Το υπουργικό συμβούλιο του Κατάρ σε συνεδρίαση τον Ιούνιο 2016 διέταξε τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την έκδοση του σχεδίου νόμου για τη διεθνή εμπορική διαιτησία στο Κατάρ, αφού ενημερώθηκε σχετικά με τη σύσταση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου σχετικά με το σχέδιο νόμου, εκδόθηκε στις 2015.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, μέσω της ευρείας επικύρωσης της Σύμβασης της Νέας Υόρκης, and the distrust of local courts due to repeated delays and lack of neutrality, συμβαλλόμενα μέρη έχουν καθιερώσει τη διαιτησία ωςκανονικά μέσα επίλυσης σύνθετων εμπορικών διαφορών στο MENA"[1]. Κατάρ, όπως η Σαουδική Αραβία, είναι ένα παράδειγμα αυτής της σημαντικής εξέλιξης υπέρ της διαιτησίας.
Το πρώτο σημαντικό βήμα ήταν 30 Δεκέμβριος 2002, όταν το Κατάρ προσχώρησε στη Σύμβαση της Νέας Υόρκης για την αναγνώριση και την επιβολή ξένων διαιτητικών βραβείων. Το δεύτερο ήταν μέσα 2015 πότε, under the influence and presence of expatriate international arbitration practitioners, Το Κατάρ κυκλοφόρησε ένα νέο σχέδιο νόμου περί διαιτησίας, με βάση τον UNCITRAL Model Law, που προοριζόταν να αντικαταστήσει άρθρα 190-210 του αστικού και εμπορικού διαδικαστικού νόμου της 1990, θεωρείται παρωχημένη και περιλαμβάνει πολλούς ξεπερασμένους κανόνες.
Πρώτα, the new law is more modern as it accepts as valid an electronic version of the arbitration clause.
Δεύτερος, παρέχει στο διαιτητικό δικαστήριο μεγαλύτερη ανεξαρτησία. Ο διορισμός διαιτητών περιλαμβάνεται στα πρόσωπα που είναι εγγεγραμμένα στο εθνικό μητρώο διαιτητών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (να θεσπιστεί από το νέο νόμο).
Τρίτος, σε αντίθεση με τον παλιό νόμο, the new law consecrates the principles of severability of the arbitration clause from the contract and the rule of competence-competence.
Τέταρτος, Ο νέος νόμος προάγει τόσο την εμπιστευτικότητα αποκλείοντας ρητά τη δημοσίευση της διαιτητικής απόφασης, εν μέρει ή εξ ολοκλήρου, εκτός εάν και τα δύο μέρη έχουν συμφωνήσει διαφορετικά, και αποτελεσματικότητα. Πράγματι, ελλείψει συμφωνίας για το αντίθετο μεταξύ των μερών, το διαιτητικό δικαστήριο πρέπει να αποδώσει την τελική του απόφαση επί της ουσίας της διαφοράς εντός 12 μήνες από την έναρξη της διαδικασίας διαιτησίας.
Τελικά, Ο νέος νόμος αναγνωρίζει επίσης το τελικό των διαιτητικών βραβείων. Το χαμένο κόμμα δεν μπορεί πλέον να κάνει έφεση για ένα βραβείο, αλλά μπορεί να το αμφισβητήσει μέσω ακύρωσης, στα πλαίσια 90 ημέρες, για λόγους έλλειψης διαδικαστικής ακεραιότητας.
Αυτές οι νέες διατάξεις πιθανότατα θα προωθήσουν το διεθνές εμπόριο και τις επενδύσεις στο Κατάρ και πρέπει να επαινεθούν.
Aurélie Ascolie, Aceris Law SARL
[1] IBA, Η τρέχουσα κατάσταση και το μέλλον της διεθνούς διαιτησίας: Περιφερειακές προοπτικές, Σεπτέμβριος 2015, σελ. 33-34.