داوری بین المللی اغلب به دلیل کارآیی آن مورد ستایش قرار می گیرد, انعطاف پذیری, و استقلال حزب. هنوز, این مزایا فقط از طریق مدیریت مورد مؤثر تحقق می یابد, که سفر رویه ای را از قانون اساسی دادگاه به ارائه جایزه نهایی ارکستر می کند.
مدیریت پرونده در داوری بین المللی به ساختار عمدی و نظارت بر دادرسی داوری برای اطمینان از کارآیی اشاره دارد, انصاف, و قابلیت پیش بینی. داوری اغلب به دلیل سرعت و مقرون به صرفه بودن آن در دادرسی انتخاب می شود, اما در صورت عدم مدیریت دادرسی ، می توان این مزایا را تضعیف کرد. نظرسنجی ها به طور مکرر نشان می دهد که هزینه و تأخیر بزرگترین منبع نارضایتی کاربر در داوری است.[1] بنابراین ، مدیریت مورد مؤثر برای محافظت از مزایای مقایسه داوری و اعتبار آن به عنوان جایگزینی برای دادخواست ضروری است.
در این یادداشت, ما نقش داوران را کشف می کنیم, مشاوره, و تأثیر قوانین و نهادهای داوری, و ابزارهای عملی که زیربنای مدیریت موفقیت آمیز در داوری بین المللی است. با استفاده از ابزارهای اخیر تفسیر و حقوق نرم, از جمله راهنمای بین المللی داوری CIARB در مورد مدیریت داوری ها و دستورات رویه ای ("راهنمای CIArb") و تکنیک های ICC برای کنترل زمان و هزینه های داوری, این تجزیه و تحلیل همچنین ابزارهای پیشنهادی مانند روشهای تجسم را در نظر می گیرد[2] و استفاده پیشرفته از فناوری و کنفرانس های مدیریت مورد.
چرا انعطاف پذیری مدیریت مورد در داوری بین المللی اهمیت دارد
بیشتر قوانین داوری و قوانین ملی بر انعطاف پذیری تأکید می کنند. آنها به ندرت به تفصیل دیکته می کنند که چگونه دادرسی باید آشکار شود, اما در عوض این را تشخیص دهید - مگر اینکه طرفین با هم موافق باشند - داوران از اختیار گسترده ای برای شکل دادن به روش به شرایط پرونده برخوردار هستند. این اختیار نامحدود نیست: دادگاه ها همیشه باید اطمینان حاصل کنند که با هر دو طرف منصفانه رفتار می شوند و فرصتی برای ارائه پرونده خود دارند. همزمان, داوران باید به هرگونه مقررات اجباری قانون قابل اجرا توجه داشته باشند و از پیروی دقیق آنها اطمینان حاصل کنند.
در اعمال این اختیار, از داوران انتظار می رود طیف وسیعی از عوامل را وزن کنند: توافقنامه داوری, قوانین و قوانین قابل اجرا (از جمله تصمیم قانون و علت قانون), پیچیدگی اختلاف, عمل صنعت, نیازهای خاص طرفین, سنت های حقوقی آنها, مبلغ اختلاف در معرض خطر, و هرگونه توافق نامه رویه ای که قبلاً رسیده است. رویه انتخاب شده نه تنها باید عادلانه بلکه کارآمد باشد, مقرون به صرفه, و مطابق با روند موقت.[3]
دادگاه های داوری چگونه مدیریت پرونده را شکل می دهند
دادگاه داوری نقش اصلی را ایفا می کند, شروع با اولین کنفرانس مدیریت مورد ("CMC"), جایی که قوانین رویه ای و تقویم رویه ای به طور معمول تعیین می شود. سفارشات رویه ("پید"), در حالی که تصمیماتی در مورد شایستگی ها نیست, دستورالعمل های الزام آور هستند که ساختار ساختار. PO1 به طور معمول مهلت تعیین می کند, قوانین ارتباطی, محرمانه بودن, فن آوری, و قالب بندی سند. سفارشات ممکن است به تولید اسناد بپردازند, تقسیم, یا تدارکات شنوایی. بطور فزاینده, دادگاهها به اتخاذ سبکهای مدیریتی پیشرو تشویق می شوند, بازتاب ترجیح کاربران برای داوران با مهارت های سازمانی و رهبری قوی.[4]
نقش مشاور در مدیریت مراحل داوری
Counsel با مذاکره نمایشگاه نقش مهمی در شکل دادن به رویه ایفا می کند (و واقع بینانه) جدول زمانی, افزایش نگرانی ها در کنفرانس های مدیریت پرونده (مانند در دسترس بودن شاهد یا نیازهای ترجمه), و اطمینان از هماهنگی سفارشات رویه ای با استراتژی مشتری خود.
