تکمیل جایزه داوری موضوع ماده 49(2) کنوانسیون ICSID درمانی است برای حذف ناخواسته در جایزه به دلیل نظارت از طرف دادگاه که احتمالاً پس از اشاره به این نظارت اصلاح شود.. این نظارت باید به یک "سؤال" قبل از دادگاه مربوط باشد, یعنی, موضوعی که بر جایزه تأثیر می گذارد و برای توجیه روشی که منجر به تصمیم تکمیلی می شود از اهمیت کافی برخوردار است. درخواست های تکمیل جایزه داوری تحت کنوانسیون ICSID بندرت موفق می شوند.
مقاله 49 (2) کنوانسیون ICSID ارائه می دهد:
"دادگاه به درخواست یک طرف ساخته شده در داخل 45 روزهایی پس از تاریخ اعطای این جایزه می تواند پس از اطلاع طرف مقابل ، هر سؤالی را که برای تصمیم گیری در این جایزه حذف کرده است تصمیم بگیرد., و باید هر روحانی را اصلاح کند, خطای حسابی یا مشابه در جایزه. تصمیم آن به بخشی از جوایز تبدیل می شود و به همان روشی که این جایزه به طرفین اطلاع داده می شود. مدت زمان مقرر در بند (2) از مقاله 51 و بند (2) از مقاله 52 باید از روزی که تصمیم تصمیم گرفته شده اجرا شود."
نمونه های معمولی که مکمل توجیه می شود ، حذف ناخواسته یک مورد در محاسبه خسارت یا عاملی در تعیین هزینه ها است..
که در Rdc v. گواتمالاآ, داوران درخواست متقاضی را برای تکمیل مبالغ اعطا شده به منظور ارائه نرخ مناسب معقول بهای برخی از هزینه های سرمایه گذاری غرق شده رد نکردند. دادگاه اظهار داشت که جایزه نهایی آن به کلیه سؤالات مربوط به تعیین جبران خسارت از نقض معیار و رفتار عادلانه گواتمالا پرداخته است. دادگاه به درستی مشاهده کرد که مدعی دادگاه از دادگاه خواسته است, در درخواست خود برای مکمل, برای شرکت در یک تمرین نظری که سرمایه گذار را برای برخی از تخفیف های موجود در هزینه های غرق شده خود جبران کند, به نظر می رسد که سرمایه گذاری فاقد سابقه ای است. در حقیقت, دادگاه اشاره کرد, سابقه ای برای سرمایه گذاری وجود داشت, و منطقی نبود با توجه به سابقه واقعی پروژه گمشده مدعیان ، نرخ بازده نظری اضافه شود..
که در Archer v. مکزیک, مدعیان ادعا کردند که این جایزه در رابطه با آن به مکمل احتیاج دارد:
(آ) تعیین دادگاه داوری از سودهای از دست رفته آلمکس است. به خصوص, مدعیان اظهار داشتند که دیوان نتوانسته است در رابطه با محاسبه خسارت آنها به یک تصمیم منطقی برسد, چون این جایزه نتوانست: (من) به طور دقیق و کافی شواهد و مدارک ارائه شده توسط هر طرف را خلاصه و وزن کنید; (ii) هر سؤالی را بعد از فرآیند توزین تصمیم بگیرید; و (III) بیانیه ای از دلایلی که بر اساس آن بنا شده است;
(ب) تعیین دیوان داوری مبنی بر اینکه مدعیان حق دریافت سود از دست رفته در شربت فروکتوز بالا با منشاء ایالات متحده را ندارند (HFCS) که مدعیان با استفاده از سرمایه گذاری خود در مراکز توزیع در مکزیک توزیع کردند; و
(ج) تعیین دیوان داوری مبنی بر اینکه مدعیان حق دریافت سود مرکب در مورد سود از دست رفته اعطا شده را ندارند.
