Η διαιτησία είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος επίλυσης εμπορικών και επενδυτικών διαφορών παγκοσμίως, εκτιμώνται για την ουδετερότητα του, εμπιστευτικότητα, και διαδικαστική ευελιξία. Οι διαιτητές διαδραματίζουν βασικό ρόλο σε αυτό το σύστημα, με την ακεραιότητά τους, ανεξαρτησία, και η ικανότητα είναι απαραίτητη για τη διαιτητική διαδικασία.
Παρ 'όλα αυτά, Με αυτήν την αρχή έρχεται ευθύνη. Οι διαιτητές προστατεύονται γενικά από αστικές αγωγές υπό διαιτητική ασυλία. Ωστόσο, Η ποινική ευθύνη αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Καθώς η διαιτησία διασταυρώνεται με τη δημόσια πολιτική, διεθνές εμπόριο, και τα κρατικά συμφέροντα, Η πιθανότητα διαιτητών που αντιμετωπίζουν ποινικές κυρώσεις έχει γίνει όλο και πιο σχετική.
Ποινική συμπεριφορά που μπορεί να προκαλέσει ευθύνη
Οι διαιτητές έχουν γενικά ευρεία ανοσία από την αστική ευθύνη για τις ενέργειες που εκτελούνται στο ρόλο τους. Ωστόσο, Αυτή η ασυλία δεν καλύπτει εγκληματική συμπεριφορά. Οι διαιτητές ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ευθύνη όταν διαπράττουν πράξεις που είναι εγκληματικά αδικήματα, όπως η δωροδοκία, διαφθορά, απάτη, ή σκόπιμη παράβαση. Για παράδειγμα, Εάν ένας διαιτητής ζητήσει ή αποδέχεται δωροδοκία για να κάνει μια ευνοϊκή απόφαση, Η συμπεριφορά αυτή θα παραβίαζε τα ηθικά πρότυπα και θα αποτελούσε ένα δίωξο έγκλημα σύμφωνα με τους εθνικούς νόμους κατά της διαφθοράς. Επιπροσθέτως, Η ποινική ευθύνη μπορεί να συμβεί εάν ένας διαιτητής παραποιεί σκόπιμα έγγραφα ή εμπλέκεται σε ψευδή ψευδή δήλωση για να επηρεάσει τις διαιτητικές διαδικασίες. Διαφορετικά εθνικά νομικά συστήματα αντιμετωπίζουν αυτό το ζήτημα με διάφορους τρόπους, Αλλά πολλοί δείχνουν ότι η εγκληματική συμπεριφορά δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της διαιτητικής ασυλίας.[1] συνεπώς, Αν και η καθιέρωση εγκληματικής ευθύνης για διαιτητές έχει υψηλό όριο, υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης αυστηρών προτύπων ακεραιότητας και λογοδοσίας στην πρακτική διαιτησίας.
