دارندگان یوکوس بزرگترین جایزه داوری در تاریخ علیه روسیه را به دست می آورند “فداکار و محاسبه شده” سلب مالکیت.
یوکوس’ صاحبان بزرگترین جایزه داوری در تاریخ علیه روسیه به دلیل آنچه که توسط دادگاه داوری بین المللی تعیین می شود ، به دست آورده اند “منحرف و محاسبه شده است” سلب مالکیت دارایی های آن.
به روسیه دستور داده شده كه هزینه آن را بپردازد دلار آمریکا 50.2 بیلیون به سهم سهامداران اکثریت قبلی گروه نفتی یوکوس در سه جایزه جداگانه از طرف دادگاه داوری مشابه. پیش از این یوکوس توسط میخائیل کدورکوفسکی کنترل می شد, چه کسی ثروتمندترین مرد قبل از زندانی شدن توسط دولت روسیه در محاکمه ای بود “با روند قانونی موافق نیستید” مطابق دیوان داوری. بین زندان زندانی شد 25 اکتبر 2003 و 20 دسامبر 2013, قبل از آزادی توسط رئیس جمهور ولادیمیر پوتین قبل از برگزاری المپیک زمستانی در سوچی.
پلیس روسیه در ژوئیه دفتر مرکزی یوكوس را احاطه كرد 2004
جوایز داوری, که در ارائه شد 18 جولای 2014, فقط امروز در دسترس قرار گرفتند, به دنبال درخواست روسیه مبنی بر عدم انتشار آنها. آنها در زیر موجود است:
- جایزه نهایی – 18 جولای 2014 – Hulley Enterprises Limited v. فدراسیون روسیه
- جایزه نهایی – 18 جولای 2014 – Veteran Petroleum Limited v. فدراسیون روسیه
- جایزه نهایی – 18 جولای 2014 – Yukos Universal Limited v. فدراسیون روسیه
- HUL Interim_Award _-_ 30_Nov_2009
- VET-_Interim_Award _-_ 30_Nov_2009
- YUL-_Interim_Award _-_ 30_Nov_2009
سهامداران شرکت یوکوس توسط موسسه حقوقی نماینده بودند شرمن & استرلینگ, به رهبری وکلای پاریس ، امانوئل گیلارد, یاس بنیفاتمی و جنیفر یونان. برخی از اعضای شبکه بین المللی وکالت داوری, شامل کریستف دوگو و William Kirtley, در مراحل اولیه داوری به عنوان مشاور عمل می کرد. آنا کرون, که با دوگو همکاری می کند & کیرتلی در پرونده خود علیه بلاروس, همچنین به عنوان مشاور در این داوری تاریخی خدمت کرده است. روسیه توسط موسسه حقوقی آمریکا دفاع شد Cleary Gottlieb.
دادگاه داوری که این جوایز تاریخی را صادر کرد توسط داور کانادایی L Yves Fortier QC هدایت شد, قاضی استفان شبل از ایالات متحده, و چارلز پونست از سوئیس. این حكم صادر كرد كه روسیه شركت نفتی یوكوس را در یك سری از حملات با انگیزه سیاسی سلب مالکیت كرد, همانطور که بسیاری در آن زمان مشکوک بودند. علاوه بر دلار بیش از USD 50.2 میلیارد دلار خسارت وارده به یوکوس’ سهامداران, دادگاه داوری به یوکوس اعطا کرده است’ سهامداران 75% هزینه های قانونی آنها, جمعاً USD 60 میلیون, با تاکید بر ماهیت نادرست اقدامات روسیه.
بزرگترین جایزه قبلی داوری ، دلار بود 2.6 میلیاردی که توسط داو شیمیایی علیه یک شرکت دولتی متعلق به کویت بدست آمده است 2012. این جایزه داوری تجاری بود. بزرگترین جایزه داوری قبلی دولت سرمایه گذار در تاریخ ، دلار آمریکا بود 1.7 میلیاردی که به اکوادور گفته شده است که به شرکت نفتی اوجنتال پترولیوم در ایالات متحده پرداخت کند 2012. سه داوری مرتبط در سال آغاز شد 2004 و گرفت 10 سالها از آغاز تا پایان, از جمله دادرسی سه هفته ای که در لاهه برگزار شد. 15 شهود خبره شنیده شد, و تمام 6,500 ارسال نامه های کتبی ارائه شد. دشوارترین سؤال حقوقی احتمالاً با توجه به صلاحیت رفع شده بود, از آنجا که اگرچه مشخص بود که روسیه پیمان منشور انرژی را امضا کرده است, مبنای این ادعا بود, کنوانسیون تصویب نکرده بود.
10 سالها پیش, شرکت نفت یوکوس به سرعت در حال رشد بود, قبل از اینکه ناگهان مورد حمله روسیه قرار بگیرد, که ناگهان درخواست پرداخت فوری بیش از USD کرد 30 میلیارد مالیات. هدف اصلی این مالیات ها کشف شد “یوکوس ورشکسته,” همانطور که بسیاری در آن زمان مشکوک بودند. دادگاه داوری حكم داد كه حراج یوسانسكانفتگاز, یک شرکت تابعه یوکوس, با میل به جمع آوری مالیات هدایت نمی شد اما “تمایل دولت برای به دست آوردن یوکوس’ با ارزش ترین دارایی و یوکوس ورشکسته است.” اقدامات روسیه مشخص شد “یک سلب مالکیت منحرف و محاسبه شده,” همانطور که بسیاری در آن زمان مشکوک بودند. دادرسی ورشکستگی یوکوس که متعاقب آن انجام شد ، تصمیم نهایی برای تخریب به نفع شرکت های دولتی Gazprom و Rosneft بود..
