دادگاه عالی ابر بریتانیا درمورد اقدامات ضد انحصاری در مورد ANTI-SUIT پاسخ می دهد
نیروگاه آبی Ust-Kamenogorsk JSC vs. AES Ust-Kamenogorsk LLP نیروگاه [2013] UKSC 35
در یک تصمیم در نیروگاه آبی Ust-Kamenogorsk JSC vs. AES Ust-Kamenogorsk LLP نیروگاه [2013] UKSC 35, تحویل داده 12 ژوئن 2013, دیوان عالی کشور در نظر گرفت كه آیا دادگاه های انگلیس صلاحیت صدور حكم در مورد ادامه یا شروع دادرسی های خارجی را در پی نقض توافقنامه داوری را دارند؟, حتی در صورت عدم وجود واقعی, داوری پیشنهادی یا در نظر گرفته شده.
زمینه
نیروگاه برق آبی AES Ust-Kamenogorsk LLP ("AESUK") وام گیرنده و مستاجر الف بود 25 سال اعطا شده توسط توافق نامه مورخ 23 جولای 1997 وارد نیروگاه نیروگاهی Ust-Kamenogorsk JSC شد ("JSC") این امکان را برای بهره برداری از نیروگاه تولید برق در قزاقستان فراهم می کند. توافق نامه اعطایی شامل بند داوری است که در صورت بروز هرگونه اختلاف ، داوری را در لندن فراهم می کند.
که در 2009, به دنبال اختلافات بین طرفین, JSC علیه دادگاه AESUK در دادگاه های قزاقستان تشکیل پرونده داد. AESUK متعاقباً دادگاهی را در دادگاه تجارتی انگلیس تشکیل داد و ادعا كرد كه بند داوری معتبر و قابل اجرا است و حكم ضد دادخواست موقت بدون اطلاع قبلی ، JSC را از پیگیری دادرسی در دادگاه قزاقستان باز دارد..
AESUK شروع نشده بود, و قصد و مایل به شروع آن نبود, هرگونه مراحل داوری. موضع آن این بود كه JSC اگر دادرسی داوری را در پی داشته باشد ، نباید پیگیری دادرسی را علیه آن انجام دهد یا آزاد باشد, AESUK از آن مراحل دفاع می کند.
به سفارش مورخ 16 آوریل 2010, بارتون جی, نشستن در دیوان عالی کشور, اعلان AESUK را به همراه دادخواست در رابطه با رسيدگي به دادخواست عليه آن توسط JSC به AESUK اعطا كرد (https://bailii.org/ew/cases/EWHC/Comm/2010/772.html). به سفارش مورخ 1 جولای 2011, دادگاه تجدید نظر درخواست تجدیدنظر در مورد دستور Burton J را رد کرد (https://bailii.org/ew/cases/EWCA/Civ/2011/647.html).
JSC تجدید نظر کرد.
رأی دیوان عالی کشور
دیوان عالی کشور به اتفاق آراء تجدید نظر را رد کرد, برگزاری اینکه دادگاههای انگلیسی صلاحیت دیرینه و شناخته شده ای برای محدود کردن دادرسی های خارجی در پی نقض توافقنامه داوری داشته باشند, حتی در جایی که هیچ داوری وجود نداشته باشد یا تعمق داشته باشد, مشروط بر اینکه در پی تصمیم گیری در این زمینه ، دادرسی های خارجی در محدوده کنوانسیون های بروکسل / لوگانو نبود West Tankers Inc - Allianz SpA (سابقاً جلسه Adriatic RAS از Sicurta SpA) (جلو جلو) (مورد 185/07) [2009] 1 AC 1138. هیچ چیز در قانون داوری وجود ندارد 1996 که این قدرت را از دادگاهها حذف کرد.
در تصمیم گیری دیوان عالی کشور, لرد مانس اشاره کرد:
• توافقنامه داوری باعث ایجاد "تعهد منفی" می شود که به موجب آن هر دو طرف صریح یا ضمنی قول می دهند از شروع دادرسی در هر مجمع به غیر از انجمن مشخص شده در قرارداد داوری خودداری کنند.. این وعده منفی مبنی بر عدم شروع دادرسی در انجمن دیگر به اندازه توافق مثبت در مورد انجمن مهم است.
• مفاد قانون داوری 1996 در رابطه با تعیین سؤالات قضایی جامع نبود, و فقط در مواردی که رویه های داوری در پیاده روی یا تعمق انجام می گرفت ، کاربرد داشت.
• بر این اساس, قانون داوری 1996 هیچ اهمیتی به این موضوع نداده است که دادگاه ممکن است طبق این بخش دستور تخفیف مجازات صادر کند 37 قانون دادگاه ارشد 1981 جایی که هیچ داوری با پای پیاده یا در تعمق نیست.
• قدرت کلی ارائه شده توسط بخش 37 قانون دادگاه ارشد 1981 باید با حساسیت انجام شود و, به خصوص, با توجه به برنامه و شرایط قانون داوری 1996 وقتی هر داوری با پای پیاده یا پیشنهاد می شد.
• همچنین برای دادگاهی در بخش باز است 37 قانون دادگاه ارشد 1981, اگر فکر کند مناسب است, اعطای هرگونه حكم به صورت موقت, در انتظار نتیجه مراحل داوری فعلی یا پیشنهادی, و نه مبنای نهایی.
بدین ترتیب, احکام ضد دادخواست در مورد دادرسی های خارج از اتحادیه اروپا مجاز است, حتی وقتی داوری شروع نشده است.
در درون اتحادیه اروپا, همانطور که بسیاری از آنها به یاد می آورد تانکرهای غربی تصمیم گیری, بخاطر این که احکام ضد دادخواست به مراتب کمتر موفقیت داشته باشد موفق نمی شوند تانکرهای غربی تصمیم و فقه مربوط. برای کسانی که نیاز به برداشت سریع دارند, تانکرهای غربی ناشی از برخورد در سیسیل بین یک کشتی منشور و اسکله متعلق به منشورها بود. این منشور مقرر داشت اختلافات برای داوری در انگلیس ارجاع شود, اما منشورها دادگاهی را در برابر صاحبان کشتی در دادگاهی در سیسیل آغاز کردند. را ECJ حكم داد كه يك دادگاه انگليسي نمي تواند حكم دادخواستي را براي محدود كردن مراحل سيسيليه به نفع داور انگليسي صادر كند, زیرا این برخلاف اصل عمومی است که هر من دادگاه توقیف شده از اختلاف باید خود تعیین کند که آیا صلاحیت رسیدگی به اختلاف قبل از آن را دارد یا خیر; و با اعتماد و اطمینان متقابل بین دادگاه های كشورهای عضو مغایرت دارد.
– William Kirtley, لازارف لو بارس