Αξιοσημείωτες περιπτώσεις
Bernard Tapie Διαιτησία
Η υπόθεση Tapie προέκυψε από μια διαμάχη σχετικά με το 1993 πώληση adidas, Μόλις ανήκει στον γαλλικό επιχειρηματία Bernard Tapie. Για την επίλυση της διαφοράς, Η γαλλική κυβέρνηση συμφώνησε 2008 να διευθετήσει το θέμα μέσω ιδιωτικής διαιτησίας, που αμφισβητείται αμφιλεγόμενα Tapie Eur 240 εκατομμύριο, καθώς και ευρώ 45 εκατομμύρια σε ηθικές ζημιές.[2]
Η απόφαση προκάλεσε ευρεία δημόσια και πολιτική κριτική λόγω της αντιληπτικής ευνοιοκρατίας και της έλλειψης διαφάνειας, οδηγώντας στην ακύρωσή του 2015 από ένα Εφετείο του Παρισιού για λόγους απάτης και απαιτώντας την Tapie να επιστρέψει Eur 404 εκατομμύριο.[3]
Οι έρευνες που ακολούθησαν αποκάλυψαν ότι ένας διαιτητής, Pierre Estoup, Συγκέντρωσε με τον επιχειρηματία Bernard Tapie και τη νομική του ομάδα για να ευνοήσει τον Tapie στη διαιτησία. Η γαλλική Cour de Cassation έκρινε ότι κρύβει αυτή τη στενή σχέση, που έθεσε αμφιβολίες για την αμεροληψία του διαιτητή, ήταν απάτη. Το δικαστήριο τόνισε ότι μια τέτοια εξαπάτηση για την εξασφάλιση της ευνοϊκής έκβασης ενός κόμματος αποτελούσε μια δόλια χειραγώγηση της διαιτητικής διαδικασίας.[4]
Αυτή η υπόθεση έδειξε ότι η εγκληματική ευθύνη μπορεί να επεκταθεί πέρα από τους διαιτητές, ενεργοποιώντας τις έρευνες από τις γαλλικές αρχές στον ίδιο τον Tapie, Ο νομικός του σύμβουλος, Και η Κριστίν Λάγαρντ (πρώην Υπουργός Οικονομικών και Επικεφαλής του ΔΝΤ).[5]
Αυτό το εύρημα δείχνει ότι οι διαιτητές μπορούν να αντιμετωπίσουν ποινικές κατηγορίες για απάτη, διαφθορά, ή συμπαιγνία. Παρά τη διαιτησία είναι μια ιδιωτική και συναινετική διαδικασία, κατάχρηση εξουσίας ή χειραγώγησης, ειδικά όταν συμμετέχουν δημόσια κεφάλαια ή κρατικά συμφέροντα, μπορεί να οδηγήσει σε ποινική ευθύνη.
Sulu Heirs V. Μαλαισία
Η διαμάχη περιστρέφεται γύρω από ένα 1878 Συμφωνία που περιλαμβάνει τον σουλτάνο του Σουλού, οι οποίοι κάποτε κυβερνούσαν τμήματα των Φιλιππίνων και το σημερινό νησί της Μαλαισίας, και δύο ευρωπαίοι άποικοι.[6] Ο σουλτάνος είτε παραχώρησε είτε μισθωμένα δικαιώματα εκμετάλλευσης για ετήσια αποζημίωση. ο 1878 Η συμφωνία δήλωσε ότι τυχόν διαφορές θα επιλυθούν από τον Βρετανό Γενικό Πρόξενο στο Βόρνεο. Με την πάροδο του χρόνου, Τα δικαιώματα των αποίκων μεταδόθηκαν στη Μαλαισία, που συνέχισε να καταβάλλει ετήσια αποζημίωση στους απόγονοι του σουλτάνου μέχρι 2013.[7]
Τέσσερα χρόνια αργότερα, Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αρνήθηκε να διορίσει έναν εκπρόσωπο για τον γενικό ρόλο του Προξένου, όπως ορίζεται από το 1878 Συμφωνία. συνεπώς, Οι κληρονόμοι ξεκίνησαν διαδικασίες διαιτησίας και ζήτησαν από το ανώτατο δικαστήριο της Μαδρίτης για να διορίσει διαιτητή. Σε 2019, Δρ. Ο Gonzalo Stampa διορίστηκε ως ο μοναδικός διαιτητής και η επιλεγμένη Ισπανία ως έδρα της διαιτησίας, προχωρώντας χωρίς τη συμμετοχή της Μαλαισίας.[8] Τον Μάιο 2020, Δρ. Ο Stampa εξέδωσε προκαταρκτικό βραβείο για τη δικαιοδοσία και το ισχύον ουσιαστικό δίκαιο.[9]
