Międzynarodowy arbitraż na Seszelach jest regulowany przede wszystkim przez kodeks handlowy Seszeli, Rozdział 38 (1 styczeń 1977) Tytuł IX („Ustawa Kodeks Handlowy”) i uzupełniony Kodeksem postępowania cywilnego na Seszelach, Rozdział 213 (15 kwiecień 1920, z późniejszymi zmianami) („Kodeks postępowania cywilnego”).
System prawny Seszeli stanowi swoistą mieszankę prawa zwyczajowego i prawa cywilnego.[1] Nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę dość burzliwą historię tego małego narodu wyspiarskiego położonego u wschodnich wybrzeży Afryki. W epoce kolonialnej, Seszele jako pierwsze zajęli Francuzi, następnie spór między Francuzami i Anglikami, Brytyjczycy przejmują kontrolę w 1814. Seszele pozostawały pod kontrolą brytyjską do 1976, kiedy uzyskali niepodległość, stając się niezależną republiką w ramach Wspólnoty Narodów - Republiką Seszeli.
Ustawodawstwo dotyczące arbitrażu na Seszelach nie opiera się na UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym („UNCITRAL Model Law”) mimo że szereg przepisów jest z nią zgodnych. Mimo że klauzule arbitrażowe są dość powszechne na Seszelach, a sądy lokalne zazwyczaj zawieszają postępowanie sądowe, jeżeli jedna ze stron powołuje się na ważną umowę o arbitraż, Niemniej jednak, arbitraż międzynarodowy nie jest jeszcze regularnie stosowany na Seszelach.
Umowy o arbitraż i możliwość arbitrażu w sporach
Artykuł 110(1) ustawy o Kodeksie handlowym Seszeli:
Wszelkie spory, które powstały lub mogą wyniknąć z określonego stosunku prawnego, iw stosunku do których dopuszczalne jest odwołanie się do arbitrażu, może podlegać umowie arbitrażowej. Z zastrzeżeniem artykułów 2044 do 2058 Kodeksu Cywilnego dotyczące ugody.
Artykuł 111 Kodeksu handlowego Seszeli stanowi ponadto, że umowa o arbitraż musi być sporządzona na piśmie:
1. Umowa o arbitraż będzie sporządzona w formie pisemnego dokumentu podpisanego przez strony lub innych dokumentów wiążących strony i wskazujących na zamiar skorzystania z arbitrażu.
2. Gdyby, w umowie arbitrażowej, strony odniosły się do określonej procedury arbitrażowej, uważa się, że procedura ta jest uwzględniona w umowie.
Aby spór podlegał arbitrażowi zgodnie z prawem Seszeli, dlatego musi (1) wynikają z określonego stosunku prawnego i (2) jego przedmiot musi być dopuszczalny do rozstrzygnięcia w drodze arbitrażu. Dodatkowo, strony są związane zasadami określonymi w ustawie Kodeks cywilny Seszeli, Rozdział 33 (1 styczeń 1976) („Kodeks cywilny”), Tytuł XV, w sprawie „Kompromisu”, który zapewnia:
Artykuł 2044
1. Kompromis to umowa, na mocy której strony kończą już rozpoczęty spór lub zapobiegają jego powstaniu.
2. Osoba może naruszyć wszelkie prawa, którymi może swobodnie dysponować.
3. Niniejsza umowa musi mieć formę pisemną.
Kodeks Cywilny, Tytuł XI, dalej wymienia sprawy, które nie mogą być przedmiotem „kompromis”I są, odpowiednio, nie podlega arbitrażowi zgodnie z prawem Seszeli, który zawiera, między innymi:[2]
- Organy publiczne nie mogą „kompromis”, to znaczy, zawrzeć umowę o arbitraż, „chyba że za wyraźną zgodą Republiki, chyba że jest to dozwolone przez prawo.” (Kodeks cywilny, Artykuł 2045-1);
- „kwestie dotyczące zdolności osób, podstawy rozwodu i separacji sądowej oraz ogólnie kwestie, które mogą być sprzeczne z porządkiem publicznym, nie mogą być przedmiotem kompromisu” (Kodeks cywilny, Artykuł 2045-2);
- Dopuszczalny jest kompromis w zakresie odpowiedzialności cywilnej za przestępstwo, jednak, nie stanowi przeszkody w postępowaniu karnym Prokuratora Generalnego (Kodeks cywilny, Artykuł 2046).
