نقش سرمایه گذاران شخص ثالث در اختلافات سرمایه گذاری
در اختلافات سرمایه گذاری, وقتی مدعی تصمیم می گیرد که ماشه را بکشد و جلو بیاورد, می توان تعجب كرد كه گزینه های وی برای تأمین اعتبار مراحل داوری چیست. متقاضیان اغلب سرمایه زیادی ندارند و در وضعیت مالی پریشانی قرار دارند اما مطالبات آنها از ارزش پولی معینی برخوردار است. گزینه ای برای ایجاد اختلافات سرمایه گذاری متوسل شدن به بودجه شخص ثالث است. بیشتر اوقات, این وکلای مدعی است که با سرمایه گذاران تماس خواهد گرفت.
سرمایه گذاران محصولات زیادی را به مدعیان اختلافات سرمایه گذاری پیشنهاد می دهند
هنگام کاوش در بازار بودجه, مدعیان باید از انواع مختلف محصولات تأمین مالی و راه حلهای موجود آگاه باشند. آنها با انواع مختلف محصولات آشنا نیستند و برای کسب اطلاعات به وکلا مراجعه می کنند. بیشتر اوقات, در اختلافات سرمایه گذاری, متقاضیان برای تضمین تأمین اعتبار از ادعای حقوقی و جایزه بالقوه استفاده می کنند, اما محصولات مختلف زیادی در دسترس است. اگرچه پیشنهادات بسیار متفاوت است, ویژگی این محصولات این است که مطالبات تأمین مالی سرمایه گذاری های پرخطر است و سرمایه گذاران فقط در صورت موفقیت شرکت کننده در شایستگی و بهبودی ، سرمایه گذاری خود را جبران می کنند..
با رشد بازار و سرمایه گذاران خلاق تر می شوند, ساختارهای مختلفی برای باز کردن ارزش ادعای حقوقی پدید آمده اند. مثلا, سرمایه گذاران می توانند هزینه های شغلی شرکت مدعی را تأمین کنند تا متقاضی بتواند اختلاف سرمایه گذاری خود را تأمین کند. سرمایه گذاران همچنین می توانند علاقه مند شوند که "بودجه نمونه کارها" را به یک شرکت حقوقی با مجموعه ای از مطالبات ارائه دهند و در این حالت سرمایه گذاران شرکت حقوقی را تأمین می کنند.. علاوه بر این, اگر یک مدعی یک جایزه بزرگ را بدست آورد و در حال بررسی است 2 یا روند اجرای 3 ساله, او ممکن است علاقه مند به فروش این جایزه با تخفیف باشد, در این صورت سرمایه گذاران مسئولیت اجرای مسئولیت را بر عهده خواهند گرفت (یا موسسه حقوقی را که مسئولیت روند اجرای برجام را تأمین کند تأمین می کند).
سرمایه گذاران در اختلافات سرمایه گذاری معمولاً معیارهای خاصی را در نظر می گیرند
متقاضی انتظار دارد که وکالت خود اسناد مورد نیاز سرمایه گذاران را تهیه کند. به منظور تعیین اینکه آیا یک مورد خاص برای سرمایه گذاران متناسب است یا خیر’ مشخصات بودجه, در زمینه اختلافات سرمایه گذاری علیه نهادهای دولتی, سرمایه گذاران عموماً به هفت معیار نگاه می کنند:
اولین, در مورد صلاحیت, مشاور متقاضی ابتدا باید سرمایه ای را پیدا کند که می تواند اختلافات سرمایه گذاری را تأمین کند. در گذشته یافتن بودجه برای پرونده های پیمان کاری دشوار بود زیرا پیشینه بیشتر وکلا داوری تجاری بود نه داوری پیمان. این اکنون تحول یافته است و سرمایه گذاران می توانند به متخصصین اختلافات سرمایه گذاری متکی باشند که بتوانند تجزیه و تحلیل طولانی قضایی را تهیه کنند.
