Postępowanie arbitrażowe w Singapurze rozwija się zgodnie z tym, że Singapur stał się centrum finansowym i prawnym oraz jednym z głównych ośrodków międzynarodowego arbitrażu w Azji i na świecie. Arbitraż podlega dwóm odrębnym reżimom prawnym. Arbitraż krajowy reguluje ustawa o arbitrażu (Czapka. 10) 2002 („Ustawa o arbitrażu”), podczas gdy arbitraż międzynarodowy podlega ustawie o arbitrażu (Czapka. 143ZA) („Międzynarodowa ustawa arbitrażowa”) 2002.
Zarówno Ustawa o arbitrażu, jak i Międzynarodowa ustawa o arbitrażu są oparte na Modelowej ustawie UNCITRAL o międzynarodowym arbitrażu handlowym 1985. Międzynarodowa ustawa arbitrażowa uchwala i włącza UNCITRAL 1985 Prawo modelowe jako pierwszy harmonogram, nadając mu moc prawną w Singapurze. Międzynarodowa ustawa o arbitrażu ma zastosowanie zarówno do arbitrażu międzynarodowego, jak i międzynarodowego, ilekroć strony uzgodniły na piśmie, że zastosowanie ma część II międzynarodowej ustawy o arbitrażu i modelowego prawa. Zgodnie z sekcją 5(2) International Arbitration Act, arbitraż uznaje się za międzynarodowy, jeżeli:
„Sekcja 5(2)[…]
(za) przynajmniej jedna ze stron umowy o arbitraż, w momencie zawarcia umowy, ma siedzibę w innym państwie niż Singapur; lub
(b) jedno z poniższych miejsc znajduje się poza państwem, w którym strony mają swoje miejsca prowadzenia działalności:
(ja) miejsce arbitrażu, jeżeli jest określone w, lub zgodnie z, umowa o arbitraż;
(ii) każde miejsce, w którym ma zostać wykonana znaczna część zobowiązań stosunku handlowego lub miejsce, z którym przedmiot sporu jest najściślej związany; lub
(do) strony wyraźnie zgodziły się, że przedmiot umowy arbitrażowej dotyczy więcej niż jednego kraju. ”
Ponadto, Sekcja 5(3) określa, co należy uznać za miejsce prowadzenia działalności, jako miejsce najbliższego związku z arbitrażem:
„Sekcja 5(3)[…]
Do celów podsekcji (2) -
(za) jeśli strona ma więcej niż jedno miejsce prowadzenia działalności, miejscem prowadzenia działalności jest to, które ma najbliższy związek z umową o arbitraż;
(b) jeśli strona nie ma miejsca prowadzenia działalności, odniesienie do jego miejsca prowadzenia działalności należy rozumieć jako odniesienie do jego zwykłego pobytu. ”
Główną różnicą między tymi dwoma reżimami prawnymi jest poziom interwencji sądowej - w arbitrażu międzynarodowym interwencja sądowa jest raczej ograniczona i sąd nie jest uprawniony do przyjęcia wniosku, chyba że jest to wyraźnie przewidziane przez prawo. Odwołanie się od nagrody jest również ograniczone. W przeciwieństwie, w arbitrażu krajowym, zgodnie z sekcją 49 ustawy o arbitrażu, strona może odwołać się od orzeczenia „w kwestii prawnej wynikającej z wyroku wydanego w trakcie postępowania„. Ponadto, zgodnie z sekcją 45 ustawy o arbitrażu, Strony mogą również ubiegać się o rozstrzygnięcie przez sąd każdej kwestii prawnej, która powstaje w trakcie arbitrażu, która ma istotny wpływ na prawa stron.
W odniesieniu do miejsca i języka arbitrażu, ani Międzynarodowa ustawa o arbitrażu, ani ustawa o arbitrażu nie przewidują domyślnego mechanizmu określania miejsca lub języka arbitrażu. Ostatecznie, to trybunał arbitrażowy ma swobodę uznania w celu ustalenia tych kwestii proceduralnych.
Dotyczące arbitrażowości sporów, arbitrażowość przedmiotowa nie jest szczegółowo uregulowana w ustawie o arbitrażu. Ogólnie, jakikolwiek spór jest arbitrażowy, chyba że arbitraż takiego sporu jest sprzeczny z porządkiem publicznym Singapuru lub nie może zostać rozstrzygnięty w drodze arbitrażu. Spory niebędące przedmiotem arbitrażu to na ogół spory o charakterze interesu publicznego, które obejmują na przykład obywatelstwo, legalność małżeństwa, spory związkowe, patenty, likwidacja spółek, itp. W odniesieniu do arbitrażu międzynarodowego, Międzynarodowa ustawa arbitrażowa stanowi jedynie, że przedmiot musi wynikać z „związek o charakterze komercyjnym„, jednak, co jest "Reklama w telewizji”Nie jest zdefiniowany, chociaż przypis do artykułu 1 prawa modelowego może służyć jako wskazówka. Które spory są uznawane za niebędące przedmiotem arbitrażu, zostały również opracowane przez orzecznictwo sądów. Na przykład, Sąd Apelacyjny w Singapurze orzekł, że roszczenia dotyczące niewypłacalnej spółki nie podlegają arbitrażowi w przypadku naruszenia praw materialnych wierzycieli (Widzieć Larsen Oil and Gas Limited przeciwko Petroprod Ltd [2011] 3 Lustrzanka 414).