Ωστόσο, Το ανώτατο δικαστήριο της Μαδρίτης αποφάσισε ότι η Μαλαισία δεν είχε επιδοθεί σωστά σύμφωνα με τους ισπανικούς κανόνες για δράσεις κατά των κρατών.[10] Παρά την απόφαση αυτή, Δρ. Η Stampa προχώρησε με τη διαιτησία, εκδίδοντας διαδικαστικές εντολές που διεκδικεί τη συνεχιζόμενη εξουσία του και τη μετεγκατάσταση της θέσης διαιτησίας από την Ισπανία στη Γαλλία.[11]
Τελικά, Τον Φεβρουάριο 2022, Δρ. Το Stampa εξέδωσε ένα Τελικό βραβείο σχεδόν USD 15 δισεκατομμύριο σε αποζημίωση, η οποία επέκρινε έντονα τις ενέργειες του ανώτατου δικαστηρίου της Μαδρίτης ως ακατάλληλη δικαστική παρέμβαση που παραβίασε την διαιτητική ανεξαρτησία.[12]
Ωστόσο, τον Ιούνιο 2023, Το Εφετείο του Παρισιού ακύρωσε την αναγνώριση του προκαταρκτικού βραβείου και την αναστολή της επιβολής του τελικού βραβείου που εκκρεμεί την αίτηση της Μαλαισίας για να το θέσει στην άκρη.[13]
Η ιστορία για τον Δρ. Το Stampa δεν τελείωσε εκεί. Ο Ισπανός εισαγγελέας και η κυβέρνηση της Μαλαισίας χρεώνουν τον κ.. Stampa με σοβαρή εγκληματική περιφρόνηση και μη εξουσιοδοτημένη επαγγελματική συμπεριφορά, ισχυριζόμενος ότι αγνόησε εσκεμμένα τις πολλαπλές δεσμευτικές δικαστικές εντολές που εκδίδουν οι ισπανικές αρχές.[14] Αυτή η διαδικασία είχε ως αποτέλεσμα το DR. Ο Stampa έλαβε ποινή φυλάκισης έξι μηνών και αναστολή ενός έτους από την άσκηση ως διαιτητής.[15]
Al misnad v. Σκληρό Κατάρ
Η διαφορά προέρχεται από σύμβαση κατασκευής μεταξύ του MR. Al Misnad και Seg Qatar σχετικά με το έργο Dana και Sarah Towers στη Ντόχα. Αρχικά, Οι διαδικασίες διαιτησίας ξεκίνησαν στο πλαίσιο του Διεθνούς Κέντρου Συνεχισμού και Διαιτησίας του Κατάρ (ΓΡΗΓΟΡΑ). Ωστόσο, Το διαιτητικό δικαστήριο αποφάσισε να μετατοπίσει τη διαιτησία σε ένα να Προχωρώντας στην Τυνησία. Αυτή η απόφαση αμφισβητήθηκε στα δικαστήρια του Κατάριου καθώς και πριν από το QICCA, με αποτέλεσμα το ίδρυμα που διορίζει μια νέα ομάδα τριών διαιτητών.[16]
Το δεύτερο δικαστήριο στο Κατάρ απονέμεται USD 7 Εκατομμύρια εναντίον του Κατάρ. Εν τω μεταξύ, ο να η διαιτησία στην Τυνησία συνέχισε, Τέλος παραγγελία MR. Al misnad να πληρώσει USD 26 εκατομμύριο.[17]
Κατά τη διάρκεια των διαδικασιών επιβολής του βραβείου Τυνησίας, Το Εφετείο του Παρισιού διαπίστωσε ότι η μεταβολή του τύπου και της θέσης της διαιτησίας παραβίασε τα διεθνή πρότυπα δίκαιης διαδικασίας.[18] Αργά 2018, Το χαμηλότερο ποινικό δικαστήριο του Κατάρι καταδίκασε στη συνέχεια τους τρεις διαιτητές στην διαιτησία που έθεσε σε Τυνησία για εγκληματικές δραστηριότητες κατά του MR. Al Misnad, καταδίκη κάθε φυλάκισης κάθε τριών ετών. Το δικαστήριο θεωρούσε διαιτητές ως δημόσιοι υπάλληλοι βάσει του νόμου του Κατάριου, κρατώντας τους έτσι υπεύθυνοι για τις ενέργειές τους.[19]