مشاوره مؤثر با استانداردهای بین المللی آشنا هستند, مانند قوانین IBA در زمینه اخذ شواهد در داوری بین المللی, و از درخواست های تولید اسناد به صورت استراتژیک استفاده کنید - اطمینان حاصل کنید که آنها نه خیلی گسترده هستند و نه خیلی باریک. آماده سازی شهادت و شهادت متخصص و متمرکز برای حمایت از قانع کننده ضروری است. مشاور همچنین باید از حفظ سوابق رویه ای برای فسخ احتمالی یا چالش های اجرایی توجه داشته باشد, اطمینان از اینکه هرگونه اعتراض یا بی نظمی رویه ای به درستی ثبت شده است.
قوانین و نهادهای داوری: چارچوب هایی برای مدیریت پرونده
قوانین داوری (به عنوان مثال, ICC, LCIA, SIAC, HKIAC, ICSID, و غیرقانونی) اسکلت رویه ای را برای داوری تهیه کنید. آنها نحوه آغاز دادرسی ها را تشریح می کنند, چگونه دادگاه ها تشکیل می شوند, و نحوه شنیدن. برخلاف قوانین سخت دادگاه, قوانین داوری عمداً انعطاف پذیر هستند, اجازه استقلال حزب و اختیار دادگاه. قوانین مدرن به داوران قدرتهای گسترده ای برای مدیریت پرونده اعطا می کند, از جمله صلاحیت تصمیم گیری در مورد موضوعات رویه ای که صریحاً تحت پوشش قوانین نیست, شماره جدول زمانی و سفارشات رویه ای, شواهد را محدود یا مجاز کنید, و تاکتیک های رقیق کننده تحریم.
تمام قوانین مهم بر برابری طرفین و حق شنیدن تأکید دارد. این به عنوان یک حراست عمل می کند, نیاز به داوران برای تعادل کارآیی با انصاف برای جلوگیری از فسخ یا عدم اجرای جوایز.
مؤسسات داوری پشتیبانی حیاتی اداری و رویه ای را ارائه می دهند: مدیریت ارتباطات, هزینه های داوران, ارائه سیستم عامل های ایمن برای مبادله اسناد و جلسات مجازی; اطمینان از رعایت قوانین نهادی و انصاف رویه; نظارت بر جدول زمانی و نظارت بر تأخیر, تأیید قرارها, رسیدگی به تضاد منافع, تصمیم گیری در مورد چالش های داور; و تشویق یا اجباری کنفرانس های مدیریت پرونده و رویه های تسریع شده.
ابزارهای اساسی رویه برای داوری کارآمد
طراحی جدول زمانی موثر رویه ای در داوری
برنامه زمانی رویه ای برنامه ای است که توسط دادگاه تعیین شده است, اغلب پس از مشورت با طرفین در یا درست بعد از اولین کنفرانس مدیریت مورد. این دنباله و مهلت های ارسال کتبی را تعیین می کند, تسلیم شواهد, و شنوایی. احزاب می توانند در مورد برنامه زمانبندی قبل از اینکه دادگاه نهایی را صادر کند ، اظهار نظر یا مذاکره کنند, نسخه اتصال دهنده. مهلت های معمولی که در جدول زمانی رویه ای گنجانده شده است شامل ارسال اظهارات ادعا و دفاع است, درخواست ها و پاسخ های تولید اسناد, تبادل اظهارات شاهد و متخصص, شنوایی ها و کنفرانس های رویه ای, خلاصه های بعد از شنوایی و جدول زمانی برای جایزه نهایی. بر اساس راهنمای CIArb, مهلت های تعیین شده باید قابل دستیابی و واقع بینانه باشند. آنها باید توافق نامه داوری را در نظر بگیرند, از جمله قوانین داوری و/یا تصمیم قانون.[5]
با استفاده از سفارشات رویه ای برای ساده سازی داوری
سفارشات رویه ای ابزار اصلی دادگاه برای مدیریت داوری است. آنها تصمیماتی در مورد شایستگی ها نیستند بلکه جهت های الزام آور هستند که چارچوب این پرونده را تعیین می کند. بر اساس راهنمای CIArb, سفارشات خوش ساخت باید واضح باشد, دارای شماره, امضاء شده, و با تکامل مورد ، تنظیمات را فراهم می کند.[6]
موضوعات معمولی که در سفارشات رویه ای مورد توجه قرار می گیرند شامل می شوند:
- جدول زمانی برای ادعاها, شواهد, گزارش های خبره, تولید سند, و شنوایی.
