بر 14 جولای 2022,[1] این اجرای حکم Micula ICSID توسط دادگاه تجدیدنظر لوکزامبورگ رد شد..
دیوان عالی کشور تصمیم دادگاه تجدیدنظر مبنی بر تأیید اجرای رأی صادره از سوی دیوان داوری در تاریخ 1396/01/13 را لغو کرد. 11 دسامبر 2013 که در ایوان میكولا, ویورل میکولا, S.C. غذای اروپایی S.A, S.C. Starmill S.R.L. و S.C. Multipack S.R.L. v. رومانی ("جایزه" یا "جایزه میکولا").[2]
طبق نظر دیوان عالی کشور, زمانی که رومانی به اتحادیه اروپا پیوست ("من"), موافقتنامه داوری مندرج در معاهده سرمایه گذاری دوجانبه سوئد و رومانی ("بیت") با قوانین اتحادیه اروپا ناسازگار شد. بر این اساس, موافقتنامه داوری از آن تاریخ فاقد هرگونه قدرتی بود و رومانی هرگز مصونیت قضایی خود را لغو نکرد.
تصمیم دادگاه تجدیدنظر لوکزامبورگ به چند دلیل مشکوک است, با این حال.
پیشینه رویه ای اجرای جایزه Micula ICSID
که در 1998, به موجب مصوبه اضطراری دولت شماره. 24/1998 ("دستورالعمل"),[3] رومانی مشوق های اقتصادی خاصی را معرفی کرد, مانند معافیت های گمرکی, برای ترویج توسعه برخی از مناطق کم برخوردار رومانی.
بر اساس این فرمان حاوی مشوق هایی که انتظار می رفت به مدت ده سال حفظ شود, Viorel و Ioan Micula و شرکت های آنها ("مدعیان") سرمایه گذاری قابل توجهی در مناطق کمتر برخوردار رومانی انجام داد.
با این حال, که در 2005, رومانی این مشوق های اقتصادی را لغو کرد. به گفته مدعیان, لغو زودهنگام مشوق های اقتصادی توسط رومانی به منزله نقض تعهدات دولت بر اساس BIT سوئد-رومانی است که در تاریخ لازم الاجرا شد. 1 آوریل 2003.[4]
که در 2006, Viorel و Ioan Micula و شرکت های آنها ادعای خود را علیه رومانی به ICSID ارائه کردند.
به موازات, رومانی به اتحادیه اروپا پیوست 2007.[5]
مدعیان جایزه نهایی را در 2013. بر اساس جایزه, رومانی ملزم به پرداخت بیش از 376 میلیون لی رومانیایی, به علاوه بهره.[6]
رومانی به پرداخت جزئی جایزه پرداخت. با این حال, که در 2015, کمیسیون اروپا در نظر گرفت که چنین پرداختی یک کمک دولتی غیرقانونی است و رومانی را از پرداخت بیشتر منع می کند.[7]
در ماه ژوئن 2019, دادگاه عمومی تصمیم کمیسیون اروپا را بر اساس این واقعیت که این حکم حق غرامت را برای سرمایه گذاران موجود قبل از الحاق رومانی به اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته بود، لغو کرد.. در نتیجه, کمیسیون اروپا نمی تواند قوانین کمک های دولتی اتحادیه اروپا را در این مورد اعمال کند:[8]
83 طبق قانون حل شده, قوانین جدید اعمال می شود, به عنوان یک اصل, فوراً به تأثیرات آینده وضعیتی که تحت حاکمیت قدیمی به وجود آمده است (قضاوت را ببینید 11 دسامبر 2008, کمیسیون علیه ایالت آزاد ساکسونی, C-334/07 P, من:ج:2008:709, بند 43 و رویه مورد استناد).
84 در مورد حاضر, به دلیل ماهیت خاص رأی داوری, که آشکار است, از جمله, از تلاوت 146 از تصمیم مورد اعتراض, نمی توان در نظر گرفت که آثار آن حکم، اثرات آتی وضعیتی است که قبل از الحاق به معنای رویه مورد استناد در بند ایجاد می شود. 83 در بالا, از آنجایی که آن جایزه عطف به ماسبق اثرات قطعی اکتسابی را ایجاد کرد که صرفاً برای گذشته «بیان» شد, که این است که بگوییم, اثراتی که, در بخش, قبل از الحاق ایجاد شده بودند.
کمیسیون اروپا از تصمیم دادگاه عمومی در 27 اوت 2019 در مقابل دیوان دادگستری اتحادیه اروپا ("CJEU").[9] در ژانویه 2022, دادگاه دیوان عدالت اداری به نفع کمیسیون اروپا رای داد و در نظر گرفت که کمیسیون اروپا صلاحیت دارد تصمیم بگیرد که پرداخت جزئی که رومانی به عنوان بخشی از حکم به نفع برادران میکولا انجام می دهد، قوانین کمک های دولتی را نقض می کند.. دیوان عدالت نیز در نظر گرفت که آخما مورد مربوط به این پرونده بود.[10]
اجرای قانون توسط دادگاه عالی لوکزامبورگ رد شد
که در 2015, رئیس دادگاه منطقه ای دوک نشین در لوکزامبورگ دستور اجرای این جایزه را صادر کرد.
