شروع داوری بین المللی منوط به پرداخت پیش پرداخت هزینه ها است, پس از پرداخت هزینه تشکیل پرونده. برخلاف دادگاه های داخلی, که بودجه عمومی دارند, پیش پرداخت هزینه ها برای پرداخت هزینه داوران خصوصی مورد نیاز است. اگر داوری اجرا شود, برای پرداخت هزینه های اداری م .سسه داوری نیز باید هزینه ها پیش پرداخت شود.
تحت کلیه قوانین اصلی داوری نهادی, از طرفین خواسته می شود سپرده های داوری را در سهام مساوی بپردازند. اگر یک طرف از انجام این تعهد پرداخت خودداری کند, با این حال, اغلب پاسخ دهنده, طرف دیگر به طور کلی چاره ای ندارد جز اینکه فقط هزینه های قبلی را تحمل کند.
با توجه به این واقعیت, عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه ها تاکتیکی است که به طور فزاینده ای توسط طرف های خاص در داوری بین المللی مورد سو استفاده قرار می گیرد, به طور معمول پاسخ دهندگان, تا طرف مقابل را از پیگیری ادعاهای خود منصرف کند, به خصوص وقتی شناخته شده است که یک طرف با مشکلات مالی روبرو است.
هدف این تاکتیک این است که طرف مقابل ادعاهای خود را پس بگیرد, به دلیل افزایش پیش پرداخت هزینه های طرف دیگر ملزم به پرداخت خواهد شد. در حالی که این تاکتیک اغلب نتیجه معکوس می دهد, زیرا دادگاه های داوری به دلیل عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه های یک طرف اخم می کنند, در نقض مستقیم قوانین رویه, این امر مانع استفاده بیشتر این تاکتیک در تلاش برای خفه کردن ادعاها نشده است.
هدف از این پست ، بررسی راه حل های موجود در صورت عدم پرداخت یک طرف به تعهد خود در پرداخت سهم خود از پیش پرداخت در هزینه ها است., تحت قوانین اصلی داوری نهادی.
عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه های تحت قوانین ICC
قوانین داوری اتاق بازرگانی بین المللی که از تاریخ جاری اجرا می شود 1 ژانویه 2021 ("قوانین ICC") مراجعه به پیش پرداخت برای پوشش هزینه های داوری در مقالات 37 و 38.[1]
همانطور که تحت اکثر قوانین داوری است, پاراگراف 2 از مقاله 37 از قوانین ICC مشخص می کند که "دادگاه پیش پرداخت هزینه ها را به میزان احتمال پرداخت هزینه ها و هزینه های داوران تعیین می کند" و "پیش پرداخت هزینه های تعیین شده توسط دیوان طبق این ماده 37(2) باید در سهام مساوی توسط مدعیان و شاکی پرداخت شود."
اگر یک طرف نتواند سهم خود را از پیش پرداخت هزینه ها پرداخت کند, قوانین ICC چندین روش درمانی را ارائه می دهد.
اولین, طرف دیگر ممکن است سهم پیش پرداخت طرف مقابل را در هزینه ها پرداخت کند (مقاله 37(5) قوانین ICC). به طور کلی ممکن است درخواست کند که این پرداخت ها در جایزه بعدی هزینه ها بازپرداخت شود.
دومین, پس از مشورت با دادگاه داوری, دبیرکل می تواند به دادگاه داوری دستور دهد "کار خود را به حالت تعلیق درآورد و محدودیت زمانی تعیین کند, که باید کمتر از 15 روزها, در تاریخ منقضی شدن مطالبات مربوطه برداشت شده تلقی می شود." برای مثال, اگر مخاطب باشد که نتواند سهم خود را پرداخت کند, هرگونه دعوای متقابل پس گرفته می شود اما از دفاعیات آن در برابر ادعاهای مدعی مسترد نمی شود. این معالجه محدود است از آنجا که طرف قادر به پرداخت پول نیست "مانع نخواهد شد, به دلیل چنین برداشتی, از بازگرداندن همان ادعاها در بعداً در مراحل دیگری" (مقاله 37(6) قوانین ICC).
علاوه بر روش های درمانی مشخص شده در قوانین ICC, راهنمای دبیرخانه برای داوری ICC توانایی طرف پرداخت کننده را درخواست می کند که دادگاه داوری یک حکم جزئی را به طرف غیر پرداخت کننده برای بازپرداخت آن صادر کند. برای توجیه چنین تسکینی, طرف پرداخت کننده ممکن است به تعهد قراردادی برای انجام پرداخت هایی که طرفین تحت قوانین ICC متحمل می شوند ، تکیه کند. در حالی که همه دادگاههای داوری ICC در نظر نگرفته اند که آنها طبق قوانین ICC توانسته اند به احزاب ناکام دستور پرداخت سهم خود را از پیش پرداخت در هزینه ها دهند, جوایز جزئی برای هزینه های پرداخت شده به جای شخص غیر پرداخت کننده کاملاً رایج است, در صورت درخواست.[2]
حتی در صورت عدم دریافت جایزه جزئی در هزینه ها, با این حال, طبق ماده 38(4) قوانین ICC, “جایزه نهایی هزینه های داوری را تعیین می کند و تصمیم می گیرد کدام یک از طرفین آنها را تحمل کند یا در چه نسبتی توسط طرفین تحمل شود..” دادگاه های داوری این واقعیت را که یکی از طرفین از پرداخت پیش پرداخت هزینه ها خودداری کرده است ، معمولاً در نظر می گیرند, هنگام تصمیم گیری در مورد هزینه ها.
