یکی از مهمترین جنبه های داوری بین المللی بی طرفی آن است, اما اتهامات تعصب در داوری بین المللی مکرر است. داوران تشکیل دادگاه بین المللی باید مستقل و عاری از هرگونه تعصب باشند. در صورت شک, هر طرف می تواند استقلال داور را پس از انتصاب به چالش بکشد.
تعصب می تواند واقعی باشد, که در داوری بین المللی نادر است, یا ظاهری, مانند اکثر موارد.
طبق ماده لازم است 18 قانون مدل UNCITRAL و بسیاری از اساسنامه مشابه, با احزاب باید به طور یکسان رفتار شود. مقاله 12 به احزاب اجازه می دهد تا یک یا چند داور را براساس عدم استقلال ظاهری خود و یا آنها به چالش بکشند. از این چالش استقبال می شود, بر اساس دستورالعمل IBA در مورد تضاد منافع در داوری بین المللی, اگر شک و تردید قابل توجیهی در مورد تعصب داور وجود دارد.
گفته می شود استقلال هنگامی حاصل می شود كه داور مورد نظر فاقد اولویت طرفین و نتیجه باشد.
ترجیح حزب وقتی اتفاق می افتد که تصمیم گیرنده به نفع یک طرف نسبت به حزب دیگر تکیه کند, دلیل آن چیست.
ترجیح حزب یا طرفداری از حزب ممکن است مربوط به هویت حزب باشد, مانند ملیت آن, نژاد یا جهت گیری سیاسی, یا یک رابطه نزدیک با مهمانی, چه حرفه ای, تجاری, اجتماعی یا نماینده.
ترجیح نتیجه یا تعصب اساسی وقتی ایجاد می شود که طرفداری بر اساس یک نظر حقوقی اعطا می شود.
از نظر عملی, این بدان معناست که یک داور قبل از تجزیه و تحلیل حقایق پرونده مورد نظر ، از قبل داوری خواهد کرد که طرف باید برنده شود.
این ممکن است به دلیل یک مورد قبلی با حقایق مشابه یا ابراز عقیده قبلی باشد. همچنین ممکن است وقتی داور قبلاً به عنوان وکیل در پرونده درگیر شده بود نیز این مورد باشد.
برای مثال, که در Himpurna California Energy Ltd (برمودا) v. جمهوری اندونزی, رئیس به دلیل عدم استقلال به دلیل اشتیاق شناخته شده خود برای داوری بین المللی ، به دلیل عدم استقلال به چالش كشیده شد..
علاوه بر این, که در شرکت محدود ساخت و ساز İçkale v. ترکمنستان, پرونده شماره ICSID. ARB / 10/24, از Philippe Sands خواسته شد رد صلاحیت شود, از آنجا که او قبلاً نظر خود را در مورد تفسیر بیان کرده بود تا در معاهده سرمایه گذاری دوجانبه قابل اجرا به مفاد داده شود.
در حالی که چالش های تعصب به ندرت در داوری بین المللی موفق می شود, این امر به ویژه در رابطه با چالش های ترجیح نتیجه صادق است.