Istnieje wiele sądów arbitrażowych, ale technicznie tylko jeden Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy, który odnosi się do Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego ICC. Nieco mylące dla osób niezaznajomionych z arbitrażem, Sądy arbitrażowe nie decydują o istocie sporów, ponieważ rola ta spoczywa na prywatnych arbitrach. Przeanalizujemy krótko rolę Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego ICC, przed zbadaniem innych sądów arbitrażowych.

Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ICC

Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy

Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy (często nazywany „sądem ICC”) świadczył usługi od ponad 23,000 sprawy arbitrażowe od momentu powstania w 1923. Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy jest niezależnym i niezależnym organem, wchodzący w skład Międzynarodowej Izby Handlowej („ICC”), największa na świecie organizacja biznesowa, z siedzibą w Paryżu, Francja. Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy, pomimo bycia nazywanym „sądem”, nie jest organem sądowym i sam nie wydaje osądów w merytorycznych aspektach sporów.[1] Zgodnie ze statutem, opublikowany jako załącznik I do Regulamin Arbitrażowy ICC, główną rolą Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego jest nadzór nad postępowaniem arbitrażowym zgodnie z Regulaminem Arbitrażowym ICC, z jego rolą, w tym kontrolą i zatwierdzaniem orzeczeń arbitrażowych. Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy postępuje zgodnie z własnymi przepisami wewnętrznymi, które są załączone jako załącznik II do Regulamin Arbitrażowy ICC.

Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy składa się z prezesa, Wiceprzewodniczący i jego członkowie.[2] Członkowie są powoływani na trzyletnią kadencję przez Światową Radę ICC na wniosek krajowych komitetów i grup.[3] Na obecny okres (2018-2021), Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ma 176 Członkowie z 104 kraje i terytoria, z dokładnym parytetem płci wynoszącym 88 kobiety i 88 mężczyźni.[4] Obecnym Prezesem Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego jest Pan. Alexis Mourre z Francji, który został powołany na sekundę, trzyletnia kadencja, która rozpoczęła się 1 lipiec 2018.

W swojej pracy, Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy jest wspierany przez Sekretariat MTK. Sekretariat Generalny ma Sekretarza Generalnego, odpowiedzialny za codzienne prowadzenie Sekretariatu Trybunału. Sekretarzowi Generalnemu pomaga Zastępca Sekretarza Generalnego, wraz z zespołem innych pracowników i specjalistów planujących i nadzorujących codzienne operacje. Radca zarządzający, sekretarz generalny i zastępca sekretarza generalnego pomagają w zarządzaniu liczbą spraw. Radcy zarządzającemu pomaga zespół złożony z dwóch lub więcej zastępców i dwóch lub więcej sekretarzy.

Gdy strony uzgodnią klauzulę arbitrażową odnoszącą się do Regulaminu Arbitrażu ICC, przekazują również pewne uprawnienia decyzyjne Międzynarodowemu Trybunałowi Arbitrażowemu. Uprawnienia te obejmują, na przykład: uprawnienia Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego do podejmowania decyzji dotyczących arbitrów (mianowanie i zastępowanie arbitrów, podejmowanie decyzji w sprawie wyzwań przeciwko nim); monitorowanie procesu arbitrażowego w celu upewnienia się, że jest on przeprowadzany prawidłowo oraz z wymaganą szybkością i wydajnością; kontrola i zatwierdzenie wszystkich orzeczeń arbitrażowych, w celu zapewnienia ich jakości i wykonalności; oprawa, zarządzanie i, Jeśli to konieczne, dostosowanie opłat i zaliczka na koszty; oraz nadzorowanie postępowania awaryjnego przed rozpoczęciem arbitrażu.[5] Językami urzędowymi i roboczymi Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego są angielski i francuski.

Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy w Londynie (LCIA)

Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ICC należy odróżnić od instytucji arbitrażowych, które mają w tytule sformułowanie „Sąd Arbitrażowy”.

Innym znanym trybunałem arbitrażowym jest Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy w Londynie („LCIA”), wiodąca instytucja arbitrażowa z siedzibą w Londynie, Zjednoczone Królestwo. Pierwotnie znany jako „City of London Chamber of Arbitration”, a następnie znany jako „London Court of Arbitration”, z powodu rosnącej liczby spraw międzynarodowych zmieniono jego nazwę 1986 do „London Court of International Arbitration”, lub „LCIA”, jak to powszechnie wiadomo. LCIA jest, jednak, nie sąd, ale niezależna spółka ograniczona gwarancją zarejestrowaną w Anglii. Dzisiaj, LCIA jest całkowicie niezależna od dwóch organów założycielskich – City of London i London Chamber of Commerce.

