بر 4 دسامبر 2013, اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) قوانین جدید میانجیگری خود را منتشر کرد, که به اجرا در می آیند 1 ژانویه 2014. اینها قوانین جایگزین قطعنامه فعلی اختلاف اختلاف می شوند (ADR) قوانین, که از آن زمان به مرحله اجرا در آمده اند 1 جولای 2001. آنها در وب سایت ICC در دسترس هستند, در https://iccwbo.org/products-and-services/arbitration-and-adr/mediation/rules/.
تغییر نام (از قوانین ADR تا قوانین میانجیگری) نشان دهنده غالب میانجیگری در ADR بین المللی است. تقریباً 90 تاکنون درصد از روشهای ADR که طبق مقررات ADR انجام شده است, در حقیقت, میانجیگری بوده اند, فقط با مصالحه و ارزیابی های بی طرف 10 درصد از کل. احزاب هنوز هم ممکن است موافقت خود را برای انجام انواع دیگر ADR انجام دهند, به عنوان مثال, آشتی یا ارزیابی بی طرف, در صورت تمایل طبق قوانین میانجیگری.
قوانین میانجیگری شامل برخی از مقررات خوب در نظر گرفته شده است. اینها باید به تقویت جذابیت ICC نه تنها برای کاربران داوری بین المللی کمک کند, بلکه برای کسانی که به دنبال حل و فصل اختلافات خود هستند, روشهای کم هزینه تر و سریعتر مانند واسطه گری.
این مقررات ، مرکز بین المللی ICC برای ADR نقش موثری را در هدایت طرفین به سمت واسطه ای قابل قبول متقابل ایفا می کند., مانند تصمیم گیری در مورد مکان و زبان میانجیگری. ایده این است که از نیاز واسطه برای اتخاذ چنین تصمیماتی اجتناب شود و از این طریق یکی از طرفین به طور بالقوه بیگانه شود, که در عمل یک نگرانی واقعی است. جایی که هیچ توافق از قبل موجود برای میانجیگری وجود ندارد, و یکی از طرفین پیشنهاد میانجیگری را ارائه می دهد, مرکز نقش مهمی در ترغیب طرف مقابل برای پذیرش ایده میانجیگری ایفا خواهد کرد.
انتخاب واسطه, مگر اینکه مورد توافق طرفین باشد, توسط مرکز ساخته خواهد شد, طبق قوانین قدیمی ADR. این مرکز دارای فهرست رسمی واسطه ها نیست, اما یک شبکه باز ایجاد کرده است که بسته به موضوع اختلاف ، واسطه ها را انتخاب می کند, محل میانجیگری, زبان میانجیگری و ملیت احزاب, که برای همه اهداف عملی به عنوان لیستی از داوران خدمت می کند. واسطه ها باید بیانیه ای از در دسترس بودن را امضا کنند, بی طرفی و استقلال, مانند داوران باید در داوری های ICC این کار را انجام دهند.
اگرچه این قوانین به طور عامدانه از تعیین چگونگی انجام واسطه ای خودداری می کنند, یک سند جداگانه Not یادداشت های راهنمایی واسطه گری recommendations توصیه هایی در مورد نحوه انجام مداخلات ارائه می دهد, که قوانین غیر الزام آور هستند. یادداشت ها در مورد موضوعات مختلفی مانند استفاده از جلسات مشترک و خصوصی راهنمایی های مفیدی می کند, آماده سازی برای جلسات میانجیگری, نیاز به کسی که دارای صلاحیت حضور در جلسات است, استفاده از خلاصه موارد, و ارتباط میان دادرسی و داوری.
میانجیگری, اما این واقعیت نیست که آنها در حال وقوع هستند, خصوصی و محرمانه هستند. به همین ترتیب توافقنامه های تسویه حساب در نتیجه واسطه ها حاصل می شوند, به جز در حدی که افشای آن براساس قانون قابل اجرا یا اجرای یا اجرای چنین موافقت نامه ها الزامی است. ممکن است طرفین میانجیگری متکی نباشند, در هر دادرسی یا داوری, در مورد اسناد, اظهارات یا سایر ارتباطات ارائه شده در دادرسی میانجیگری, یا در هر دیدگاه, پیشنهادات, پذیرش, پیشنهادها یا نشانه هایی مبنی بر اینکه طرف آماده پذیرش یک پیشنهاد است. این جنبه اخیر به ویژه در حوزه های قضایی حائز اهمیت است که مفهوم ارتباطات "بدون تعصب" را به رسمیت نمی شناسند.