- پروتکل های ارتباطی (سرویس از طریق ایمیل, کپی کردن همه مهمانی ها, مهلت).
- تولید اسناد قوانین, از جمله افشای الکترونیکی و ردفن یا برنامه های سخت.
- زبان, ترجمه, و محرمانه بودن الزامات.
- شاهد و شواهد متخصص: زمان بندی, قالب, و پیامدهای عدم حضور.
- تدارکات شنوایی: برنامه, ترتیب ارائه, رونویسی, و تفسیر.
مهم است, دستورات رویه ای نیز باید در مورد عواقب عدم رعایت هشدار دهند, از هزینه ها, تحریم ها و محرومیت از شواهد به استنتاج های منفی. را راهنمای CIARB تأکید می کند که دادگاه ها باید قبل از تحمیل تحریم ها هشدارهای واضح ارائه دهند, اطمینان از تناسب و انصاف.[7]
سفارشات رویه ای به خوبی طراحی شده در ضمن حفظ انعطاف پذیری که داوری را از دادخواست متمایز می کند ، ساختار و پیش بینی را فراهم می کند. آن ها هستند, از این رو, ابزاری بسیار مناسب برای مدیریت کارآمد دادرسی داوری.
شرایط مرجع ICC: ساختار داوری های ICC
در داوری های ICC, این شرایط مرجع (تور) یک سند اجباری است که اختلاف را در مرحله اولیه قاب می کند. به طور مشترک توسط طرفین و دیوان تهیه شده است, و توسط دادگاه ICC تصویب شد, TOR ادعاهای طرفین را مطرح می کند و امداد, موضوعاتی که باید تعیین شود, قانون و قوانین قابل اجرا, صندلی, و گاهی اوقات یک جدول زمانی موقت. آنها باید در داخل تکمیل شوند 30 روزهای پرونده پرونده منتقل می شود, و یک بار امضا کرد, آنها باعث می شوند (نظری) محدودیت زمانی شش ماهه برای این جایزه.[8]
عملکرد اصلی TOR جلوگیری از "خزنده دامنه"با تبلور موضوعات مورد بحث. هیچ ادعایی جدید پس از آن بدون تأیید دادگاه ممکن نیست معرفی شود,[9] که فقط در صورتی اعطا می شود که دادگاه با توجه به مرحله دادرسی ، آنها را مناسب می داند. این انصاف را تضمین می کند, شفافیت, و کارآیی مطابق با تمرین ICC.
عملاً, TOR بیش از یک تشریفات است: این فرصتی برای احزاب برای روشن کردن مواضع است, رزروهای ثبت شده, و به امور رویه ای مانند زبان بپردازید, جدول زمانی, یا قدرت داور. برای دادگاهها, این یک ابزار اولیه برای تعیین انتظارات و ایجاد اجماع فراهم می کند. TOR های خوب پیش نویس نه تنها داوری را راهنمایی می کنند بلکه از قابلیت اجرای جایزه نهایی نیز محافظت می کنند. آنها یک ویژگی منحصر به فرد از قوانین ICC هستند (اگرچه آنها در قوانین اخیر مراکز منطقه ای گنجانیده شده اند, مانند قوانین OAC). بیشتر قوانین داوری دیگر حاوی الزامی برای TOR نیست. بجای, آنها به طور معمول پس از مشورت با طرفین در یک کنفرانس مدیریت پرونده ، به دادگاه برای صدور اولین دستور رویه یا برنامه زمانی رویه ای متکی هستند. اینها برخی از عملکردهای مشابه TOR را ارائه می دهند (ایجاد انتظارات رویه ای و توافق نامه های ضبط), اما آنها انعطاف پذیر تر و کمتر رسمی هستند.
