Karta v. Stratton Oakmont dotyczy wniosku o uchylenie wniesionego wyroku arbitrażowego, między innymi, na tej podstawie, że trybunał arbitrażowy zlekceważył reguły dowodowe.
We wrześniu 1994, Powód złożył wniosek o arbitraż zgodnie z przepisami ustawy o krajowym stowarzyszeniu dealerów papierów wartościowych (NASD) przeciwko Stratton Oakmont, powoływanie się na oszustwo wynikające z prawa zwyczajowego, naruszenie obowiązku powierniczego, niedbalstwo, Naruszenia RICO, Naruszenia federalne i stanowe, takie jak handel, a także żądania odszkodowań o charakterze karnym. Strony podpisały Jednolitą Umowę Podmiotu Zgadzającą się na poddanie sporu arbitrażowi zgodnie z Kodeksem Postępowania Arbitrażowego NASD. Trybunał Arbitrażowy przyznał Powodowi kwotę US $ 1,552,200.86 w ramach odszkodowania od Stratton Oakmont.
Stratton Oakmont zaskarżył orzeczenie arbitrażowe na tej podstawie, że Trybunał Arbitrażowy dopuścił się przewinienia, odmawiając przesunięcia terminów rozprawy i że przekroczył swoje uprawnienia wynikające z przepisów Stanów Zjednoczonych, działając z naruszeniem prawa przy wydawaniu wyroku.
Powód odwoływał się do skargi cywilnej dotyczącej wstępnego i stałego nakazu wniesionej przez SEC przeciwko pozwanemu w arbitrażu. Pozwany argumentował, że skarga SEC powinna była zostać wyciągnięta z postępowania arbitrażowego zgodnie z Federalnymi Regułami Dowodowymi.
Sąd odrzucił wniosek pozwanego o zwolnienie wyroku arbitrażowego z tych powodów.
Sąd, pod sekcją 10 federalnej ustawy o arbitrażu, stwierdził, że nie było wystarczających dowodów, aby udowodnić oczywiste lekceważenie prawa.
Sąd zbadał kwestię dowodów i zauważył, że umowa o przekazanie zawarta między stronami przebiegała zgodnie z NASD, i ta sekcja 34 NASD stanowi, że „[T]Arbitrzy określają istotność i adekwatność przedstawionych dowodów i nie są związani przepisami dotyczącymi dopuszczalności dowodów”. Zauważył również, że sekcja 35 NASD stanowi, że „[T]Arbitrzy są uprawnieni do interpretowania i określania zastosowania wszystkich postanowień niniejszego Kodeksu oraz do podejmowania odpowiednich działań w celu uzyskania zgodności z każdym orzeczeniem Arbitra”. Te sekcje, według Trybunału, wyjaśnić, że trybunał arbitrażowy był uprawniony do ustalenia istotności i znaczenia bez odniesienia do sądowych reguł dowodowych oraz że decyzja o przyjęciu takich dowodów przez panel była ostateczna i wiążąca.
W związku z tym, Sąd Okręgowy w Minnesocie nie był uprawniony do narzucania swojego regulaminu dowodowego w postępowaniu arbitrażowym.