Opodatkowanie odszkodowań w międzynarodowych orzeczeniach arbitrażowych powinno być istotną kwestią dla każdej strony uwikłanej w spór podlegający arbitrażowi. Według Kellera i Leikina, średnie zobowiązanie podatkowe w sprawach rozpatrywanych przed trybunałami utworzonymi na podstawie Międzynarodowej Konwencji o Rozstrzyganiu Sporów Inwestycyjnych („ICSID”) to oszałamiający USD 16-38.5 milion.[1] Niemniej jednak, kwestia opodatkowania jest często pomijana. Niniejsza notatka zawiera przegląd głównych elementów, które należy wziąć pod uwagę w związku z opodatkowaniem międzynarodowych orzeczeń arbitrażowych.
Skutki opodatkowania
Ogólną zasadę obliczania odszkodowania wywodzi się z przełomowej sprawy Factory At Chorzów w którym trybunał stwierdził, że „zadośćuczynienie musi, tak daleko jak to możliwe, usunąć wszystkie skutki nielegalnego czynu i przywrócić sytuację, która by nastąpiła, według wszelkiego prawdopodobieństwa, istniałyby, gdyby czyn ten nie został popełniony.”[2] Nazywa się to czasem doktryną „pełne odszkodowanie”.
jednak, przy obliczaniu odszkodowania niezbędnego do uzyskania pełnego odszkodowania, istotne jest uwzględnienie skutków opodatkowania. Gdyby, na przykład, szkody oblicza się w odniesieniu do wartości netto, takie jak zyski, a strona wygrywająca musi następnie zapłacić podatek od orzeczenia wydanego na jej korzyść, całkowita wartość, jaką otrzyma, będzie taka, jakby dwukrotnie zapłaciła podatki. Jest to w sposób oczywisty niewystarczające do pełnego odszkodowania, do którego jest ona uprawniona.
Stawki podatkowe
Stawka podatku mająca zastosowanie do odszkodowań wynikających z międzynarodowych orzeczeń arbitrażowych jest w dużym stopniu zależna od danej jurysdykcji. Zazwyczaj, stosowana stawka będzie zależała od statusu prawnego straty, która podlega kompensacji.
Utracone zyski, na przykład, może być opodatkowany jako dochód. Opodatkowanie innych strat może zostać uznane za podatek od zysków kapitałowych. W Wielkiej Brytanii, decyzja w Zim Properties Ltd przeciwko Proctorowi ustalono, że prawo do podjęcia działań lub uzyskania odszkodowania może stanowić składnik aktywów dla celów podatkowych.[3] To już było potwierdzone przez HMRC,[4] i oznacza, że wszelkie szkody mogą podlegać podatkowi od zysków kapitałowych zamiast podatkowi dochodowemu, w zależności od okoliczności i źródła odszkodowania.[5]
Ostatecznie, jest to kwestia jurysdykcji i faktów leżących u podstaw danej sprawy.
Rachunkowość podatkowa
Jednym ze sposobów rozliczenia podatku jest obliczenie szkód ubruttowionych w podatku. Na przykład, jeżeli strona poniosła USD 1 miliony strat, ale stoi w obliczu a 30% obowiązek podatkowy od całej kwoty, „obrzydzony” roszczenie o odszkodowanie będzie opiewało na USD 1.43 milion, zapewniając w ten sposób USD 1 milionową nagrodę netto.
jednak, w sporach wynikających ze skomplikowanych transakcji międzynarodowych, które obejmują kilka systemów podatkowych i podmioty zarejestrowane w różnych jurysdykcjach, podejście polegające na ubruttowieniu może być łatwiej powiedzieć, niż zrobić. Również na powodzie spoczywa ciężar dowodu polegającego na wykazaniu, że prawidłowo i rzetelnie uwzględnił kwestie podatkowe w swoich roszczeniach.
W sporach inwestor-państwo, Jest mało prawdopodobne, aby takie podejście do ubruttowienia odniosło sukces. Na przykład, trybunał ICSID w Mobil v. Kanada stwierdził, że jest to „nie był świadomy wynikającego z prawa międzynarodowego wymogu ubruttowienia odszkodowania ze względów podatkowych.”[6] W Servier w. Polska, trybunał UNCITRAL oddalił w całości w jednym akapicie pozew dotyczący ubruttowania, ustalenia, że jest to zamiast tego sprawa władz fiskalnych zainteresowanych państw.[7]
Niech tak będzie, zdarzają się sytuacje, w których trybunał nakaże pozwanemu państwu unikanie nakładania podatków od nagrody przyznanej inwestorowi. W Chevron v. Ekwador, na przykład, trybunał PCA stwierdził, że pozwane państwo zgodziło się nie pobierać podatków od orzeczenia, w związku z czym odszkodowanie można było obliczyć na podstawie prostej kwoty netto.[8] W Siemens v. Argentyna, w przypadku braku takiej umowy ze strony pozwanego Państwa, trybunał ICSID nakazał Argentynie zapłatę odszkodowania po opodatkowaniu,[9] chociaż podejście to nie było konsekwentnie stosowane.[10]
Podwójne opodatkowanie
Należy także zadbać o uniknięcie podwójnego opodatkowania międzynarodowych orzeczeń arbitrażowych. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego jest zwracanie uwagi na umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy odpowiednimi państwami.