رومانی به این تصمیم اعتراض کرد. که در 2021, دادگاه استیناف درخواست تجدید نظر رومانی را رد کرد. به گفته دادگاه, رومانی با ورود به BIT سوئد-رومانی از حق خود برای استناد به مصونیت قضایی چشم پوشی کرده بود..
برخلاف تمام انتظارات, سپس دادگاه تجدیدنظر لوکزامبورگ تصمیم دادگاه تجدیدنظر را که اجرای حکم را تایید کرد، لغو کرد.. طبق نظر دادگاه تجدید نظر, بند داوری در BIT سوئد-رومانی با پیوستن رومانی به اتحادیه اروپا لغو شد. 2007:[11]
[ل]رضایتی که رومانی به احتمال اختلاف با سرمایه گذاران علیه خود در چارچوب شرط داوری مندرج در ماده داده است. 7(5) از BIT است, از الحاق رومانی به اتحادیه اروپا در اول ژانویه 2007, "عاری از هر شی" (نقطه 145 از قضاوت فوق الذکر) زیرا مغایر با مواد است 267 و 344 TFEU, به طوری که این مواد مانع از استنباط از ماده می شود 7(5) از BIT چشم پوشی از مصونیت قضایی و آن, با انجام این کسر, دادگاه استیناف این مواد را نادیده گرفت, و, صنعت دوم, با استنباط سلب مصونیت رومانی از صلاحیت قضایی از رضایت داده شده توسط رومانی به ماده 7(5) شما TBI.
پیامدهای تصمیم دادگاه تجدیدنظر لوکزامبورگ در مورد اجرا
دادگاه تجدید نظر لوکزامبورگ با در نظر گرفتن اینکه زمان مربوطه برای تصمیم گیری مبنی بر اینکه یک کشور مصونیت قضایی خود را لغو کرده است، احتمالاً کنوانسیون ICSID را اشتباه تفسیر می کند..
طبق ماده 25(1) کنوانسیون ICSID, "صلاحیت مرکز باید به هرگونه اختلاف قانونی که مستقیماً ناشی از یک سرمایه گذاری باشد ، گسترش یابد, بین یک کشور متعاهد (یا هر زیرمجموعه یا نمایندگی مؤثر یک کشور متعاهد که توسط آن دولت به مرکز معرفی شده است) و یک کشور متعاهد دیگر, که طرفین اختلاف اختلاف به صورت کتبی موافقت می کنند به مرکز ارائه دهند. وقتی طرفین رضایت خود را داده اند, هیچ یک از طرفین نمی توانند موافقت خود را بصورت یک طرفه پس بگیرند."[12]
با ورود به BIT سوئد-رومانی, رومانی موافقت کرد که اختلافات را همانطور که به صراحت در ماده ذکر شده است به داوری ICSID ارسال کند 7 از بیت مذکور:[13]
(1) هر گونه اختلاف در مورد سرمایه گذاری بین سرمایه گذار یک طرف متعاهد و طرف متعاهد دیگر باید, در صورت امکان, به صورت دوستانه حل و فصل شود.
(2) اگر چنین اختلافی ظرف سه ماه پس از تاریخ مطرح شدن اختلاف توسط سرمایه گذار از طریق اطلاعیه کتبی به طرف متعاهد قابل حل و فصل نباشد., هر یک از طرفین پیمانکار از این طریق به ارسال اختلاف رضایت می دهند, در انتخاب سرمایه گذار, برای حل و فصل توسط داوری بین المللی به هر دو:
من) مرکز بین المللی حل اختلافات سرمایه گذاری (ICSID) برای حل و فصل از طریق سازش یا داوری بر اساس کنوانسیون واشنگتن 18 مارس 1965 در مورد حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری بین دولت ها و اتباع سایر دولت ها, (کنوانسیون واشنگتن); یا
ii) یک دادگاه موقت که تحت قوانین داوری کمیسیون حقوق تجارت بین‌الملل سازمان ملل متحد تشکیل شده است (UNCITRAL). مرجع تعیین کننده طبق قوانین مذکور دبیر کل ICSID خواهد بود.
بر این اساس, رومانی با ورود به BIT سوئد-رومانی موافقت خود را با داوری ICSID ارائه کرد. 1 آوریل 2003.