Wintershall κατά. Ρωσική Ομοσπονδία
Αυτή η νομική διαμάχη επικεντρώνεται στην υποτιθέμενη απαλλοτρίωση των περιουσιακών στοιχείων της Wintershall στη Ρωσία. Μετά το 2022 εισβολή στην Ουκρανία, Η Wintershall ανακοίνωσε την αναχώρησή της από τη ρωσική αγορά τον Ιανουάριο 2023, με εκτιμώμενες ζημίες ύψους 5,3 δισ. Ευρώ. Αυτές οι απώλειες προέρχονται από ρωσικά προεδρικά διατάγματα που μεταφέρουν τα μερίδια του Wintershall σε κοινοπραξίες σε νέες ρωσικές οντότητες.[20] Ως εκ τούτου, Το Wintershall ξεκίνησε δύο περιπτώσεις διαιτησίας κατά της Ρωσίας αργά 2024, Αναφερόμενος στη Συνθήκη επενδύσεων της Γερμανίας-USSR και στη Συνθήκη Ενεργειακών Χάρτη. Ισχυρίζεται ότι η Ρωσία παραβίασε τα επενδυτικά της δικαιώματα και επιδιώκει αποζημίωση για τα απαλλοτριωμένα περιουσιακά στοιχεία.[21]
Ωστόσο, Η ρωσική κυβέρνηση αμφισβήτησε τη νομιμότητα αυτών των διεθνών διαιτημάτων. Τον Απρίλιο 2025, ο Το δικαστήριο διαιτησίας της Μόσχας ενέκρινε προσωρινά μέτρα που ζητήθηκε από το Γραφείο Γενικού Εισαγγελέα της Ρωσίας. Αυτά τα μέτρα διέταξαν το Wintershall, Ο νομικός του σύμβουλος Aurelius Cotta, και οι διορισμένοι διαιτητές να αναστείλουν όλες τις διαδικασίες διαιτησίας μέχρι να επιτευχθεί τελική απόφαση επί του θέματος.[22]
Επί πλέον, Οι ρωσικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι ο πίνακας διαιτησίας, Καθισμένος στη Χάγη, ήταν προκατειλημμένη λόγω της θέσης της σε μια "εχθρική" χώρα και ισχυρίστηκε ότι οι διαιτητές δεν αποκάλυψαν πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων.[23] συνεπώς, Αυτό οδήγησε στην παραίτηση του διαιτητή που ορίστηκε από τη Ρωσία.[24] Από τον Μάιο 2025, Οι διαδικασίες διαιτησίας έχουν ανασταλεί σύμφωνα με τα προσωρινά μέτρα που επιβάλλονται από το ρωσικό δικαστήριο.
συμπέρασμα
Όπως αποδεικνύεται από πρόσφατες περιπτώσεις, Η διαιτητική ασυλία δεν είναι απόλυτη, ειδικά σε περιπτώσεις υποτιθέμενης ποινικής κακομεταχείρισης. Αυτές οι περιπτώσεις δείχνουν ότι οι διαιτητές μπορούν να αντιμετωπίσουν σοβαρές συνέπειες στην εκτέλεση των λειτουργιών τους. Η ποινική ευθύνη μας θυμίζει ότι με μεγάλη εξουσία έρχεται μεγάλη λογοδοσία, ανεξάρτητα από το αν αυτό είναι δικαιολογημένο.
[1] Ρ. Γυναίκα, Την ευθύνη των διαιτητών: Μια έρευνα της τρέχουσας πρακτικής (21 Σεπτέμβριος 2006), Π. 8.
[2] Herbert Smith Freehills, Το Εφετείο του Παρισιού διατάζει την απόσυρση ενός βραβείου όπου ένας διαιτητής δεν είχε ανεξαρτησία: το συνεχιζόμενο έπος Tapie (4 Μάρτιος 2015), διαθέσιμο στο: https://www.herbertsmithfreehills.com/notes/arbitration/2015-03/paris-court-of-appeal-orders-the-retraction-of-an-award-made-where-one-arbitrator-lacked-independence-the-ongoing-tapie-saga.
