Ασφάλεια για το κόστος στις διαιτησίες ICSID.
Για πρώτη φορά, ένα διαιτητικό δικαστήριο διέταξε την ασφάλεια για έξοδα σε διαιτησία ICSID. Το διαιτητικό δικαστήριο διέταξε την εταιρεία έρευνας και παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου RSM Production Corporation να παράσχει εγγύηση ύψους USD 750,000 ως ασφάλεια για το κόστος μιας διαιτητικής επένδυσης.
Αυτό ακολούθησε με παραγγελία με ημερομηνία 12 Δεκέμβριος 2013, σύμφωνα με την οποία η RSM διατάχθηκε να καταβάλει όλη την προκαταβολή για τα διοικητικά έξοδα αυτής της διαιτησίας, που συνήθως πληρώνονται 50% από κάθε μέρος.
Ενώ τέτοιες παραγγελίες είναι κοινές στη διεθνή εμπορική διαιτησία, Φαίνεται ότι είναι η πρώτη φορά που έχουν γίνει σε μια διαμάχη επενδυτή-κράτους. Ενώ έχουν απλώς διαδικαστικό χαρακτήρα, Τέτοια διαδικαστικά ζητήματα μπορεί να είναι χρονοβόρα και δαπανηρά για συμμόρφωση με τους ενάγοντες. Οι ερωτηθέντες χρησιμοποιούν συχνά τέτοιες διαδικαστικές τακτικές για να καταστήσουν πιο δύσκολη τη λήψη διαιτητικής απόφασης. Αν και αυτοί οι διαδικαστικοί μηχανισμοί αντιπροσωπεύουν μια σημαντική δαπάνη ως προς το χρόνο και το κόστος, δεν έχουν καμία επίδραση στην τελική έκβαση μιας διαφοράς.
Η απόφαση για την ασφάλεια για το κόστος βασίστηκε σε διαπίστωση “εξαιρετικές περιστάσεις” αιτιολόγηση τέτοιων μέτρων βάσει του άρθρου 47 του κανόνα της σύμβασης ICSID και της διαιτησίας ICSID 39(1) σχετικά με προσωρινά μέτρα. Τα έκτακτα μέτρα βασίστηκαν (1) την προηγούμενη αποτυχία του ενάγοντα να πληρώσει τα έξοδα κατά τη διαιτησία ICSID εναντίον της Γρενάδας και (2) το γεγονός ότι τρίτοι χρηματοδότες πληρώνουν για την αξίωση του Ενάγοντος και ενδέχεται να μην συμφωνήσουν να πληρώσουν τα έξοδα εάν η υπόθεση δεν ήταν επιτυχής.
Ένας από τους τρεις διαιτητές διαφωνεί από αυτήν την απόφαση σχετικά με την ασφάλεια για το κόστος, υποστηρίζοντας ότι μια εντολή ασφάλειας για το κόστος δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτει στην κατηγορία των προσωρινών μέτρων που ενδέχεται να είναι “λαμβάνονται για τη διατήρηση των δικαιωμάτων” συμβαλλόμενου μέρους βάσει του κανόνα διαιτησίας ICSID 39(1). Σύμφωνα με τον διαφωνούντα διαιτητή, το εν λόγω δικαίωμα (να απονεμηθούν έξοδα) ήταν απλώς ενδεχόμενο και δεν υπήρχε επί του παρόντος. Επομένως, δεν ήταν σωστό να μιλάμε για το “διατήρηση” δικαιώματος πληρωμής. Σημείωσε επίσης ότι σύμφωνα με τον κανόνα διαιτησίας ICSID 39, τα διαιτητικά δικαστήρια θα μπορούσαν “συνιστώ” προσωρινά μέτρα αλλά όχι “Σειρά” τους, όπως έκανε η πλειοψηφία σε αυτήν την περίπτωση. Κανόνας διαιτησίας ICSID 39 διαβάζει:
Κανόνας 39 - Προσωρινά μέτρα
(1) Ανά πάσα στιγμή μετά την έναρξη της διαδικασίας, ένα μέρος μπορεί να ζητήσει τη σύσταση προσωρινών μέτρων για τη διατήρηση των δικαιωμάτων του από το δικαστήριο. Το αίτημα προσδιορίζει τα δικαιώματα που πρέπει να διατηρηθούν, τα μέτρα για τα οποία ζητείται η σύσταση, και τις συνθήκες που απαιτούν τέτοια μέτρα.
Η εντολή πληρωμής 100% της προκαταβολής στο κόστος είναι επίσης μοναδική, από το τεκμήριο βάσει του άρθρου 14 του Διοικητικού και Δημοσιονομικού Κανονισμού ICSID είναι ότι κάθε μέρος πρέπει να καταβάλει το ήμισυ της προκαταβολής για το κόστος για κάθε διαφορά. Οι διαιτητές εφάρμοσαν τον κανόνα διαιτησίας ICSID 28, που επιτρέπει άνιση κατανομή των προκαταβολών:
Κανόνας 28 - Κόστος διαδικασίας
(1) Με την επιφύλαξη της τελικής απόφασης για την καταβολή του κόστους της διαδικασίας, το δικαστήριο μπορεί, εκτός εάν συμφωνηθεί διαφορετικά από τα μέρη, αποφασίζω:
(ένα) σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, το τμήμα που θα καταβάλει κάθε μέρος, σύμφωνα με τον διοικητικό και δημοσιονομικό κανονισμό 14, των τελών και εξόδων του Δικαστηρίου και των χρεώσεων για τη χρήση των εγκαταστάσεων του Κέντρου;
(σι) σε σχέση με οποιοδήποτε μέρος της διαδικασίας, ότι το σχετικό κόστος (όπως καθορίζεται από τον Γενικό Γραμματέα) βαρύνει εξ ολοκλήρου ή σε ένα συγκεκριμένο μερίδιο από ένα από τα μέρη.
(2) Αμέσως μετά το κλείσιμο της διαδικασίας, κάθε διάδικος υποβάλλει στο Δικαστήριο δήλωση των δαπανών που έχει λογικά βαρύνει ή βαρύνει το κατά τη διαδικασία και ο Γενικός Γραμματέας υποβάλλει στο Δικαστήριο λογαριασμό όλα τα ποσά που καταβάλλονται από κάθε συμβαλλόμενο μέρος στο Κέντρο και για όλα τα έξοδα του Κέντρου για τη διαδικασία. Το δικαστήριο μπορεί, πριν από την απονομή του βραβείου, ζητήστε από τα μέρη και τον Γενικό Γραμματέα να παράσχουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με το κόστος της διαδικασίας.