Όπως και στα εθνικά δικαστήρια, το δικαίωμα των μερών να επιλέξουν τον δικό τους δικηγόρο διαιτησίας είναι θεμελιώδες διαδικαστικό δικαίωμα[1] αυτό επιβεβαιώνεται από το άρθρο 18.1 των κανόνων LCIA (2014)[2]
Οι νέοι κανόνες LCIA (2014) αντιπροσωπεύουν τους πρώτους θεσμικούς κανόνες που περιορίζουν αυτήν την εγγενή εξουσία των μερών, για την καλύτερη διεξαγωγή διαιτητικών διαδικασιών. Αρθρο 18.3 των κανόνων LCIA αναφέρει ότι οποιαδήποτε αλλαγή ή προσθήκη δικηγόρου διαιτησίας μετά το σχηματισμό δικαστηρίου χρειάζεται την έγκρισή του[3]. Αρθρο 18.4 εξηγεί ότι ο λόγος αυτού του περιορισμού είναι να αποφύγετε "συμβιβασμός[εισερχόμενος] τη σύνθεση του Διαιτητικού Δικαστηρίου"[4].
Χωρίς εξαίρεση βάσει θεσμικών κανόνων, πριν από τη σύσταση δικαστηρίου, Οι διαιτητές πρέπει να ελέγχουν τις συγκρούσεις συμφερόντων με τον δικηγόρο ή τους δικηγόρους διαιτησίας των μερών. Μετά το σχηματισμό του διαιτητικού δικαστηρίου, ωστόσο, οποιαδήποτε αλλαγή ή προσθήκη δικηγόρου διαιτησίας ενδέχεται να επηρεάσει την αμεροληψία και την ανεξαρτησία του δικαστηρίου, που οδηγεί σε πιθανή ακύρωση ενός βραβείου που αποδίδεται. Ένα αδίστακτο κόμμα μπορεί ακόμη και να επιχειρήσει να δημιουργήσει σύγκρουση συμφερόντων για να αποκλείσει ένα μέλος του δικαστηρίου, με την πρόσληψη συμβούλου ότι ήξερε ότι είχε μια σύγκρουση με έναν ή περισσότερους από τους διαιτητές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του διλήμματος είναι η γνωστή περίπτωση της Hrvatska,[5] όπου το δικαστήριο Hrvatska απέκλεισε τη συμμετοχή του συμβούλου όταν έμαθε ότι ο σύμβουλος και ένα μέλος του δικαστηρίου ήταν και τα δύο μέλη του Essex Court Chambers στο Λονδίνο. Σε άλλη περίπτωση, Η Ρουμανία ζήτησε από το ICSID Tribunal να αποκλείσει τον σύμβουλο Barton Legum, ο οποίος είχε προηγουμένως ασκηθεί με διαιτητή στην ίδια δικηγορική εταιρεία. Η Ρουμανία βασίστηκε στην πρόκλησή της στις εγγενείς γενικές εξουσίες των δικαστηρίων ICSID να «αστυνομία την ακεραιότητα του [δικα τους] διαδικασία,"Που καθίσταται περιττό από τους νέους κανόνες LCIA.
Στην πράξη, αργότερα η αλλαγή ή προσθήκη ενός δικηγόρου διαιτησίας, όσο πιο περίπλοκο και δαπανηρό μπορεί να είναι η αντικατάσταση ενός διαιτητή, Επομένως, αυτή η αλλαγή θα είναι λιγότερο πιθανό να λάβει έγκριση. Φαίνεται αμφισβητήσιμο ότι ένας εσωτερικός δικηγόρος δεν πρέπει να θεωρείται δικηγόρος διαιτησίας, αλλά μάλλον ως μέρος της νομικής οντότητας της εταιρείας του,[6] Παρόλο που ζητήματα σύγκρουσης συμφερόντων θα μπορούσαν ωστόσο να προκύψουν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαιτησίας εάν αλλάξει ο νομικός σύμβουλος.
Να εξισορροπήσει τα θεμελιώδη δικαιώματα των μερών στη δέουσα διαδικασία με την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας διαιτησίας, Αρθρο 18.4 απαριθμήστε τα στοιχεία που πρέπει να εξετάσει το Δικαστήριο όταν αποφασίζει την έγκριση ή όχι ενός νέου δικηγόρου διαιτησίας. Αυτά περιλαμβάνουν (1) το δικαίωμα των διαδίκων να επιλέξουν τον δικηγόρο διαιτησίας, (2) το στάδιο της διαιτητικής διαδικασίας, (3) την αποτελεσματικότητα που προκύπτει από τη διατήρηση του Δικαστηρίου και (4) η σπατάλη κόστους ή χρόνου που προκύπτει από την αλλαγή του Δικαστηρίου.
- Γιούχα Ντενγκ, Aceris Law SARL
[1] Κεφάλαιο 21: Νομική εκπροσώπηση και επαγγελματική συμπεριφορά στη διεθνή διαιτησία στο Gary B. Γεννημένος , Διεθνής εμπορική διαιτησία (Δεύτερη έκδοση), 2nd έκδοση (© Kluwer Law International; Kluwer Law International 2014) σελ. 2832 - 2894: https://www-kluwerarbitration-com.etna.bib.uvsq.fr/CommonUI/document.aspx?id=KLI-KA-Born-2014-Ch21#a0003
[2] http://www.lcia.org/dispute_resolution_services/lcia-arbitration-rules-2014.aspx
[3] http://www.lcia.org/dispute_resolution_services/lcia-arbitration-rules-2014.aspx
[4] http://www.lcia.org/dispute_resolution_services/lcia-arbitration-rules-2014.aspx
[5] Hrvatska Elektroprivreda d.d. β. Δημοκρατία της Σλοβενίας, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 05/24, Απόφαση στ 6 Ενδέχεται 2008, στο §§33-34: https://icsid.worldbank.org/ICSID/FrontServlet?requestType=CasesRH&actionVal=showDoc&docId=DC950_En&caseId=C69
[6] J.-Γ. Νάτζαρ, Ένα Pro Domo Pleading: Του εσωτερικού συμβούλου, και την απαραίτητη συμμετοχή τους στη διεθνή εμπορική διαιτησία, 25 Ι. Διεθνές Arb. 623-630 (2008): https://www-kluwerarbitration-com.etna.bib.uvsq.fr/CommonUI/document.aspx?id=ipn30633