Niniejsza decyzja dotyczy wniosku pozwanego o zdyskwalifikowanie jednego z arbitrów, mianowicie Pan. Bernardo M.. Burns, wyznaczony przez powoda.
Powód złożył wniosek o arbitraż w ICSID w dniu 29 wrzesień 2011 zgodnie z konwencją ICSID i kodeksem inwestycyjnym Republiki Gwinei. Strony uzgodniły, że Zespół Orzekający będzie składał się z trzech arbitrów. Powód wybrał pana. Bernardo M.. Burns, który zaakceptował jego wizytę i został potwierdzony przez pozwanego. Pozwany wybrał profesora Pierre'a Tercier'a na arbitra, który również potwierdził jego nominację. Następnie, na 20 styczeń 2012, obie strony zgodziły się wyznaczyć panią. Vera Van Houtte, jako prezes trybunału arbitrażowego, który również potwierdził jej spotkanie.
Zaraz po tym, w marcu 2012, pozwany wskazał, że zamierza złożyć wniosek o dyskwalifikację pana. Bernado M.. Cremades z powodu związku rodzinnego z panem. Juan Antonio Cremades, który był również arbitrem wyznaczonym przez tego samego powoda w innej równoległości, Arbitraż OHADA, dotyczące tych samych faktów.
Artykuły 14(1), 57 i 58 konwencji ICSID regulują zasady dotyczące wniosków o dyskwalifikację. Zapewniają to, aby odnieść sukces, wniosek o dyskwalifikację oparty na rzekomym braku niezależności musi zawierać dane fakty, że fakty te prowadzą do oczywistego braku niezależności, wniosek należy złożyć jak najszybciej. Obowiązek niezależności i bezstronności jest obiektywny. Jego oczywisty brak musi być wyraźnie udowodniony przez konkretne fakty, zamiast spekulacji.
Zespół orzekający odrzucił wniosek o dyskwalifikację, wyjaśniając, że pozwany nie spełnił swojego ciężaru dowodu.
Trybunał Arbitrażowy zauważył, że związek rodzinny między dwoma braćmi arbitrów może wydawać się wątpliwy, ale Trybunał nie zgodził się, że oznacza to, że M.. Cremades przekaże uprzywilejowane informacje swojemu bratu i naruszy jego obowiązki etyczne lub oznacza to, że istnieje ryzyko wpływu na ocenę M. Burns.
Orzekł również, że M.. Brak oświadczenia Cremadesa, że jego brat był również arbitrem, nie był elementem uzasadniającym M.. Dyskwalifikacja Burnsa, stwierdzenie, że pozwany nie przedstawił żadnego obiektywnego dowodu jakiegokolwiek wpływu na M.. Niezależność Cremadesa w wykonywaniu jego funkcji.