Niniejsza sprawa dotyczy zajęcia i wniosku o zawieszenie postępowania do czasu arbitrażu.
Fakty są następujące: Powód pozwał CEAT o naruszenie umowy dystrybucyjnej. Dodatkowo, Powód pozwał Mellon Bank. Powód wcześniej złożył pozew przeciwko CEAT przed Sądem Okręgowym w Massachusetts, gdzie sąd zarządził arbitraż, zgodnie z umową, i, w związku z tym zawiesił pozew do czasu wszczęcia postępowania.
Powód następnie odnowił pozew w sądzie powszechnym w hrabstwie Allegheny, a CEAT złożył wniosek o usunięcie do sądu rejonowego dla dystryktu zachodniego Pensylwanii. CEAT wykonał cztery ruchy: (1) do rozwiązania zagranicznego zajęcia z tego powodu, że Mellon nie posiadał żadnej własności CEAT pod jego opieką w momencie doręczenia; (2) oddalić skargę; (3) w celu przekazania pozwu do Sądu Rejonowego w Massachusetts, gdzie poprzedni pozew był w toku lub (4) pozostać pozwem do czasu arbitrażu. 
Sąd odrzucił każdy wniosek, oskarżeni odwołali się od wyroku do Court of Appeals.
Sąd Apelacyjny uznał, że postanowienie o zajęciu za granicą, odrzucenie wniosku o oddalenie powództwa, i zamówienie (lub odmowa jednego) przeniesienie działania jest decyzją wstępną i, a zatem, nie można zaskarżyć go w sądzie apelacyjnym. jednak, Odnośnie wniosku o zawieszenie pozwu do czasu arbitrażu, Trybunał stwierdził, że ma jurysdykcję.
Następnie Trybunał przystąpił do analizy roszczeń Powoda i stwierdził, że zarzuty naruszenia klauzuli wyłączności, oraz naruszenie wyraźnych i dorozumianych gwarancji, wchodziły w zakres klauzuli arbitrażowej zawartej w umowie dystrybucyjnej.
Trybunał stwierdził również, że Sąd Rejonowy nie miał uprawnień dyskrecjonalnych do odmowy wydania postanowienia o zawieszeniu pozwu. W przeciwieństwie, Trybunał stwierdził, że sąd poniżej był związany postanowieniami konwencji nowojorskiej (Artykuł II (3)) do uznania i wykonania umowy o arbitraż.
Dodatkowo, ustalono, że pozew stanowi naruszenie zobowiązania powoda do arbitrażu i to, w tym względzie, obcy załącznik powinien zostać zwolniony.