Inne przepisy dotyczące zdatności arbitrażowej sporów na mocy prawa Seszeli są zawarte w sekcji 205 Kodeksu postępowania cywilnego (Arbitraż), który odwołuje się do francuskiego kodeksu postępowania cywilnego i stanowi, że sądy, za zgodą obu stron, ma prawo skierować spór do arbitrażu:
205. Sąd może, we wszystkich przypadkach innych niż wymienione w art 1004 francuskiego kodeksu postępowania cywilnego, za zgodą obu stron pozwu, a także w każdym przypadku, w którym prawo zezwala na arbitraż niezależnie od takiej zgody, zamów taki garnitur, z innymi sprawami podlegającymi jurysdykcji sądu w sporze między takimi stronami lub bez nich, do arbitrażu, takiej osobie lub osobom, iw taki sposób i na takich warunkach, jak sąd myśli rozsądnie i sprawiedliwie, i jeśli powołano więcej niż jednego arbitra, może wyznaczyć sędziego, jeśli uzna to za stosowne. Odwołanie takie nie podlega odwołaniu, chyba że za zgodą sądu:
Pod warunkiem, że nic w tej sekcji nie będzie uważane za uniemożliwiające osobom poddanie ich sporu arbitrażowi zgodnie z postanowieniami księgi trzeciej francuskiego kodeksu postępowania cywilnego, bez nakazu sądu.
Sekcja 151 lub Kodeks postępowania cywilnego stanowi ponadto, że określone sprawy należy kierować do Prokuratora Generalnego, który zawiera:
- sprawy związane z opieką nad małoletnimi;
- sprawy, w których jedną ze stron reprezentuje kurator;
- sprawy dotyczące domniemanych nieobecnych lub sprawy, którymi zainteresowani są tacy nieobecni;
- sprawy dotyczące zakazu przebywania osób lub wyznaczania doradców (Porada prawna).
Odpowiednio, te sprawy również nie podlegają arbitrażowi, ponieważ nie można ich rozstrzygnąć poza sądem.
Arbitraż na Seszelach: Sądy Arbitrażowe
Artykuł 114 Kodeksu spółek handlowych daje stronom swobodę wyboru liczby arbitrów. Jedynym wymaganiem jest, aby ta liczba była nierówna:
1. W skład trybunału arbitrażowego wchodzi nieparzysta liczba arbitrów. jednak, a sole arbitrator may be appointed. Arbitrators must formally accept the appointment. Aliens shall not be excluded from being arbitrators.
2. Jeżeli umowa o arbitraż przewiduje parzystą liczbę arbitrów, zostanie wyznaczony dodatkowy arbiter.
Jeżeli strony nie uzgodniły liczby arbitrów w umowie o arbitraż, trybunał arbitrażowy będzie składał się z trzech arbitrów, zgodnie z art 114(3) ustawy Kodeks Handlowy („Jeżeli strony nie ustaliły liczby arbitrów w umowie o arbitraż i nie ustalą liczby arbitrów, trybunał arbitrażowy składa się z trzech arbitrów”).
Zgodnie z art 115(1) ustawy Kodeks Handlowy, strony również mogą, albo w umowie o arbitraż, lub później, wyznaczyć jedynego arbitra lub powierzyć jego wyznaczenie osobie trzeciej. Jeżeli strony nie wyznaczyły arbitrów i nie uzgodniły sposobu powołania, każda ze stron to uczyni, kiedy powstaje spór, wyznaczyć arbitra, lub taką samą liczbę arbitrów, w przypadku (Artykuł 115(2) ustawy Kodeks Handlowy).