دیوان داوری متوجه شد که مدعیان هیچ سؤالی را که دادگاه داوری از تصمیم خود صرفنظر کرده است ، به معنای ماده تشخیص نداده است. 57 قوانین قوانین اضافی ICSID, قابل اجرا در این مورد. در نتیجه, درخواست تصمیم تکمیلی رد شد.
در ال جی&E v. آرژانتین, متقاضیان همچنین خواهان تصمیم تکمیلی در مورد خسارات وارده پس از تاریخ قطع محاسبه خسارات وارده از طرف دادگاه به دلیل دلایل رویه ای شدند. سوالی که دیوان از تصمیم گیری در این جایزه صرف نظر کرده بود. نسبتا, دادگاه دریافت که مدت زمان طولانی با استدلال های مدعیان در رابطه با تاریخ قطع است. از این رو, مدعیان در تلاش بودند تا بحث را برای سؤالی که توسط دادگاه مطرح و از قبل دفع شده بود ، دوباره شروع کنند.. دادگاه خاطرنشان كرد كه “فرآیند مکمل مکانیسمی نیست که طرفین بتوانند روند محاکمات را در مورد شایستگی های خود ادامه دهند یا به دنبال راه حلی باشند که اعتبار تصمیم دیوان را زیر سوال ببرد.”
در انرون v. آرژانتین, دادگاه تصمیم گرفت که درخواست تصمیم گیری تکمیلی رد شود زیرا "هیچ ادعایی وجود ندارد, یا بیان یا ضمنی و به معنای مقاله 46 ("ادعاهای اتفاقی یا تصادفی") کنوانسیون ICSID یا موارد دیگر, برای علاقه به پس از اعطای جایزه, و از این رو به هیچ کس تعلق نمی گیرد. "
در Genin v. استونی, دادگاه همچنین درخواست تکلیف را رد کرد زیرا هیچ سؤالی در مورد تصمیم دادگاه را مشخص نکرده بود. از نظر دادگاه, درخواست تصمیم تکمیلی مربوط به "مسائلی است که خود مدعیان نتوانسته اند در ارسال های کتبی یا شفاهی خود در داوری رسیدگی کنند." مدعیان ادعا کرده بودند که دادگاه نتوانسته است به سه ماده اساسی معاهده سرمایه گذاری دوجانبه استونی و ایالات متحده رسیدگی کند.. دادگاه یادآور شد: "اینكه تا چه اندازه این مقررات توسط مدعیان مطرح شده است ، صرفاً به دعوت آنها در بندهای پایانی بخشهای خاصی از اظهارات قبل از دادرسی مدعیان محدود می شود". علاوه بر این, دادگاه گفت که “مدعیان نه شواهد و مدارکی ارائه دادند و نه استدلالهایی راجع به مفاد BIT که اکنون آنها پیشنهاد می کنند "از جایزه دادگاه" حذف شدند. در واقع, مفاد BIT موردنظر حتی در هنگام دادرسی یا در موارد ارسالی پس از رسیدگی توسط مدعیان ذکر نشده است.”
دادگاه همچنین اصرار داشت كه تمام سؤالات مطرح شده از سوی مدعیان "حداقل با همان جدیت و دقت به همان اندازه كه خود مدعیان در مطالب كتبی و شفاهی خود" ارائه كرده بودند ، مرتفع شود.. از نظر دادگاه, هیچ موردی برای تصمیم گیری تکمیلی وجود نداشت. درخواست اصلاح جایزه نیز رد شد. دادگاه برخی از معاملات را كه مدعیان در آن شركت كرده بودند "بسیار سؤال كننده" توصیف كرده بود.. دادگاه تصور كرد كه اين ديدگاه "براي خود صحبت مي كند" و نيازي به اصلاح ندارد. دادگاه به متقاضیان دستور داد كه کلیه هزینه های مرتبط با روند انجام مكمل و اصلاح را پرداخت كنند.
- آندریان ترگویی, قانون Aceris