به رسمیت شناختن, اجرا و اجرا در داوری بین المللی مفاهیم حقوقی مهمی هستند که باید به آنها تسلط پیدا کرد، زیرا پیامدهای پس از داوری رای داوری را پس از صدور تعیین می کنند.. با این حال, تمایز آنها اغلب دشوار است و به سیستم حقوقی که در آن جستجو می شوند بستگی دارد. تفاوت های آنها را در زیر بخش های بعدی بررسی خواهیم کرد.
شناخت در داوری بین المللی
هدف از شناسایی در داوری بین المللی اذعان به این است که رای داوری قطعی و لازم الاجرا است و دارای یک تنها دلیل اثر. همانطور که به دقت اشاره شد در ردفن و شکارچی در داوری بین المللی, به رسمیت شناختن در داوری بین المللی به عنوان یک «سپر [به] از هرگونه تلاش برای طرح مسائلی که قبلاً در داوری تصمیم گیری شده است در روند رسیدگی جدید جلوگیری کنید".[1]
به رسمیت شناختن یک رأی داوری اساساً به این معنی است که آن را به عنوان معتبر می‌پذیرند و می‌تواند آثاری مشابه حکم دادگاه داخلی داشته باشد..
اجرا در داوری بین المللی
معمولا, اجرا به منزله «فرآیند اخذ حکم توسط دادگاه یا مقامی که مطابق با حکم صادره، مطابقت را هدایت می کند."[2] همانطور که در ردفن و شکارچی در داوری بین المللی, اجرا"یک قدم فراتر از شناخت می رود. دادگاهی که آمادگی اجرای حکم را دارد این کار را انجام می دهد زیرا رأی را معتبر و برای طرفین آن الزام آور می شناسد., و بنابراین برای اجرا مناسب است."[3] در مقابل شناخت, اجرا به عنوان "شمشیر [...] اعمال تحریم های قانونی برای وادار کردن طرفی که حکم علیه او صادر شده است."[4]
به تعبیر دیگر, اجرا مستلزم اجرای واقعی رأی داوری است, وادار کردن طرف بازنده به رعایت شرایط آن. با این حال, اصطلاح تنفیذ کمترین روشنی را در بین سه عبارت ذکر شده دارد, در برخی از حوزه های قضایی, آن را به جای یکدیگر با شناسایی یا حتی اجرا استفاده می شود.
برای مثال, در چارچوب احکام داوری سرمایه گذاری, داوری (اختلافات بین المللی سرمایه گذاری) قانون زیمبابوه ایجاب می کند کهدادگاه عالی به درخواست هر شخصی که به دنبال شناسایی و اجرای حکم است، رأی را ثبت می کند."[5] و اینکه چنین ثبت نامیبرای مقاصد اجرائی نیز همان اثر را داشته باشد [...] گویا حکم ثبت شده حکم دادگاه عالی است [و] همان اثر رای قطعی دیوان عالی در جلوگیری از رسیدگی بیشتر بین طرفین رای در رابطه با موضوعاتی خواهد داشت که توسط دیوان در رای تعیین شده است.."[6]
تفاوت در درک قوانین ملی از شناسایی, اجرا, و اجرا گاهی در نسخه های زبانی مختلف کنوانسیون های بین المللی زیر خط کشیده می شود. مثلا, مقاله 54 نسخه انگلیسی کنوانسیون ICSID به هر سه اصطلاح اشاره دارد: به رسمیت شناختن, اجرا و اجرا به شرح زیر است:[7]
(1) هر دولت متعاهد باید تشخیص رای صادر شده به موجب این کنوانسیون به عنوان الزام آور و اجرای تعهدات مالی تحمیل شده توسط آن رای در قلمرو خود به گونه ای که گویی حکم قطعی دادگاهی در آن کشور است.. یک کشور متعاهد با قانون اساسی فدرال می تواند چنین جایزه ای را از طریق دادگاه های فدرال خود یا از طریق دادگاه های فدرال خود اجرا کند و ممکن است مقرر کند این دادگاه ها با این جایزه رفتار کنند که گویا این یک حکم نهایی دادگاه های یک کشور سازنده است..
