مورد معروف Neer v. ایالات متحده مکزیک با توجه به انکار عدالت ، یک معیار درمانی را تعیین کنید, برخورد منصفانه و عادلانه و حداقل استاندارد درمان در حقوق بین الملل, که هنوز هم در مورد داوری های سرمایه گذاری مورد استفاده قرار گرفته و مورد استفاده قرار می گیرد.
این تصمیم در تاریخ صادر شد 15 اکتبر 1926 توسط کمیسیون ادعاها, زیر 1923 کنوانسیون ایالات متحده و مکزیک ایالات متحده مکزیک. برای اولین بار, کمیسیون ادعاها استانداردی را برای انکار عدالت وضع کرد.
در مورد, پل نیر, یک شهروند آمریکایی که در مکزیک زندگی می کند, توسط گروهی از افراد مسلح مکزیک تیرباران و کشته شد. دولت ایالات متحده از طرف بیوه و دختر پاول نیر علیه ایالات متحده مکزیک مبنی بر خسارت به مبلغ دلار آمریکا مطالبه کرد 100,000.00.
در تصمیم خود, کمیسیون, در رابطه با انکار استاندارد عدالت, اظهار داشت که "درمان یک بیگانه, به منظور تشکیل بزهکاری بین المللی, باید به یک عصبانیت باشد, به ایمان بد, به غفلت عمدی از وظیفه, یا به دلیل عدم عملکرد دولت تاکنون از استانداردهای بین المللی کوتاه آمده است که هر مرد منطقی و بی طرفی می تواند کمبود خود را به آسانی تشخیص دهد."
نقض این استاندارد هم در شرایطی که عدم تطابق آشکار است و هم وقتی یک قانون به طور کامل استاندارد را رعایت نمی کند رخ می دهد. بنابراین این تعریف گسترده ای است که از یک استاندارد اساسی برخوردار است. علاوه بر این, "اقدام دولت" به نظر می رسد كه همه شاخه های دولت را در بر می گیرد, از جمله دستگاه قضایی, قوه مقننه و مجریه.
علاوه بر این, طرف متهم به نقض استاندارد باید حقایق را با "شواهد قانع کننده", به این معنی که باید شواهدی از ظالمانه وجود داشته باشد, رفتار بد ایمان, و همچنین شواهدی وجود دارد که قوانین محلی مانع از رعایت موازین دولتی استانداردهای بین المللی شده است.
کمیسیون تصریح کرد که مدعی علیه بار اثبات خود را برآورده نکرده و بنابراین ادعای نر را به طور کامل رد کرد.
به همین ترتیب, استاندارد بالای یافتن انکار عدالت به ندرت امروزه در داوری های سرمایه گذاری بین المللی به دست می آید, اگرچه در موارد نادر یافت شده است, مانند موارد منتشر نشده 18 آوریل 2016 جایزه نهایی جزئی در حوزه قضایی و محاسن, که در آن اکثریت دو داور اظهار داشتند که دولت شاکی, لسوتو, محکومیت انکار عدالت را در مورد بسته شدن دادگاه دائمی SADC مرتکب شده بود.