به حداکثر رساندن کنفرانس های مدیریت مورد برای کارآیی
اولین کنفرانس مدیریت موردی گاهی به عنوان یک تشریفات رویه ای رد می شود, اما در واقعیت, این یکی از مهمترین فرصت ها برای تنظیم لحن داوری است. این اولین جلسه ساختاری بین دادگاه و طرفین است, و این اجازه می دهد تا این روش به جای پیش فرض برای "متناسب با پرونده باشد"دیگ بخار"راه حل هایی که اغلب زمان و هزینه را افزایش می دهند.[10] بهترین تمرین برای دادگاه است (یا مهمانی ها) برای گردش پیش نویس اسناد و برنامه های رویه ای از قبل, تشویق کنفرانس بین مشاوره به گونه ای که فقط موضوعات برجسته در CMC مورد بحث قرار می گیرد.[11] این نه تنها کارآیی را افزایش می دهد بلکه به ایجاد اختلافات در سنت های قانونی نیز کمک می کند, زبانها, و سبک های طرفداری. احزاب باید در حالت ایده آل با مجموعه ای از پیشنهادات تلفیقی آماده شوند, ترک CMC برای حل تعداد کمی از موارد خوب تعریف شده.[12]
ابزارهایی که می توانند در یا بعد از CMC به تصویب برسند شامل ارسال های بارگذاری جلو است, محدودیت صفحه, تولید اسناد اولیه, تقویم های رویه ای جایگزین (مثلا, جدول زمانی مختلف بسته به اینکه آیا تقسیم بندی اعطا می شود), انتصاب زودرس کارشناسان, "کاپلان"دهانه ها,[13] و CMC های میانی برای نگه داشتن موارد در مسیر. دادگاه همچنین باید با پیشرفت پرونده ، این روش را دوباره مورد بررسی قرار دهد, برنامه ریزی CMC های اضافی پس از اولین مبادله ارسال ها یا تولید اسناد برای اطمینان از این روند مناسب برای هدف.
مدیریت تولید اسناد در داوری بین المللی
تولید اسناد در داوری بین المللی یکی دیگر از ویژگی های رایج در بیشتر مراحل داوری است (اما همیشه اجباری نیست). همانطور که قبلاً توضیح دادیم (دیدن تولید سند در داوری بین المللی), از آنجا که بسیاری, توانایی اجبار حریف برای تولید اسناد مربوطه می تواند یک مورد را ایجاد یا شکسته کند.[14]
برخلاف کشف گسترده در حوزه های قضایی قانون مشترک, تولید اسناد در داوری محدودتر است. را IBA در مورد گرفتن شواهد حاکم است به طور گسترده ای به عنوان معیار استفاده می شود: درخواست ها باید مرتبط و مادی باشند, باریک متناسب, و تکراری نیست. یک طرف باید اسناد را مشخص کند, دلایلی که به آنها لازم است, و نحوه ارتباط آنها با مسائل. طرف مقابل می تواند اعتراض کند (به عنوان مثال, به دلیل محرمانه بودن, امتیاز, یا درخواست ها بسیار گسترده است), و دادگاه باید تصمیم بگیرد.
برای مدیریت هزینه و ریسک, احزاب و دادگاهها ممکن است در مورد محدودیت های مقدماتی توافق کنند (مانند کلاه های تعداد درخواست ها), ادغام تولید در تبادل دعاوی (برای جلوگیری از یک مرحله جداگانه), یا حتی تولید اسناد را به جز در موارد استثنایی حذف کنید. مقالات سفید و تمرین اخیر خواستار "کمتر بیشتر است"فلسفه - پیرایش افشای بیش از حد بدون تضعیف انصاف.[15]
bifurcation و توالی
دادگاهها ممکن است برای رسیدگی به موضوعات گسسته ، دادرسی را تقسیم کنند (مانند حوزه قضایی, مسئولیت, یا کمیت) در مراحل. در صورت امکان وضوح اولیه برخی از مسائل ، این می تواند باعث صرفه جویی در وقت و هزینه ها شود, و ابزاری استراتژیک برای تمرکز دادرسی است.