روش های درمانی برای عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه های تحت قوانین HKIAC
مرکز داوری بین المللی هنگ کنگ ("HKIAC") در قوانین مربوط به پرداخت و عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه ها ، رویکردی مشابه با ICC در پیش گرفته است, در حالی که صراحتاً این شرط را تأمین می کند که طرف پرداخت کننده به جای شخص غیر پرداخت کننده می تواند جایزه جداگانه ای را برای بازپرداخت پرداخت هزینه درخواست کند.[3] مطابق مقالات 41.4 و 41.5 از 2018 رویه های HKIAC برای اداره داوری بین المللی:
41.4 اگر سپرده های مورد نیاز در داخل به طور کامل به HKIAC پرداخت نشود 30 روز پس از دریافت درخواست, HKIAC باید طرفین را در جریان قرار دهد تا یکی یا دیگری از آنها بتواند پرداخت لازم را انجام دهد. اگر چنین پرداختی انجام نشود, دیوان داوری می تواند به تعلیق یا خاتمه داوری دستور دهد یا به داوری بر اساس چنین مبنایی و در رابطه با ادعا یا دعوای متقابلی که دیوان داوری صلاح بداند دستور دهد..
41.5 اگر طرفی سپرده های مورد نیاز خود را از طرف شخص دیگری پرداخت کند, دادگاه داوری ممکن است, به درخواست طرف پرداخت کننده, برای بازپرداخت مبلغ پرداختی جایزه بگیرید.
عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه های تحت قوانین ICDR
مقاله 39 از قوانین داوری بین المللی مرکز بین المللی برای حل اختلاف ("قوانین ICDR") همچنین صراحتاً دادگاه داوری در مورد عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه ها یک رای جداگانه صادر می کند, در حالی که به طرف پرداخت کننده حق بهره می دهد:
عدم پرداخت پیش پرداخت هزینه های تحت قوانین LCIA
برخلاف قوانین ICC, تحت قوانین داوری دادگاه بین المللی داوری لندن ("قوانین LCIA") پیش پرداخت هزینه ها هر از گاهی به طرفین پرداخت می شود.[4]
با توجه به عدم پرداخت توسط طرف پیش پرداخت هزینه ها, جای تعجب نیست که قوانین LCIA حاوی ماده ای تقریباً مشابه آنچه در سایر قوانین نهادی وجود دارد (مقاله 24.6 قوانین LCIA), اجازه دادن به طرف دیگر برای پرداخت به جای شخص غیر پرداخت کننده:
24.6 در صورتی که یک طرف نتواند یا از پرداخت هرگونه پرداخت به دلیل هزینه های داوری طبق دستور دادگاه LCIA خودداری کند, دادگاه LCIA می تواند طرف یا طرف های دیگر را به انجام پیش پرداخت بیشتر برای هزینه های دیگر با مبلغی معادل هدایت کند تا داوری ادامه یابد (منوط به هرگونه حکم یا حکمی در مورد هزینه های داوری).
با این حال, طرف پرداخت کننده نیز صریحاً حق دارد برای بازپرداخت مبلغ پرداختی به عنوان بدهی ، حکم یا جایزه ای را درخواست کند, همراه با علاقه, از طرف پیش فرض:
24.7 در چنین شرایطی, طرف انجام دهنده پیش پرداخت بیشتر برای هزینه ها می تواند از دادگاه داوری بخواهد دستور یا حکمی را صادر کند تا آن مبلغ را به عنوان بدهی بلافاصله پس بدهد و توسط طرف متعهد به آن طرف پرداخت شود., همراه با هر علاقه.
نتیجه گیری در مورد عدم پرداخت پیش پرداخت در هزینه ها
وقتی طرفی از پرداخت سهم خود از پیش پرداخت هزینه ها امتناع می ورزد, قوانین نهادی برای دادگاه داوری پیش بینی شده است, یا خود نهاد, تا طرف شکست خورده را به پرداخت جایگزین راهنمایی کند, در صورت عدم رسیدگی ، تعلیق یا ادعا / دعوی متقابل پس گرفته شده تلقی می شود.
طرفین باید, با این حال, بخاطر داشته باشید که همه قوانین نهادی صریحاً به دادگاه های داوری اجازه صدور رأی جزئی را نمی دهند که حکم بازپرداخت پیش پرداخت هزینه های طرف مقابل را برای پرداخت خود دارد., گرچه این امر به طور فزاینده ای رایج شده است.
همچنین, در کوتاه مدت, طرف پرداخت کننده معمولاً چاره ای جز پرداخت هزینه داوری از طرف طرف عدم پرداخت ندارد, ادعاهای متقابل آنها معمولاً قادر به ادامه نیست (حتی اگر به عنوان ادعاهای تسویه حساب مجدداً تنظیم شوند, اگر آنها به دادگاه داوری نیاز دارند که موارد اضافی را بررسی کند).
در حالی که هزینه های طرف پرداخت نشده که پرداخت می شود معمولاً در جایزه نهایی قابل بازیابی است, هنگام تهیه بودجه داوری, طرفین باید به خاطر داشته باشند که طرف دیگر ممکن است از پرداخت سهم خود در پیش پرداخت خودداری کند, به منظور جستجوی یک مزیت تاکتیکی.
[1] دیدن قانون Aceris – پیشبرد هزینه ها در داوری ICC
[2] دیدن به عنوان مثال, شماره دستورالعمل رویه ای 10 در پرونده شماره ICC. 12895.
[3] دیدن قانون Aceris – زمان پرداخت داوری پیش پرداخت هزینه ها
[4] دیدن قانون Aceris – زمان پرداخت داوری پیش پرداخت هزینه ها