TERMIN WYCENY SZKÓD W MIĘDZYNARODOWYM ARBITRAŻU – ARBITRAŻ JUKOS
Data wyceny szkód w arbitrażu międzynarodowym jest oczywiście ważna, i nie zawsze pokrywa się z datą sugerowaną przez Strony w międzynarodowym arbitrażu. Arbitraż z Jukosu ilustruje tę kwestię.
Dwie najbardziej znaczące daty wyceny szkód, z kwantowego punktu widzenia, were the forced auction of Yukos to Baikal in December 2004 oraz datę wykreślenia Jukosu z rejestru spółek w listopadzie 2007. The Claimants’ original claim was that the valuation date should be the highest of either the 2007 data lub data przyznania.
Trybunał znalazł, jednak, że odpowiednią datą wyceny powinien być albo grudzień 2004 lub datę przyznania (jak to się uważa 30 czerwiec 2014 do celów jego obliczenia) (Ostateczna nagroda, dla. 1777) and that Claimants should be entitled to the higher valuation (tak powinno być w przypadku nielegalnych wywłaszczeń i zgodnie z artykułami ILC dotyczącymi odpowiedzialności państwa (Ostateczna nagroda, dla. 1763)).
Trybunał ustalił zatem całkowitą kwotę szkód spowodowanych działaniami pozwanego w każdym z określonych terminów, złożony z: 1) wartość udziałów wierzycieli w Jukosie na dzień wyceny, 2) wartość dywidend ustalonych przez Trybunał zostałaby wypłacona przez Jukos do dnia wyceny „ale” za wywłaszczenie Jukosu, i 3) odsetki przed przyznaniem tych kwot (Ostateczna nagroda, dla. 1778). Warto zauważyć, że Trybunał stwierdził, że możliwe umieszczenie Yukos na NYSE (i korzyści pochodne) a planowane połączenie z Sibneftem było zbyt niepewne, aby można je było przypisać pozwanemu, i odrzuciło te scenariusze (Ostateczna nagroda, 1779, 1780). Chociaż były one wysoce prawdopodobne, trybunały arbitrażowe rzadko przyznają odszkodowania za kwoty, które można uznać za spekulacyjne.
As neither Claimants nor Respondent had performed valuations on the dates the Tribunal found to be relevant, Trybunał musiał sam dokonać wyceny (Ostateczna nagroda, 1782). Jest to jeden z najważniejszych aspektów sekcji kwantowej ostatecznej nagrody. Chociaż eksperci kryminalistyczni często woleliby, aby Trybunał udzielał wskazówek ekspertom i oczekiwał, że wyciągną ze sobą wnioski, Trybunał wziął przedstawione informacje i sam dokonał korekt na podstawie skorygowanej wersji analizy porównywalnych firm powoda (Ostateczna nagroda, 1782) ponieważ transakcje DCF i porównywalne okazały się zbyt niewiarygodne.
Według M.. MacGregor (BDO, Londyn), analiza Trybunału słusznie pokazuje ograniczenia metody DCF, jak można nim manipulować i jak spekulować, potwierdzając jednocześnie, że spółki porównywalne mogą być bardzo cennym narzędziem wyceny. Dostosowania Trybunału, jednak, wydaje się, że nie miał kopii zapasowej.
Trybunał znalazł wartość kapitału własnego Jukosu w 2007 było USD 61 miliard, do obniżenia przez RTS Oil and Gas Index w celu uzyskania wartości kapitału własnego Yukos w 2014 USD 42 miliard, następnie dodał dywidendy po niektórych korektach USD 45 miliard i odsetki od dywidend w USD 7 miliarda w sumie USD 94 miliard. Tak jak własność Yukos należąca do roszczeń 70.5%, jego proporcjonalny udział wyniósł prawie USD 67 miliard. Trybunał zastosował następnie 25% wartość błędu składkowego do osiągnięcia kwoty USD 50 miliard.
Ta sama metodologia prowadzi do kwoty USD 16 miliard obliczony na grudzień 2004 data, ale, jak wspomniano, Claimants were found to be entitled to the higher of the two figures. The valuation date for damages in international arbitration used by the Arbitral Tribunal therefore represented a difference of USD 34 miliard, odpowiadające za większość przyznanych szkód.
– Oliviera Marquaisa