Francuski Sąd Apelacyjny określił ostatnio zakres stron’ zrzeczenie się w arbitrażu. W Antrix Corp Ltd v. Devas Multimedia P. Sp. z o.o, Międzynarodowa Izba Gospodarcza Sądu Apelacyjnego w Paryżu uznała, że Antrix nie zrzekła się prawa do powoływania się na nieprawidłowości proceduralne, podniesiony przed Międzynarodowym Sądem Arbitrażowym ICC („Sąd ICC”), i przed ukonstytuowaniem się trybunału arbitrażowego.
W swojej decyzji, Sąd Apelacyjny w Paryżu rzucił światło na zakres art 1466 z Francuski kodeks postępowania cywilnego („Francuski KPCh”), zgodnie z którym „impreza, która, świadomie i bez uzasadnionego powodu, nie sprzeciwi się nieprawidłowości przed trybunałem arbitrażowym w odpowiednim czasie, uważa się, że zrzekł się prawa do skorzystania z takiej nieprawidłowości”, i potwierdził swoje stanowisko, że zrzeczenie się stron dotyczące nieprawidłowości proceduralnych musi być jednoznaczne.
Co do meritum, paryski Sąd Apelacyjny odrzucił zarzut Antrix, że trybunał arbitrażowy był nieważnie powołany i nie posiadał jurysdykcji.
tło
Spór między Antrix Corp Ltd („Antrix”) i Devas Multimedia P. Sp. z o.o („Devas”) powstały z umowy handlowej na wystrzelenie dwóch satelitów i dzierżawę 70 megaherc widma w paśmie S podpisany 28 styczeń 2015 („Umowa”). Umowa zawierała klauzulę arbitrażową przewidującą arbitraż w New Delhi, Indie, zgodnie z Regulaminem Arbitrażowym Międzynarodowej Izby Handlowej („Zasady ICC”) lub Regulaminu Arbitrażowego Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego („Zasady UNCITRAL”).
Przedmiotowy zapis na sąd polubowny można podsumować w następujący sposób:
W przypadku jakiegokolwiek sporu lub różnicy między Stronami niniejszej Umowy co do jakiejkolwiek klauzuli lub postanowienia niniejszej Umowy lub co do jej interpretacji lub co do jakiegokolwiek rachunku lub wyceny lub co do praw, zadłużenie, dzieje, zaniechania którejkolwiek ze Stron niniejszej Umowy wynikające z lub na mocy niniejszych prezentów lub w jakikolwiek inny sposób związany z niniejszą Umową, taki spór lub różnica zostanie przekazana kierownictwu wyższego szczebla obu Stron w celu rozwiązania w ciągu trzech (3) tygodni, w przeciwnym razie zostanie skierowany do arbitrażu [sic] Trybunał składający się z trzech arbitrów, jeden do wyznaczenia przez każdą ze stron (to znaczy. DEVAS i ANTRIX) a wyznaczeni w ten sposób arbitrzy wyznaczą trzeciego arbitra.
Siedzibą arbitrażu będzie NEW DELHI w Indiach.
Postępowanie arbitrażowe będzie prowadzone zgodnie z zasadami i procedurami MTK (Międzynarodowa Izba Handlowa) lub UNCITRAL.
W 2011, powstał spór w związku z rozwiązaniem Umowy przez Antrix. Devas zainicjował arbitraż ICC zgodnie z art 4 obowiązującego wówczas Regulaminu ICC, bez zwracania się o zgodę Antrix na arbitraż ICC.
Sąd ICC zaprosił Antrix do wyznaczenia swojego arbitra w terminie przewidzianym w Regulaminie ICC, w przeciwnym razie Sąd ICC wyznaczy arbitra w imieniu Antrix.
Przed Sądem MTK, Antrix twierdził, że Devas nie ma prawa jednostronnie wybrać MTK i, w międzyczasie, zwrócił się do indyjskiego Sądu Najwyższego o wyznaczenie arbitra w imieniu Devas w celu zainicjowania do arbitraż na podstawie Regulaminu UNCITRAL. Podczas gdy sąd MTK został poinformowany o oczekującym wyroku w Indiach, zdecydował, że arbitraż powinien być kontynuowany pomimo sprzeciwów Antrix.
Sąd ICC wyznaczył następnie arbitra w imieniu Antrix i potwierdził arbitra nominowanego przez Devasa. Ostatecznie, indyjski Sąd Najwyższy odrzucił wniosek Antrix.
