مدیریت تحریم ها در داوری بین المللی

تحریم ها اقدامات اقتصادی و سیاسی هستند که برای محدود کردن اقدامات دولت ها به کار می روند, گروه ها, یا افراد, به صورت یک جانبه یا جمعی تحمیل می شود. شورای امنیت سازمان ملل, تحت منشور ملل متحد, صلاحیت اعمال تحریم برای حفظ صلح بین المللی را دارد. اولین چنین رژیم تحریمی در سال تاسیس شد 1968 در واکنش به تصرف قدرت در رودزیای جنوبی. در حال حاضر, نهادهایی مانند اتحادیه اروپا تحریم های مختلفی را اعمال می کنند, از جمله موارد مستقل, پس از آن روسیه هدف اصلی آن است 2022 تهاجم به اوکراین. تحریم ها با ایجاد اختلافات جدید، داوری بین المللی را پیچیده می کند, محدود کردن مشارکت فیزیکی در جلسات شنوایی, و مانع از اجرا. آنها چالش های مهمی را در یافتن نمایندگی قانونی و پرداخت های بین المللی ایجاد می کنند, منعکس کننده قصد آنها برای تحت فشار قرار دادن طرف های تحریم شده برای رعایت هنجارهای بین المللی است.

تحریم ها چیست?

تحریم ها اقدامات اقتصادی و سیاسی هستند که آزادی یک کشور را محدود می کنند, یک گروه, یا افرادی که از طریق یک تصمیم یکجانبه توسط یک دولت یا تصمیم جمعی چندین دولت تحمیل شده اند. در نظر گرفته شده است که تحریم‌ها ماهیت موقت داشته باشند و با توجه به تحولات، در معرض بازنگری منظم قرار گیرند.[1]

بر اساس منشور ملل متحد, شورای امنیت سازمان ملل می تواند تحریم هایی را به منظور حفظ و بازگرداندن صلح و امنیت بین المللی اعمال کند.[2] اولین رژیم تحریمی در شورای امنیت ایجاد شد 1968 در واکنش به تصرف غیرقانونی قدرت در رودزیای جنوبی. از آن به بعد, شورای امنیت وضع کرده است 31 رژیم های تحریم در مجموع, علیه یوگسلاوی سابق (2), هائیتی (2), آنگولا, لیبریا (3), اریتره / اتیوپی, رواندا, سیرا لئون, ساحل عاج, ایران, سومالی/اریتره, داعش و القاعده, عراق (2), جمهوری دموکراتیک کنگو, سودان, لبنان, کره شمالی, لیبی (2), طالبان, گینه بیسائو, جمهوری آفریقای مرکزی, یمن, سودان جنوبی و مالی.[3]

تحریم ها امروز

هر کشور یا گروهی از کشورها می توانند مجموعه تحریم های خود را اعمال کنند. اتحادیه اروپا این را توضیح می دهد:

سه نوع رژیم تحریمی در اتحادیه اروپا وجود دارد. اولین, there are sanctions imposed by the UN which the EU transposes into EU law. ثانیا, the EU may reinforce UN sanctions by applying stricter and additional measures (به عنوان مثال. vis-à-vis DPRK). سرانجام, the EU may also decide to impose fully autonomous sanctions regimes (به عنوان مثال. vis-à-vis Syria, ونزوئلا, اوکراین, روسیه).[4]

امروز, اگرچه از سوی سازمان ملل متحد تحریم نشده است,[5] روسیه هدف اصلی تحریم ها پس از تهاجم این کشور به اوکراین است 2022. اتحادیه اروپا تحریم های خود را علیه روسیه در ماه فوریه اعمال کرد 2022 با هدف تضعیف پایگاه اقتصادی روسیه, محروم کردن آن از فناوری ها و بازارهای حیاتی, و توانایی آن برای جنگ را محدود می کند. اولین بسته های تصویب شده توسط اتحادیه اروپا شامل چندین اقدام مهم بود, مانند ممنوعیت صادرات کالاهای دارای کاربرد دوگانه و مرتبط با دفاع و مسدود کردن تأمین مالی عمومی برای تجارت یا سرمایه گذاری با روسیه.. بعلاوه, تحریم ها شامل ممنوعیت روسیه از سیستم پرداخت سوئیفت بود.[6] چندین کشور, از جمله انگلستان,[7] ایالات متحده آمریکا[8] و سوئیس,[9] تحریم های مشابهی را علیه روسیه اعمال کرد.

