شروع داوری تحت توافق نامه های داوری چندگانه

ثبت داوری براساس توافق نامه های داوری متعدد, موجود در دو (یا بیشتر) قراردادهای جداگانه, در یک پرونده داوری ممکن است امکان پذیر باشد, اما باید با احتیاط انجام شود.

توسعه پروژه های بزرگ در زمینه های مهندسی, ساخت و ساز, نفت و گاز, و استخراج معمولاً شرایطی را ایجاد می کند که اختلافات مربوط به یک پروژه واحد مربوط به چندین قرارداد با چندین توافق نامه داوری است. صرف نظر از اینکه در مراحل اولیه به توافق نامه های مختلف داوری اعتماد می شود درخواست داوری (درخواست ترکیبی برای داوری نامیده می شود), یا ادغام بعداً در مراحل داوری درخواست می شود, گروه بندی اختلافات مختلف مربوط به همان پروژه در یک پرونده داوری مزایایی دارد.

حل همه مسائل مرتبط در یک کار معمولاً کارآمدتر و مقرون به صرفه تر خواهد بود, نیاز به پرداخت کمتر داور و هزینه های دیگر. یک دادرسی واحد همچنین احتمال جوایز متناقض را از بین می برد, زیرا دادگاه های داوری مختلف ممکن است متفاوت تصمیم بگیرند, حتی براساس الگوهای واقعی مشابه. علاوه بر این, حل و فصل اختلافات در یک دادرسی واحد ممکن است به دادگاه داوری یا داور منفرد اجازه دهد درک بهتری از حقایق اساسی داشته باشد, که ممکن است کیفیت جایزه نهایی اعطا شده را بهبود بخشد.

تله هایی وجود دارد که باید قبل از شروع داوری های چند قرارداد مورد بررسی قرار گیرد, با این حال.

تشکیل پرونده های داوری تحت توافق نامه های مختلف داوری و رویکرد دادگاه های ملی

علی رغم مزایای حل اختلاف شامل چندین قرارداد از طریق یک دادرسی واحد, رویکرد دادگاه های ملی درمورد مسئله ادغام متناقض است, به ویژه هنگامی که یک طرف بر اساس دو توافق داوری به دنبال راه اندازی داوری واحد باشد, به جای تلاش برای تلفیق دو داوری موجود.

که در A v B [2017] EWHC 3416 (کام), برای مثال, دادگاه عالی انگلستان و ولز در نظر گرفت که یک درخواست واحد برای داوری در زمینه اختلافات ناشی از دو توافق داوری جداگانه در داوری LCIA فاقد اعتبار است. دادگاه حکم داد که درخواست داوری به طور غیر مجاز 2 ادعا را بر اساس دو توافق نامه داوری یکسان شامل می شود, مندرج در دو قرارداد مختلف, گرچه متصل است.

دادگاه ریشه در تحلیل خود داشت مقاله 1 از 2014 قوانین داوری LCIA ("قوانین LCIA") و دریافت که استفاده مکرر از کلماتی مانند "اختلاف نظر", "داوری", "توافقنامه داوری"در اشکال منفرد خود نشان داد که قوانین LCIA پیش بینی نمی کند داوری های متعدد تحت یک درخواست داوری آغاز شوند. طبق دیوان عالی کشور, بود "کاملاً ساده"که قوانین LCIA آن را در نظر می گیرند (من) تنها یک درخواست داوری ممکن است فقط منجر به یک داوری شود, که (ii) مستلزم پرداخت یک هزینه ثبت نام است, و (III) قانون اساسی یک دادگاه داوری. بر این اساس, دادگاه نتیجه گرفت که "غیر قابل تصور"تا نتیجه بگیریم که 2014 قوانین LCIA اجازه ثبت دو توافق داوری مختلف را در یک درخواست واحد برای داوری می دهد. این تصمیم منجر به به روزرسانی قوانین داوری LCIA شد, و مقاله 1.2 از 2020 قوانین LCIA اکنون صریحاً اجازه می دهد تا یک درخواست ترکیبی برای داوری ثبت شود:

“1.2 A Claimant wishing to commence more than one arbitration under the LCIA Rules (خواه در برابر یک یا چند مخاطب و تحت یک یا چند قرارداد داوری) ممکن است یک درخواست ترکیبی را در رابطه با همه این داوری ها ارائه دهد, مشروط بر اینکه الزامات ماده 1.1 با رضایت دادگاه LCIA در رابطه با هر داوری مطابقت دارند.”

نتیجه A v B تصمیم متضاد با رویکرد پذیرفته شده در رای دیگر دادگاه انگلیس است. که در Easybiz Investments v Sinograin و همکاران. [2011] 1 نماینده لوید 688, گفته شد که یک درخواست داوری برای شروع داوری تحت ده قرارداد جداگانه معتبر است, هر یک شامل یک قرارداد داوری متفاوت است. تفاوت میان A v B و بیز در این واقعیت نهفته است که دومی به داوری. از این رو, هیچ قانون نهادی قابل اجرا نبود, چه رسد به 2014 قوانین LCIA.