W toku postępowania arbitrażowego, Antrix podniosła argument, że zapis na sąd polubowny był patologiczny, ponieważ odnosił się do dwóch zbiorów regulaminów arbitrażowych bez podania mechanizmu wyboru pomiędzy Regulaminem ICC a Regulaminem UNCITRAL.
Na 14 wrzesień 2015, trzyosobowy trybunał arbitrażowy oddalił sprzeciw jurysdykcyjny Antrix w oparciu o patologiczny charakter klauzuli arbitrażowej i nakazał Antrix zapłacić Devas USD 562.5 milion, z zainteresowaniem, jako odszkodowanie za bezprawne rozwiązanie umowy.
Devas starał się wyegzekwować orzeczenie arbitrażowe we Francji zgodnie z art 1516 francuskiego k.p.k., który stanowi, że orzeczenie arbitrażowe wydane za granicą może być wykonane na mocy tytułu wykonawczego” (egzekwatur) wydane przez Trybunał Wielkiej Instancji Paryża.
Antrix odwołał się do egzekwatur zamówienie, kłócić się, między innymi, że trybunał arbitrażowy MTK nie miał jurysdykcji (Artykuł 1520(1) francuskiej KPCh) i został nieprawidłowo ukonstytuowany (Artykuł 1520(2) francuskiej KPCh). Devas, z kolei, argumentował, że argumenty Antrix są niedopuszczalne zgodnie z art 1466 francuskiej KPCh, który odnosi się do zrzeczenia wynikającego z niewniesienia przez strony sprzeciwu procesowego w terminie przed sądem polubownym.
Pierwsze postanowienie Sądu Apelacyjnego w sprawie zaskarżenia orzeczenia arbitrażowego Exequatur
W swojej pierwszej decyzji, paryski Sąd Apelacyjny oddalił wszystkie argumenty Antrix i potwierdził decyzję Trybunał Wielkiej Instancji który przyznał egzekwatur.
Sąd Apelacyjny uznał, że argumenty Antrix dotyczące nieprawidłowości proceduralnych w ukonstytuowaniu się sądu polubownego są niedopuszczalne na podstawie art. 1466 francuskiej KPCh. [1]
Dokładniej, Sąd Apelacyjny zauważył, że zrzeczenie się strony musi być analizowane w odniesieniu do argumentów podniesionych przed trybunałem arbitrażowym, a nie w odniesieniu do dyskusji prowadzonych przed jego utworzeniem.[2]
Decyzja Sądu Kasacyjnego uchylająca orzeczenie Sądu Apelacyjnego
Antrix złożyła następnie skargę do francuskiego Sądu Kasacyjnego, kłócąc się, między innymi, że argument dotyczący nieprawidłowości w konstytucji sądu polubownego”, który został odrzucony przez Sąd MTK, oraz argument dotyczący patologicznego charakteru zapisu na sąd polubowny”, nie były sprzecznością sprowadzającą się do zrzeczenia się.[3]
Dalej, Antrix twierdził, że Sąd Apelacyjny naruszył art 1466 francuskiej KPCh, orzekając, że Antrix zrzekła się prawa do wniesienia sprzeciwu proceduralnego.[4]
W swojej decyzji, Sąd Kasacyjny uznał, że argument klauzuli patologicznej i do argumenty arbitrażowe nie były niezgodne, ale raczej były komplementarne.
Pod tym względem, Sąd Kasacyjny uznał, że::[5]
- klauzula arbitrażowa przewidywała możliwość wyboru pomiędzy Regulaminem ICC a Regulaminem UNCITRAL;
- opcja Regulaminu UNCITRAL oznaczałaby, że arbitraż byłby: do, wykluczenie interwencji instytucji arbitrażowej”;
- pomimo powyższego, arbitraż zainicjowany przez Devasa był instytucjonalny, pomimo sprzeciwów Antrix.
W szczególności, Sąd Kasacyjny orzekł, że patologiczna argumentacja Antrix na sąd polubowny nieuchronnie wiązała się z zarzutem dotyczącym niewłaściwej konstytucji trybunału MTK.[6]
W rezultacie, Sąd Kasacyjny uchylił orzeczenie Sądu Apelacyjnego i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądu Apelacyjnego w innym składzie.
Decyzja Sądu Apelacyjnego w sprawie zrzeczenia się
Międzynarodowa Izba Gospodarcza Sądu Apelacyjnego w Paryżu wydała następnie decyzję w sprawie: 28 czerwiec 2022, orzekając w sprawie (1) czy Antrix zrzekła się prawa do powoływania się na argument dotyczący ukonstytuowania się trybunału arbitrażowego w celu przeciwstawienia się egzekucji i (2) co do meritum, o tym, czy trybunał arbitrażowy został prawidłowo ukonstytuowany.