Arbitrzy mogą być zaskarżani z tych samych powodów co sędziowie. jednak, strona nie może odwołać się od arbitra wyznaczonego przez siebie, chyba że z powodu, o którym strona dowiedziała się po powołaniu (Artykuł 121 ustawy Kodeks Handlowy).
Arbitraż na Seszelach: Nagrody arbitrażowe
Zgodnie z prawem Seszeli, orzeczenie arbitrażowe może mieć formę jednego ostatecznego wyroku, lub oddzielne nagrody (Ustawa Kodeks Handlowy, Artykuł 129). Orzeczenie zapada bezwzględną większością głosów, chyba że strony uzgodniły inną większość (Ustawa Kodeks Handlowy, Artykuł 131 (1)). Wyrok będzie sporządzony na piśmie i podpisany przez arbitrów. W przypadku, gdy jeden lub więcej arbitrów nie może lub nie chce go podpisać, fakt ten musi zostać odnotowany w orzeczeniu. Orzeczenie powinno być opatrzone liczbą podpisów równą co najmniej większości arbitrów (Ustawa Kodeks Handlowy, Artykuł 131(4)).
Orzeczenia arbitrażowe powinny, oprócz sentencji, zawierają następujące dane wyraźnie wymienione w art 131 (5) ustawy Kodeks Handlowy:
- nazwiska i stałe adresy arbitrów;
- nazwiska i stałe adresy stron;
- przedmiot sporu;
- datę przyznania nagrody;
- miejsce arbitrażu i miejsce wydania wyroku.
Nagroda musi również zawierać uzasadnienie przyznania nagrody, chyba że strony uzgodniły inaczej (Artykuł 131(6)).
Uznawanie i wykonywanie zagranicznych orzeczeń arbitrażowych na Seszelach
Seszele podpisały Konwencję nowojorską o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych („Konwencja nowojorska”) na 3 luty 2020, stając się 162. umawiającym się państwem. Zgodnie z artykułem XII(2), konwencja nowojorska weszła w życie w dniu 3 Może 2020, to znaczy, 90 dni po złożeniu instrumentu. Odpowiednio, Seszele również poszły drogą kilku innych afrykańskich narodów, które w coraz większym stopniu przystępują do Konwencji nowojorskiej (widzieć Prawie globalna wykonalność orzeczeń arbitrażowych: Sierra Leone zostaje 166. państwem stroną konwencji nowojorskiej).
Uznawanie i wykonywanie zagranicznych orzeczeń arbitrażowych ma na Seszelach interesującą historię legislacyjną. Po uzyskaniu niepodległości w 1976, a od wejścia w życie ustawy Kodeks Handlowy w 1977, było wyraźne odniesienie do Konwencji nowojorskiej w art 146 ustawy Kodeks Handlowy, który czyta:
Artykuł 146
Na zasadzie wzajemności, Konwencji nowojorskiej o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, 1958, and the arbitral award within the meaning of the said Convention shall be binding. Such Convention shall apply to the recognition and enforcement of arbitral awards made in the territory of a State other than Seychelles and arising out of differences between persons, whether physical or legal. It shall also apply to arbitral awards not considered as domestic awards in Seychelles.
Ustawa Kodeks Handlowy wprowadziła również nowy art 227(2) do kodeksu postępowania cywilnego na Seszelach, wyraźnie odwołując się również do Konwencji nowojorskiej, chociaż było dyskusyjne, czy Seszele były uważane za Umawiającą się Stronę, albo nie, wtedy:
Wyroki zagraniczne
227. Zagraniczne orzeczenia i akty prawne sporządzone za granicą mogą być wykonywane tylko w przypadkach przewidzianych w artykułach 2123 i 2128 Kodeksu Cywilnego i zgodnie z postanowieniami ww. artykułów.