[3] Ι. Το brusq, Το έπος Tapie: Το Παρίσι πέρασε με επιτυχία τη δοκιμή (1 Σεπτέμβριος 2016), διαθέσιμο στο: https://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2016/09/01/the-tapie-saga-paris-successfully-passed-the-test/.
[4] Ι. Το brusq, Το έπος Tapie: Το Παρίσι πέρασε με επιτυχία τη δοκιμή (1 Σεπτέμβριος 2016), διαθέσιμο στο: https://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2016/09/01/the-tapie-saga-paris-successfully-passed-the-test/.
[5] Ι. Το brusq, Το έπος Tapie: Το Παρίσι πέρασε με επιτυχία τη δοκιμή (1 Σεπτέμβριος 2016), διαθέσιμο στο: https://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2016/09/01/the-tapie-saga-paris-successfully-passed-the-test/. Δείτε επίσης BBC, Υπόθεση Tapie: Φόντο σε περίπτωση (22 Ιούλιος 2016), διαθέσιμο στο: https://www.bbc.com/news/world-europe-35126472.
[6] σι. Καραμέλα, ντο. Devereux, Η Ισπανία χρεώνει τον διαιτητή που απονεμήθηκε $15 δισεκατομμύριο στους κληρονόμους του Σουλτάνου στη διαμάχη της Μαλαισίας (12 Δεκέμβριος 2023), διαθέσιμο στο: https://www.reuters.com/world/europe/spain-charges-arbitrator-who-awarded-15-billion-sultans-heirs-malaysia-dispute-2023-12-12/.
[7] σολ. Νάρκελ, Συνεχίστε ανεξάρτητα? Η υπόθεση Sulu, Αρχή διαιτητή και αρχές αναγνώρισης (3 Φεβρουάριος 2024), διαθέσιμο στο: https://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2024/02/03/carry-on-regardless-the-sulu-case-arbitrator-authority-and-principles-of-recognition/.
[8] σολ. Νάρκελ, Συνεχίστε ανεξάρτητα? Η υπόθεση Sulu, Αρχή διαιτητή και αρχές αναγνώρισης (3 Φεβρουάριος 2024), διαθέσιμο στο: https://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2024/02/03/carry-on-regardless-the-sulu-case-arbitrator-authority-and-principles-of-recognition/.
[9] Sulu Heirs V. Μαλαισία, Προκαταρκτικό βραβείο για τη δικαιοδοσία και το ισχύον ουσιαστικό δίκαιο που χρονολογείται 25 Ενδέχεται 2020.
[10] Sulu Heirs V. Μαλαισία, Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Μαδρίτης 29 Ιούνιος 2021.
[11] σολ. Νάρκελ, Συνεχίστε ανεξάρτητα? Η υπόθεση Sulu, Αρχή διαιτητή και αρχές αναγνώρισης (3 Φεβρουάριος 2024), διαθέσιμο στο: https://arbitrationblog.kluwerarbitration.com/2024/02/03/carry-on-regardless-the-sulu-case-arbitrator-authority-and-principles-of-recognition/.
[12] Sulu Heirs V. Μαλαισία, Τελικό βραβείο με ημερομηνία 28 Φεβρουάριος 2022.
[13] Απόφαση του Εφετείου του Παρισιού 21/21386 χρονολογημένος 6 Ιούνιος 2023.
[14] Υπουργός α. Είπε ο Othman, Το Εφετείο της Μαδρίτης επιβεβαιώνει ότι ο διαιτητής Sulu Gonzalo Stampa για περιφρόνηση δικαστηρίου (18 Ενδέχεται 2024), διαθέσιμο στο: https://www.kln.gov.my/web/guest/-/madrid-court-of-appeal-confirms-sulu-arbitrator-gonzalo-stampa-s-conviction-for-contempt-of-court.
