بر 10 دسامبر 2020, دانشگاه کوئین مری لندن و PWC منتشر کردند مطالعه خسارت در جوایز داوری ICC. این مطالعه داده های ارزشمندی را نشان می دهد, از جمله, نحوه برخورد و ارزیابی خسارات توسط مدعیان و پاسخ دهندگان, نقش کارشناسان در ارزیابی خسارات و رویکردی که دادگاه های ICC هنگام ارزیابی و اعطای خسارت در پیش گرفته اند.
مطالعه خسارات بر اساس است 180 جوایز داوری منتشر نشده ICC ارائه شده بین 2011 و 2018 و شامل می شود 284 ادعاها. این مطالعه با حمایت مالی PWC و توسط Cornelis انجام شد (یاپ) Baaij و تیمی از محققان دانشکده داوری دانشگاه Queen Mary London, به رهبری لوكاس میستلیس, مدیر موسسه حقوق تجارت فراملی دانشگاه کوئین مری لندن و مدیر LLM آن در حل اختلاف.
خسارات وارده یکی از م criticalلفه های مهم در اکثر موارد داوری است, در واقع, دلیلی که اکثر احزاب ادعاهای خود را مطرح می کنند. آنها همچنین اغلب موضوعات پیچیده ای برای احزاب و دادگاه ها هستند. PWC قبلاً یک مطالعه جامع درباره خسارات وارده در داوری بین المللی در سال 2006 انجام داده بود 2015, که بر اساس 95 جوایز داوری در دسترس عموم (2015 – تحقیقات خسارات داوری بین المللی), که بیشتر در به روز شد 2017 (تحقیقات خسارات داوری بین المللی PWC 2017 به روز رسانی). جدیدترین مطالعه در مورد خسارات, با این حال, ارائه تجزیه و تحلیل جامع تر از تعداد بیشتری از جوایز داوری خطاب, از جمله, مسائل زیر:
- شکاف بین مدعیان, پاسخ دهندگان و دادگاه ها, و انتخاب روش ارزیابی خسارت;
- انتقادهایی که از سوی دادگاه ها مطرح شده و اینکه آیا تعداد دفعات آنها حاکی از تغییر رویکرد توسط مدعیان و پاسخ دهندگان است;
- استفاده از کارشناسان در ارزیابی خسارات, از جمله تأثیر آنها در شکاف بین احزاب و مبالغ اعطایی توسط دادگاه ها;
- شکاف جنسیتی مداوم, از نظر کارشناسان و داوران, و چه کاری می توان برای رفع این شکاف انجام داد.
شکاف در ارزیابی ضررها
مطالعه خسارات وارده شکاف قابل توجهی در ارزیابی خسارات بین مدعیان و پاسخ دهندگان نشان می دهد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که پاسخ دهندگان فقط خسارات را کمی می کنند 12% از مبلغ ادعا شده توسط مدعیان. با کمال تعجب, این شکاف بدون توجه به اینکه کارشناسان کوانتوم در آن دخیل هستند یا نه تغییر نکرد. بنابراین دادگاه ها هستند که سعی می کنند "این شکاف را برطرف کنید”هنگام ارزیابی خسارت مطالبه شده.
یک یافته جالب نشان می دهد که دادگاه ها به این رای اهدا شده اند, به طور متوسط, 53% مبلغ ادعا شده در جوایز, و بیشترین میزان خسارت (63% ادعاها) به اصطلاح "روش هزینه غرق شده", که به مبالغی که قبلاً خرج شده است نگاه می کند.
بطور کلی, مطالبات خسارت رو به عقب (ضرر ناشی از, یعنی., از هزینه های جیب) بیشتر از آینده نگر ساخته شده اند (سود خروجی, یعنی, سود از دست رفته) ادعاها. ادعاهای خسارت ناشی از آن بسیار کمتر است, جبران خسارت و مجازات وارد شد, همانطور که انتظار می رفت.