Orzeczenia arbitrażowe zgodnie z konwencją nowojorską, zgodnie z artykułami 146 i 148 Kodeksu handlowego Seszeli, podlega wykonaniu zgodnie z postanowieniami Księgi 1, Tytuł X wspomnianego Kodeksu.
Minęło ponad czterdzieści lat, zanim Gabinet Prezydenta Seszeli zatwierdził przystąpienie Seszeli do konwencji nowojorskiej, co wydarzyło się w listopadzie 2019. Wywołało to szereg kontrowersji przed sądami na Seszelach dotyczących stosowania Konwencji nowojorskiej. W najbardziej znanym, wysoce kontrowersyjna decyzja, Zarządzanie suchym olejem v. Seychelles Petroleum Company Ltd., Sąd Najwyższy Seszeli odmówił uznania i wykonania szwajcarskiego orzeczenia arbitrażowego na podstawie braku wzajemności między Seszelami a Szwajcarią do celów art. 146 ustawy Kodeks Handlowy. Stanowisko Sądu Najwyższego Seszeli zostało później potwierdzone w dwóch innych nowszych decyzjach.[3] W Budownictwo Vijay (Prawnie zastrzeżony) Ltd v. Eastern European Engineering Ltd., Sąd Najwyższy odmówił uznania i wykonania wyroku sądu polubownego MTK z siedzibą w Paryżu, stwierdzające, że Seszele przestały stosować konwencję nowojorską w r 1979, na podstawie notatki skierowanej do rządu brytyjskiego, kiedy ogłosił, że kilka umów międzynarodowych nie będzie już obowiązywać.[4] Wyniki te zostały następnie potwierdzone w European Engineering Ltd przeciwko SJ (Seszele) Sp. z o.o z 29 lipiec 2019. Te debaty mają teraz, na szczęście, stać się dyskusyjnym, ponieważ konwencja nowojorska ostatecznie i oficjalnie weszła w życie na Seszelach dnia 3 Może 2020.
Arbitraż inwestycyjny na Seszelach
Według Przegląd polityki inwestycyjnej UNCTAD: Seszele, wydany we wrześniu 2020, Wyniki gospodarcze i społeczne Seszeli były wyjątkowe w ciągu ostatnich kilku lat, ponieważ jest to jedyny kraj Afryki Subsaharyjskiej o wysokim dochodzie. Seszele są otwarte na bezpośrednie inwestycje zagraniczne, zwłaszcza w sektorach takich jak turystyka i rybołówstwo, w których uważa się, że inwestycje zagraniczne w znacznym stopniu przyczyniły się do tych krajów’ gospodarka.
Seszele są stroną Konwencji o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych między państwami a obywatelami innych państw („Konwencja ICSID”) od 19 kwiecień 1978. Seszele podpisały tylko pięć dwustronnych traktatów inwestycyjnych („BITY”), jednak, a obecnie obowiązują tylko dwa - BIT Francja-Seszele (2007) oraz BIT Cypr-Seszele (1998).[5]
Seszele są stroną wielu innych umów międzynarodowych zawierających postanowienia dotyczące inwestycji, jednak, włącznie z, między innymi:
- KOMITET - US TIFA : Porozumienie między Wspólnym Rynkiem Afryki Wschodniej i Południowej (ZOBOWIĄZANY) oraz Stany Zjednoczone Ameryki w sprawie rozwoju stosunków handlowych i inwestycyjnych (obowiązuje od dnia 29 październik 2001);
- Umowa z Kotonu : Umowa o partnerstwie między członkami z Afryki, Grupa państw Karaibów i Pacyfiku oraz Wspólnota Europejska i jej państwa członkowskie (2000) (obowiązuje od dnia 1 kwiecień 2004);
- Traktat UA : Traktat ustanawiający Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą (obowiązuje od dnia 12 Może 1994);
- Traktat SADC : Traktat Południowoafrykańskiej Wspólnoty Rozwoju (obowiązuje od dnia 30 wrzesień 1993).
