Pomimo znacznych wysiłków na rzecz reformy i modernizacji przepisów arbitrażowych, arbitraż w Bośni i Hercegowinie pozostaje raczej słabo rozwiniętym i niepopularnym mechanizmem rozwiązywania sporów.
Bośnia i Hercegowina powstała jako niepodległe państwo po wojnie bałkańskiej w latach 90. ten Ogólne porozumienie ramowe na rzecz pokoju w Bośni i Hercegowinie, znany również jako Porozumienie z Dayton, został zalogowany 1995 i służy dziś jako konstytucja kraju. Bośnia i Hercegowina składa się z dwóch różnych podmiotów - Federacji Bośni i Hercegowiny oraz Republiki Srpskiej. Dodatkowo, istnieje osobna dzielnica Brczko, samorządowa jednostka administracyjna pod zwierzchnictwem Bośni i Hercegowiny. Każdy z tych podmiotów ma uprawnienia prawne do stanowienia prawa w sprawach cywilnych. Odpowiednio, istnieją trzy odrębne akty prawne regulujące postępowanie cywilne w Bośni i Hercegowinie: ten Ustawa o postępowaniu cywilnym Federacji Bośni i Hercegowiny 2003, ustawa o postępowaniu cywilnym Republiki Srpskiej 2003 i Ustawa o postępowaniu cywilnym powiatu brczańskiego 2003.
Postanowienia dotyczące arbitrażu są rozłożone na trzy różne kodeksy cywilne: federalna ustawa o postępowaniu cywilnym (Artykuły 434–453), ustawa o postępowaniu cywilnym Republiki Srpskiej (Artykuły 434–453) oraz ustawa o postępowaniu cywilnym w okręgu (Artykuły 380–399). na szczęście, postanowienia arbitrażowe w każdym z tych aktów są zasadniczo takie same, i wszystkie 19 artykułów oparte są na UNCITRAL Prawo modelowe, który został przyjęty przez prawie połowę narodów świata.
Federalna ustawa o postępowaniu cywilnym klasyfikuje arbitraż jako „procedura specjalna ” umieszczając go obok innych typów „specjalne procedury”Takich jak spory pracownicze i drobne roszczenia. Nie określa on wyraźnie ogólnych zasad regulujących postępowanie arbitrażowe. Niemniej jednak, niektóre ogólne zasady mogą wynikać z ogólnych zasad skodyfikowanych w federalnej ustawie o postępowaniu cywilnym. Obejmują one zasadę autonomii stron, zgodnie z art 443 federalnej ustawy o postępowaniu cywilnym, umożliwienie stronom uzgodnienia obowiązujących zasad procedury arbitrażowej.
Ponieważ przepisy dotyczące arbitrażu są zawarte w federalnej ustawie o postępowaniu cywilnym, ogólnie przyjmuje się, że ogólne zasady postępowania cywilnego skodyfikowane w rozdziale I federalnej ustawy o postępowaniu cywilnym, takie jak na przykład właściwy proces, dotyczą również postępowania arbitrażowego.
Artykuły 434-453 federalnej ustawy o postępowaniu cywilnym określa ponadto wszystkie podstawowe elementy postępowania arbitrażowego: arbitrażowość, formalna ważność umowy arbitrażowej, ustanowienie trybunału arbitrażowego, wyzwanie arbitra, ogólna władza trybunału oraz forma i skutki prawne wyroku arbitrażowego. Rozdział V federalnej ustawy o postępowaniu cywilnym zawiera przepisy dotyczące postępowania arbitrażowego i procedury uchylenia wyroku arbitrażowego.
W odniesieniu do wykonywania orzeczeń arbitrażowych, Bośnia i Hercegowina jest stroną Konwencja nowojorska o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, do którego to się udało 1 wrzesień 1993. W odniesieniu do konwencji nowojorskiej, Bośnia i Hercegowina złożyła dwie deklaracje i jedno zastrzeżenie: „Konwencja będzie miała zastosowanie wyłącznie do Republiki Bośni i Hercegowiny [do] orzeczenia arbitrażowe, które zostały wniesione po wejściu w życie konwencji. Republika Bośni i Hercegowiny zastosuje konwencję, na podstawie wzajemności, do uznawania i wykonywania tylko tych orzeczeń wydanych na terytorium innego Umawiającego się Państwa. Republika Bośni i Hercegowiny zastosuje Konwencję jedynie do różnic wynikających ze stosunków prawnych, czy umowne czy nie, które są uważane za handlowe zgodnie z prawem krajowym Republiki Bośni i Hercegowiny.”
A zatem, jedynie nagrody zagraniczne, które zgodnie z prawem krajowym Republiki Bośni i Hercegowiny są uznawane za komercyjne, mogą być egzekwowane na podstawie konwencji.
Procedura prawna dotycząca uznawania i wykonywania orzeczeń zagranicznych została szczegółowo skodyfikowana w rozdziale 4 z Ustawa o konflikcie praw.
Jedyną znaną instytucją arbitrażową, która obecnie istnieje w Bośni i Hercegowinie, jest Sąd Arbitrażowy, dołączony do Zagraniczna Izba Handlowa Bośni i Hercegowiny. Sąd Arbitrażowy jest właściwy do rozstrzygania sporów handlowych, majątek i inne kwestie prawne, jak określono w jego statucie. Ma swoje Zasady organizacji i pracy Sądu Arbitrażowego, która weszła w życie w 2003. Regulamin określa Sąd Arbitrażowy jako niezależny sąd właściwy do rozstrzygania sporów w drodze arbitrażu. Jego kompetencje obejmują zarówno spory krajowe, jak i międzynarodowe, w takim przypadku co najmniej jedna strona musi mieć siedzibę poza Bośnią i Hercegowiną. Nie jest jasne, ile międzynarodowych arbitrażów administruje zagraniczna izba handlowa rocznie.
Ogólny, status międzynarodowego arbitrażu w Bośni pozostaje niezadowalający. Chociaż podjęto znaczne wysiłki w celu rozwoju arbitrażu, ustanowiono także szereg inicjatyw i stowarzyszeń arbitrażowych, które opowiadają się za reformą, takie jak na przykład Association Arbitri, arbitraż nie jest jeszcze popularnym mechanizmem rozwiązywania sporów w Bośni i Hercegowinie.