از نظر مبالغی که توسط دادگاه های داوری اعطا می شود, 55% از مبالغ ادعا شده هنگام اتخاذ روش هزینه های غرق شده تعلق گرفت, 44% از مبالغ ادعا شده هنگام استفاده از رویکرد درآمد تعلق می گرفت, 59% از مبالغ ادعا شده هنگام اتخاذ رویکرد بازار به آنها تعلق می گرفت و 82% از مبالغ ادعا شده هنگام اتخاذ رویکرد مبتنی بر دارایی به آنها تعلق می گرفت.
همانطور که نویسندگان اشاره کردند, “شاید تعجب آور نباشد که درصد بالاتری از مطالبات هزینه غرق شده در مقایسه با مطالبات رویکرد درآمد تعلق می گیرد. در رویکرد هزینه های غرق شده, اختلاف نظر در مورد هزینه واقعی اقلام مورد ادعا معمولاً کمتر خواهد بود, which will often be a matter of record. Disagreements involving sunk-costs claims would typically arise in respect of whether specific costs are legitimately included in the claim, اما در مورد محاسبه مبلغ ادعا شده کمتر.”
انتقادات دادگاه در مورد کوانتوم
یکی دیگر از یافته های قابل توجه این مطالعه ، مهمانی ها بود, مخصوصاً مدعیان, به دلیل رویکرد آنها در تعیین کمیت ضررها ، اغلب مورد انتقاد دادگاه های داوری قرار می گیرند. عمده انتقادات به دیوان داوری شامل این موارد است (به ترتیب زیر):
- فقدان شواهد یا اثبات ناکافی خسارت;
- فرضیات غلط یا غیرقابل قبول;
- ادعاهای سوداگرانه;
- اشتباه در محاسبه ادعاها;
- ادعاهای باد شده / خسارت;
- عدم وجود جزئیات و ویژگی خاص;
- دو حساب کردن;
- ناسازگاری.
تأثیر استفاده از خبرگان در داوری
این مطالعه همچنین تجزیه و تحلیل استفاده از متخصصان در داوری بین المللی است. یافته ها نشان می دهد که, برای ادعاهای بیش از USD 10 میلیون, بیش از نیمی از احزاب از متخصصان استفاده می کنند. برای ادعاهای کوچکتر, کمتر از دلار آمریکا 1 میلیون, فقط 21% از مدعیان و 25% از پاسخ دهندگان استفاده از کارشناسان, با این حال.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که وقتی مدعیان کارشناسانی را تعیین می کنند, پاسخ دهندگان عموماً انتصاب کارشناس خود را بهتر انجام می دهند, صرف نظر از اندازه ادعا.
به طور متوسط, دادگاه های دادرسی 69% از مبلغ ادعا شده هنگامي كه مدعيان كارشناسي را منصوب كردند ، اما پاسخ دهندگان در تعيين كارشناس موفق نشدند. در مقابل, فقط به دادگاهها اعطا می شود 41% از مبلغ ادعا شده وقتی مدعی و پاسخ دهنده خبره تعیین می کنند.
تنوع خبرگان
کمبود تنوع جنسیتی و فرهنگی همچنان یکی از مشکلات رایج در داوری بین المللی است. متأسفانه, به نظر می رسد تنوع جنسیتی در میان متخصصان نیز یک مشکل مهم است. این مطالعه نشان می دهد که فقط 11% از متخصصان و تنها 10% از داوران زن بودند. این مطالعه همچنین چندین مرحله را توصیه می کند که به طور بالقوه می توانند به افزایش تنوع جنسیتی کمک کنند, شامل, از جمله, گزارش های تخصصی مشترک یا, برای مثال, تعهدات افرادی که متهم به پیشنهاد کارشناسان بالقوه برای اطمینان از تنوع لیست نامزدهای ارائه شده به مشتری هستند.
Queen Queen و PWC مطالعه در مورد خسارات در داوری ICC یک گزارش ارزشمند است, هم برای محافل دانشگاهی بلکه از لحاظ عملی نیز برای پزشکان و کاربران داوری مرتبط است. همانطور که پروفسور لوکاس میستلیس امیدوار است, این مطالعه "درک مسائل مربوط به خسارات را افزایش داده و یک سکوی پرشی برای مطالعات مشابه دیگر باشد", که مطمئناً یک پیشرفت مثبت و مفید برای داوری بین المللی خواهد بود.