دومین, انتظار می رود از مشاور مدعی یادداشتی درباره این پرونده تهیه کند, از جمله شایستگی, مسئولیت و کوانتوم. سرمایه داران رویکرد کوانتومی و بسیار محافظه کارانه ای دارند, اگرچه آنها به سودهای از دست رفته نگاه می کنند, سرمایه گذاران بیشتر ارزش سرمایه گذاری اولیه را که رقم اصلی آن است ، در نظر می گیرند.
سوم, سرمایه گذاران از مشاور مدعی خواهان تهیه بودجه برای پرونده می شوند که شامل هزینه داوران شود, هزینه های حقوقی, هزینه کارشناسان, هزینه های اجرای و سایر هزینه های لازم برای دیدن پرونده تا پایان, و این رقم را با کمترین مقدار خسارت مربوط به پرونده مقایسه می کند. بیشتر اوقات, اگر سرمایه داران به دنبال سرمایه گذاری هستند 5 میلیون در یک مورد, آنها به دنبال حداقل مقدار ادعا می شوند 50 میلیون (که احتمالاً سودهای از دست رفته را حذف می کند).
چهارم, نمایه پاسخ دهنده می تواند کمکی به سرمایه گذاران کم و بیش در اختلافات سرمایه گذاری کند. در حالی که سرمایه گذاران نسبت به اعتماد به نفس احساس می کنند وقتی مخاطب عضو اتحادیه اروپا باشد, آنها ممکن است از نحوه رفتار برخی از کشورهای آمریکای جنوبی در اختلافات سرمایه گذاری بی اطلاع باشند.
پنجم, در رابطه با نمایه شاکی, سرمایه گذاران همیشه تعجب می کنند که آیا مدعیان شاهد خوبی خواهند بود یا ممکن است خیلی احساساتی باشد.
ششم, در مورد قابلیت اجرا, سرمایه گذاران همیشه تعجب می کنند که دارایی پاسخ دهنده چند سال بعد خواهد بود. سرمایه گذاران تصور می كنند كه دارایی های دولت تا پایان اختلاف سرمایه گذاری ناپدید نمی شوند اما اجرای برخی از كشورها در برابر آنها دشوار است.
هفتم, برخی از سرمایه گذاران برای برخی موارد خاص حداکثر سرمایه در دسترس دارند.
حتی اگر همه معیارها رعایت شود و پرونده متناسب با سرمایه گذاران باشد’ مشخصات, این امکان وجود دارد که یک پرونده رد شود زیرا سرمایه گذاران به دنبال متنوع کردن سرمایه گذاری های خود هستند و ترجیح می دهند در مواردی که پرونده های پیمان بسیار زیادی دارند ، در پرونده های تجاری سرمایه گذاری کنند.. این عامل خارج از کنترل مدعی است.
حدود سه ماه طول می کشد تا سرمایه گذاران وظیفه خود را به دقت انجام دهند و مشخص کنند که آیا یک مورد خاص ارزش بودجه دارد یا خیر. در مورد اجرای برجام در چین, این روند یک سال کامل طول کشیده است و در بعضی موارد استثنایی این تعیین را می توان در دو هفته انجام داد. این امکان وجود دارد که طرفین توافق نامه بودجه دعوی با یکدیگر همکاری کنند تا بودجه را خیلی سریع قبل از وقوع یک رویداد خاص عملی کنند..
نمونه هایی از بودجه در اختلافات سرمایه گذاری و ملاحظات بیشتر
اولین, در مورد Minoro Rusing Ltd v. ونزوئلا, علاوه بر سلب مالکیت دارایی های خود در ونزوئلا, یک شرکت معدنی ذکر شده در کانادا به دنبال بودجه برای هم برای اختلاف سرمایه گذاری و هم برای ادامه فعالیت این شرکت بود که از بودجه خارج شده بود. در این مورد خاص, نمایه پاسخ دهنده مهم بود زیرا ونزوئلا بود, کشوری با ریسک سیاسی بالا. برخی از سرمایه گذاران ابراز نظر کردند که این یک فرصت عالی است و برخی دیگر در مورد اجرای برجام ابراز تردید کردند و نمی توانند پیش بینی کنند که ونزوئلا در حین داوری چگونه رفتار خواهد کرد. مهمترین عواملی که مورد توجه سرمایه گذاران قرار گرفته ، مسئله زمان بوده و بودجه لازم برای افشای آن است. متقاضی تأمین بودجه با Calunius Capital را تأمین کرد.
