بود.
دادگاه سپس اظهار داشت که اعطای WFO باید عادلانه و راحت باشد, و حتی اگر دارایی ها دارای صلاحیت دیگری از انگلیس باشند ، مجاز است. در واقع, دادگاه صلاحیت صدور WFO را داشت, و هدف آن حفظ موقعیت برای تسهیل در اجرای جایزه بود.
سرانجام, دادگاه اهمیت حسن نیت و اصول افشای کامل را در زمینه تعیین میزان ترخیص یا عدم تخلیه یک WFO یادآوری کرد. با توجه به حقایق پرونده, دادگاه این حكم را صادر كرد, به نفع عدالت, WFO ادامه خواهد داد و دستور پرداخت هزینه ها را می داد.