با این حال, در حالی که bifurcation اغلب به عنوان یک وسیله صرفه جویی در هزینه پیشنهاد می شود, در عمل خطرات قابل توجهی دارد. همانطور که قبلا ذکر شد (دیدن پرونده علیه انشعاب رسیدگی داوری), در صورت عدم وجود مسئله اولیه ، تقسیم بندی ممکن است زمان و هزینه را افزایش دهد, زیرا جلسات جداگانه, شواهد مکرر, و آماده سازی تکراری اغلب دنبال می شود.[16] علاوه بر این, داوران ممکن است تلاش کنند تا به طور پاک موضوعات مقدماتی را از شایستگی جدا کنند - بسیاری. همچنین یک مشکل ادراک وجود دارد: اگر همان دادگاه برای اولین بار در مورد صلاحیت قانون, سپس به شایستگی ها ادامه می یابد, سؤالات ممکن است در مورد عینیت ایجاد شود.[17]
به این دلایل, احزاب و دادگاهها باید در هر مورد ، جوانب مثبت و منفی های تعصب را به دقت وزن کنند. ممکن است مناسب باشد که یک موضوع اولیه واقعاً یکبار مصرف باشد, اما در شرایط دیگر, این می تواند به تکثیر و تأخیر منجر شود. بنابراین ارزیابی خاص موردی متفکرانه ضروری است. داوران مطمئناً باید احتیاط كنند كه درخواست های مربوط به bifurcation گاهی اوقات توسط طرفین به عنوان یك تاكتیك برای تأخیر یا انسداد داوری قابل استفاده است.. قبل از تصمیم گیری برای bifurcate, دادگاهها باید شرایط خاص این پرونده را با دقت در نظر بگیرند, شامل:
(1) این که آیا مسائل به طور قابل توجهی متفاوت هستند یا از نظر قابل ملاحظه ای برای مراحل یکسان هستند;
(2) خواه شواهد همپوشانی داشته باشد یا به وضوح از هم جدا شود;
(3) این که آیا Bifurcation هزینه ها را از طریق چندین مرحله افزایش می دهد یا آنها را کاهش می دهد;
(4) این که آیا این روند تسریع خواهد شد یا به تأخیر می اندازد;
(5) این که آیا این باعث تعصب یا مزیت ناعادلانه می شود یا در عوض از هر دو طرف به طور مساوی سود می برد; و
(6) سایر عوامل مرتبط دیگر.[18]
نقش فناوری در مدیریت پرونده داوری مدرن
فناوری به طور فزاینده ای با داوری مدرن یکپارچه است, تسهیل جلسات مجازی, پرونده های الکترونیکی, و مدیریت کارآمد اسناد. استفاده از آن شفافیت را تقویت می کند, سرعت, و مقرون به صرفه, و در دوره پس از ارزش گذاری ضروری شده است. برنامه های کلیدی شامل جلسات مجازی است (از طریق تیم های بزرگنمایی یا مایکروسافت), تولید اسناد الکترونیکی که از طریق برنامه های Redfern یا Stern اداره می شود, کشف الکترونیکی و اتاق های داده ایمن, و سیستم عامل های مدیریت پرونده آنلاین. این ابزارها دادرسی های مرزی را در دسترس تر و مقرون به صرفه تر می کنند.
را پروتکل CIARB در افشای الکترونیکی راهنمایی مفیدی برای خیاطی افشای الکترونیکی به نیازهای یک مورد خاص ارائه می دهد. این بحث اولیه در مورد دامنه افش را تشویق می کند, تناسب در استفاده از شرایط جستجو و متولیان, و توافق در مورد قالب تولید (مانند پرونده های بومی, pdfs, یا ابرداده). پروتکل CIARB در زمینه افشای الکترونیکی بر کارآیی تأکید می کند ضمن محافظت از انصاف, با هدف جلوگیری از "سفرهای ماهیگیری"و هزینه ها را در اختلافات سنگین به طور فزاینده کنترل کنید.
