Με Turgut Aycan Ozcan & Timuçin Demir
Όλα σχετικά με την απόφαση Ad-Hoc της Kılıç σχετικά με την ακύρωση ξεκίνησαν φυσικά με την απόφαση που εκδόθηκε στην υπόθεση ICSID μεταξύ μιας τουρκικής κατασκευαστικής εταιρείας, Kılıç Construction Import Export Industry and Trade Inc. ("Sword"), και Τουρκμενιστάν. Ο Kılıç είχε υποβάλει υπόθεση ICSID (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 10/01) κατά του Τουρκμενιστάν βάσει του 1992 Τουρκία-Τουρκμενιστάν BIT (το "BIT"). Σε αυτήν την περίπτωση, Το Τουρκμενιστάν υποστήριξε ότι το δικαστήριο ICSID δεν είχε δικαιοδοσία ως διάταξη επίλυσης διαφορών του BIT (Αρθρο 7(2) του BIT)[Εγώ] πρώτα απαιτεί από τον επενδυτή να προσφύγει στα τοπικά δικαστήρια του κράτους υποδοχής και, όταν τα τοπικά δικαστήρια δεν λάβουν τελική απόφαση εντός ενός έτους, ο επενδυτής μπορεί στη συνέχεια να υποβάλει την αξίωσή του σε διεθνή φόρουμ διαιτησίας, δηλαδή ICSID, UNCITRAL ή ICC.
Μετά από εξέταση των επιχειρημάτων και των γεγονότων που υπέβαλαν οι Kılıç και Τουρκμενιστάν σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 7(2) του BIT, το δικαστήριο Kılıç αποφάσισε ότι ο Kılıç πρέπει πρώτα να προσφύγει στα τοπικά δικαστήρια του Τουρκμενιστάν και, μόνο εάν δεν εκδοθεί οριστική απόφαση από τα τουρκμενικά δικαστήρια εντός ενός έτους, Ο Kılıç μπορεί στη συνέχεια να υποβάλει αίτηση για διεθνή διαιτησία.[ii]
Ωστόσο, σε μια πρόσφατη υπόθεση ICSID μεταξύ ενός Τούρκου επενδυτή και μιας κατασκευαστικής εταιρείας (Muhammet Çap & Sehil Construction Industry and Trade Ltd. Sti. ("Sehil") και Τουρκμενιστάν (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 12/06 του 13 Φεβρουάριος 2015), το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το άρθρο 7(2) του BIT δίνει ένα προαιρετικό δικαίωμα στον επενδυτή. Σε αντίθεση με το δικαστήριο Kılıç, το δικαστήριο του Sehil επικεντρώθηκε στο αντικείμενο και τον σκοπό του BIT λαμβάνοντας υπόψη τις επεξηγηματικές σημειώσεις που στάλθηκαν στο τουρκικό κοινοβούλιο κατά την επικύρωση του BIT και τη δήλωση μαρτύρων ενός Τούρκου αξιωματούχου που συμμετείχε στην προετοιμασία του BIT το 1992. Μετά την εξέταση όλων των γεγονότων πριν από αυτό, το δικαστήριο του Sehil κατέληξε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 7(2) του BIT, οι επενδυτές μπορούν είτε να υποβάλουν τη διαφορά τους στα τοπικά δικαστήρια του κράτους υποδοχής είτε απευθείας σε διεθνή διαιτησία. Σε κάθε περίπτωση, ένας επενδυτής που επιλέγει να προσφύγει στα τοπικά δικαστήρια του κράτους υποδοχής και να λάβει τελική απόφαση εντός ενός έτους θα έχει χάσει το δικαίωμά του να προσφύγει σε διεθνές διαιτητικό φόρουμ.[iii]
Φυσικά, Αυτά τα δύο διαφορετικά συμπεράσματα που έγιναν από δύο διαφορετικά δικαστήρια ICSID δημιουργούν έντονες αποκλίσεις στην ερμηνεία του άρθρου 7(2) του BIT και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα αναγκάσει τα άλλα δικαστήρια που ασχολούνται με το ίδιο ζήτημα να προβούν σε λεπτομερή ανάλυση του αντικειμένου και του σκοπού του BIT, την πρόθεση των συντακτών του BIT και τα πραγματικά περιστατικά που υπέβαλαν τα μέρη να λάβουν σωστούς προσδιορισμούς σχετικά με το εάν οι επενδυτές μπορούν να υποβάλουν απευθείας αίτηση για διεθνή διαιτησία χωρίς να προσφύγουν πρώτα στα τοπικά δικαστήρια του κράτους υποδοχής.