Strony mają ponadto swobodę wyboru do lub arbitraż instytucjonalny. Główną lokalną instytucją arbitrażową jest Międzynarodowe Międzynarodowe Centrum Arbitrażowe w Singapurze (SIAC), która jest jedną z wiodących międzynarodowych instytucji arbitrażowych w Azji i na świecie. SIAC zarządza arbitrażami na podstawie własnego zestawu zasad, najnowsza wersja to Zasady SIAC 2016. SIAC zarządza również arbitrażem na podstawie regulaminu UNCITRAL z Arbitraż i, w wyjątkowych okolicznościach, na zasadach innych instytucji.
W odniesieniu do wykonywania orzeczeń arbitrażowych, zarówno dla nagród krajowych, jak i zagranicznych, wnioski są zawsze składane do High Court i muszą zostać złożone w ramach 6 miesięcy od daty wydania wyroku. Dotyczące wykonania zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, ponieważ Singapur jest sygnatariuszem nowojorskiej konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych („Konwencja nowojorska”) od 21 sierpień 1986, zastosowanie ma procedura określona w konwencji nowojorskiej. jednak, należy zauważyć, że Singapur dokonał zastrzeżenia wzajemności określonego w art. I(3) konwencji nowojorskiej, który jest również określony w części III międzynarodowej ustawy arbitrażowej.
Dotyczące uchylenia wyroków arbitrażowych, zgodnie z sekcją 48 ustawy o arbitrażu i artykułów 34(1) i (2) prawa modelowego, strona ubiegająca się o uchylenie wyroku musiałaby to udowodnić:
„(za) jeżeli strona, która wystąpi do Trybunału o uchylenie wyroku, udowodni to w sposób zadowalający dla Trybunału
(ja) strona porozumienia arbitrażowego była w pewnym stopniu niezdolna do pracy;
(ii) umowa arbitrażowa nie jest ważna na mocy prawa, któremu poddały ją strony, lub brak jakichkolwiek wskazań na ten temat, zgodnie z prawem Singapuru;
(iii) strona składająca wniosek nie została odpowiednio powiadomiona o wyznaczeniu arbitra lub o postępowaniu arbitrażowym lub w inny sposób nie była w stanie przedstawić swojej sprawy;
(iv) orzeczenie dotyczy sporu, którego nie uwzględniono lub który nie podlega warunkom poddania się arbitrażowi, lub zawiera decyzje w sprawach wykraczających poza zakres arbitrażu, oprócz tego, jeżeli decyzje w sprawach poddanych arbitrażowi można oddzielić od decyzji, które nie zostały przedłożone w ten sposób, tylko ta część wyroku, która zawiera decyzje w sprawach niepodlegających arbitrażowi, może zostać uchylona;
(v) skład trybunału arbitrażowego lub procedury arbitrażowej jest niezgodny z umową stron, chyba że taka umowa jest sprzeczna z postanowieniami niniejszej ustawy, od których strony nie mogą odstępować, lub, w przypadku braku takiego porozumienia, jest sprzeczne z przepisami tej ustawy;
(my) przyznanie nagrody było spowodowane lub miało wpływ na oszustwo lub korupcję;
(VII) naruszenie zasad naturalnej sprawiedliwości nastąpiło w związku z wydaniem wyroku, na mocy którego prawa dowolnej strony zostały naruszone; lub
(b) jeśli Trybunał uzna to
(ja) przedmiot sporu nie może być rozstrzygnięty w drodze arbitrażu na podstawie niniejszej ustawy; lub
(ii) nagroda jest sprzeczna z porządkiem publicznym. ”
Wreszcie, od listopada 1968, Singapur jest stroną Międzynarodowej konwencji w sprawie rozstrzygania sporów inwestycyjnych między państwami i obywatelami innych państw, Waszyngton 1965 („Konwencja ICSID”). Singapur jest także stroną wielu umów o wolnym handlu („FTA„) oraz inne kompleksowe umowy o współpracy gospodarczej z wieloma głównymi partnerami handlowymi, takich jak Chiny, Indie, Korea i Japonia. Singapur jest również członkiem ASEAN i umowy o wolnym handlu ASEAN, z własnym mechanizmem rozstrzygania sporów. Spotykać się z kimś, nie jest znany żaden arbitraż inwestycyjny dotyczący Singapuru jako strony sporu. jednak, Singapur służył jako miejsce przesłuchań dla wielu arbitrażów ICSID i innych sporów dotyczących traktatów inwestycyjnych.
Nina Jankovic, Prawo Aceris