یک پیشنهاد اخیر در عمل داوری ، به اصطلاح رویکرد تجسم دادگاه است ("ناچیز"), جایی که داوران با استفاده از جدول زمانی خلاصه های بصری پرونده را ارائه می دهند, درختان تصمیم گیری, و نمودارهای رنگی. تظاهرات و تصاویر, البته, در حال حاضر به طور گسترده در داوری بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد, هم در ارسال های کتبی و هم در جلسات, برای ساده کردن حقایق و استدلال های پیچیده. "ناچیز"روش یک قدم جلوتر می رود: این نه تنها نشان می دهد که دیوان با دقت ارسالی طرفین را بررسی کرده است ، بلکه در تئوری استدلال ها را ساده می کند و تکثیر را کاهش می دهد. با پرداختن به دلایل اصلی ناکارآمدی - ترس احزاب از اینکه پرونده آنها کاملاً درک نشود - "ناچیز"یک نوآوری بالقوه در مدیریت موردی ارائه می دهد که ابزارهای سنتی بیشتری مانند جدول زمانی و سفارشات رویه ای را تکمیل می کند.[19]
تکنیک های ICC برای کنترل زمان و هزینه های داوری
تکنیک های ICC برای کنترل زمان و هزینه های داوری (2018) یک چک لیست جامع از 88 توصیه های عملی در هر مرحله از داوری - از تهیه بندهای داوری گرفته تا ارائه جایزه. (در حقیقت, با این حال, اساسی ترین قدم حفظ مشاور داوری باتجربه و مقرون به صرفه.) این تکنیک ها صریحاً در پیوست IV قوانین ICC ارجاع شده است. آنها برای عملیاتی کردن وظیفه دادگاه و طرفین طبق ماده طراحی شده اند 22(1) انجام دادرسی به روشی سریع و مقرون به صرفه.[20]
اقدامات کلیدی ارائه شده توسط TaskForce ICC شامل می شود:
- در ابتدا: با استفاده از ساده, بندهای داوری روشن برای جلوگیری از درگیری های قضایی, در نظر گرفتن تنها یک داور در صورت لزوم, و اطمینان از داوران در دسترس بودن و مهارت های مدیریت پرونده قوی.
- تنظیم مراحل اولیه: تشکیل کنفرانس های مدیریت پرونده به زودی پس از شرایط مرجع, با مشتری ها به طور فعال برای تصمیم گیری در مورد هزینه و فایده درگیر هستند (به عنوان مثال, محدودیت های کوتاه, درخواست های سند, یا شواهد شاهد).
- در زمان داوری: اتخاذ جدول زمانی کوتاه و واقع بینانه, محدود کردن تعداد و طول ارسال, استفاده از برنامه های Redfern برای مدیریت تولید اسناد, محدود کردن شاهد غیر ضروری و شواهد متخصص, و تشویق پرونده های الکترونیکی روی کاغذ.
- مراحل شنوایی و جایزه: به حداقل رساندن طول شنوایی, با استفاده از ویدئو کنفرانس, فرزندخواندگی "ساعت شطرنج"تکنیک هایی برای اختصاص وقت به طور عادلانه, و تعیین تاریخ برش برای شواهد. دادگاه ها همچنین برای پیش بینی زمان نوشتن جوایز و تحریم رفتار رقیق کننده از طریق سفارشات هزینه می شوند.
در نهایت, تکنیک های ICC انعطاف پذیر است, تجویز نشده. اثربخشی آنها بستگی به این دارد که آیا دادگاه ها و مشاوره آنها را با حسن نیت پذیرفته اند, متناسب کردن روند به پیچیدگی و ارزش اختلاف. با تعبیه این شیوه ها زودهنگام - به ویژه از طریق اولین کنفرانس مدیریت مورد - داوری ها می توانند بدون تضعیف انصاف ، ساده سازی شوند.
بهترین روشها برای مدیریت پرونده در داوری بین المللی
مدیریت مورد مؤثر ستون فقرات داوری بین المللی موفق است. با استفاده از جدول زمانی رویه ای, سفارشات, شرایط مرجع, کنفرانس های مدیریت پرونده, و فناوری مدرن, دادگاه ها و مشاوره می توانند اطمینان حاصل کنند که دادرسی کارآمد است, عادلانه, و قابل پیش بینی. چارچوبهای انعطاف پذیر ارائه شده توسط قوانین داوری و حمایت از نهادهای داوری ، احزاب و دادگاهها را بیشتر به روشهای متناسب با نیازهای هر اختلاف می دهند. تسلط بر این ابزارها و اصول برای پزشکان و دانشگاهیان که به دنبال حرکت در پیچیدگی های داوری بین المللی هستند ، ضروری است.
