این تصمیم مربوط به درخواست مخاطب مبنی بر رد صلاحیت یکی از داوران است, برای مثال آقای. برناردو م. سوختگی, که توسط شاکی منصوب شده بود.
متقاضی در ICSID برای داوری در پرونده تجدیدنظر کرده بود 29 سپتامبر 2011 تحت کنوانسیون ICSID و کد سرمایه گذاری جمهوری گینه. طرفین توافق کردند که دادگاه داوری توسط سه داور تشکیل شود. شاکی آقای را انتخاب کرد. برناردو م. سوختگی, کسی که قرار ملاقاتش را پذیرفت و توسط مخاطب تأیید شد. مخاطب استاد پیر تراشیه را به عنوان داوری انتخاب کرد که انتصاب وی را نیز تأیید کرد. سپس, بر 20 ژانویه 2012, هر دو طرف برای تعیین خانم توافق کردند. ورا وان هوته, به عنوان رئیس دیوان داوری, که ملاقات او را نیز تأیید کرد.
مدت کوتاهی پس از آن, در ماه مارس 2012, مخاطب اعلام کرد قصد خود را برای طرح درخواست رد صلاحیت آقای. برنادو م. به دلیل ارتباط خانوادگی با آقای کراماد می کند. خوان آنتونیو کرمادس, که همچنین داوری بود که توسط همان مدعی در موازی دیگر منصوب شده بود, داوری OHADA, در مورد همان حقایق.
مقالات 14(1), 57 و 58 کنوانسیون ICSID قوانین مربوط به درخواست رد صلاحیت را تنظیم می کند. آنها این را ارائه می دهند, برای رسیدن به موفقیت, درخواست رد صلاحیت مبنی بر عدم استقلال ادعا شده باید حقایق مورد نظر را نشان دهد, این واقعیت ها منجر به عدم استقلال آشکار می شود, و درخواست باید در اسرع وقت ارسال شود. وظیفه استقلال و بی طرفی یک هدف عینی است. فقدان آشکار آن را باید با حقایق ملموس اثبات کرد, به جای حدس و گمان.
دادگاه داوری درخواست رد صلاحیت را رد کرد, توضیح اینکه مخاطب بار اثبات خود را برآورده نکرده است.
دادگاه داوری خاطرنشان كرد كه ممكن است رابطه خانوادگی بین دو داور برادر احتمالاً مشكوك به نظر برسد, اما دیوان مخالف است که این بدان معنی است که م. كرمادها اطلاعات ممتاز را با برادرش ارتباط برقرار كرده و وظايف اخلاقي او را نقض مي كنند يا اين بدان معناست كه خطر تاثير قضاوت M وجود دارد.. سوختگی.
همچنين حكم كرد كه م. عدم موفقیت Cremades در اعلام اینکه برادرش نیز داور بود ، عنصری نبود که می تواند م را توجیه کند. رد صلاحیت سوختگی, دریافت که پاسخ دهنده نتوانسته است اثبات عینی هرگونه تأثیر بر M داشته باشد. استقلال کریمادها در انجام وظایف خود.