Domniemanie odrębności w międzynarodowym arbitrażu oznacza, że ważność międzynarodowej umowy arbitrażowej jest odrębna i analizowana niezależnie od reszty umowy. Może się zdarzyć, że tylko sama umowa arbitrażowa jest ważna, a reszta umowy nie, lub odwrotnie.
Domniemanie to jest uznawane we wszystkich rozwiniętych jurysdykcjach. Powodem tego powszechnego uznania jest chęć promowania skutecznego systemu rozwiązywania sporów poprzez utrzymanie ważności umowy arbitrażowej pomimo wątpliwości co do ważności umowy podstawowej. Ponieważ ważność umowy jest często wątpliwa w sporach, sam arbitraż nie zostanie podważony przez stwierdzenie, że umowa podstawowa jest nieważna.
Szwajcaria była jedną z pierwszych jurysdykcji, które wprowadziły domniemanie odrębności, na początku 20ten stulecie. Sądy szwajcarskie uważają, że umowa o arbitraż ma charakter proceduralny, zamiast merytorycznego, i oprzeć się na tych kwalifikacjach w celu utrzymania domniemania, dziś znaleźć w art 178 szwajcarskiej ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym.
W Niemczech, pojęcie rozdzielności zostało uznane i zaakceptowane już na początku XXI wieku 20ten stulecie. jednak, niezależność umowy arbitrażowej była uzależniona od woli stron. To było tylko w 1998 że Niemcy wprowadziły ustawę modelową UNCITRAL i w pełni zintegrowały domniemanie rozdzielności.
Stany Zjednoczone uznały to domniemanie również bardzo wcześnie, w sekcji 2 federalnej ustawy o arbitrażu. Sądy podtrzymały domniemanie zarówno w sprawach międzynarodowych, jak i krajowych. Dwa główne przypadki nadały ton w tym względzie, to znaczy, Robert Lawrence Co przeciwko. Devonshire Fabrics Inc (decyzja drugiego obwodu) i Prima Paint Corp. v. Powódź & Conklin Mfg. Współ. (orzeczenie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z dnia 1967). W tym drugim przypadku, Sąd Najwyższy wydawał się uważać, że wyjątkiem od domniemania byłaby zgoda stron przeciwnie. Rozumowanie sądu zostało zainspirowane decyzjami niemieckiego sądu.
We Francji, domniemanie odrębności zostało potwierdzone przez Sąd Kasacyjny w Gosset v. Carapelli w 1963. Zostało to następnie skodyfikowane w art 1442 nowego kodeksu postępowania cywilnego.
W Anglii, chociaż najpierw niechętnie przyjmuje domniemanie odrębności, Sąd Apelacyjny w Anglii 1993, w Harbor Assurance Co przeciwko. Kansa General International Insurance Co, kwestia ważności umowy nie miała wpływu na ważność zapisu na sąd polubowny.