[1] سفید & مورد & دانشگاه ملکه مری لندن, 2025 بررسی داوری بین المللی: مسیر به جلو (2025); همچنین ببینید ر. بدنه, رویکرد تجسم دادگاه: بهبود دادرسی با مقدمه مورد تجسم, در Maxi Scherer (ویرایش), مجله داوری بین المللی (اوت 2024), ص. 461-462.
[2] ر. بدنه, رویکرد تجسم دادگاه: بهبود دادرسی با مقدمه مورد تجسم, در Maxi Scherer (ویرایش), مجله داوری بین المللی (اوت 2024), ص. 461-486.
[3] مدیریت داوری CIARB و دستورات رویه ای 2015, مقاله 1 - اصول کلی. دستورالعمل بین المللی داوری بین المللی CIARB در مورد مدیریت داوری ها و دستورات رویه ای یک راهنمای عملی است که توسط مؤسسه داوران منشور منتشر شده است. این یک چارچوب ساخت یافته و تفسیر بهترین روشها برای داوران در سازماندهی دادرسی ارائه می دهد, صدور سفارشات رویه ای, و اعمال مجازات برای عدم رعایت. این امر به ویژه مفید است زیرا استانداردهای رویه ای را به طور گسترده پذیرفته شده و پروتکل های افشای الکترونیکی به یک ابزار عملی برای دادگاه ها و پزشکان که در تلاش برای کارآیی و انصاف هستند ، تقسیم می کند..
[4] ر. بدنه, رویکرد تجسم دادگاه: بهبود دادرسی با مقدمه مورد تجسم, در Maxi Scherer (ویرایش), مجله داوری بین المللی (اوت 2024), ص. 466, 471-472.
[5] CIArb’s Managing Arbitrations and Procedural Orders Guideline, تفسیر مقاله 2.1.
[6] CIArb’s Managing Arbitrations and Procedural Orders Guideline, تفسیر مقاله 3.3.
[7] CIArb’s Managing Arbitrations and Procedural Orders Guideline, تفسیر مقاله 3.2.
[8] 2021 قوانین ICC, مقاله 23(2).
[9] 2021 قوانین ICC, مقاله 23(4).
[10] د. شرام و ج. بانک ها, فصل 13: کنفرانس های مدیریت پرونده و جلسات اولیه, در ج. lotfi و a. Zielińska-Eisen (ویرایش), داوری بین المللی در عمل (3 آوریل 2025), ص. 157-159.
[11] CIArb’s Managing Arbitrations and Procedural Orders Guideline, تفسیر مقاله 2.
[12] د. شرام و ج. بانک ها, فصل 13: کنفرانس های مدیریت پرونده و جلسات اولیه, در ج. lotfi و a. Zielińska-Eisen (ویرایش), داوری بین المللی در عمل (3 آوریل 2025), ص. 161-162.
[13] Keynote Speech Mauritius Conference December 2014, نیل کپلان cbe qc sbs, کنفرانس داوری بین المللی موریس 2014, ص. 9-10; همچنین ببینید د. شرام و ج. بانک ها, فصل 13: کنفرانس های مدیریت پرونده و جلسات اولیه, در ج. lotfi و a. Zielińska-Eisen (ویرایش), داوری بین المللی در عمل (3 آوریل 2025), پ. 160.
[14] قانون Aceris, تولید سند در داوری بین المللی, 19 مارس 2023.
[15] انجمن داوری سوئیس, "Taming the Beast" یک تصویر سفید در مورد تولید اسناد, 12 سپتامبر 2025.
[16] قانون Aceris, پرونده علیه انشعاب رسیدگی داوری, 17 سپتامبر 2023.
[17] قانون Aceris, پرونده علیه انشعاب رسیدگی داوری, 17 سپتامبر 2023.
[18] CIArb’s Managing Arbitrations and Procedural Orders Guideline, تفسیر مقاله 2, برای. 11.
[19] ر. بدنه, رویکرد تجسم دادگاه: بهبود دادرسی با مقدمه مورد تجسم, در Maxi Scherer (ویرایش), مجله داوری بین المللی (اوت 2024), ص. 471-485.
[20] 2021 قوانین ICC, مقاله 22(1): "دادگاه داوری و طرفین باید تمام تلاش خود را برای انجام داوری به شیوه ای تسریع و مقرون به صرفه انجام دهند., با توجه به پیچیدگی و ارزش اختلاف."