تحریم ها و داوری

تحریم‌های ممانعت از تجارت و مسدود کردن دسترسی روسیه به پلتفرم بانکی در سراسر جهان، منجر به اختلافات جدید و ایجاد مشکلاتی در مورد داوری‌های معلق شده است.. شایع ترین مسائل ناشی از تحریم ها شامل محدودیت های فیزیکی در مورد جلسات است, مسائل جدید پیرامون اجرا, و مشکلات پرداخت های بین المللی.

اختلافات جدید

تحریم ها باعث بروز اختلافات جدیدی شده است. شرکت هایی با روابط طولانی مدت دیگر نمی توانند با یکدیگر تجارت کنند, که اغلب قراردادهای آنها را زیر پا می گذارد. طرف هایی که بدون تحویل کالا یا خدمات طرف قرارداد باقی مانده اند, یا بدون پرداخت باقی می مانند, تلاش خواهد کرد تا اختلافات تازه ایجاد شده را حل کند, اغلب از طریق داوری.

از سوی دیگر, یکی از طرفین قراردادی که طرف تحریم شده را تامین می کند، در معرض خطر تعقیب کیفری بالقوه است, که ممکن است منجر به حبس طولانی مدت شود.[10] به همین ترتیب, تلاش برای انتقال پول به یک فرد تحریم شده ممکن است عواقب کیفری جدی داشته باشد.[11] بنابراین نقض قرارداد اغلب یک اقدام منطقی است.

علاوه بر این, تحریم ها اغلب ارائه خدمات حقوقی را هدف قرار می دهند. اتحادیه اروپا تصمیم گرفت مشاوره حقوقی را در محدوده خدمات تحریم قرار دهد (هنوز, مانند سوئیس, به استثنای وکالت در رسیدگی داوری).[12] در کشورهای دیگر, مانند انگلستان, امکان اخذ مجوز برای یک موسسه حقوقی وجود دارد, اگرچه نیاز به یک روش طولانی و پیچیده دارد و نتیجه مثبت آن تضمین نمی شود.[13] طرح مجوز بریتانیا صدور مجوز را نه تنها برای شرکت های حقوقی بلکه برای موسسات داوری نیز پیش بینی می کند.. همینطور, دیوان داوری بین‌المللی لندن می‌تواند از طرف‌های تحریم‌شده فقط برای ارائه خدمات خود در رابطه با رسیدگی‌های داوری مبالغی دریافت کند..[14]

بدین ترتیب, تحریم ها اختلافات جدیدی ایجاد می کند. با این حال, ممکن است برای طرف تحریم شده درخواست وکالت قانونی در داوری دشوار باشد. علاوه بر این, حتی اگر طرف تحریم وکالت قانونی پیدا کند, ممکن است در تعیین دادگاهی که مایل به رسیدگی به پرونده خود باشد، مشکل داشته باشد.

محدودیت های فیزیکی

تحریم های اعمال شده توسط اتحادیه اروپا و سایر کشورها علیه شرکت ها و افراد روسی شامل ممنوعیت سفر است[15] و ممنوعیت خدمات فناوری اطلاعات.[16] از این رو, تعداد محدودی از کشورها وجود دارد که در آن‌ها طرف تحریم‌شده می‌تواند به راحتی برای جلسه استماع حاضر شود. اگرچه امکان برگزاری جلسه استماع آنلاین از زمان همه گیری کووید-19 در حال افزایش است, برخی از تحریم ها شامل ارائه خدمات فناوری اطلاعات است, بدین ترتیب, در اصل, بستن این جایگزین برای احزاب تحریم شده. همینطور, تحریم ها فرصت های طرف های تحریم شده را برای برگزاری جلسات استماع محدود می کند.

