Immunitet międzynarodowego arbitra jest zwykle przewidziany w krajowych reżimach prawnych. Jak zauważyli komentatorzy, „prawie wszystkie współczesne krajowe systemy arbitrażowe zapewniają międzynarodowym arbitrażom szerokie ustawowe i powszechne immunitety od roszczeń cywilnych w oparciu o pełnienie przez nich funkcji orzekających”[1] z powodu, że "[Arbitrzy] z konieczności nie mogą mieć na nie wpływu obawy przed konsekwencjami dla ich czynów”[2]. Większość instytucjonalnych zasad arbitrażu oferuje jeszcze szerszy immunitet[3].
8 październik 2015, Sąd Kasacyjny w Dubaju orzekł w sprawie Sprawa Meydan Group LLC[4] który dał wgląd w stosowanie ustawowego immunitetu arbitrów międzynarodowych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Odejście od lektury art. 24 Regulaminu Statutu DIAC[5] i art. 40 Regulaminu Arbitrażu DIAC[6], Trybunał ustalił, że granicą immunitetu arbitrów międzynarodowych jest popełnienie przez nich podstawowego błędu, który należy zdefiniować jako nieprzestrzeganie jednoznacznych zasad prawnych lub ignorowanie jednoznacznych faktów.
To orzeczenie w sprawie immunitetu międzynarodowego arbitra jest niefortunne, ponieważ to, co stanowi jednoznaczne zasady prawne lub jednoznaczne fakty, jest często przedmiotem debaty. Chociaż Dubaj pozostaje jurysdykcją przyjazną arbitrażowi, stanowi to krok wstecz w zakresie immunitetu międzynarodowego arbitra.
[1] Gary B.. Urodzony , Międzynarodowy arbitraż handlowy (Druga edycja), 2wydanie drugie, Rozdział 13: Prawa i obowiązki międzynarodowych arbitrów str.2026, https://www-kluwerarbitration-com.etna.bib.uvsq.fr/CommonUI/document.aspx?id = kli-ka-born-2014-ch13 # a0002
[2] Mleko babilońskie & Cream Co. v. Horvitz, 151 N.Y.S.2d 221, 224 (N.Y.. Łyk. Ct. 1956). Podobne oświadczenie: Tamari v. Conrad, 552 F.2d 778, 780 (7th Cir. 1977); Lundgren przeciwko. Obywatel, 307 F.2d 104 (9th Cir. 1962). „Jeżeli ich decyzje mogą być następnie kwestionowane w pozwach wniesionych przeciwko nim przez którąkolwiek ze stron, istnieje realna możliwość, że ich decyzjami będzie kierować bardziej strach przed takimi pozwami niż ich nieskrępowany osąd co do meritum sprawy, którą muszą podjąć.”
[3] Artykuł 40 z 2012 Regulamin Arbitrażowy ICC; Artykuł 16 zmienionego 2010 Zasady UNCITRAL;
[4] Sprawa nr. 212/2014 - Meydan Group LLC przeciwko. Alexis Mourre, widzieć: https://kluwerarbitrationblog.com/2016/03/28/the-liability-of-arbitrators-in-the-uae-quod-novi-sub-sole/
[5] „Ani Centrum, ani żaden z jego pracowników, członkowie rady powierniczej, jego komitety lub członkowie jakiegokolwiek panelu ds. rozstrzygania sporów ponoszą odpowiedzialność za wszelkie niezamierzone błędy w ich pracy związane z rozstrzyganiem sporów przez Centrum. ”
[6] „[Nie] członek Trybunału ponosi odpowiedzialność wobec każdej osoby za działanie lub zaniechanie w związku z arbitrażem. ”