W Glencore International AG, Wysoki Trybunał w New Delhi miał obowiązek określić status odszkodowania wypłaconego powodzie, szwajcarska firma, po wydaniu wyroku arbitrażu międzynarodowego.[11] konkretnie, pytanie przed sądem brzmiało, czy nagroda stanowi formę dochodu, czy nieoczekiwany zysk. Jeśli to był gratka, to by upadło Artykuł 22.3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Indiami a Szwajcarią, i podlegałby opodatkowaniu wyłącznie w Indiach.[12] Z drugiej strony, gdyby tak nie było, wówczas byłaby to forma dochodu podlegająca opodatkowaniu wyłącznie w Szwajcarii na podstawie art 22.1 tego samego.[13] Sąd uznał, że było to drugie, a pozwany został zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda kwoty netto w świetle umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.[14]
Wniosek
Opodatkowanie międzynarodowych orzeczeń arbitrażowych jest tematem złożonym i zależnym od jurysdykcji. Strony pragnące otrzymać pełne odszkodowanie za poniesione szkody muszą wziąć pod uwagę potencjalny status podatkowy przyznanego odszkodowania. Aby złagodzić skutki podatków, strony mogą albo ubruttowić swoje obliczenia odszkodowania, albo, w arbitrażu inwestor-państwo, zwrócić się do trybunału o zarządzenie uniemożliwiające pozwanemu państwu pobieranie podatków od orzeczenia. Strony powinny także zadbać o unikanie podwójnego opodatkowania. Biorąc pod uwagę potencjalne kwoty, o które chodzi, dokładne rozliczanie podatków od międzynarodowych orzeczeń arbitrażowych ma kluczowe znaczenie.
[1] M.. Kellera i E. Gry, Podatkowe przedsięwzięcie: Zajęcie się konsekwencjami podatkowymi orzeczeń arbitrażu inwestycyjnego, 37(2) Dziennik Międzynarodowego Arbitrażu 191, P. 195.
[2] Sprawa dotycząca fabryki w Chorzowie, Seria PCIJ A. Nie 17, Wyrok merytoryczny, 13 wrzesień 1928, P. 47 (podkreślenie dodane).
[3] Zim Properties Ltd przeciwko Proctorowi [1985] STC 90.
[4] Pozaustawowa koncesja Jego Królewskiej Mości dotycząca podatków i ceł, D33.
[5] Pozaustawowe koncesje skarbowe i celne Jego Królewskiej Mości, D33.
[6] Mobil Investments Kanada Inc. v. Kanada, Numer sprawy ICSID. ARB(OF)/07/4, Decyzja w sprawie odpowiedzialności i zasad kwantowych, 22 Może 2012, dla. 485.
[7] Servier Laboratories, SAS. v. Rzeczpospolita Polska, UNCITRAL, Nagroda, 14 luty 2012, dla. 666.
[8] Chevron Corporation przeciwko. Republika Ekwadoru, PCA Nr sprawy. 2007-02/AA277, Ostateczna nagroda, 31 sierpień 2011, dla. 352.
[9] Siemens AG. v. Republika Argentyńska, Numer sprawy ICSID. ARB/02/08, Nagroda, 6 luty 2007, dla. 403(11).
[10] M.. Kellera i E. Gry, Podatkowe przedsięwzięcie: Zajęcie się konsekwencjami podatkowymi orzeczeń arbitrażu inwestycyjnego, 37(2) Dziennik Międzynarodowego Arbitrażu 191, P. 200.
[11] Glencore International AG przeciwko Dalmia Cement (Indie) Ograniczony (2019) Przykładowa aplikacja(system operacyjny) Nr 1216-17/2015, najlepszy. 1, 4.
[12] Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od płacenia podatków z Konfederacją Szwajcarską, efektywny 29 grudzień 1994, Artykuł 22.3.
[13] Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od płacenia podatków z Konfederacją Szwajcarską, efektywny 29 grudzień 1994, Artykuł 22.1.
[14] Glencore International AG przeciwko Dalmia Cement (Indie) Ograniczony (2019) Przykładowa aplikacja(system operacyjny) Nr 1216-17/2015, dla. 18.