W celu przyciągnięcia większej liczby inwestycji zagranicznych i zapewnienia inwestorom większej ochrony, Seszele również minęły Ustawa Inwestycyjna Seszeli 2010 (akt 31 z 2010, ze zmianami w 2011 i w 2016),[6] włączając Inwestycje na Seszelach (Działalność gospodarcza) Przepisy prawne 2014, z których oba regulują bezpośrednie inwestycje zagraniczne na Seszelach.
Jedynym znanym publicznie arbitrażem inwestycyjnym przeciwko Seszelom jest CDR Group PLC v. Republika Seszeli (Numer sprawy ICSID. ARB / 02/14), (“CDC v. Seszele”) wniesiony przez brytyjskiego inwestora, Grupa CDR PLC. Spór dotyczył dwóch umów pożyczki i gwarancji państwowych udzielonych przez rząd Seszeli spółce CDC Group PLC. ten Ostateczna nagroda został wydany w dniu 17 grudzień 2003 na korzyść inwestora. Pozwany, rząd Seszeli, złożył wniosek o stwierdzenie nieważności wyroku oraz wystąpił o zawieszenie wykonania na podstawie art 52 konwencji ICSID. w Decyzja, czy kontynuować pobyt i kolejność 14 lipiec 2004, Komitet udzielił zgody na pobyt, powtórzenie już istniejących kryteriów, jednak, odrzucenie argumentu powołanego przez Pozwanego i stwierdzenie, że prawdopodobieństwo pozytywnego rozpatrzenia wniosku o unieważnienie nie jest wystarczającą podstawą do udzielenia pobytu. Subsequent ad hoc committees have followed the position in CDC v. Seszele, stwierdzenie, że zasadność leżącego u podstaw wniosku o stwierdzenie nieważności nie ma znaczenia przy podejmowaniu decyzji o dalszym zawieszeniu wykonania.[7]
[1] M.. Twomey, “Metisaż prawny w Mikro-jurysdykcji: Połączenie prawa zwyczajowego i prawa cywilnego na Seszelach” (wrzesień 2015).
[2] Bar Association of Seychelles, Uwarunkowania prawne i polityczne dotyczące skutecznego alternatywnego rozstrzygania sporów na Seszelach, grudzień 2012, dostępne o: https://sites.google.com/site/barassociationsc/law-journal-1/legalandpolicyconsiderationsforeffectivealternativedisputeresolutioninseychelles
[3] M.. Wietzorek, do. Piotr, „Konwencja nowojorska już obowiązuje w Republice Seszeli Blog Kluwer Arbitration”, 3 Może 2020.
[4] M.. Wietzorek, do. Piotr, „Konwencja nowojorska już obowiązuje w Republice Seszeli Blog Kluwer Arbitration”, 3 Może 2020.
[5] Widzieć https://investmentpolicy.unctad.org/international-investment-agreements/countries/188/seychelles
[6] SI 56 z 2011 i inwestycje na Seszelach (Poprawka) akt (akt 22 z 2016).
[7] Mitchell v. Demokratyczna Republika Konga, Numer sprawy ICSID. ARB / 99/7, Decyzja o wstrzymaniu wykonania orzeczenia, 30 listopad 2004, dla. 26; MTD Kapitał Sdn. Bhd. & MTD Chile SA. v. Republika Chile, Numer sprawy ICSID. ARB / 01/7, Decyzja w sprawie wniosku pozwanego o dalsze wstrzymanie wykonania kary, 1 czerwiec 2005, dla. 28; Przesył gazu CMS Co. v. Republika Argentyńska, Numer sprawy ICSID. ARB / 01/8, Decyzja w sprawie wniosku Republiki Argentyńskiej o dalsze wstrzymanie wykonania orzeczenia, 1 wrzesień 2006, dla. 37; Aconquika Water Company S.A. & Vivendi Universal SA. v. Republika Argentyńska, Numer sprawy ICSID. ARB / 97/3, Decyzja o wstrzymaniu wykonania orzeczenia, 4 listopad 2008.