[15] Τ. Τζόουνς, Ισπανικός διαιτητής καταδικάστηκε για τη Μαλαισία Μεγαλική Ακηγή (8 Ιανουάριος 2024), διαθέσιμο στο: https://globalarbitrationreview.com/article/spanish-arbitrator-convicted-over-malaysia-mega-award. Δείτε επίσης σι. Κάστρο, Ο διαιτητής φυλάκισης και απαγόρευση δημιουργεί ερωτήσεις σε «εξαιρετικά ασυνήθιστη» περίπτωση (19 Ιανουάριος 2024), διαθέσιμο στο: https://www.lawgazette.co.uk/news/arbitrator-in-149bn-case-jailed-following-intervention-by-malaysia/. Δείτε επίσης Υπουργός α. Είπε ο Othman, Το Εφετείο της Μαδρίτης επιβεβαιώνει ότι ο διαιτητής Sulu Gonzalo Stampa για περιφρόνηση δικαστηρίου (18 Ενδέχεται 2024), διαθέσιμο στο: https://www.kln.gov.my/web/guest/-/madrid-court-of-appeal-confirms-sulu-arbitrator-gonzalo-stampa-s-conviction-for-contempt-of-court.
[16] φά. Μ. Σέρρανο et αϊ., Διεθνές ενημερωτικό δελτίο διαιτησίας – Φεβρουάριος 2021, Περιφερειακή επισκόπηση: Ευρώπη (26 Φεβρουάριος 2021), διαθέσιμο στο: https://www.garrigues.com/en_GB/new/international-arbitration-newsletter-february-2021-regional-overview-europe.
[17] φά. Μ. Σέρρανο et αϊ., Διεθνές ενημερωτικό δελτίο διαιτησίας – Φεβρουάριος 2021, Περιφερειακή επισκόπηση: Ευρώπη (26 Φεβρουάριος 2021), διαθέσιμο στο: https://www.garrigues.com/en_GB/new/international-arbitration-newsletter-february-2021-regional-overview-europe.
[18] φά. Μ. Σέρρανο et αϊ., Διεθνές ενημερωτικό δελτίο διαιτησίας – Φεβρουάριος 2021, Περιφερειακή επισκόπηση: Ευρώπη (26 Φεβρουάριος 2021), διαθέσιμο στο: https://www.garrigues.com/en_GB/new/international-arbitration-newsletter-february-2021-regional-overview-europe.
[19] Η. Γου, Επανεξέταση της νομικής βάσης της ασυλίας του διαιτητή μέσω του φακού της υπόθεσης Al Misnad (Εφημερίδα του Επιχειρηματικού Δικαίου, 2022).
[20] Ριψοκίνδυνα, Το Wintershall Dea ξεκινά δύο διαδικασίες διαιτησίας κατά της Ρωσίας (2 Οκτώβριος 2024), διαθέσιμο στο: https://rusecrets.com/articles/wintershall_dea_initiates_two_arbitration_proceedings_against_russia.
[21] Π. Γέννηση, ΕΝΑ. Τάσσοιφ, Γεοπολιτική και διαφωνίες που σχετίζονται με τη Ρωσία (27 Μάρτιος 2025), διαθέσιμο στο: https://www.herbertsmithfreehills.com/insights/reports/inside-arbitration-issue-19/geopolitics-and-russia-related-disputes.
[22] Δικαστήριο διαιτησίας της Μόσχας όχι. A40-92702 / 25-56-674, Παραγγείλει χρονολογημένη 29 Απρίλιος 2025.
[23] ΕΝΑ. Boës, Το ρωσικό δικαστήριο εκδίδει εντολή κατά του ενάγοντος, Διαιτητές και συμβουλές στη διαμάχη για τη συνθήκη ενεργειακής συνθήκης (8 Ενδέχεται 2025), διαθέσιμο στο: https://kdb.legal/en/russian-court-issues-injunction-against-claimant-arbitrators-and-counsel-in-energy-treaty-dispute/.
[24] ΕΝΑ. Ρος, Ο Gharavi παραιτείται ως κρατικός διορισμένος σε περιπτώσεις συνθήκης κατά της Ρωσίας (22 Ενδέχεται 2025), διαθέσιμο στο: https://globalarbitrationreview.com/article/gharavi-resigns-state-appointee-in-treaty-cases-against-russia