اجرای

تأثیر تحریم‌ها بر داوری بین‌المللی با رسیدگی متوقف نمی‌شود. تحریم ها اغلب در مرحله اجرا مانع ایجاد می کنند. اگر یک شرکت تحریم شده بخواهد جایزه خود را در کشوری که در آن تحریم شده است اجرا کند, ممکن است در هنگام جستجوی نمایندگی دوباره با مشکلاتی مواجه شود. به همین ترتیب, حتی اگر چنین طرفی در حوزه قضایی که مورد تحریم است، نمایندگی داشته باشد, ممکن است با دریافت وجوه مقرر با چالش های بیشتری مواجه شود. به همین ترتیب, رژیم تحریم‌های کنونی ممکن است برای طرف‌های غربی برای اجرای آرای داوری خود در روسیه و سایر کشورهای تحریم‌شده با مشکل جدی مواجه شود..

علاوه بر این, محرومیت روسیه از سوئیفت، داوری ها را با طرف های تحریم شده پیچیده تر می کند. سوئیفت جهانی استشریان مالیکه امکان انتقال روان و سریع پول را در سراسر مرزها فراهم می کند.[17] بدین ترتیب, مستثنی شدن روسیه از این سیستم، هرگونه پرداختی را که طرف روسی باید به وکلای خود بپردازد، با مشکل مواجه می کند., نهادهای داوری, یا برای پرداخت جایزه حاصله.

خلاصه

تحریم‌ها چالش‌های شدیدی را برای داوری‌های بین‌المللی که حداقل یکی از طرف‌های تحریم‌شده را شامل می‌شود، تحمیل می‌کند. مسائل از منبع اختلاف ناشی می شود, از طریق یافتن نمایندگی, برای تعیین دادگاه, برای انجام پرداخت های بین المللی. عبور از تحریم ها در داوری بین المللی چالش برانگیز است. با این حال, این نیز بازتابی از هدف تحریم ها است: اعمال فشار کافی برای حفظ صلح و امنیت کشور تحت تحریم.

• بارتوز نگاه کرد, William Kirtley, Aceris Law LLC

[1] ادارات دولتی سوئد, تحریم ها چیست?

[2] منشور سازمان ملل متحد, مقالات 39-42.

[3] شورای امنیت سازمان ملل متحد, ارگان های فرعی, ریاست امور سیاسی و صلح, 2023 برگه اطلاعات, پ. 4.

[4] سرویس دیپلماتیک اتحادیه اروپا, European Union Sanctions.

[5] روسیه دارای کرسی دائمی در شورای امنیت است.

[6] نقشه تحریم های اتحادیه اروپا, روسیه.

[7] خارجی, مشترک المنافع & دفتر توسعه, رژیم تحریم روسیه.

[8] دفتر کنترل دارایی های خارجی, Ukraine/Russia Related Sanctions.

[9] شورای فدرال, اوکراین: اجرای تحریم های بیشتر اتحادیه اروپا.

[10] دیدن, به عنوان مثال., دفتر امور عمومی, بیانیه مطبوعاتی, 12 ژوئن 2024.

[11] دیدن, به عنوان مثال., دفتر امور عمومی, بیانیه مطبوعاتی, 1 ممکن است 2024.

[12] شورای اروپا, EU Sanctions Against Russia Explained.

[13] مجوز عمومی OFSI تحت مقررات روسیه و مقررات بلاروس INT/2023/3744968.

[14] مجوز عمومی - دادگاه داوری بین المللی لندن (LCIA) Arbitration Costs INT/2022/1552576.

[15] سرویس دیپلماتیک اتحادیه اروپا, European Union Sanctions.

[16] دفتر کنترل دارایی های خارجی, تعیین بر اساس بخش 1(آ)(ii) of Executive Order 14071.

[17] بی بی سی, درگیری اوکراین: سوئیفت چیست و چرا ممنوعیت روسیه بسیار مهم است؟?