سالهاست, منتقدان شکایت کرده اند که شفافیت کافی در داوری دولت سرمایه گذار وجود ندارد. هفته گذشته, کانادا با تبدیل شدن به تنها دومین کشور که تصویب این فهرست را انجام داد ، عناوینی را ایجاد کرد 2015 کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد شفافیت در داوری مبتنی بر سرمایه گذار مبتنی بر پیمان (کنوانسیون موریس).
کنوانسیون کاربرد آن را تأیید و گسترش می دهد 2014 قوانین UNCITRAL در مورد شفافیت در داوری های سرمایه گذار و مبتنی بر پیمان. قوانین UNCITRAL در مورد شفافیت فقط در مورد اختلافات ناشی از معاهدات که پس از آوریل لازم الاجراء بودند ، قابل اجرا بود 1خیابان, 2014, در حالی که مقاله 1 کنوانسیون موریس به وضوح می گوید که قوانین شفافیت همچنین به معاهدات منعقد شده قبل از آن تاریخ نیز گسترش می یابد, گسترش دامنه شفافیت در داوری سرمایه گذاری:
“This Convention applies to arbitration between an investor and a State or a regional economic integration organization conducted on the basis of an investment treaty concluded before 1 آوریل 2014 ("داوری دولت سرمایه گذار")."
جالب است, از طریق کنوانسیون موریس, مقررات UNCITRAL در مورد شفافیت حتی در مورد اختلافاتی که طبق مقررات داوری UNCITRAL مطابق ماده آغاز نشده باشد ، قابل اجرا خواهد بود. 2, گسترش دامنه کنوانسیون موریس به اختلافات سرمایه گذاری تحت ICC, SCC, ICSID و سایر قوانین داوری:
"قوانین UNCITRAL در مورد شفافیت باید برای هر داوری دولت سرمایه گذار اعمال شود, آیا تحت قوانین داوری UNCITRAL آغاز شده یا نه, که در آن پاسخ دهنده طرفی است که طبق ماده ، شرط مربوطه را رزرو نکرده است 3(1)(آ) یا (ب), و مدعی العموم از ایالتی است که طرفی است که طبق ماده قبلی شرط مربوط به آن را رزرو نکرده است 3(1)(آ)."
مقررات مربوط به شفافیت UNCITRAL شامل چندین ماده اساسی است که تغییرات را در خصوصیات سنتی یک داوری وارد می کند.. به طور عمده, آنها با فراهم کردن دسترسی عمومی به دادرسی و مواد ، محرمانه را کاهش می دهند. به طور خاص, مقالات 2 و 3 خواستار انتشار اطلاعات در مورد روند رسیدگی ها و انتشار اسناد مربوط به داوری شوید. مقالات 4 و 5 اجازه دهید اشخاص ثالث یا پیمان مناقشه برانگیز طرفین نیز اظهارنظر کنند. مقاله 6 فراهم می کند که جلسات عمومی خواهد بود.
دو محدودیت وجود دارد: اولین, همه موارد فوق مشمول ماده گسترده ای است 7 استثنا, به موجب آن "اطلاعات محرمانه یا محافظت شده " در دسترس عموم نخواهد بود. دومین, این کنوانسیون برای کلیه داوری های سرمایه گذار دولت قابل اجرا نیست. بجای, این فقط مربوط به داوری های مبتنی بر پیمان است, به استثنای موارد دامنه آن در مواردی که ابزار رضایت قانون یا قرارداد است.
شفافیت یک نگرانی اساسی در داوری دولت سرمایه گذار است, جایی که منتقدان از عدم مشروعیت جوایز داوری رد کرده اند, به دلیل توانایی دادگاه های یک طرفه در تصمیم گیری های الزام آور که بر ایالات و شهروندان آنها تأثیر می گذارد. مثلا, داوری های سرمایه گذاری ممکن است مربوط به توانایی دولت ها در قانونگذاری به نفع عمومی یا بحث در مورد موضوعاتی باشد که بر جوامع محلی تأثیر می گذارد.[1] مقررات UNCITRAL در مورد شفافیت برای اطمینان از دسترسی این افراد برای افراد آسیب دیده در نظر گرفته شده است, آنها را قادر می سازد تا مشارکت یا نظارت بر پیشرفت یک پرونده را کنترل کنند, با این امید که این امر مشروعیت بیشتری به جوایز داوری در برخورد با چنین موارد ظریف می بخشد.
برخلاف پیش بینی های اولیه, با این حال, فقط 17 کشورها کنوانسیون را پس از تصویب آن توسط سازمان ملل در امضا کردند 2015. پیش از کانادا, موریس تنها کشور دیگری بود که پیمان را تصویب کرد, که قبل از شروع به کار حداقل به سه تصویب نیاز دارد.
عدم تمایل بیشتر کشورها برای شرکت در کنوانسیون موریس نشان می دهد که محرمانه بودن هنوز ابزاری مهم برای حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری توسط کشورها محسوب می شود.. به نظر می رسد كه كشورها احتمالاً در صورت عدم خطر از مبلغ پول مالیات دهنده كه ممكن است برای جبران سرمایه گذار صرف شود ، پرونده را تسویه می كنند., یا شاید آنها مراقب رفتارهای شرم آور دولت باشند.
تلاش فعلی رئیس جمهور ایالات متحده ، اوباما برای متقاعد کردن سنا در تصویب کنوانسیون موریس قبل از پایان دوره ریاست جمهوری وی ، برای آینده شفافیت در داوری دولت سرمایه گذار و مهم است و اجازه می دهد که این پیمان لازم الاجرا شود..
- آناستازیا کرومیدو, Aceris Law SARL
[1] دیدن, مثلا, شرکت شورون و شرکت Texaco Petroleum v. جمهوری اکوادور.