(2) یک مهمانی به دنبال به رسمیت شناختن یا اجرا در قلمروهای یک دولت متعاهد رونوشتی از حکم تایید شده توسط دبیرکل را به دادگاه صلاحیتدار یا مرجع دیگری که آن کشور برای این منظور تعیین کرده است ارائه خواهد کرد.. هر کشور متعاهد باید دبیر کل را برای تعیین دیوان صالح یا مقام دیگر برای این منظور و هرگونه تغییر بعدی در این امر اعلام کند..
(3) اجرا حکم توسط قوانین مربوط به اجرای احکام لازم الاجرا در کشوری که در قلمرو آن چنین اجرائی درخواست شده است، اداره خواهد شد..
با این حال, نسخه فرانسوی فقط به دو اصطلاح اشاره دارد: شناسایی و اجرا:
(1) هر دولت متعاهد تشخیص هر حکمی که به موجب این کنوانسیون صادر می شود به عنوان الزام آور و تضمین کننده اجرای تعهدات مالی در قلمرو خود است که رای صادر می کند به گونه ای که گویی حکم قطعی دادگاهی است که در قلمرو آن کشور فعالیت می کند.. یک دولت متعاهد دارای قانون اساسی فدرال می تواند تضمین کند اجرا رای را از طریق دادگاه های فدرال آن و مقرر می دارد که آنها باید چنین حکمی را به عنوان حکم نهایی دادگاه های یکی از ایالت های فدرال در نظر بگیرند..
(2) برای به دست آوردن شناسایی و اجرا یک جایزه در قلمرو یک دولت متعاهد, طرف ذینفع باید یک رونوشت تایید شده توسط دبیر کل را به دادگاه ملی صالح یا هر مقام دیگری که دولت متعاهد مذکور برای این منظور تعیین کرده است ارائه کند.. هر دولت متعاهد دادگاه یا مراجع ذیصلاحی را که برای این منظور تعیین کرده است به دبیر کل اطلاع خواهد داد و او را از تغییرات احتمالی در جریان خواهد داشت..
(3) اعدام توسط قوانین مربوط به اجرای احکام لازم الاجرا در کشوری که در قلمرو آن به دنبال اجرای احکام است اداره می شود..[8]
این تفاوت زبانی با تصمیم مورخ دادگاه عالی بریتانیا به طور دقیق توضیح داده شد 19 ژانویه 2024 به شرح زیر است:[9]
(آ) فرانسوی, متون اسپانیایی و انگلیسی به یک اندازه معتبر هستند. مقاله 33(3) بنابراین، کنوانسیون وین، مفاد معاهده را در هر متنی به یک معنا فرض می‌کند.
(ب) با این حال, متون فرانسوی و اسپانیایی را باید در چارچوب مفهوم غیرنظامی درک کرد اگزواتوراتور که شناخت را با اعلام قابلیت اجرا ترکیب می کند. شرایط اجرا و اجرا بنابراین، هم شناخت و هم اجرا را در مفهوم قابل اجرا در بر می گیرد (مقاله 54(1)) از یک طرف, و اجرا از طریق اعدام از سوی دیگر (مقاله 54(3)).
(ج) این معنایی است که به بهترین وجه متون را با توجه به هدف و مقصود کنوانسیون مطابق ماده مورد نیاز می کند. 33(4) کنوانسیون وین.
از این رو, در مورد معنای دقیق اصطلاح تنفیذ و تمایز دقیق آن از تشخیص و اجرا اتفاق نظر وجود ندارد.. همانطور که صباحی و روبینز خلاصه کردند, ممکن است مورد استفاده قرار گیرد:[10]
اشاره به فرآیندی که دادگاه به موجب آن حکم داوری قدرت یک حکم دادگاه ملی را اعطا می کند, به طور دقیق تر تأیید یا شناسایی نامیده می شود,
اشاره به اجرای واقعی یک بدهی در برابر دارایی های خاص بدهکار, به طور دقیق تر اعدام نامیده می شود,
اشاره به مراحل مختلف میانی بین این دو موجود در برخی حوزه های قضایی, یا
به عنوان یک کلمه همه جانبه برای توصیف به طور کلی فرآیند تبدیل رأی صادر شده توسط دیوان داوری به انتقال وجه نقد به طرف موفق, شامل هر یک از مراحل شناسایی و اجرا که در انجام آن دخیل است, با این حال, آنها ممکن است از یک حوزه قضایی به حوزه دیگر متفاوت باشند.