LCIA jest zarządzany przez Dyrektora Generalnego i Radę Dyrektorów, składający się z wybitnych praktyków z Londynu, którzy są odpowiedzialni za rozwój LCIA. Dyrektor Generalny i Rada Dyrektorów, jednak, nie mają znaczącego wpływu ani bezpośredniego zaangażowania w zarządzanie postępowaniem arbitrażowym. Dotyczy to Sekretariatu LCIA i Sądu Arbitrażowego LCIA. Sekretariat ma sekretarza, Zastępca sekretarza i kilku radców prawnych, których rolą jest bieżące zarządzanie sprawami.

Sąd Arbitrażowy LCIA, z kolei, jest niestałym organem LCIA, którego główną rolą jest powoływanie trybunałów arbitrażowych, decyzje dotyczące wyzwań arbitrów i kontroli kosztów, podobnie jak Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ICC.[6] Sąd LCIA ma prezesa i kilku wiceprezesów, a jej członkowie są wybitnymi praktykami arbitrażowymi, arbitrzy i naukowcy. Obecnym Prezesem Sądu LCIA jest Judith Gill, QC (Wielka Brytania).[7]

Stały Sąd Międzynarodowego Arbitrażu

Stały Sąd Międzynarodowego Arbitrażu Oprócz Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego ICC i Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego w Londynie, innym znanym „trybunałem arbitrażowym” jest Stały Sąd Arbitrażowy („PCA”), z siedzibą w Hadze, Holandia. PCA została utworzona w 1899 ułatwienie arbitrażu i innych form rozwiązywania sporów między państwami. PCA nie jest sądem międzynarodowym, ale raczej organizacja międzyrządowa w celu wspierania stron w prowadzeniu arbitrażu. Dzisiaj, PCA ma 121 Umawiające się Strony, które przystąpiły do jednej z konwencji założycielskich PCA.[8] PCA zapewnia wsparcie administracyjne w międzynarodowych arbitrażach obejmujących różne kombinacje państw, Podmioty państwowe, organizacje międzynarodowe i podmioty prywatne. PCA często zapewnia również administrowanie sprawami w celu wsparcia arbitrażu na podstawie przepisów UNCITRAL. Sekretarz Generalny PCA wykonuje również pewne funkcje specjalne dotyczące organu powołującego zgodnie z regulaminem UNCITRAL. PCA ma również własne zasady arbitrażu, ten Zasady arbitrażu PCA, w której najnowsza wersja została opublikowana w 2012.

Sąd Arbitrażowy ds. Sportu

Innym znanym „trybunałem arbitrażowym” jest Sąd Arbitrażowy ds. Sportu („CAS”). CAS ma siedzibę w Lozannie, Szwajcaria jest dziś głównym organem do rozwiązywania sporów związanych ze sportem. CAS nie jest również sądem, ale raczej organ arbitrażowy pomagający w prowadzeniu postępowań arbitrażowych w sprawach sportowych. Od momentu powstania w 1984, w ramach Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, CAS znacznie przyczynił się do rozwoju arbitrażu sportowego jako niezawodna i szybka metoda rozwiązywania sporów sportowych.

Sąd Arbitrażowy dla art

Niektóre sądy arbitrażowe są nowsze. Niedawno utworzona instytucja arbitrażowa, na przykład, jest Sąd Arbitrażowy dla art. ten Sąd Arbitrażowy ds. Sztuki został ustanowiony w Hadze w czerwcu 2018 wspólnie przez Holenderski Instytut Arbitrażowy i Fundację Uwierzytelniania w Sztuce w celu nadzorowania usług arbitrażowych i mediacyjnych, w odpowiedzi na trudności w administrowaniu sądowymi sprawami związanymi ze sztuką. Jak ta instytucja arbitrażowa spełni swoją zamierzoną rolę w praktyce, dopiero się okaże.

Podsumowując, „Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy”, „Stały Sąd Arbitrażowy” i inne sądy arbitrażowe nie są sądami w znaczeniu podmiotów rozstrzygających spory merytoryczne między samymi stronami. Raczej, są to instytucje arbitrażowe, lub organy instytucji arbitrażowych, którego podstawową rolą jest pomoc w administrowaniu, nadzoruje i kontroluje postępowania arbitrażowe i mediacyjne zgodnie z różnymi przepisami arbitrażowymi.