دومین, در یک پرونده پیمان انرژی علیه یک کشور عضو اتحادیه اروپا, یک مسئله خطر مداخله کمیسیون اتحادیه اروپا بود. برخی از سرمایه گذاران از تأمین اعتبار داوریهای معاهده داخل اتحادیه اروپا امتناع ورزند ، زیرا آنها معتقدند که این کار بسیار خطرناک است زیرا آنها نمی دانند آیا کمیسیون اتحادیه اروپا تلاش خواهد کرد تا درگیر شود. مشخصات اصلی مورد توجه سرمایه گذاران ، نمایه پاسخ دهنده بود, علاقه بازار, مواضع مدعیان و طلبکاران. شاکی هشت پیشنهاد در جدول داشت و باید مزایای هر پیشنهاد را به صورت جداگانه وزن کرد, و این وظیفه وکالت است که به مشتری خود توضیح دهد که چه مبلغی را دریافت می کند و تأثیر بودجه را در طول سرمایه گذاری, بسته به تاریخ بهبودی. مثلا, اگر ما به دنبال حل و فصل زودهنگام هستیم (طی ماهها), از این رو انتظار می رود که مدعیان سرمایه بیشتری را حفظ کنند. برای حل و فصل بیشتر طول می کشد, بهبودی برای سرمایه گذار بزرگتر است.
در صورتی که مدعی چندین پیشنهاد در جدول دارد, باید جنبه تجاری را در نظر گرفت (نوع بازده آن را بدست می آورد) بلکه ملاحظات دیگری نیز در نحوه انجام پرونده تأثیر خواهد گذاشت. مثلا, هر سرمایه گذار نیاز به سطح متفاوتی از کنترل و مدیریت دارد, و برخی از سرمایه گذاران ممکن است نسبت به این ادعا بسیار محافظت کنند و می خواهند کنترل کامل بر پرونده را حفظ کنند. مشاور متقاضی باید از پویایی های ایجاد شده توسط بودجه آگاه باشد زیرا این امر در نحوه پیشبرد پرونده تأثیر خواهد گذاشت. در حالت ایده آل, سرمایه گذاران از گزارش ماهانه این پرونده خوشحال می شوند. مدعیان همچنین باید بررسی کنند که آیا سرمایه گذاران به دنبال کنترل تسویه حساب های احتمالی هستند و باید در نظر بگیرند که اگر توافق نامه بودجه دعوی برای تسویه حساب فراهم نکند یا مشاوره خاصی را تحمیل کند. بریتانیا بحث درمورد تأمین بودجه شخص ثالث را با انجمن سرمایه گذاران دادخواهی و آیین نامه رفتار انجام داده است.
بازار بودجه دادرسی شفاف نیست زیرا به خوبی تنظیم نشده است و سرمایه داران کارهایی را که انجام می دهند فاش نمی کنند. که در 2011, فقط وجود دارد 6 سرمایه داران در بازار و اکنون تقریباً وجود دارد 30 سرمایه گذاران احتمالاً اختلافات سرمایه گذاری را تأمین می کنند زیرا ایجاد بازار سرمایه دادرسی به عنوان طبقه دارایی های جایگزین در خدمات مالی پذیرفته می شود و به دلیل افزایش در دسترس بودن سرمایه.
ارائه مددی آزپروز, ClaimTrading, لندن, اربعین سرمایه گذاری در عمل: یک نمای از داخل, کنفرانس 26 سپتامبر 2015, ژنو (YAF, ICC, CISD)
- الیویه مارکوئیس, وابسته, Aceris LLC