اجرا در داوری بین المللی
معمولا, مفهوم اعدام به فرآیندی اطلاق می شود که دادگاه کنترل دارایی های خاص بدهکار را به دست می گیرد, برای مثال, از طریق انتقال اجباری, پیوست, یا فروش. اجرا معمولاً بر اساس قواعد حقوق داخلی کشوری که چنین دارایی‌های خاصی در آن واقع شده است کنترل می‌شود..
به رسمیت شناختن, اجرای, اعدام و مصونیت دولتی
در چارچوب آرای داوری صادر شده علیه دولت ها و نهادهای دولتی, موضوع مصونیت ها باید در هنگام بررسی به رسمیت شناختن آنها در نظر گرفته شود, اجرا, و اعدام.
دو سطح از مصونیت دولت وجود دارد - مصونیت از صلاحیت قضایی و مصونیت از اعدام. مصونیت از صلاحیت مربوط به به رسمیت شناختن آرای داوری است به این معنا که مربوط به «آیا می توان دادگاه را از تصمیم گیری در مورد چیزی که مربوط به یک دولت است منع کرد, از جمله در مورد نیروی الزام آور یک رأی داوری."[11] از سوی دیگر, مصونیت از اعدام (همانطور که از نام آن مشخص است) مربوط به اجرای آرای داوری در مورد آنچه ارگان یک دولت, اعم از دادگاه یا ارگان دیگری از قوه قضاییه یا مجریه, می توان در اجرای بدهی بر اساس حکم از گرفتن چیزی که متعلق به کشور دیگری است جلوگیری کرد..” در مورد اجرا, آی تی "ممکن است به هر دو مربوط باشد, یا هر دو, بسته به نحوه استفاده از کلمه."[12]
نتیجه
به رسمیت شناختن, اجرا, و اجرا مفاهیم حقوقی مهمی هستند که باید پس از صدور رای داوری در نظر گرفته شوند تا اطمینان حاصل شود که نتیجه داوری در سراسر مرزها مؤثر و الزام آور است.. در حالی که چندین تفاوت مفهومی بین آنها وجود دارد, محتوا و رژیم آنها تا حد زیادی به معاهدات بین المللی و قوانین ملی بستگی دارد.
[1] بلکبی ن., پارتازید سی., ردفرن آ. و شکارچی, م., ردفن و شکارچی در داوری بین المللی, 7هفتم ویرایش, برای. 11.22 (تأکید اضافه شده است).
[2] رعایت و اجرای جوایز ICSID, مقاله پس زمینه ICSID, ژوئن 2024, به. 36.
[3] بلکبی ن., پارتازید سی., ردفرن آ. و شکارچی, م., ردفن و شکارچی در داوری بین المللی, 7هفتم ویرایش, برای. 11.21.
[4] بلکبی ن., پارتازید سی., ردفرن آ. و شکارچی, م., ردفن و شکارچی در داوری بین المللی, 7هفتم ویرایش, برای. 11.22 (تأکید اضافه شده است).
[5] داوری (اختلافات بین المللی سرمایه گذاری) قانون زیمبابوه, مقاله 4(1).
[6] داوری (اختلافات بین المللی سرمایه گذاری) قانون زیمبابوه, مقاله 5.
[7] کنوانسیون ICSID, نسخه انگلیسی, مقاله 54 (تأکیدات اضافه شده است).
[8] کنوانسیون ICSID, نسخه فرانسوی, مقاله 54 (تأکیدات اضافه شده است).
[9] تصمیم دادگاه عالی [2024] EWHC 58 (کام) مورخ 19 ژانویه 2024, برای. 45 (تأکید اضافه شده است).
[10] ب. صباحی, ن. مالش در, و همکاران, داوری سرمایه گذار, 2دوم ویرایش. (2019), پ. 837.
[11] ب. صباحی, ن. مالش در, و همکاران, داوری سرمایه گذار, 2دوم ویرایش. (2019), پ. 837.
[12] ب. صباحی, ن. مالش در, و همکاران, داوری سرمایه گذار, 2دوم ویرایش. (2019), پ. 837.