Czy Antrix zrzekła się prawa do zgłoszenia nieprawidłowości proceduralnej na mocy artykułu 1466 francuskiej KPCh
Pierwszą kwestią rozważaną przez Sąd Apelacyjny było to, czy Antrix została wyłączona na mocy art 1466 francuskiego kpk, aby powołać się na swój argument dotyczący niewłaściwej konstytucji trybunału arbitrażowego podniesiony przed Sądem ICC:[7]
Sąd Apelacyjny najpierw zauważył, że:, o ile art 1466 jest zaniepokojony, zrzeczenie się stron musi być jednoznaczne.[8]
Pod tym względem, zgodził się z Sądem Kasacyjnym, zauważając, że do Argument arbitrażowy i argument dotyczący klauzuli patologicznej nie kolidowały ze sobą.[9] Sąd Apelacyjny uznał, że Antrix zinterpretowała zapis na sąd polubowny jako do arbitraż, w przeciwieństwie do arbitrażu instytucjonalnego. A tym samym, Antrix podnosiła kwestię ukonstytuowania się trybunału arbitrażowego i niestosowalności zapisu na sąd polubowny w sposób sukcesywny i komplementarny.[10]
Sąd Apelacyjny potwierdził ponadto, że argument Antrix dotyczący patologicznego aspektu zapisu na sąd polubowny nieuchronnie pociągał za sobą sprzeciw wobec konstytucji trybunału MTK, biorąc pod uwagę, że umowa o arbitraż rzekomo przewidywała do arbitraż, który wymagałby powołania trybunału arbitrażowego bez interwencji Sądu ICC.[11]
Czy trybunał arbitrażowy został prawidłowo ukonstytuowany
Po stwierdzeniu, że argument Antrix nie został zniesiony, drugą kwestią sporną było to, czy trybunał arbitrażowy MTK został właściwie ukonstytuowany.[12]
Pod tym względem, Sąd Apelacyjny przypomniał, że zapisy na sąd polubowny należy interpretować zgodnie z zasadą spójności i użyteczności, faworyzowanie wykładni dającej pełną skuteczność zapisowi na sąd polubowny w celu uniemożliwienia stronie kwestionowania zgody na arbitraż.[13]
Sąd Apelacyjny zauważył, że o ile nie było wątpliwości, że strony zdecydowały się na arbitraż (czy do lub instytucjonalny), zapis na sąd polubowny dał stronom możliwość wyboru do arbitraż, zgodnie z Regulaminem UNCITRAL, lub arbitraż ICC.[14] W tym przypadku, Devas skorzystał z prawa do wniesienia arbitrażu przez ICC.
W odniesieniu do argumentu Antrix, że strony powinny były uzgodnić rodzaj arbitrażu przed wszczęciem postępowania, Sąd Apelacyjny zauważył, że taka przesłanka dodałaby przesłankę, która nie była brana pod uwagę przez strony przy sporządzaniu zapisu na sąd polubowny.[15]
w konsekwencji, możliwość skorzystania z arbitrażu instytucjonalnego, w przeciwieństwie do an do arbitraż, leżałby po stronie wszczynającej postępowanie (w niniejszej sprawie, Devas).[16]
Decydując się na wszczęcie postępowania ICC, Devas udzielił Sądowi ICC uprawnień do administrowania sprawą i ustanowienia trybunału arbitrażowego w imieniu stron zgodnie z Regulaminem ICC.
W świetle powyższego, Sąd Apelacyjny oddalił argument Antrix dotyczący nieprawidłowości w składzie trybunału MTK i przyznał Devas EUR 200,000 w kosztach.[17]
[1] Sąd Apelacyjny w Paryżu, 27 Marsz 2018, Nie. 16/03596, P. 5.
[2] Tamże.
[3] Sąd kasacyjny, 4 Marsz 2020, Nie. fa 18-22.019; P. 2.
[4] Tamże.
[5] Sąd kasacyjny, 4 Marsz 2020, Nie. fa 18-22.019; pp. 8-9.
[6] Tamże.
[7] Sąd Apelacyjny w Paryżu, 28 czerwiec 2022, Nie. 20/05699, pp. 5-10.
[8] ID., P. 7.
[9] ID., pp. 7-8.
[10] ID., pp. 8-9.
[11] ID., P. 10.
[12] Tamże.
[13] ID., P. 14
[14] Tamże.
[15] ID., P. 15.
[16] Tamże.
[17] ID., P. 16.