دادگاه عالی ایتالیا تصمیم گرفت که ثبت یک درخواست داوری در مورد ادعاهای مختلف مبتنی بر توافق نامه های داوری یکسان معتبر باشد. بدین ترتیب, نمی توان جایزه ای را به این دلیل کنار گذاشت.[1] دادگاه عالی ایتالیا این را درک کرد تا زمانی که (من) احزاب یکسان هستند, (ii) قراردادها به هم متصل شده و (III) موافقت نامه های داوری یکسان هستند, اصل حسن نیت ادغام در یک دادخواست واحد را توجیه می کند.

در کانادا, دادگاه عالی بریتیش کلمبیا در ساحل جنوبی اداره حمل و نقل بریتیش کلمبیا v. BMT Fleet Technology Ltd[2], با این حال, که یک درخواست داوری تحت بیش از یک توافق داوری بی اعتبار بوده است. با این حال, دادگاه کانادا راه حل دیگری یافت, با توجه به اینکه نهاد داوری که پرونده را اداره می کند (این مرکز داوری تجاری بین المللی بریتانیا کلمبیا) قدرت تقسیم اختلاف به جداگانه را داشت, دادرسی معتبر.

این تصمیمات نشان می دهد که امکان اتکا به دو یا چند توافق داوری در همان درخواست داوری به شرایط بندهای داوری بستگی دارد, قانون قابل اجرا و اینکه آیا آنها نهادی را تأمین می کنند یا به داوری. در صورت داوری نهادی است, طرفین و مشاوران باید در نظر داشته باشند که تنظیم پرونده های داوری متعدد در یک درخواست داوری ممکن است تحت برخی قوانین معتبر باشد, اما تحت دیگران معتبر نیست.

موافقت نامه های داوری چندگانه و قوانین نهادهای داوری

مقاله 9 قوانین داوری ICC به صراحت پیش بینی می کند که ادعاهای ناشی از یا در ارتباط با بیش از یک قرارداد ممکن است در یک داوری منفرد انجام شود ، صرف نظر از اینکه در یک یا چند قرارداد داوری صورت گرفته باشد.

“منوط به مفاد مقالات است 6(3)-6(7) و 23(4), ادعاهای ناشی از یا در ارتباط با بیش از یک قرارداد ممکن است در یک داوری واحد مطرح شود, صرف نظر از اینکه آیا چنین ادعاهایی براساس یک یا چند توافق داوری طبق قوانین صورت گرفته است.”

بطور کلی, دادگاه ICC ثبت پرونده های مختلف داوری را در یک دادرسی واحد در صورت رعایت ضوابط زیر پذیرفت:

• کلیه قراردادها باید توسط طرفین منعقد شده باشد;
• تمام قراردادها باید مربوط به همان معامله اقتصادی باشد; و
• بندهای حل اختلاف مندرج در قرارداد باید سازگار باشد.

در همین راستا, مقاله 14(1) از 2017 قوانین داوری اتاق بازرگانی استکهلم (SCC) صریحاً ثبت ادعاهایی را كه ناشی یا در ارتباط با بیش از یك قرارداد در یك داوری منفرد است ، مجاز می داند.

“طرفین ممکن است ادعاهایی را که ناشی از یا در ارتباط با بیش از یک قرارداد در یک داوری واحد است ، مطرح کنند.”

به همین ترتیب, این 2015 کمیسیون داوری بین المللی اقتصادی و تجاری چین (CIETAC) قوانین داوری فراهم کردن, در مقاله 14, در صورت رعایت ضوابط زیر ، یک مدعی می تواند در مورد اختلافات ناشی از یا در ارتباط با چندین قرارداد داوری واحدی را آغاز کند.:

• قراردادها به هم پیوسته و شامل طرفین مشابه و همچنین رابطه حقوقی از همان ماهیت هستند;
• اختلافات ناشی از همان معامله یا همان سری معاملات است; و
• موافقت نامه های داوری یکسان یا سازگار هستند.

مقاله 29 از 2018 قوانین داوری HKIAC, به نوبه خود, به شرط تحقق سه شرط ، اجازه طرح دعاوی همزمان را می دهد:

• تحت هر قرارداد داوری که منجر به داوری می شود ، یک سوال مشترک از قانون یا واقعیت بوجود می آید;
• حقوق امداد رسانی ادعا شده مربوط به, یا بوجود می آیند, همان معامله یا یک سری معاملات مرتبط; و
• موافقت نامه های داوری که بر اساس آنها این ادعاها سازگار است.

برخی از قوانین داوری, مانند قوانین داوری اتاق داوری و میانجیگری لندن (LCAM) این را فراهم نکنید, با این حال, نیاز به تشکیل داوری جداگانه. مانند 2014 قوانین LCIA, آنها فقط به داوری اشاره می کنند “توافق” در مفرد, بنابراین درخواستهای مرکب برای داوری را مجاز نمی دانند.

برای چنین موسساتی, و در واقع هر موسسه ای که درخواست ترکیبی داوری به صراحت مجاز نباشد, بنابراین احتیاط است که درخواستهای جداگانه برای داوری تحت هر توافقنامه داوری تنظیم شود و سپس به دنبال ادغام باشد.

[1] Aliman Immobiliare del Geon, روبرتو گوفلر & C.S.A.S., v. Meridiana Costruzioni srl., دادگاه تجدیدنظر, 25 ممکن است 2007.

[2] ساحل جنوبی اداره حمل و نقل بریتیش کلمبیا v. BMT Fleet Technology Ltd., 2018 BCCA 468 (2018-12-11)