همانطور که در بالا اشاره شد, کنوانسیون ICSID مستلزم رضایت کتبی هر دو طرف اختلاف است, دولت و سرمایه گذار خارجی. در داوری سرمایه‌گذاری بین‌المللی به خوبی ثابت شده است که سرمایه‌گذار می‌تواند پیشنهاد رضایت مندرج در BIT را با تشکیل دادرسی ICSID بپذیرد..[14]
Viorel و Ioan Micula و شرکت های آنها پیشنهاد رضایت مندرج در BIT سوئد-رومانی را در زمانی که ادعای ICSID خود را مطرح کردند پذیرفتند. 28 جولای 2005.[15]
با توجه به موارد فوق, برخلاف موضع دادگاه تجدیدنظر لوکزامبورگ, زمان مربوطه برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک دولت از مصونیت قضایی خود چشم پوشی کرده است، احتمالاً لحظه امضای توافقنامه داوری است., یعنی, 1 آوریل 2003.
حماسه میکولاس هنوز به پایان نرسیده است. کمیسیون اروپا در حال آغاز روند رسیدگی به تخلفات علیه بریتانیا است (مسلما درست است) تصمیم دیوان عالی آن مبنی بر اجازه اجرای حکم.
تصمیمات اضافی دادگاه های داخلی اروپایی تنها ممکن است مشکل سرمایه گذاران اروپایی را در اجرای احکام در اتحادیه اروپا علیه کشورهای عضو تایید کند..
[1] لوکزامبورگ, دادگاه تجدیدنظر, پرونده شماره. 116/2022, Cas-2021-00061 مورخ 14 جولای 2022.
[2] ایوان میكولا, ویورل میکولا, S.C. غذای اروپایی S.A, S.C. Starmill S.R.L. و S.C. Multipack S.R.L. v. رومانی, پرونده شماره ICSID. ARB / 05/20, جایزه, 11 دسامبر 2013.
[3] فرمان اضطراری دولت شماره. 24/1998 مؤثر بر 2 اکتبر 1998, نفس 24/1998.
[4] موافقتنامه بین دولت پادشاهی سوئد و دولت رومانی در مورد تشویق و حمایت متقابل از سرمایه گذاری مورخ 29 ممکن است 2002 و وارد عمل شد 1 آوریل 2003.
[5] کمیسیون اروپا, دو عضو جدید به خانواده اتحادیه اروپا می پیوندند, 28 دسامبر 2006, https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/IP_06_1900 (آخرین دسترسی 21 جولای 2022).
[6] ایوان میكولا, ویورل میکولا, S.C. غذای اروپایی S.A, S.C. Starmill S.R.L. و S.C. Multipack S.R.L. v. رومانی , پرونده شماره ICSID. ARB / 05/20.
[7] تصمیم کمیسیون (من) 2015/1470 از 30 مارس 2015 در مورد کمک های دولتی SA.38517 (2014/ج) (سابق 2014/NN) اجرا شده توسط رومانی - رای داوری Micula v Romania of 11 دسامبر 2013.
[8] رای دادگاه عمومی, کوچولو v. کمیسیون اروپایی مورخ 18 ژوئن 2019.
[9] تجدید نظر مطرح شد 27 اوت 2019 توسط کمیسیون اروپا علیه حکم دادگاه عمومی (اتاق دوم, ترکیب گسترده) تحویل داده شد 18 ژوئن 2019 در مورد T-624/15: غذای اروپایی e.a. v کمیسیون (پرونده C-638/19 P).
[10] دیدن, به عنوان مثال, Aceris Law LLC, داوری سرمایه گذاری درون اتحادیه اروپا: تأثیر اظهارات کشورهای عضو اتحادیه اروپا در بیدار آخما, مورخ 6 ممکن است 2019.
[11] لوکزامبورگ, دادگاه تجدیدنظر, پرونده شماره. 116/2022, Cas-2021-00061 مورخ 14 جولای 2022.
[12] کنوانسیون ICSID, مقاله 25(1).
[13] موافقتنامه بین دولت پادشاهی سوئد و دولت رومانی در مورد تشویق و حمایت متقابل از سرمایه گذاری مورخ 29 ممکن است 2002 و وارد عمل شد 1 آوریل 2003, مقاله 7 (تأکید اضافه شده است).
[14] دیدن, به عنوان مثال., ساخت آمریکا & تجارت, وارز. v. جمهوری زئیر, پرونده شماره ICSID. ARB/93/1, 10 فوریه 1997, برای. 5.23; AAPL v. سری لانکا, پرونده شماره ICSID. ARB / 87/3, جایزه, 27 ژوئن 1990; فداکس v. ونزوئلا, پرونده شماره ICSID. ARB / 96/3, تصمیم در مورد صلاحیت, 11 ژوئن 1997; CSOB v. اسلواکی, پرونده شماره ICSID. ARB / 97/4, تصمیم در مورد صلاحیت, 24 ممکن است 1999.
[15] ایوان میكولا, ویورل میکولا, S.C. غذای اروپایی S.A, S.C. Starmill S.R.L. و S.C. Multipack S.R.L. v. رومانی, پرونده شماره ICSID. ARB / 05/20, جایزه, 11 دسامبر 2013, برای. 10.