Πιο πρόσφατα, επί 14 Ιούλιος 2015, η Ad-Hoc Επιτροπή Kılıç (ο "Επιτροπή") που συστάθηκε για τη διαδικασία ακύρωσης που κίνησε ο Kılıç δεν εισήλθε στη συζήτηση σχετικά με την έννοια του άρθρου 7(2) του BIT και αποφάσισε ότι οι λόγοι ακύρωσης που αναφέρονται στο άρθρο 52 της Σύμβασης ICSID δεν ισχύουν για την εν λόγω υπόθεση.[iv] Ως εκ τούτου, γίνεται και πάλι προφανές ότι η διαδικασία ακύρωσης δεν επιδιώκει να ξαναδοκιμάσει πραγματικά ή νομικά ζητήματα και περιορίζεται σε πολύ συγκεκριμένους λόγους, όπως η πρόδηλη υπέρβαση εξουσίας του διαιτητικού δικαστηρίου, η αποτυχία του να δηλώσει τους λόγους, ή μια σοβαρή απόκλιση από έναν θεμελιώδη διαδικαστικό κανόνα.
Η επιτροπή δήλωσε επανειλημμένα στην απόφασή της ότι δεν δικαιούται να προβεί σε δεύτερη ανάλυση, μαντέψτε ή σχολιάστε την έννοια του άρθρου 7.2 του BIT. Για παράδειγμα, το δήλωσε: «… Τα έγγραφα που αντιτάχθηκαν από τον εναγόμενο είχαν υποβληθεί προς υποστήριξη των επιχειρημάτων που επιδιώκουν την επανερμηνεία του άρθρου VII.2 από αυτήν την επιτροπή, καθήκον που υπερβαίνει την εντολή του, όπως εξηγείται από την επιτροπή αργότερα σε αυτήν την απόφαση. "[β]
Επί πλέον, η επιτροπή έκρινε επίσης ότι «[Εγώ]Η επιτροπή δεν πρέπει να καταλήξει στο δικό της συμπέρασμα σχετικά με το εάν το κείμενο του άρθρου VII.2 για την αυθεντική αγγλική έκδοση του BIT είναι ασαφές ή σκοτεινό… Για την επιτροπή, Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμά του αφού άκουσε τα μέρη, ανάλυση του κειμένου και ανάκριση του μεταφραστή. "[εμείς]
Τελικά, η επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «Η αναθεώρηση των ερμηνειών και των συμπερασμάτων των δικαστηρίων για την επίτευξη ομοιομορφίας της νομολογίας δεν αποτελεί στόχο εντός των περιορισμένων όρων της επιτροπής ακύρωσης.»[ζ ́]
Τα προαναφερθέντα συμπεράσματα της ΟΚΕ δείχνουν σαφώς ότι απέφυγε να μαντέψει τη σημασία των διατάξεων επίλυσης διαφορών του Τουρκικού-Τουρκμενιστάν BIT. Κυρίως, Η απόφαση της επιτροπής δείχνει ότι η ερμηνεία του άρθρου 7(2) του BIT δεν είναι ούτε απαραίτητο για την ακύρωση ενός βραβείου βάσει του άρθρου 52 της Σύμβασης ICSID ούτε σχετίζεται με τους λόγους ακύρωσης.