بندهای مدل در انتهای جزوه حاوی قوانین میانجیگری ارائه شده است, و چهار سناریو مختلف را پوشش می دهد: استفاده اختیاری از قوانین میانجیگری ICC, تعهد به در نظر گرفتن قوانین میانجیگری ICC, تعهد به استفاده از قوانین میانجیگری ICC در ضمن اجازه داوری موازی و الزام به استفاده از قوانین میانجیگری ICC قبل از مراجعه به داوری, یعنی, یک بند چند لایه.
ساختار هزینه نیز اصلاح شده است. هزینه تشکیل پرونده غیر قابل استرداد در ایالات متحده وجود دارد $2,000. علاوه بر این, the Centre will request one or more deposits to cover The Centre’s administrative expenses, که مبنای ارزش اختلاف است و از 5000 دلار آمریکا برای مقادیر اختلاف 200000 دلار آمریکا متغیر است, به مبلغ 30،000 دلار برای مبلغ اختلاف بین 100،000،000 دلار آمریکا. اگر میانجیگری در چارچوب داوری ICC صورت گیرد, هزینه تشکیل پرونده برای داوری پرداخت شده است (3000 دلار آمریکا) از هزینه های اداری این مرکز کسر می شود.
هزینه واسطه, که بطور کلی براساس زمان معقول واسطه توسط واسطه و نرخ ساعتی تعیین شده توسط مرکز ارزیابی می شوند, به طور کلی بین 400 دلار و 600 دلار آمریکا. همچنین ممکن است طرفین مبلغ ثابت را با واسطه توافق کنند.
برای کسانی که مایل به اجتناب از پرداخت هزینه های اداری مرکز هستند و / یا مزایایی را ندارند که مرکز بتواند واسطه های خود را اداره کند, می توان درخواست كرد كه ICC صرفاً به عنوان مرجع انتصاب عمل می كند, در این حالت واسطه را انتخاب می کند اما هیچ نقش دیگری در رابطه با میانجیگری ندارد.
در سالهای اخیر بحث قابل توجهی در مورد لزوم دستیابی به نرخ بالاتر تسویه حساب های بین المللی مورد بحث قرار گرفته است. پزشکان دیدگاه های مختلفی در مورد مزایای داوران ایفا می کنند که نقش فعالی در بحث حل و فصل دارند, اما بیشتر موافقند که داوران می توانند و باید نقشی در ترغیب طرفین به بررسی راه های مختلف حل اختلافات خود داشته باشند, از جمله میانجیگری. را 2012 قوانین داوری به نوعی برای ترغیب داوران به انجام چنین نقشی پیش رفت. یادداشتهای راهنمایی واسطه گری با تشویق داوران به استفاده از "پنجره های میانجیگری" بیشتر پیش می رود, یعنی, اقامت یا مکث در مراحل داوری. قوانین میانجیگری خود نوعی احتیاط به نظر می رسند, با این حال, با فراهم کردن اینكه واسطه ها "عمل نخواهند كرد و به هیچ قضایی عمل نمی كنند, مراحل داوری یا مشابه مربوط به اختلاف ", مگر با توافق کتبی طرفین.
ICC البته تنها یکی از تعدادی از ارائه دهندگان میانجیگری قابل اعتماد است. پزشکان با تجربه با استفاده از آن تا حد زیادی از خدمات آن رضایت دارند, با این حال. The ICC may be a good choice for cross-border disputes, با توجه به شهرت آن به عنوان واقع بین المللی و توانایی آن در مدیریت به طور موثر بر روی شکافهای فرهنگی. بعد از شروع نسبتاً کند, تعداد واسطه های ICC در سالهای اخیر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. قوانین جدید میانجیگری باید به ادامه این روند کمک کند و ICC ممکن است به زودی یکی از مدیران برجسته بین المللی شود, نه تنها در مورد داوری, بلکه میانجیگری.
منبع: https://natlawreview.com/article/paris-based-international-chamber-commerce-icc-launches-new-mediation-rules