دیوان داوری همچنین دریافت که برخورد با میخاییل خدورکوفسکی که اخیراً آزاد شده بود و دیگر مدیران یوکوس “با روند قانونی موافق نیستید.” علاوه بر این مشخص شد که دادگاه های روسیه “خم شده به خواست مقامات اجرایی روسیه برای ورشکستگی یوکو, دارایی های خود را به یک شرکت تحت کنترل دولت اختصاص دهید و مردی را که نشانه های تبدیل شدن به یک رقیب سیاسی است ، زندانی کند.”
دادگاه داوری به آقای احترام گذاشت. شهادت یوری اشمیت, آقای که بود. خدورکوفسکی و آقای. وکیل مدافع لبدف در زمان زندانی شدن. همانطور که دیوان داوری اشاره کرد:
آقای. اشمیت شهادت می دهد که در پرونده های جنایی علیه مسنجر. خدورکوفسکی و لبدف, مقامات روسی استانداردهای اساسی دادرسی و دادرسی عادلانه را نقض کردند. که در 50 سالها عمل قانونی در روسیه, آقای. اشمیت "هرگز ندیده است که نقض روند مقررات آنقدر آشکار و بسیار جدی باشد,"و نه او تا به حال, حتی در "تاریک ترین ساعتهای رژیم شوروی","" دیده شده است که دولت روسیه با هماهنگی چنین اقداماتی را انجام می دهد, تلاش های منظم و شدید, و چنین منابع عظیمی را مستقر کنید, علیه شخصی که متهم به جرم اقتصادی ادعا شده است. " این حملات منجر به "مصادره گسترده" اسناد و مدارك شد كه بازگردانده نشده اند. در ماه دسامبر 2006, متهمان به "ایزوله بازداشت قبل از محاکمه" در چیتا و سیبری منتقل شدند. آقای. اشمیت بازگو می کند که در طول محاکمات, اسناد ضبط شده خارج از متن ارائه شده است; متهمان در قفس های فلزی و شیشه ای مجهز به میکروفن های مخفی نشسته بودند; اتهامات کیفری علیه شاهدان دفاع مطرح شد; حكم دادرسی به طور سیستماتیک اعطا شد, در حالی که از حرکات دفاعی خودداری کرد.
وزیر خارجه روسیه ، سرگئی لاوروف اظهار داشت كه روسیه, “بدون شک از همه امکانات قانونی موجود برای دفاع از موضع خود استفاده خواهد کرد.” این جایزه قابل اجرا است و روسیه یک مهلت 180 روزه برای پرداخت آن دارد. اگر روسیه مقاومت کند, دارایی های دولتی را می توان در خارج از کشور بین المللی توقیف کرد 150 کشورهایی که عضو کنوانسیون نیویورک. روسیه احتمالاً در اجرای مراحل اجرای حكم نسبت به اجرای این جایزه اعتراض خواهد كرد, که آن را خریداری زمان, اما اجرای این جایزه را متوقف نمی کند. بعد از 15 ژانویه 2015, علاقه سالانه به این جایزه تعلق می گیرد. از آنجا که این یک جایزه ICSID نیست, روسیه این امکان را ندارد که پرونده های لغو ICSID را بخرید تا زمان بیشتری بخرد.
از ابتدا درگیر داوری بود, خوشحال کننده است که حتی دولت های قدرتمندی مانند روسیه نمی توانند حاکمیت قانون را با مصونیت از نقض مجازات نقض کنند. اقدامات غیرقانونی اخیر روسیه در اوکراین, از جمله اخیر گرفتن شبه جزیره کریمه, همچنین به وضوح نقض قوانین بین المللی هستند و احتمالاً در آینده منجر به دریافت جوایز داوری علیه روسیه خواهند شد.
این جوایز یادآور دندان های داوری بین المللی است و باید به عنوان یادآوری کننده باشد که کشورها مرتباً مرتکب اقدامات غیرقانونی می شوند. هیچ دلیل خوبی وجود ندارد که به دولتها اجازه داده شود با مصونیت از مجازات های بین المللی خود را نقض کنند.
شبکه بین المللی وکالت داوری پرونده های مشابهی را در مورد زامبیا در جریان دارد, بخاطر اشغال غیرقانونی پروتکل پیشین بریتانیا از زامبیا, و همچنین اولین داوری سرمایه گذار دولت علیه بلاروس, که ما قصد داریم سرمایه گذاری او در بلاروس را به طور غیرقانونی سلب مالکیت کنیم, ضمن اینکه او را در اردوگاه کار سخت زندانی کرد که در آنجا مجبور شد شش روز در هفته کار کند و حتی مجبور شد سخنان طولانی باد دیکتاتور الکساندر لوکاشنکو را توسط نگهبانان زندان تماشا کند.
می توان امیدوار بود که چنین احکام قابل ستایش به عنوان هشداری برای رژیم های غیر دموکراتیک در آینده باشد که قوانین بین المللی را نمی توان با مصونیت نقض کرد.