Συμπερασματικά, Είναι σαφές ότι η απόφαση ακύρωσης που εκδόθηκε από την Ad-Hoc επιτροπή Kılıç δεν επηρεάζει την ερμηνεία του άρθρου 7(2) του BIT. Από την άλλη πλευρά, νέα συμπεράσματα που πρέπει να γίνουν από τα δικαστήρια που ασχολούνται με το ίδιο ζήτημα στο μέλλον, αναμφίβολα θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη ομοιομορφίας της νομολογίας σχετικά με την ερμηνεία της διάταξης επίλυσης διαφορών του Τουρκικού-Τουρκμενιστάν BIT.
[Εγώ] Αρθρο 7.2 του BIT διαβάζεται ως εξής:
«Εάν αυτές οι διαφορές δεν μπορούν να επιλυθούν με αυτόν τον τρόπο εντός έξι μηνών από την ημερομηνία της γραπτής ειδοποίησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η διαφορά μπορεί να υποβληθεί, όπως μπορεί να επιλέξει ο επενδυτής, προς την:
- Το Διεθνές Κέντρο Διακανονισμού Επενδυτικών Διαφορών (ICSID) δημιουργήθηκε από τη «Σύμβαση για την επίλυση επενδυτικών διαφορών μεταξύ κρατών και υπηκόων άλλων κρατών», (σε περίπτωση που και τα δύο Μέρη υπογράψουν την παρούσα Σύμβαση.)
- Ένα ad hoc δικαστήριο διαιτησίας που θεσπίστηκε βάσει του Κανονισμού Διαιτησίας της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Διεθνές Εμπόριο (ΟΚΕΤΡΙΑ), (σε περίπτωση που και τα δύο μέρη είναι μέλη των Ηνωμένων Εθνών)
(ντο) Το Διαιτητικό Δικαστήριο του Διεθνούς Παρισιού [ούτω] Εμπορικό Επιμελητήριο,
υπό την προϋπόθεση ότι, αν ο ενδιαφερόμενος επενδυτής υπέβαλε τη διαφορά ενώπιον των δικαστηρίων του συμβαλλόμενου μέρους που είναι μέρος της διαφοράς και δεν έχει δοθεί τελικό βραβείο εντός ενός έτους."
[ii] Kılıç Construction Import Export Industry and Trade Inc.. Τουρκμενιστάν, (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 10/1) Απόφαση σχετικά με το άρθρο VII.2 της διμερούς επενδυτικής συνθήκης Τουρκίας - Τουρκμενιστάν, 7 Ενδέχεται 2012 και βραβείο, 2 Ιούλιος 2013
[iii] Muhammet Çap & Sehil Insaat Endustri ve Ticaret Ltd. Sti. και Τουρκμενιστάν (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 12/06) Απόφαση σχετικά με την ένσταση του εναγόμενου στη δικαιοδοσία βάσει του άρθρου VII(2) της Διμερούς Συνθήκης Επενδύσεων Τουρκίας-Τουρκμενιστάν, 13 Φεβρουάριος 2015
[iv] Kılıç Construction Import Export Industry and Trade Inc.. Τουρκμενιστάν, (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 10/1), Απόφαση για την ακύρωση, 14 Ιούλιος 2015
[β] Kılıç Construction Import Export Industry and Trade Inc.. Τουρκμενιστάν, (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 10/1), Απόφαση για την ακύρωση, 14 Ιούλιος 2015, 96
[εμείς] Kılıç Construction Import Export Industry and Trade Inc.. Τουρκμενιστάν, (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 10/1), Απόφαση για την ακύρωση, 14 Ιούλιος 2015, ¶113
[ζ ́] Kılıç Construction Import Export Industry and Trade Inc.. Τουρκμενιστάν, (Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 10/1), Απόφαση για την ακύρωση, 14 Ιούλιος 2015, ¶118